Woordenschat

We moeten gaan uitkijken met wat we zeggen. Onze kleine beer begrijpt steeds meer en heeft de neiging zich er vrij letterlijk aan te houden.
Zo vroeg ik hem de krant van de mat te pakken en even op de trap te leggen, want we gingen naar buiten. Dat deed hij. Toen we terugkwamen en ik de krant mee naar boven wilde nemen, was er paniek in de tent. Die krant MOEST toch immers op de trap liggen?

Het kostte nogal wat moeite om hem tot bedaren te brengen, dus we zouden goed gaan opletten met wat we vroegen of zeiden.

Helaas.

Nee, manneke, die knuffelbeer mag niet in de Kerstboom!

'Onder de boom?'

Ummmmm, ja, dat mag wel. En vervolgens propt hij het beest onder de onderste takken in de aarde.

'Pakken?'
Nee, de Kerstballen mag je niet pakken.

'Kijken?'

Ja, dat mag wel. Natuurlijk staat hij er dan met zijn neus letterlijk tegenaan en valt de bal alsnog uit de boom.

Vervolgens snijd ik vandaag de Kerststol en hij kijkt vol interesse toe.
'Die voor papa.'

Ja, klopt. Wil jij hem even brengen? Dat doet onze enthousiasteling graag.

'Die voor mama.'

Zeker. Die is voor mij.

'Die voor Thorthor?' Hij wijst de ene helft van de stol aan.

Ja hoor, ik wil ook wel een plak voor jou afsnijden.
Nog voordat de plak gesneden is, besef ik mijn fout en ja hoor: Thorben grijpt de halve Kerststol en zet er vol tevredenheid zijn tanden in.

We spelen na het ontbijt met een schaar en papiertjes waarop lijntjes staan die hij kan knippen. Klein beertje houdt zich daar natuurlijk niet aan, want de kleurtjes volgen is leuker dan lijntjes! Dus knip, knip, knip gaan alle zorgvuldige patronen.

Dan is er ook een blaadje met een hertje en een Kerstboom.

Wil je het hertje knippen, vent?
Jaaa, die wil hij wel uitknippen!
KNIP en de kop van het hert ligt eraf.
Technisch gezien heeft hij zich aan mijn opdracht gehouden.

Manneke, de kop van het hert ligt eraf!

'Ja!' Klinkt het blij. 'Hertje lacht!'

We've created a monster...