Ronin 2 maanden

Liefste Ro,

2 maanden ben je al weer. Het kleine babytje was je al niet met je bijna negen pond, maar je gaat zo hard, dat dat kleine beetje klein er nu ook heel rap af gaat.

Inmiddels zijn we weer bij het consultatiebureau geweest. En daar begon het corrigeren van je naam natuurlijk. De wijkverpleegkundige bleef je maar Robin noemen. Mama had het er een paar jaar geleden bij laten zitten maar nu heb ik haar keer op keer verbeterd. Naast het wegen en meten (5750 gr en 59,5 cm) kreeg je ook voor het eerst je prikjes. Dat vond je niet leuk, je was in- en in verdrietig. De dagen er na was je onrustig en huilerig. Je kreeg wat koorts en dronk slecht je flessen. Je liet vaak de helft van je voedingen staan, dan was je slecht verzadigd waardoor je weer moeilijk in sliep. Je had dan ook weer snel honger, maar had moeite met drinken. Ik weet het eerst aan de prikjes, maar ik zag op een gegeven moment witte stippen op je tandvlees en je had een blauwe/witte zweem op je tong. In overleg met de huisarts zijn we nu een paar dagen bezig met nystatine en lijk je al weer wat rustiger en makkelijker te drinken.

Hoewel mama een stuk mondiger is dan destijds bij Kyran heb ik er wel spijt van dat ik niet eerder naar de huisarts met je ben gegaan. Ik heb namelijk al op dag 2 van de kraamweek genoemd dat je volgens mij spruw had. Maar de kraamhulp dacht dat je het niet heel erg had. Maar het zou wel de bloedende kloven en de ontstekingen kunnen verklaren. Mama had immers ook een schimmel te pakken. En het had misschien ook kunnen voorkomen dat mama nu een groot abces heeft overgehouden aan de borstontsteking. En misschien waren we dan nu nog steeds wel heel gelukkig met de borstvoeding bezig, want ik blijf er bij dat het heerlijk was. Ook al is het nu heerlijk dat papa een groot aantal nachten per week er uit gaat om jou te voeden. Mama is zo moe, waarschijnlijk doordat het me lichamelijk nog niet voor de wind gaat..
Maar we worden er niet beter van om in een hoekje te gaan zitten treuren en te lang na te gaan lopen denken over 'wat als..' of 'had ik maar..'. We leren hier van en misschien hebben we ooit nog wat aan deze ervaring.

Buiten het feit dat je spruw hebt en daardoor moeizamer drinkt ben je echt een heerlijk kind. Ook al hebben we ook mindere momenten. Een paar weken terug zat je volop in een sprong en was je erg huilerig. Mama was daardoor erg gestrest. De tijd dat Kyran een huilbaby was is dan nog niet zo heel lang geleden en ik merkte dat alles weer boven kwam.
Ook lijk je af en toe moeite te hebben met je luier vol poepen en dat kan je dan ook behoorlijk dwars zitten. We hebben geprobeerd of omneo voeding tegen krampjes en moeilijke stoelgang je zou helpen, maar daar begon je net zo van te spugen als je broer dat kon, met flinke bogen, dus we zijn maar snel weer naar de hypoallergeen gegaan.

Maar buiten dat gaat het goed met je. Je bent echt ontzettend alert en die donkere ogen kijken al heel goed de wereld in. Je lacht echt volop en vooral als je broer in de buurt is krullen je mondhoeken en schater je zelfs, nog wel zonder geluid. Maar dat zal vast niet lang duren, want je kan soms al best wat klanken preuvelen.
Ook de Nijntjes aan je mobiel vind je schitterend en gun je jouw mooiste glimlachen. Je kan ze ook al heel goed volgen, zonder je aandacht te laten verslappen. Je bent nu steeds vaker wakker en kan het dan ook laten merken als je verveelt bent door een beetje te mopperen. Op een bescheiden manier.

Ik denk ook dat je pienter bent en dat zeg ik heus niet omdat ik je moeder ben ;-) maar soms verdenk ik je er van dat je weet dat 'ping' van de magnetron, eten betekent en kan jij je speen er bewust uitspugen als je aandacht wil ('mama komt dan toch wel kijken') maar als je hem nodig hebt lukt het je vaak om hem zelf met je handje tegen te houden zodat je hem niet verliest.

Naast je speen heb je ook een knuffel waar je verzot op bent: je draak. Als je huilt kan je echt kalmeren als je hem voelt en je slaapt het beste met hem tegen je gezichtje aan of over je bolletje. Als ik hem dan op til om te kijken of je wel adem kan halen begin je te mopperen. We zouden haast een bordje met 'do not disturb' of 'out of order' op je moeten plakken.

Je voedingen zijn wat onrustig op het moment, maar daarvoor dronk je 3x150+schepjes en 2x180+schepjes. Je schema bepaal je zelf maar ziet er ongeveer zo uit: 3:00 / 8:00 / 12:00 / 16:00 / 22:00. De voedingen van 12 en 16 u drink je dan het volst. Na de fles speel je vaak even in de box en daarna ga je lekker slapen.

In je gezichtje verander je ook heel snel. Je hebt donkere ogen en donkere haartjes. Ik ben benieuwd of dit nog veranderd, net als bij je broer. We vinden het allemaal erg moeilijk om te zeggen op wie je nou lijkt. Je hebt een compleet eigen gezichtje. Maar ik zie wel dat je een wat vierkanter hoofd krijgt en dat lijkt een beetje op de papa van mama.
Ik ben benieuwd hoe hard je verandert tijdens een dagje naar de crèche. Want ook dat komt nu steeds dichterbij. 29 oktober is je eerste wendagje al.. Mama gaat het wel heel gek vinden om straks veel minder met jou samen thuis te zijn. Daar wil ik nog even niet aan denken.

Voor nu hoop ik dat je snel van je spruw verlost bent en dat ook je verkoudheid snel de deur uit is. Want sinds je geboorte ben je ook al af en aan verkouden met snotoogjes aan toe. Misschien, als dat over is, kunnen we wel een keertje gaan babyzwemmen! Maar we gaan eerst deze week je eerste kinderboekenweekboek halen. Dat is een traditie die ik bij Kyran begonnen ben en waar ik ook jou bij wil meenemen. Elke kinderboekenweek gaan we naar de kinderboekhandel en mogen jullie zelf een boekje uitzoeken (de eerste paar keer zal mama dat wel voor je doen). Boeken lezen is belangrijk, daar leer je van en prikkel je je fantasie mee. Hopelijk ga je net zo veel van boeken houden als mama en je broer.

We houden van je lieverd, je bent uniek, je bent prachtig!

Liefs mama