Eén van de interessantste dingen die ik heb meegenomen van de Pabo (naast een bonuslesje over de etymologie van plaatsnamen) is de ontwikkeling van de kindertekening. Een enorme ontdekking om te zien dat er ook in mijn eigen uiteenlopende tekeningen een vaste lijn te zien was en dat de krankzinnig creatieve uitingen van mijn oudste broer ook ooit begonnen als een kop-poter (oftewel een hoof ...   

Hoe zalig het ook is om mijn twee pruttels met elkaar te zien genieten, het is ook heerlijk om weer aan de slag te zijn op school. Zo heb ik thuis mijn hummeltjes en op school mijn pubers om me mee bezig te houden. Afwisseling moet er immers wezen. Het is best een tijd geleden dat ik een klas onder mijn hoede heb gehad. Vele nare gebeurtenissen en een paar prachtwonderen hebben mij zo'n anderh ...   

Lente, le printemps, der Frühling, spring. Het suist door de knoppen, het giechelt door het gras en ja, het zonnetje doet ook aardig mee dezer dagen: de lente is aan een serieuze opmars begonnen. Op de kinderboerderij maken de geitjes bokkensprongen en worden de schapen steeds dikker. Rond de hekken dartelen kindjes met hun ouders en grootouders en de hele wereld is klaar voor een nieuwe ...   

In gedachten zit ik weer bij de notaris, zo'n 11 jaar geleden, om onze huwelijkse voorwaarden vast te laten leggen. 'De baard.' Ik knik. De notaris knippert met zijn ogen en kijkt me vragend aan. Ik grijns. 'De baard mag er niet af! Dat moet toch zeker in de voorwaarden.' David begint te lachen. De notaris lijkt te twijfelen. Hoe serieus zijn we hierover? Ik help hem snel uit zijn l ...   

Met zijn drietjes op twee stoeltjes en een stoofje, handjes op de knietjes in spanning, de ogen op het kleine kastje gericht waar meneer De Uil zijn beeldbuiskindertjes van het laatste nieuws voorziet. Geen dag willen we missen. Het is te spannend. Zou Bor de Wolf nog iets uithalen? En waar is het gereedschap van de gebroeders Bever toch verstopt? Alles wordt er voor opzij gezet. Zelfs bij gru ...   

Een geheugen als een olifant. Nu hield de goede man ook heel veel van olifanten, maar daarnaast vond mijn vader het prachtig om wetenswaardigheden uit zijn mouw te schudden alsof het niets was. Ook bij het lezen van zijn levensverhaal werd weer heel duidelijk dat hij erop geënt was om verhalen te onthouden. Toen ik als klein meisje naar de dierentuin ging met mijn ouders, zette mijn vad ...   

Momenteel circuleert er een tweetal vragenlijsten over je mentale leeftijd. Ik heb ze allebei gezien, gedaan en begrinnikt. Bij de ene kom ik op 27, bij de andere op 32 jaar. Daar zit ik dan met mijn prachtige 42. Waar baseren ze dit op? Onder andere op je voorkeur voor vrijetijdsbesteding en je slaapgedrag. Deze zijn echter bij mij niet echt veranderd door de jaren heen, althans niet als ik ...   

Ilva lijkt net als haar grote broer ons slaapgen geërfd te hebben: zodra we thuis zijn, pakt ze 's nachts periodes van 4 tot 6 uur achtereen en al rap worden dat wel 8 volle uren. Nu, met 11 weken in het leven slaapt ze het klokje al rond. Al heel snel hebben we dus onze avonden weer terug. Nou ja, relatief. Want ik blief ook wel aardig wat uurtjes, dus veel later dan 22:00 wordt het voor mi ...   

Soms voel ik mij een bar slechte moeder. Mijn kindjes krijgen te eten en te drinken. Hun kleertjes zijn schoon op de merkwaardige witte mouwvlekken na en ze liggen op tijd in hun bedjes te ronken. 's Morgens staan ze op met een glimlach en 's avonds gaan ze naar bed onder luid gegiechel. En toch. Toen ik 11 jaar oud was, mocht ik met mijn vader voor het eerst de Deadly Earnest Horror Show ...   

We moeten gaan uitkijken met wat we zeggen. Onze kleine beer begrijpt steeds meer en heeft de neiging zich er vrij letterlijk aan te houden. Zo vroeg ik hem de krant van de mat te pakken en even op de trap te leggen, want we gingen naar buiten. Dat deed hij. Toen we terugkwamen en ik de krant mee naar boven wilde nemen, was er paniek in de tent. Die krant MOEST toch immers op de trap liggen? H ...