Ik heb een heel dubbel gevoel. Ik heb he-le-maal geen zin in dit traject, maar ik wil wel graag zwanger worden. Ik ben echt vreselijk bang voor teleurstellingen en dat het weer niet gaat lukken. Als het weer niet gaat lukken, dan moet ik even over denken om een langere pauze in te lassen of psychische hulp te vragen. Ik was voorheen zo positief... Maar nu vooral bang. Dit is een heel warrig blogje, maar ik weet het gewoon even niet. Ik heb dit gevoel ook pas zo sterk op het moment dat we het cryo-traject in zijn gegaan. Gisteren schreef ik dit als frustratie op facebook (niet gepost, alleen geschreven):
Gezocht: dobbelsteen met aan alle vlakken 6 ogen.
Ik wil niet meer dobbelen om geluk, ik wil gewoon dat het zo is, niet de kans van 5 op de 6 om teleurgesteld te worden.
reacties (0)