Donderdag 31 mei 2018 Vandaag staat de allerlaatste inseminatie te wachten. IUI nummer 6. Onze allerlaatste poging IUI met hormonen. Ik heb er geen vertrouwen meer in. Ik zie het als formaliteit. Nog even die wachtweken door en dan op naar de intake voor IVF. Vanavond gaan we uiteten voor de verjaardag van mijn broer. Hij is ook precies vandaag jarig. Mooie datum dus. Maar ja, alle eerdere mooie ...   

Voor mijn liefste wenskindje Als ik een wens mag doen, dan wens ik jou.  Al langer dan twee jaar, wens ik jou.  Eerst een klein vurig verlangen, een kriebel in mijn buik. Stiekem fantaseren over een gezinnetje van vier. Een trotse grote broer en een lief klein hummeltje in de wieg waar diezelfde trotse broer ook in gelegen heeft.  Toen werd ik ziek en moest dat kleine vurige v ...   

Nooit gedacht dat ik op dit punt zou uitkomen. We zijn inmiddels 2 jaar verder sinds we besloten voor nummer 2 te gaan. Hoewel ik ergens wel voelde dat het deze keer weer een lange rit zou worden – nummer 1 kwam immers ook pas na 1 jaar – had ik dit niet zien aankomen. Twee jaar geleden begonnen we ietwat nerveus, maar vooral heel blij en optimistisch aan deze reis. We waren gezon ...   

Iedereen in mijn omgeving ziet een stralend gezicht als ze mij vragen hoe het gaat. Ik mag echt niet klagen. Ik heb een goed leven. Een lieve man, een prachtige zoon, huis verkocht en nieuw huis in aanbouw. Ik heb een leuke baan waar ik energie van krijg en ook nog eens aardig mee verdien. Ik heb een fijne vriendengroep, een lieve familie. Ik heb geen reden tot klagen en dat zul je mij dus ook nie ...   

Terwijl mijn zoon druk heen en weer sjouwt met zijn speelgoedautootjes, bekijk ik de inhoud van zijn speelgoedkist nog eens goed. Een deel van het speelgoed is hij inmiddels alweer ontgroeit. Met een verhuizing over enkele maanden in het verschiet, vraag ik mijzelf af of ik het speelgoed alvast bij de rest op zolder zet. Of misschien, hoeveel pijn het mij ook doet, moeten we alvast een deel van he ...   

Op sommige momenten voel ik het in elke vezel van mijn lichaam. Dat gevoel kan zo ineens er zijn, out of the blue. Zo ook vandaag. Ik ben rustig aan het werk, tik wat mailtjes, maak een rapport af en terwijl ik naar buiten kijk, mijmer ik wat over mijn werkverleden bij deze werkgever. Ik denk aan de moeilijke jaren, maar ook aan de fijne momenten. Voor het eerst sinds de acht jaren dat ik hier wer ...   

Het is even na zeven uur als ik met een lichte hoofdpijn uit bed stap. De krampen in mijn buik verraden het stiekem al. Ik knip het licht aan op de badkamer en ga plassen. Ik zie dat ik weer ongesteld geworden ben. Ik zucht even en stap vervolgens onder de douche. Toch komen er geen tranen. Geen pijnlijke steek in mijn hart. Geen knoop in mijn maag. Eerder berusting. Misschien komt het ook wel ...   

Terwijl ik een mailtje tik aan mijn baas, zoemt mijn telefoon naast mij op mijn bureau. Ik zie dat mijn broer een afbeelding heeft gestuurd via whatsapp. Ik tik snel het mailtje af en open de app. Meestal zijn het geinige foto's. Een leuke grap. Ik heb de glimlach al op mijn gezicht staan, totdat ik mij besef wat ik precies zie.  Een schattig meisje staart mij aan met op haar t ...   

Terwijl ik naar binnenstap, ruik ik meteen de bekende geur. Zoet en een beetje weeïg. Zwitsal vermengd met de geur van melkspuug. Het is zo’n typische geur die ik uit duizenden herken. Ik haal even diep adem en loop verder naar binnen. De vrolijke zachtroze en zachtblauwe kleurtjes komen mij tegemoet. Mutjes, sokjes, rompertjes. Fluweelzachte rammelaars liggen met tientallen opgestapeld ...   

Al een paar dagen is hij aanwezig. Eerst probeerde ik het nog te negeren, doen alsof hij niet bestaat. Maar ik kan die knoop in mijn maag niet langer ontkennen. Hij zit er en ik ben bang dat het alleen nog maar erger gaat worden. Ik zie vreselijk op tegen het hele medische gebeuren. En het komt ook zo dichtbij ineens. Vorige maand bezocht ik mijn huisarts voor de doorverwijzing naar het ziekenh ...