Kraamweek en een beetje

Lieve Ronin,

Morgenavond ben je al weer twee weken bij ons. Het voelt nog als gisteren als ik denk aan toen jij nog in mijn buik zat.
Maar inmiddels hebben we de kraamweek er al weer op zitten en is de wijkverpleegkundige van het CB langs geweest. Tijd voor een blog dacht ik zo, want er is best veel gebeurd.

Vrijdag 3 augustus
Je bent geboren! Na een pittige bevalling gaan papa en ik samen met jou en op een roze wolk naar huis. De eerste kraamtranen vloeien al op de parkeerplaats, als papa mama in de rolstoel met jou in de maxicosi op schoot in het parkeervak naast de auto parkeert. Bijzonder vervoer! zei hij. Ja bijzonder voelde ik me. Maar ik dacht ook aan op. En heb tijdens de bevalling ook veel aan hem gedacht. Zoals hij stierf, zo heb ik je gebaard. Op zijn sterfbed had hij opgerolde washandjes in z'n handen, zo hard kneep hij, ademde zwaar, haast puffend. Ik kneep tijdens het puffen ook heel hard, maar dan in de handen van papa en mama. En daar op de parkeerplaats moest ik er ineens aan denken.
Thuis wachtten oma, en opa en oma en de kraamhulp ons al op. Voor die avond kregen we drie uur kraamzorg om ons de nacht in te helpen.
Jij bent wat misselijk van het vruchtwater en spuugt wat slijm. Elke drie uur leg ik je aan. Sinds je geboorte heb je al 4x aan de borst gelegen.
Gewicht weegschaal kraamhulp: 4280

4 augustus
We komen de eerste nacht goed door. Het lukt ons zelfs om te slapen!
Ik heb last van mijn rug en hou enorm veel vocht vast. Daar had ik voor de bevalling geen last van, maar nu zien mijn benen er niet uit. Ik kan mijn benen ook niet optillen en kan niet zelf in bed komen.
Elke drie uur leg ik je aan. Ik voel mijn tepels prikken. Op de ene zitten blaasjes en de ander is al iets stuk. Heel af en toe slik je al melk weg! Ik probeer verschillende manieren van aanleggen maar goed aan happen vind je moeilijk.
Je broer is helemaal blij om ons te zien en komt al zijn knuffels bij je brengen. Hij is wel een beetje moe van alles, maar doet het geweldig. Komt constant bij je kijken of wel alles goed met je gaat en wil elke keer jouw of zijn speen aan je geven. De kraamhulp noemt hij mevouw en daar moet hij soms wel een beetje aan wennen, want de kraamhulp zorgt goed voor jou en mama, maar kijkt weinig om naar Kyran en is soms niet erg tactisch. Ook heeft ze best wat kritiek op bepaalde dingen, zo heeft hij veel boekjes en vindt ze het volgens mij vervelend dat hij speelgoed en knuffels door de hele woonkamer heeft liggen en de tv wat veel aanstaat vandaag.
Gewicht: 4220

5 augustus
Mama heeft lekker geslapen. Papa was vannacht al wel een beetje moe. En hij moet nog veel onderbroken nachten krijgen ;-) gewoon even weer wennen denk ik.
Aan happen gaat nog niet veel beter, je sabbelt veel op mijn tepels. Auw!! Maar elke drie uur leg ik je aan.
Gewicht: 4080 (het laagste gewicht)

6 augustus
De verloskundige is het hele weekend niet langs geweest. We bellen zelf en wat blijkt, het ziekenhuis heeft nooit gemeld dat we dezelfde avond nog naar huis zijn gegaan. Ze dacht dus dat wij nog in het ziekenhuis lagen! Maar niets is minder waar.
De productie is nu goed op gang. Ik heb wat last van stuwing en beide tepels zijn nu kapot. Als de verloskundige langskomt geeft ze me Mother Mates. Dat geeft gelijk al verlichting! Aan happen blijf je lastig vinden. Je maakt geen grote hap en zuigt vaak mijn borst naar binnen. Of eigenlijk alleen mijn tepel. Daarbij gaat dan ook vaak je boven of onderlip naar binnen. Je hebt ook last van krampjes, daarvoor geven we cinababy.
Kyran heeft vandaag op de creche vertelt dat hij een broertje heeft gekregen. Hij heeft Nijntje koekjes met een buikje van blauwe muisjes getrakteerd. Wat kwam hij trots uit de creche! Hij kletste honderduit, maar ging als eerste bij jou kijken. Beebie? Beeeebie?? Beebie laapt! Beeebie wakker worden!!!
Gewicht: 4160

7 augustus
Puinruimen. Dat kon de kraamhulp doen toen ze hier kwam. Zie ook mijn eerdere blog. Ik was in tranen over de pijnlijke borstvoeding door de bloedende kloven. Het ging zo goed, jij groeit goed, de productie is enorm, en dan lijkt er door zoiets een einde aan te komen. Het doet me echt ontiegelijk veel verdriet. Dit had kunnen slagen. Er komt een lactatiekundige langs. Ze geeft tips en zelfvertrouwen. We gaan nu een borst per keer aanbieden om de ander wat langer rust te geven. We gaan er nog even voor!
Gewicht: 4220

