De eerste wachtweek is voorbij. Ik heb me heel goed gehouden in de eerste wachtweek en erg veel afleiding gevonden. Vooral geknutseld, ik houd van knutselen (zie plaatje wat ik gemaakt heb). Maar ja, gisteren was het precies 1 week geleden dat we de terugplaatsing van ons embryootje hebben gehad, pas nu wordt het spannend. Vooral morgen. Morgen is het de 9e dag na de terugplaatsing en precies op d ...   

Gisteren kreeg ik een telefoontje van het ziekenhuis. Ons kleine embryootje heeft het ontdooiingsproces overleeft. Die woorden waren best wel een opluchting voor mij. Ik vond het zo spannend, want het is niet zo vanzelfsprekend dat het ook gebeurd. Maar ons embryootje heeft het gered. Voor mij betekend het dat het een vechtertje is. Ik heb er een goed gevoel over. Vandaag na werk helemaal afgerei ...   

Gisteren zijn we naar het ziekenhuis geweest zoals gepland, maar van het weekend is bij mij iets gaan dagen... Ik heb last van bijwerkingen! Ik lag in bed samen met mijn man en ik dacht aan het traject vóór de punctie. Ik dacht eraan hoe emotioneel ik soms ben geweest zonder dat ik het door had en hoe opgelucht ik voelde toen ik geen hormonen meer had. Toen dacht ik aan hoe ik me nu ...   

Twee blogjes op één dag... tis me wat. :P Ik ben vandaag weer naar de diëtist geweest. Ik was redelijk gefrustreerd omdat ik al vanaf de kerstvakantie helemaal niets afval. Ik blijf steeds tussen twee gewichten hangen die twee kilogram van elkaar verschillen. Ik heb even anderhalve week mijn kcal bijgehouden (in opdracht van de diëtiste). Ik verbruik 1600 kcal per dag door ...   

Gisteren sprak ik met mijn schoonzusje over onze situatie. Ze had gehoord van een (Marrokkaanse) collega dat bij haar in de familie ook een stel was met vruchtbaarheidsproblemen. Zonder over mij te vertellen, waren ze gaan praten. Dat stel dronk de vrouw waanzinnig veel lavendelthee. Ze wilde deze tip met mij delen. Ik vond het natuurlijk heel erg lief, maar geloof er niet zo in. Ik heb wel gezegd ...   

Gisteravond heb ik mijn vader gebeld. Mijn man en ik lagen in bed en ik wilde het zo graag vertellen. Mijn schoonzus (vrouw van mijn oudste broer) had me enkele minuten eerder gebeld (voor iets anders, maar het kwam ter spraken) en zij dacht mijn vader het wel goed zou oppakken. Toen ik zei dat uitgesproken woorden niet meer kunnen verdwijnen. Eenmaal gezegd, is gezegd. Dat begreep ze ook. Ma ...   

Ik heb een heel dubbel gevoel. Ik heb he-le-maal geen zin in dit traject, maar ik wil wel graag zwanger worden. Ik ben echt vreselijk bang voor teleurstellingen en dat het weer niet gaat lukken. Als het weer niet gaat lukken, dan moet ik even over denken om een langere pauze in te lassen of psychische hulp te vragen. Ik was voorheen zo positief... Maar nu vooral bang. Dit is een heel warrig blogje ...   

Vrijdagochtend heb ik drie telefoontjes gepleegt naar twee ziekenhuizen. Eerst naar Radboudziekenhuis in Nijmegen om te vragen wanneer ze in Apeldoorn een inwendige onderzoek moeten doen, en daarna naar Gelre ziekenhuis in Apeldoorn om een afspraak te maken op die dag voor een inwendige onderzoek. Beetje omslachtig, maar dat komt omdat Gelre ziekenhuis onze fertiliteitskliniek is en een transportz ...   

Gisteren lagen mijn man en ik al in bed en was het na tienen toen de telefoon ging. Huh? Wie kan dat zijn. Op het scherm verscheen de naam van de vriendin van mijn jongste broertje. Mijn jongste broertje is 10 jaar jonger dan ik ben. Toen ik opnam had ik mijn broertje aan de telefoon met de vraag of we al op bed lagen. Ja. Hij wilde toen weer ophangen met de mededeling dat hij morgen wel weer ...   

Vanmorgen schrok ik me kapot. Ik had op Freya (patiëntenvereniging) verteld dat ik later was en dat ik dat normaal niet was. Ja, ik weet het, mijn hoofd zit er vol van. Ik verwachtte berichtjes van 'is wel vaker zo bij een IVF-traject', want dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Maar dat soort berichtjes kreeg ik niet. Nee, het waren werkelijk horrorverhalen. En dusdanig erg dat ik meteen de fe ...