Stofzuigen
Fanatiek komt Jurre aangekropen als de trapkast open gaat. Vol verwachting kijkt hij me aan: zou het weer zover zijn...? Maar nee: de kastdeur gaat weer dicht en Jurre draait zich om en speelt weer verder met zijn vormenkubus. Tussendoor slaat hij nog eens met 2 platte handen tegen de papegaaienkooi, wat een hoop kabaal oplevert, zowel van de kooi als van de papegaai. Jurre vertellen dat hij dat niet moet doen omdat Evert anders bang wordt, dat is een levensvullende taak op dit moment.
Maar dan... gaat weer de kast open. Even fanatiek als zojuist komt Jurre weer aangestormd. Zijn oogjes beginnen te glimmen als ik en wit-met-geel apparaat uit de kast tover: de stofzuiger! 'Prrrrrffffrrrrr', roept hij enthousiast en al snel zit hij op zijn knietjes de stofzuiger te bestuderen. Zo nu en dan hangt hij half op zijn kop om ook de onderkant goed te kunnen bestuderen, zodat je haast denkt dat hij zich afvraagt hoe dat ding nou precies in elkaar zit.
Vol verbazing kijkt hij vervolgens hoe er een lange draad tevoorschijn komt en hij kruipt met me mee om te zien waar die helemaal naar toe gaat. Als ik vervolgens de stofzuiger aanzet, houdt Jurre het niet meer van de pret. Op zijn knietjes kruipt hij achter het apparaat aan, houdt zijn oor zichtbaar genietend bij de stroom warme lucht die eruit ontsnapt en roept om de haverklap triomfantelijk 'pffffrrrrr'. Ja, die Jurre weet wel wat de stofzuiger voor geluid maakt!
Wat ook érg interessant is, maar voor mama iets minder fijn, is de draaiknop bovenop waarmee je de zuigkracht kunt regelen. Als ik 'm op volle kracht laat zuigen, dan duurt het geen 10 seconden of Jurre heeft de knop bediend en zuigt het apparaat nog maar als een verpieterde punaise. De trotse blik van Jurre maakt dat ik er niet boos om kan worden. Wat een leuk spelletje voor dat manneke: hard-zacht-hard- zacht-hard....
Totdat vanmorgen.... Jurre ontdekt dat als hij op een mooie grote ronde knop leunt, het snoer in het apparaat verdwijnt. Verbaasd wijzend en wat onzeker aan de resterende draad trekkend probeert Jurre te begrijpen wat er ineens gebeurt, zich realiserend dat ook dít toch wel een héél leuk spelletje is.
Wat een apie toch! Ik ben bang dat ik de keus heb tussen een verontwaardigd krijsend kind in de box óf een stofzuigsessie die drie keer zolang gaat duren! Geef mij dat laatste maar, dan genieten we tenminste samen. (extra lang 
reacties (0)