Ik voel de afspraak dichterbij komen. De Brazilian wax staat weer voor de deur.
Met lood in de schoenen ga ik naar binnen en met een vederlichte waggel kom ik weer naar buiten. Van opluchting.
Het is niks vergeleken bij zoiets als bevallen, verstrijken, ontsluiten en uitdrijven. Na al die jaren denk ik wel eens waarom doe ik mezelf zoveel pijn.
Ik ben kleinzerig, ik haat acute pijnprikkels. Piep zelfs bij mn b12 shot.
Hoe meer zwanger ik word hoe minder graag ik me laat harsen. Denk dat ik nog 2x kan voor de bevalling. Voelt nog minder comfortabel met die buik erbij dan anders.
Alles zo'n beetje doet al zeer, maar als ik nu ga stoppen dan kan ik pas over een maand of 3... en dan is het alsof er een egel uit getrokken wordt. Zo is het steeds geweest wanneer ik er de brui aan gaf.
Zwetend kom ik dan van de behandeltafel. Voor mij is er nog geen alternatief, want op de tijdelijke pijn na, voel ik me daarna direct fris en zorgeloos ( is fris en zorgeloos niet gestolen uit een maandverband reclame). En daarna ben je minimaal een week glad en zacht. Geen bultje, geen schuurpapier.
Nou ja, ik zet me wel schrap voor de volgende afspraak.
Hoe doen jullie dat? Harsen, scheren, trimmen of natuurlijke groei?
Wat dat laatste betreft was het in vroegere tijden wat vriendelijker voor de zachtere plekken van ons lichaam. Als ik toen leefde had ik, als ik een plaatje zou zien van een kale fágine (spreek uit als het einde van aubergine) had ik vast gelachen met de vraag waarom??of wat is dat? toch lijkt het me niet prettig zitten. Ik weet wel dat ze er nog zijn. Ik zie er regelmatig sporen van. Namelijk op het toillet van mn werk. (Horrorfilmmuziek erbij a.u.b.). Even snel naar de wc. En daar liggen ze, 1 haar, krul of spinnepoot, soms meerdere verspreid over de wc bril. Ik schrik dan best wel een beetje. Omdat je toch wel kan raden waar ze vandaan komen ben ik wat tijd kwijt met het wegvegen van die dna sporen met wc papier. Het geeft niet, ik wil retrofágines beslist niet tegen de borst stoten. Ik weet ook niet waarom ik dit vertel, misschien wat jaloezie omdat ik ervoor kies om betalend lid te zijn van de pijnbank voor kale kruizen.
reacties (0)