Kyran 2 jaar!!

Lieve lieve Dalton!

Je verjaardag
Vorige week rond deze tijd vierden we je verjaardag. Écht jarig was je toen nog niet, dat was je pas maandag, maar we vierden het zondag wel met de familie van papa. Tjeej wat voelde jij je jarig! Papa en mama hadden het huis versiert en 's ochtends kwamen we je zingend, samen met de cadeaus uit bed halen. Je deed even of je verlegen werd en kroop onder de dekens om vervolgens luid zingend er weer onder uit te komen en om naar je pakjes te vragen.
Je was erg blij met je houten autobaan van Plan City! Op de doos staat 3+ maar je bouwt al hele banen. Eenmaal beneden viel de versiering je gelijk op! Door het dolle heen was je. Na je middagslaapje kreeg je je mooie verjaardagskleertjes aan en stonden Thomas en Daan (samen met hun papa en mama natuurlijk!) je al op te wachten. Ook opa en oma en Teter (Peter, door jou bij vergissing ook wel opa genoemd) kwamen al snel. Weer werd er gezongen en jij zat op de bank uit volle borst mee te doen. Je armpjes gingen in de lucht. Je was zeer onder de indruk van de Nijntje taart en zou hem al in z'n geheel op tillen. Maar nog meer onder de indruk was je van de hoeveelheid pakjes, want iedereen had wat uitgezocht voor je autobaan. Van een brug, tot auto's, vrachtwagens en vliegtuigen. Peter had een hele gave werkbank van Janod voor je meegebracht. En toen we dan ook nog patat gingen eten was jouw dag compleet! Je hebt heerlijk met Thomas gespeeld, was erg vrolijk en kletste honderduit. Op je échte verjaardag kwamen oma en Christian langs. Tisjahn had vanaf januari in Maleisië gezeten, je hebt hem alleen nog even gezien rond de begrafenis van opa. Het grootste cadeau was hij misschien wel hoewel je de smartmax die je van hem en anouk kreeg en het bouwsysteem voor hutten van oma ook erg mooi vond. Je hebt heel lang met hem dn je servies en eetgerei in de tent gezeten. Elke keer als hij dacht even rust te hebben kwam jij weer achter hem aan gevlogen. Tisjahn, tisjaaaaaahn!!! Kan je dwingend roepen!
Mama was zo blij dat we je verjaardag door hadden laten gaan, ondanks dat mama ziek was door twee borstonstekingen. Je genoot volop van alle aandacht die er even alleen voor jou was. En even niet voor je broertje. Want dat is wel de grootste verandering die je de afgelopen maand hebt meegemaakt.

24 maanden
De afgelopen maand stond vooral in het teken van mama. Mama werd dikker en dikker (ja dat kon nog). En daarmee steeds minder mobiel, maar ik heb wel heel erg hard geprobeerd om de laatste weken veel tijd met je door te brengen en nog veel met je te doen. Uitjes deed ik dan wel met papa samen, want mama was niet snel genoeg meer om achter je aan te vangen, maar we hadden heerlijke tijden op het kraambed waar we bussen en containerwagens keken, we douchten nog lekker samen, lazen boekjes, maakten tekeningen, dronken 'koffie', speelden op het grote bed en genoten zelfs van het brengen naar de crèche, wat mama nog tot de laatste dagen wist vol te houden. Samen met papa gingen we naar het sprookjesbos en naar de kinderboerderij of deden we boodschappen en aten vis op de markt.
We genoten zo veel mogelijk van de tijd samen, want we wisten niet wanneer je broertje kwam en al helemaal niet hoe mama na die bevalling zou zijn. En je broertje gaf ons nog flink wat tijd extra. Je begreep steeds beter dat er een baby in mama's buik zat. Je benoemde het ook. Wees naar de buik van mij. Of naar die van jezelf. Je kon het er ook zo ineens uit het niets over hebben. De donderdag voor de bevalling zei je zelfs opeens. Mama au buik. En je wees naar mijn buik. Wist je dat er iets stond te gebeuren?
De vrijdagochtend dat mama weeën had was je ook heel erg lief, rustig en zorgzaam. Je maakte geen stampij, want ondanks dat je heeel veeeel goede dagen had de afgelopen maand, konden we ook echt wel merken dat je bijna 2 was. Je keek heel lief tv en zat te wachten tot papa je naar de crèche bracht. Met tranen in mijn ogen stond ik je op straat uit te zwaaien. Mijn grote kanjer ging gewoon naar de crèche terwijl ik wist dat ik zou gaan bevallen en ik niet wist of ik je aan het einde van de dag weer zelf naar bed kon brengen. We legden je nog wel uit dat je broertje die dag kwam en dat opa en oma je van de crèche zouden halen. Je liet het allemaal over je heen komen en daar ging je.

