Gezocht: Kindernachtverblijf

Je weet het als je zwanger bent: als straks de kleine geboren is, breekt er een tijd van gebroken nachten aan. Pittig, maar je houdt er rekening mee. Jurre kwam inderdaad tot hij een week of 12 was nog 1 of 2 keer voor een nachtvoeding. Niet zo erg, want ik had verlof en overdag kon ik bijslapen als dat nodig was.

Wat was ik blij dat, toen ik half maart weer ging werken, zoonlief het grootste deel van de week 's nachts doorsliep! Zeker nu ik weer aan de slag was, besefte ik hoe belangrijk je nachtrust is om overdag te kunnen presteren.

Maar... helaas was de euforie van korte duur. Al vanaf half mei is Jurre 's nachts een spook! Overdag is het een superlief, actief en vrolijk mannetje, maar zodra de nacht begint, verandert hij in een krijsend en bullend monstertje. Nachtenlang zijn we (meestal) tussen één en vier uur 's nachts met hem in de weer. Voor ons gevoel hebben we alles zo'n beetje geprobeerd: laten huilen, speentje, dentinox (er zijn inmiddels 2 tanden) flesje drinken, chamodent, paracetamol, schone luier, wiegen, tussenin leggen, naast hem blijven zitten, ruggetje en bolletje aaien, liedjes zingen...

Er komt binnenkort een pedagogisch medewerker bij ons langs om mee te denken over dit probleem. Daarnaast zijn we nu (weer) aan het puzzelen met zijn voeding: wel/geen rijstebloem in de laatste fles, warm eten naar de middag enz. Steeds maar weer iets veranderen, in de hoop dat het 's nachts wél goed gaat.

Je snapt: ik durf haast niet meer te gaan slapen, bang weer gestoord te worden in mijn diepe slaap. Vaak lig ik als een strijkplank in bed te luisteren of ik Jurre al hoor. Daarnaast is ons lontje bijna niet meer zichtbaar en kunnen we allebei ontploffen om helemaal niets. Arm hummeltje, arme papa en mama. Nu maar hopen dat we er snel achter komen wat er nou is, want zo kan het niet langer.

En daarom mijn vraag: waarom zoveel kinderDAGverblijven? Ik wil een kinderNACHTverblijf!