Zo zat ik een paar maanden geleden bij de dokter. Ik was al twee weken zwak, ziek en misselijk. Best een gedoe een doktersafspraak, vooral kwa tijd en organisatie. Ik vermoedde een laag hb en of b12 maar voor het prikpapier moet je even langskomen. Daar zat ik, de dokter keek in de computer en zei 2 maanden geleden was het voldoende. Zou je zwanger kunnen zijn? (Nou nee, ongeveer twee week geleden ...   

Nou, ik val gelijk met de deur in huis. Ik ben 16 weken zwanger en ik krijg een jongen. Zwanger dus! Zwanger en heel praktisch. Ik voel me praktisch over mijn huidige toestand. Hahaha, ja daar heb ik lol om want elke zwangerschap ben ik tot nog toe 'anders' Ik keek vanaf het moment van ontdekking (7 weken) uit naar het antwoord op de vraag is het een jongen of een meisje. Puur en alleen van ...   

Mijn dochter is een soort engeltje voor mij. We zijn bijna altijd samen, inmiddels is ze alweer 3 maanden. Vaak hoor en lees je dat moeder en kind hechtingsproblemen ontwikkeling door ppd. Dat moeder afstand neemt. Hier is dat andersom, ik word rustig van haar, als ik me rot voel dan pak ik haar dicht bij me, dan ruik ik aan haar haartjes. Ik voel me dikwijls schuldig met de gedachten belast i ...   

Een paar keer hoorde ik in mijn directe omgeving: je doet er goed aan om het bij deze twee te laten. Dat zet me aan het denken, ik weet dat ik een kindje proberen te maken niet doe voor de roze wolk van het zwanger zijn, en zelfs niet voor de intieme babytijd. Maar voor de liefde voor een nieuw persoon en alles wat daarbij komt kijken. Ik zie het ook als mijn levenswerk deze twee groot te bren ...   

De diagnose is al enige tijd daar, ik denk zo'n 5 weken inmiddels, dus ik zit inmiddels aan 5 weken werken aan mijn herstel. Hoe gaat dat nu? Met ups en downs, ik eet en slaap in ieder geval weer. Nadat ik de medicijnen en een paar keer therapie had gevolgd voelde ik een last van me afvallen, zo van: oooh dat heb ik, daar hoor je wel eens wat over en dat lossen we wel even op. Dat even, weet i ...   

ongeveer anderhalf week na de bevalling begon ik weer slechter een neerslachtiger te worden en ben ik heel bezitterig en overbeschermend naar de baby en ook naar mijn peuter. Nog steeds mijd ik contact met de buitenwereld en zit ik behoorlijk in de put. Ook kon ik tussen de voedingen door niet meer in slaap raken door al het gepieker. Overdag totaal geen eet of drink lust. Alleen voor mijn kindere ...   

Dat moment van wachten, de tijd dat ze nog niet leek te bestaan kan ik me niet meer voorstellen nu ze er daadwerkelijk is. Alsof ze altijd bij ons heeft gehoord. Mijn zoon is een zorgzame broer en mijn man... dat dat mooie, lieve, rustige meisje uit ons is voort gekomen. Een helft van hem en een van mij. Maar eigenlijk ook echt zichzelf. Oke, en voor de rest? Ik ben er nog niet uit geweest, ik ...   

Ik vind het zo n apart gevoel, die laatste dagen (het kunnen ook nog weken zijn) er hangt zo n ingehouden verwachting en onbekendheid om ons heen. In de toekomst kijken lukt niet want alles is een vraagteken. Hoe ziet ons dochtertje eruit? Hoe komt ze eruit? Wanneer? Hoe zal ze ruiken? Maar ook hoe zal mijn partner zijn als vader van een baby? En meer over mezelf : zal ik mezelf weer herkennen in ...   

Gisterochtend had ik ruzie met mijn man. Hij duwde me, ik ving de onstabiliteit op met mijn bekken en heb me daarbij flink bezeerd. Ik was kort daarna gaan liggen en toen ik wilde opstaan kwam ik erachter dat dat niet lukte zonder felle pijnscheuten die ik een 9 zou geven. Uiteindelijk ben ik wel omhoog geholpen en verplaatsen van A naar B, op en van de bank/ bed, autorijden was minstens zo pijnli ...   

Laag HB plus Laag B12 (boven de grens om in aanmerking te komen voor injecties maar wel laag) plus zwangerschapshormonen van het einde trimester = waarschijnlijk een verklaring voor mijn nare gevoelens en algehele gevoel van niet lekker in mijn vel voelen. (En natuurlijk ook het altijd maar moe zijn) Tja, fijn dat ik er iets aan kan doen, absoluut ...