's avonds kwam je na het eten met opa en oma op bezoek in het ziekenhuis. Je schrok erg van alle apparaten waar mama nog aan lag. En het eerste wat je deed was heel verdrietig huilen en tegen papa's schenen schoppen. Tot ik zei dat met mama alles goed was gegaan. Toen klaarde je op. Je was trots op de baby, je broertje! Je wilde hem gelijk al aanraken en gaf hem je Toto. Ook de snoepjes die oma mee had wilde je niet alleen met mama maar zeker ook met Ronin delen. En zo zaten jullie samen bij mama op bed. Ronin links en jij rechts. En voerde jij mama snoepjes.
De dagen er na was het baby voor en baby na. Als je uit de crèche kwam vloog je als eerste op de kinderwagen af en moest Ronin maar wakker worden als hij sliep. Op een gegeven moment moest Ronin 's nachts een keer huilen en wat hoorde mama uit kyrans kamertje komen? Stil maar baby, stil maar. Heel lief sussend. Je brengt hem ook al je knuffels. Moet hij zijn speen goed in houden van jou. En kom je papa of mama halen als hij huilt. Mama helpen? Zeg je dan en trekt me mee aan mijn arm.
Je bent wel erg moe de eerste week, hoewel je keurig door het gehuil heen slaapt 's nachts, maar je hebt nog niet vervelend uitgehaald naar Ronin. Wel ben je opeens heeeeel hard twee geworden en is het constant NEE als papa of mama iets tegen je zeggen of aan je vragen. Je vindt jezelf ook een hele grote jongen, want jongens huilen niet als ze pijn hebben. Als jij je zeer doet, en dan niet een kleinigheidje, verbijt je je tranen en roep je hard HOEFT NIET!! als ik je wil troosten. Dat doet mama wel verdriet, want je mag gewoon pijn hebben schat, mama wil je maar wat graag troosten!!

Dat je nu snel groot wordt blijkt ook uit je spraak. Jeetjemina wat is je woordenschat groot geworden. Ik kan het niet eens bijhouden. Wat jij allemaal zegt en napraat. Je uitspraak wordt ook steeds beter en moeilijke woorden spreek je steeds netter uit. Was vrachtwagen eerst nog krahkaa, toen vrahwaa en nu is het al vrachwagen (zonder t nog wel, maar het klinkt heel goed!).
Ook is je gehoor heel fijn en hoor je al in de verte de containwage of een polisieoto al aankomen en zing je liedjes of reclames makkelijk mee.

Je bent een heerlijk ventje van twee dat zich ontiegelijk goed ontwikkelt. Ik ben wel benieuwd hoe lang je bent en wat je weegt, want je eet al weken slecht 's avonds (lees: vaker niets dan iets). Maar 6 september zullen we het weten, want dan mogen we weer naar het CB. Dit keer samen met je broertje Ronin.

Je bent een lief, creatief en zorgzaam manneke met een mooi en soms ietwat pittig karakter, maar op elke cel in jouw lijfje ben ik gek!

Veel liefs,
Mama