Nu het onvermijdelijke steeds dichterbij komt begin ik bang te worden. Bij mijn eerste bevalling dacht ik van te voren, hoe erg kan het zijn, ik ben niet de eerste die het moet doen en ook niet de laatste. Ik heb het geweten natuurlijk, Na 36 uur was mijn buiten proporties gegroeide baby daar. Met alle scheuren, knippen, bloedvergieten erbij. Omdat ik geblokkeerd was volgens mijn verlos ...   

Ik ga me op glad ijs begeven om over de manier waarop en waarom te schrijven op een plek waar zoveel ouders komen. Het gaat namelijk over:DE TRAKTATIEIn mijn tijd was een verjaardagstraktatie erg leuk. Liefst zakjes chips in de 10u pauze. Liefst de groene, mocht je geluk hebben. (Of dat sprak je af met de jarige).Dat was feest.Een ketting van een dropveter met nibbits ging er ook wel in. Achteraf ...   

Ik voel de afspraak dichterbij komen. De Brazilian wax staat weer voor de deur.Met lood in de schoenen ga ik naar binnen en met een vederlichte waggel kom ik weer naar buiten. Van opluchting.Het is niks vergeleken bij zoiets als bevallen, verstrijken, ontsluiten en uitdrijven. Na al die jaren denk ik wel eens waarom doe ik mezelf zoveel pijn.Ik ben kleinzerig, ik haat acute pijnprikkels. Piep zel ...   

Mijn twee kinderen waren cadeaus en onverwacht. Een keer onvoorzichtig en zwanger. De tweede zwangerschap was zwaar, maar tijdens en na de zwangerschap hoopte ik nog een kind of misschien zelfs nog 2 te kunnen krijgen. Inmiddels weer ik dat drie biologische kinderen voor mij het maximum moet zijn. Mijn lichaam is er niet goed in. En ookal voelde ik mij als moeder van twee jonge kinderen in he ...   

Vriend omdat ik ze nodig heb om mijn kind te dragen en te laten groeien en vijand omdat ze nu ook mn karakter aanvreten.Bijna hebben ze me overgenomen. Er huist nog een klein stukje verstand in me dat nog niet gekaapt is.Woedend, onredelijk, onwillig en dramatisch dreigen een coup d'état te willen plegen.Toch verbazend weer dat dat zo'n impact kan hebben op het karakter.Buitenshuis gedraag ...   

Misschien zijn er niet? De tips. Mijn laatste zwangerschap is er duidelijk 1 om het af te leren. Ik begin chagarijnig te worden. Sowieso een paar keer per dag. Het begint al s nachts door het wakker worden van het omdraaien. En verder om tig non redenen. Natuurlijk is er pijn en een lichaam dat niet wil. Het eerste is nu de onmacht en wat ik zwaar onderschat heb: de kinderen. Nooit had ik me van t ...   

Ik kan vertellen dat ik sinds aanvang van het derde trimester weer misselijk ben of dat mn bekken pijn lijden. dat ik door de moeders met extra vrijetijd op school, je weet wel die een half uur voor schooltijd en 15 min na schooltijd hangmoeders staan uit te hangen, nagefluisterd wordt: asociaal om met de auto te komen wanneer je zo dicht bij woont. Ik weiger de auto ergens anders te parkeren dan ...   

Ik noem het nu maar zo, huiselijk geweld, hij zegt: het is niet dat ik je mishandel(de). We hebben nu omgangsregels. Sinds een jaar. Wanneer hij drinkt zijn we niet bij elkaar en slaapt hij zijn roes elders uit. Wanneer hij erg kwaad is zonder drank is het in het verleden meestal bij psychisch geweld gebleven. inmiddels zijn we een jaar zonder lichamelijk geweld op een paar keer aan mijn haar ...   

Kan dat? Volgens de verloskundige kan ik het risico op herhaling van 50%tot 60% verkleinen door een aantal dingen.Maar ik weet het niet.De vorige keer was hij daar 'zomaar'. De diagnose, de medicijnen en de therapie. Ik had er nooit rekening mee gehouden. Geen ervaring met psychische klachten tijdens mijn levensloop. Ook niet na de geboorte van mijn eerste kind.Ik wist het natuurlijk voordat we b ...   

Sinds altijd vind ik mijn momenten in onbegrensde fantasie. Omdat het menselijk brein daartoe in staat is ben ik vast niet de enige. Het is volkomen onschuldig en ook zinloos. Zinloos? Misschien nuttig omdat het soms eventjes zo echt lijkt dat de zintuigen meedoen.De afgelopen week bedacht ik een ultiem ontspannen scenario. Totaal niet reëel maar het leek me gewoon zo prettig. Een toevluchtso ...