Wat moet ik doen om er voor te zorgen dat ik nu wel serieus wordt genomen? Hoe erg moet iets zijn? Hoeveel verdriet moet iemand hebben? Hoeveel pijn moet er worden gevoeld? Waarom kan men niet respectvol met mijn moederinstinct worden om gegaan? Ik ben toch de spreekbuis voor mijn kinderen?? Zij die het zelf niet kunnen??? Lieve Ronin, Manneke wat hebben we een gezeur met die voedingen. Eerst al ...   

Lieve Kyransan! Wat gaat het hard op moment, ik weet niet wat er afgelopen maand allemaal gebeurd is. We kwakkelen zo ontzettend met alles, dat dagen gewoon soms voelen als overleven. Wel weet ik dat je ontiegelijk bij de hand bent. Zo noemt papa je wel eens, Kyransan. Maar toen jij een keer knorrig was en papa je liefkozend 'Kyransan' noemde, riep je boos: 'Kyran niet san!'. De laatste twee wek ...   

Liefste kleine-steeds-groter-wordende Dalton van mama, Nu ik deze blog schrijf lig ik nog in bed, en lig jij heel vredig naast me te snurken. Je bent een beetje ziek, je hebt keelontsteking. En zo rustig en vredig het nu is, zo hectisch en chaotisch zal het binnen een uur zijn. Net als gisteren... Ik geloof dat ik wel tien kilo afgevallen moet zijn. Jij en je kleine broer hebben mama wat bezig g ...   

Liefste Ro, 2 maanden ben je al weer. Het kleine babytje was je al niet met je bijna negen pond, maar je gaat zo hard, dat dat kleine beetje klein er nu ook heel rap af gaat. Inmiddels zijn we weer bij het consultatiebureau geweest. En daar begon het corrigeren van je naam natuurlijk. De wijkverpleegkundige bleef je maar Robin noemen. Mama had het er een paar jaar geleden bij laten zitten maar n ...   

Liefste Dalton! Inmiddels ligt je tweede verjaardag al weer ruim een maand achter ons. En zo hard als het met de tijd gaat, zo hard gaat het met jouw ontwikkeling. Of gaat de tijd daarom zo snel? Van een klein baby'tje veranderde je in een dreumes naar nu een heerlijke peuter. Dagelijks sta ik vol bewondering naar je te kijken, naar je te luisteren. Je woordenschat wordt met de dag groter en gr ...   

Lieve Ronin! Je allereerste maandelijkse blog! Je bent vandaag al weer een maand bij ons! De tijd gaat net zo snel als bij je broer. Ik blijf me er over verbazen. Ongelofelijk! Je eerste maand is best rustig en goed verlopen. De eerste twee weken waren vooral voor mama erg pittig door de blaas- en borstontsteking, door de falende borstvoeding, maar jij kabbelt goed over al door heen. We hebben n ...   

Zodra je besluit voor een tweede te gaan, begint het vergelijken. Je bent bang dezelfde fouten te zullen maken als bij de eerste. Hoopt vooral niet dat het zo zal zijn, zoals bij de eerste. Ik voel me daar soms best rot onder. Bij Kyran lijkt het allemaal zo zwart, zo donker. Bij alle goede dingen die nu gebeuren, denk in aan hoe het toen was. En zie ik nu dat er toen zoveel verkeerd was. Zie ik n ...   

Hihi lieverdje van mama, er gebeurt zoveel op het moment dat ik weer eens de helft vergeten ben op te schrijven. Hierbij nog even een aanvulling op mijn vorige blog: Wat je nu ook sinds een paar dagen doet, is zeggen dat je moet plassen. Samen gaan we dan naar de wc waar het potje staat. Broekje gaat uit, luier gaan op je enkels en ging je eerst nog zitten nu blijf je staan. Met je piemeltje in j ...   

Lieve lieve Dalton! Je verjaardag Vorige week rond deze tijd vierden we je verjaardag. Écht jarig was je toen nog niet, dat was je pas maandag, maar we vierden het zondag wel met de familie van papa. Tjeej wat voelde jij je jarig! Papa en mama hadden het huis versiert en 's ochtends kwamen we je zingend, samen met de cadeaus uit bed halen. Je deed even of je verlegen werd en kroop onder de deken ...   

Lieve Ronin, Morgenavond ben je al weer twee weken bij ons. Het voelt nog als gisteren als ik denk aan toen jij nog in mijn buik zat. Maar inmiddels hebben we de kraamweek er al weer op zitten en is de wijkverpleegkundige van het CB langs geweest. Tijd voor een blog dacht ik zo, want er is best veel gebeurd. Vrijdag 3 augustus Je bent geboren! Na een pittige bevalling gaan papa en ik samen met j ...