Jeetje, ik kom net tot de conclusie dat ik het je waarschijnlijk nooit helemaal zal vergeven.Vergeten hoop ik wel regelmatig, maar als ik er weer aan denk zal ik weten dat ik het nooit zal vergeven.Hoe heavy is dat? Te weten dat iemand je zo erg gekwetst heeft dat je diegene nooit meer zal vergeven. En niet zomaar iemand, nee 1 van de personen in je leven die je het meest vertrouwde, degene waar j ...   

Als moeder zou je niet je eigen kind moeten hoeven missen. Dit zeg ik elke dag tegen mezelf. Maar het is bij mij jammer genoeg af en toe wel zo. Ik zal me hierbij neer moeten leggen, dit moeten accepteren, want me ertegen verzetten kost zoveel energie.Het was de keuze van mijn ex om niet te vechten voor mij, voor ons kind, voor ons gezin. Het was zijn keuze om er als een lafaard vandoor te gaan en ...   

Waarom doet het me nog zoveel? Waarom doet het nog zo’n pijn? En waarom doe ik mezelf dit aan?Ik denk dat ik het antwoord wel weet. Het doet me zoveel omdat mijn kind erbij betrokken is. Het doet me zoveel omdat die rotzak geen gezin kon zijn met ons, waardoor ik nu alleenstaande moeder ben. En hij nu af en toe met een ander wel een gezin kan zijn. Met MIJN kind.Das toch zo oneerlijk…….Dat ...   

Jeetje, het is inmiddels alweer een half jaar geleden.Al 6 maanden ben ik alleenstaande moeder en vrijgezel. Ik heb de afgelopen maanden ervaren als 1 grote hel. Ik hoop dit nooit, maar dan ook echt nooit meer mee te maken.Wat kunnen mensen elkaar toch een pijn doen. En wat heb ik veel moeten verduren de afgelopen maanden. Zoveel dat je weet dat je het de rest van je leven bij je zal dragen en dat ...   

Elke dag is een gevecht.Elke dag is een gevecht om mijn hoofd boven water te houden.Elke dag is een gevecht om niet te verdrinken in mijn verdriet.En op dit moment ben ik heel erg bang dat ik het gevecht ga verliezen. Ik had gehoopt en gedacht dat ik na vier maanden wel een heel stuk verder zou zijn dan dat ik nu ben.Maar jeetje, er zijn niet veel dingen erger dan met een kindje van 1,5 jaar ineen ...   

Ze zeggen dat liefdesverdriet net een rouwproces is. En ik kan je zeggen: They are right!Ongeloof, hoop, verdriet, woede, ik heb het allemaal gehad.In eerste instantie geloof je niet dat het jou echt overkomt. Dat je levenspartner je zomaar van de ene op de andere dag verlaat.Daarna heb je hoop want je hoopt dat het een rare bevlieging was. En dat hij nog wel terug komt op zijn keuze.Als je merkt ...   

12 weken. Het is inmiddels 12 weken geleden dat mijn wereld instortte. Dat mijn leven werd verwoest. Dat van het ene op het andere moment alles waar ik zo zeker van was, niks meer waard bleek te zijn. Dat ik werd verlaten door mijn partner……12 weken, en nog doet het zo’n pijn. Ik heb mijn goede momenten, echt waar. Maar ow, die slechte momenten.. Wat zijn die toch moeilijk.Mijn vertrouwen is ...   

Ik ben bang.Ik ben bang om alleen te zijn, want dan voel ik me zo rot.Ik ben bang om naar huis te gaan, want daar is mijn verdriet het ergst.Ik ben bang om te kijken, want alles wat ik zie herinnert me aan hem.Ik ben bang om te denken, want elke herinnering doet zo’n pijn.Ik ben bang om aan de toekomst te denken, want ik wil nu geen toekomst waarin hij er niet meer is.Ik ben bang om tv te kijken ...   

Wat kan je als mens toch intens verdriet hebben, en wat doet dat intense verdriet toch pijn.Je voelt het in je ziel, je hart, je botten, overal..Na vijf weken had ik gehoopt dat het verdriet wel minder zou worden, maar het tegendeel is waar. Het wordt niet minder, het lijkt zelfs op momenten heftiger te worden. Zo heftig dat je je afvraagt of je het echt allemaal nog wel aankan. Moet je niet hulp ...   

Weer een huilbui net. Door een waas van tranen heb ik mijn brood gesmeerd. En ik dacht echt dat ik niet meer kon stoppen met huilen. Wat een verdriet...Ik wil niet weer alleen naar bed. Ik wil niet weer alleen wakker worden. Ik wil dit verdriet niet hebben. Ik wil eerste kerstdag niet vieren zonder mijn kind ( en ex). Ik wil me niet groot houden terwijl ik me eigenlijk een hoopje ellende voel. Ik ...