Mijn vader verteld

Gisteravond heb ik mijn vader gebeld. Mijn man en ik lagen in bed en ik wilde het zo graag vertellen. Mijn schoonzus (vrouw van mijn oudste broer) had me enkele minuten eerder gebeld (voor iets anders, maar het kwam ter spraken) en zij dacht mijn vader het wel goed zou oppakken. Toen ik zei dat uitgesproken woorden niet meer kunnen verdwijnen. Eenmaal gezegd, is gezegd. Dat begreep ze ook. Maar ik wilde het zo graag vertellen, ik wil geen geheimen hebben... Dus ik dacht toen ik haar ophing: 'als ik het wil vertellen, dan moet ik het nu doen.'

Mijn vader woont in het buitenland, dus ik kan het niet zo gemakkelijk face-to-face vertellen. Veel gesprekken (luchtig en meer geladen) gaat via de telefoon. Even ter uitleg. 

Toen ik het mijn vader vertelde reageerde hij zo lief. Hij zei: 'Het komt zo vaak voor, jij bent volkomen normaal! Het is heel normaal om problemen te hebben met het krijgen van kinderen.' Het klinkt voor een buitenstaander misschien wat vreemd in de oren, maar voor mij was dit het liefste wat hij kon zeggen. Door dit te zeggen, heeft hij aangegeven dat hij het niet raar vind. Ik heb trouwens niet verteld aan wie het lag. Daar vroeg hij wel naar, maar dat wilde ik niet vertellen en dat respecteerde hij. Op een gegeven moment vroeg hij: 'Zit je nu te brullen? Waarom? Het is zo normaal!' (Ik was gewoon aan het tranen, niet echt huilen). Ik moest best wel lachen door de opmerking 'brullen'. 

Hij vertelde me iets wat ik niet wist en hij vertelde me iets wat ik vermoedde, maar niet precies wist hoe de vork in de steel steekt. Ik wist bijvoorbeeld dat mijn tante (zus van mijn moeder) problemen had om kinderen te krijgen (terwijl mijn moeder 4 kinderen had gekregen). Mijn moeder had mijn vader destijds gevraagd hoe hij erover dacht als mijn moeder draagmoeder voor mijn tante zou zijn. Mijn vader zei toen: 'het is jouw zus, dat moet je helemaal zelf weten. Als je haar wilt helpen, dan moet je dat doen.' Uiteindelijk is ze nooit draagmoeder geweest en heeft mijn tante een kindje mogen krijgen, maar hoe wist mijn vader niet. Ik wist niet dat mijn moeder had aangeboden om draagmoeder te zijn voor mijn tante. 
Dat wat ik vermoedde, maar niet wist was het verhaal over mijn oom, de broer van mijn vader. Zijn vrouw kreeg miskraam op miskraam. Ze hebben veel verdriet gehad. Mijn vader zei dat de artsen het kindje op een gegeven moment 'vast maakten'. Hoe precies, wist hij niet (ik wist niet dat dat kon), maar dat heeft wel geresulteerd op een prachtige dochter. Ook zij hebben maar één kindje gekregen.