8 augustus
Voeden blijft tenen krommend. De ene keer lijkt het beter te gaan, maar de andere keer weer niet. Elke keer gaan de korsten open en zit jij onder het bloed. Akelig vind ik het. Maar je groeit er goed op. 's middags wegen de kraamhulp en ik je voor en na de voeding en er zit binnen 15 minuten gewoon 100 cc in! Mama is trots op ons! Dat doen we toch maar mooi zo samen!
Als ik wil gaan rusten heb ik opeens heel veel pijn in mijn buik. Omdat mijn baarmoeder niet snel zakte, bloedverlies iets rook en de baarmoederrand gevoelig is en de kraamhulp had gezegd dat we in de gaten moesten houden dat ik geen baarmoederontsteking zou krijgen, schrikken we wel even. De kraamhulp denkt niet aan een ontsteking, maar als de pijn er s avonds toch nog is bellen we de verloskundige. Ze denkt aan een blaasontsteking. Morgen eerst maar urine inleveren bij de huisarts.
Ook heb je vandaag je hielprik gehad en de gehoortest. Je oortjes zijn goed gekeurd! Maar wat is die hielprik akelig! De prik op zich ging nog wel, maar dat iemand je voet vast hield en het feit dat je honger had, zorgden voor een oorverdovend kabaal.
Gewicht: 4280

9 augustus
Het voeden blijft lijdend onderwerp. Auw wat een pijn. Het lijkt nog niet beter te gaan.
Uit de urine blijkt inderdaad dat ik een blaasontsteking heb. Dus we gaan aan de antibiotica.
Gewicht: 4300

10 augustus
Eigenlijk de laatste kraamdag, maar door mijn pijnlijke rug ben ik nog weinig op de been en ook vanwege de problemen met de borstvoeding krijgen we ook nog een 9e en 10e dag kraamhulp. Wel is onze hulp van de afgelopen dagen op vakantie dus krijgen we vandaag en het weekend een andere kraamhulp.
Vannacht heb je goed geslapen. Je hebt zelfs een rukje van 5 uur gemaakt! Je bent erg tevreden op de borstvoeding, helaas is mama dat wat minder en hou ik het na een week van pijn door bloedende kloven niet langer meer vol. We overleggen wederom met de lactatiekundige en besluiten tepelhoedjes te proberen. Maar je maakt het er door heen kapot en begrijpt niet wat je met die plastic dingen moet. Dan maar de laatste oplossing: kolven.
Gewicht: 4370 (je zit nog geen week na geboorte al over je geboortegewicht heen!)

11 augustus
Je krijgt nu elke voeding gekolfde melk. Je doet het er goed op en drinkt 100 cc per keer. Zo'n 7 keer per dag.
Je ziet er verder goed uit, je bent geen moment geel geweest, maar constant mooi roze. Ook ben je al zo helder en allert. Je kijkt de kamer rond en reageert op geluid door je hoofd te draaien.
Je navelstompje droogt goed in en zit nog aan een heeel klein stukje vast.
Mama voelt zich na haar middagslaapje erg slecht. Ik heb ontzettend hoge koorts en liggen zweten. Ik denk het al te zien; borstontsteking. We bellen de verloskundige en adviseert nu niet te kolven. Ik geloof mijn oren niet. Dit doet zo'n pijn! Ik dacht juist dat je moest zorgen dat je borst dan goed geleegd wordt. Ze raadt ons aan nog even aan te kijken wat de koorts gaat doen, omdat de hap pas iets gaat doen als je 24 uur koorts hebt. Maar de pijn is zo ondraaglijk en ik voel me zo ontiegelijk ziek, dat papa niet afwacht en de hap gelijk belt. Ze komen langs. En inderdaad is mijn borst ontstoken. Ik moest juist gaan kolven. Vanwege mijn blaasontsteking kan ik er niet zomaar een ab bij krijgen. Ik moet kiezen uit een ab voor de blaas of voor de borst. Of voor een zwaardere maar dan kan jij mijn melk niet meer krijgen. We besluiten de ab voor de blaas af te maken en veel paracetamol te nemen en te kolven.
Gewicht: 4410

12 augustus
Vandaag vieren we kyrans verjaardag! Hij wordt morgen twee jaar!
Jij drinkt nog steeds gekolfde melk. Wel 110cc per keer. Met mijn borstonteking gaat het een stuk beter. En we hebben een gezellige dag met elkaar, maar 's nachts word ik weer ziek en heb ik nu ook de andere borst ontstoken. De dag er na gaan we weer naar de huisarts en krijg ik toch de zwaardere antibiotica. In principe mag je toch mijn melk hebben, maar er is een grote kans op spruw en diarree en met het warme weer op moment vind ik het niet verstandig dat risico te lopen. Zonder enige moeite kolf ik nu 150 cc per keer en dat gaat linea recta de gootsteen in. Met pijn in mijn hart. Dus papa mag die klus voor mij klaren.
Gewicht: 4440

16 augustus
Vandaag komt het CB langs. Ze kijkt nog even naar je drinktechniek, je smakt wel veel en lijkt een lichte overbeet te hebben, maar natuurlijk drink jij nu er gekeken wordt wel keurig en doen we er verder niets mee. Ze controleert je en ziet dat je een heerlijke gezonde jongen bent.
Je weegt 4620 en ze gelooft niet dat je laagste gewicht van 10 dagen geleden 4080 was. Je doet het super kanjer!
Je hebt nog wel veel zuigbehoefte en wil veel je speen. Ook lig je veel bij ons en zit er nog weinig ritme in slapen, eten en waken. Maar dat za vast komen!

Je bent een lieverd, een lange knapperd met donkere ogen en donker haar en ik hou ontzettend veel van je! Net als je papa en je broer. Die is ook maar wat dol op je! Als je huilt zegt hij sussend: stil maar nonin, stil maar. Of hij komt papa of mama halen en zegt dan: papa/mama helpen? Nonin huilt!

Was ik voor de bevalling nog zo bang dat ik misschien niet genoeg liefde had voor twee kinderen, nu vind ik het belachelijk dat ik daar ooit aan heb getwijfeld! Jullie zijn mijn schatten, mijn alles!

Xxx mama