Een postnatale depressie verkomen?

Kan dat? Volgens de verloskundige kan ik het risico op herhaling van 50%tot 60% verkleinen door een aantal dingen.
Maar ik weet het niet.

De vorige keer was hij daar 'zomaar'. De diagnose, de medicijnen en de therapie. Ik had er nooit rekening mee gehouden. Geen ervaring met psychische klachten tijdens mijn levensloop. Ook niet na de geboorte van mijn eerste kind.
Ik wist het natuurlijk voordat we begonnen met het proberen van het tot stand brengen van een zwangerschap en ik heb het er voorover. Het helpt ook dat ik als ik het niet vertrouw direct de juiste hulp tot mijn beschikking heb. Toch (heel langzaam) nu de finish in zicht komt begin ik soms wat zenuwachtig te voelen..

Een kop of munt idee is het voor me.

Preventief stress vermijden? Volgens mij maak ik me van nature tegenwoordig niet zo druk
Bloed prikken op b12 en ijzer? 1x per 2 maanden
Voldoende slaap? Tevreden
beweging en frisse lucht? Nope
gezond eten? Minder goed dan normaal, ben zo zwanger momenteel
vermijden van teveel prikkels? Mag wel iets meer maar ben zeker niet overbelast
Goede partner relatie? Nee dan maar

Dit is het advies van mijn verloskundige, iemand anders nog tips behalve van de placenta eten voor extra ijzer?

Ik hoop zo dat het me bespaard word. Probeer er niet teveel bij stil te staan maar hoe mooi zou het zijn als we hierna door kunnen met leven.

Bij mijn dochter heb ik het 'geluk' gehad dat ik overbeschermend was ipv dat ik weinig van haar wilde weten. nee, ik zat er bovenop en als iemand anders haar vastpakte had ik zoveel stress dat ik kon overgeven. Gelukkig kon ik daarvoor wel voor haar zorgen. Toch kan ik me er weinig van herrinneren. Niet zoals bij mijn oudere zoon.
Ik heb alle bewaarde kleding uitgezocht en de geboortepakjes van mijn zoon riepen meer emotie op dan die van mijn dochter. Het is maar een voorbeeld.

Nou ja, ik ga maar voor kop. Voel me normaal en kies ervoor om niet preventief antidepressiva te slikken. Tenzij het voor de bevalling toch herken dan begin ik direct om de gevolgen te minimaliseren.

Sorry voor de spelfouten en slechte zinsbouw. Schrijven op de telefoon gaat niet samen met het verweken van niet alleen het bekken gebied, ook het geliefde orgaan:mijn brein verweekt mee.

1094 x gelezen, 2

reacties (0)


  • Mamabear3

    Ik heb gehoord dat het geven van borstvoeding werkt tegen het krijgen van een pnd, ivm oa het gelukshormoon wat je er als moeder van krijgt. Misschien nog een tip?

  • surroKIWIbaby

    het is dat je het zelf al schrijft, maar het eerste (en enige toe te voegen) wat in mij opkwam was idd de placenta laten verwerken in capsules (droge vorm) en die innemen... Heb er zelf voorgestaan, placenta netjes in laten pakken en in de vriezer gelegd, maar heb het (gelukkig) niet nodig gehad. Misschien als back up een optie? Verder heb ik ontzettend veel baat bij yoga - nu de zwangerschapsvorm en na de bevalling zijn er ook 'mum and bub' klassen. Normaal doe ik helemaal niet aan yoga, maar tijdens de zwangerschap merk ik echt verschil, even ongestoord in mezelf gekeerd relaxen, strekken, ontspannen, echt heel fijn. Succes!

  • Turksekaas

    Het allemaal over je heen laten komen. Klinkt stom en niet reeel, maar als je je druk gaat maken om dingen die er nu nog niet zijn en er tegen vechten kan meer kwaad dan goed doen. Spreek uit ervaring.. anderzijds hoeft dit natuurlijk niet voor jou zo te zijn.

    Ik heb gesprekken gehad met een psychiater en dat deed me goed. Geen pnd hier gelukkig, wat ik bij mijn eerste wel had.

    Wel zat ik tegen een prenatale depr aan en daardoor ook alle hulptroepen gehad vanuit het ZH.



    Herken de klachten op tijd en geef het ook op tijd aan! Dat is ook een vd belangrijkste punten.

    Heel veel sterkte en pas goed op jezelf.