Vanmorgen om 8.30u was het zover: echo numero 1. Van de spanning had ik al slecht geslapen en eten&drinken ging er al helemaal niet in. Na alle zorgen in het afgelopen jaar dúrfde ik haast niet meer te dromen over een kloppend hartje en een spartelend kindje. Noem me een pessimist, noem me een zwartkijker, maar zo vóelde het gewoon.God zíj dank: zodra het apparaatje op mijn buik landde, ver ...
De zwangerschapsmolen heeft weer bezit van me genomen. Vandaag zat ik voor het eerst weer bij de verloskundige. Oud vertrouwd en een stuk minder onzeker en met veel minder vragen dan toen ik zwanger was van Jurre. Omdat ik nog 'maar' 8 weken zwanger ben, was het vooral een vragenlijstje invullen en de beginwaarden van de controles noteren. En ook al stelt het eigenlijk nog niet zoveel voor: 1 ...
Onwerkelijk: dat is het woord dat typeert wat ik ervaar als ik denk aan de test die ik afgelopen woensdag deed. Natuurlijk waren we klaar voor een tweede kindje en wist ik dat het 'zomaar ineens' raak kon zijn, maar toch stond ik wezenloos te staren naar die twee prachtige streepjes die me vertelden dat ik écht zwanger ben!Heel anders vind ik het als toen ik zwanger was van Jurre. Toen dacht ...
Twee weken geleden voelde ik het voor het eerst: zo'n hard bobbeltje in mijn linkerborst. Het irriteerde ook een beetje en ik besloot ergens diep in mijn achterhoofd om het te negeren: zoiets gaat mij niet overkomen, er is niets aan de hand! Toch voelde ik ongemerkt elke dag wel een paar keer of het er nog zat. Mijn man had ik nog niets verteld, want ik wilde hem niet nodeloos ongerust maken. ...
Daar lag ik dan, met kromme tenen en tranen in mijn ogen. Twee uur ’s nachts was het en Jurre krijste al een uur op vol volume. Hij bonkte zo nu en dan eens met zijn hoofd tegen het ledikant en was dan weer even stil om te luisteren of er nu eindelijk iemand hem kwam redden uit dat vervelende bed. Steeds als het even stil was, haalde ik opgelucht adem en ontspande wat uit mijn verkrampte houding ...
En daar gingen we, al mopperend op elkaar 'dat we volgende keer écht wat minder spullen mee moeten nemen'. Door de binnenspiegel was inderdaad weinig meer te zien en even vroeg ik me dan ook af hoe mensen met meer dan één kind dat toch doen. Jurre dommelde al snel in op het rustgevende geronk van de motor, speen in de mond en giraf innig omarmd. Het Heijderbos was niet zo ver rijden, maar eenma ...
Fanatiek komt Jurre aangekropen als de trapkast open gaat. Vol verwachting kijkt hij me aan: zou het weer zover zijn...? Maar nee: de kastdeur gaat weer dicht en Jurre draait zich om en speelt weer verder met zijn vormenkubus. Tussendoor slaat hij nog eens met 2 platte handen tegen de papegaaienkooi, wat een hoop kabaal oplevert, zowel van de kooi als van de papegaai. Jurre vertellen dat hij dat n ...
Het is half zeven als ik wakker word van Davids wekker. Heerlijk: ik heb Jurre nog niet gehoord en mompel tegen manlief 'dat hij vooral erg zachtjes moet doen:liefst het licht uitlaten en zonder water douchen, dan maak hij het minste geluid'. Natuurlijk luistert hij daar niet naar en het duurt dan ook niet lang of ik hoor Jurre de nacht evalueren met zijn giraf. 't Klinkt allemaal erg tevreden, di ...
Vandaag is het eerste Advent. Vanochtend danste dan ook de kerstmuziek door de kamer. Gek genoeg kreeg ik direct een brok in mijn keel en mijn gedachten dwaalden af naar vorig jaar...Vorig jaar danste diezelfde muziek hier door de kamer, dag in - dag uit. Ik keek in die tijd niet alleen uit naar Het Kerstkind, maar ook naar óns kerstkindje: 25 december was de uitgerekende datum. Luisterend naar d ...
Je weet het als je zwanger bent: als straks de kleine geboren is, breekt er een tijd van gebroken nachten aan. Pittig, maar je houdt er rekening mee. Jurre kwam inderdaad tot hij een week of 12 was nog 1 of 2 keer voor een nachtvoeding. Niet zo erg, want ik had verlof en overdag kon ik bijslapen als dat nodig was.Wat was ik blij dat, toen ik half maart weer ging werken, zoonlief het grootste deel ...
