Zwanger worden nadat je een miskraam hebt gekregen of op andere wijze een kind hebt verloren kan een angstige en stressvolle periode zijn voor veel ouders.
Bij het opnieuw zwanger worden zijn zowel je lichamelijke als je geestelijke conditie van belang. Misschien ben je er lichamelijk klaar voor, maar heb je psychisch gezien een behoorlijke klap opgelopen door het verlies. Het is belangrijk om te praten over je gevoelens. Je kunt steun ervaren onder lotgenoten. Het samen delen van een verlies en bijvoorbeeld het delen van een nieuwe zwangerschap, kan een stuk spanning wegnemen. Het horen van soortgelijke ervaringen kan steunend werken. Daarnaast is het horen van nieuwe succesverhalen vaak prettig, zeker wanneer je weer opnieuw zwanger bent of dit graag weer zou willen worden.
Wanneer je er weer klaar voor bent is dan ook per persoon verschillend. Geef jezelf de tijd om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Als je lichamelijk en geestelijk weer in balans bent kun je helemaal fit weer genieten van een nieuwe zwangerschap.
@engeltjeR - “lieve meiden, ik wil...„ Gefeliciteerd!! Wat een mooi nieuws! Ja, ik heb besloten om tegen die tijd met 38 weken te beslissen en idd als ik het echt wil, doen ze het heus wel...
Voor alle dames: ik lees nu een super boek. Over zwanger na verlies. Echt heeeeeeel herkenbaar en informatief. Ook de titel raakt me enorm `altijd een kind tekort` en zo zal het voor ons altijd zijn!
http://www.bol.com/nl/p/altijd-een-kind-te-kort/9200000010112695/
lieve meiden, ik wil even laten weten dat ik afgelopen vrijdag trotse mama ben geworden van Yfke.
Alles is goed gegaan, wat heerlijk om nu zo n klein meisje te mogen houden!! We genieten volop van haar. Haar grote zus is nog elke dag in onze gedachten en zeker ook nu weer. We weten dat ze bij ons is en zullen haar nooit vergeten maar het is wel fijn dat nu het zonnetje weer is gaan schijnen en we eindelijk kunnen genieten. Lieve moeke2be ik hoop zo dat alles ook bij jou goed gaat!! Sta op je strepen, dan willen ze je misschien wel met 38 weken inleiden.
@Miep, mama van Lise - “@moeke2b - “@Miep,...„ Ja ik moet zeggen dat controles mij niet zo gerust stellen.. Ik ga nu nog om de vier weken. De dag voor mijn zoon overleed had ik nog een uur aan de ctg gelegen en die was helemaal goed. Dus ja...
Eerder inleiden doen ze inderdaad, maar later dan ik dacht. Ik ging uit van 38 weken, maar ze willen dat ik voor de 39 ga.. Dus dat gaan we maar proberen en als ik het echt niet trek zullen ze me toch wel helpen? Wat hebben ze bij jou voor plan?
@maxence - “Hoi lieve moeders, v...„ Je angsten zijn heel normaal. Ik heb het ook dikwijls moeilijk gehad tijdens de zwangerschap. Zeker op die momenten die je doen herinneren aan de vorige, dezelfde termijn, de datum dat mijn dochtertjes geboren zijn... Ik moest vanaf 22wkn platliggen dus was al snel thuis, maar ik weet niet of ik het zou blijven trekken hebben om te werken. Als je het niet ziet zitten, zou ik naar de dokter gaan en situatie uitleggen. Het is niet de bedoeling dat je er emotioneel onder doorgaat. Hangt er een beetje vanaf wat je zelf juist wilt. De een heeft liever wat afleiding door te gaan werken, de ander heeft juist even wat rust nodig om terug op adem te komen. Sterkte!
Hoi lieve moeders, vorig jaar is ons zoontje doodgeboren na 6,5mnd. Donderslag bij heldere hemel!! niemand zag iets aankomen. Achteraf blijktde placenta niet ok te zijn geweest, infartjes. Maar ze weten niet wat hiervan de oorzaak is.... nu 21 weken zwanger. Weer een jongetje....ben doodsbang. Lukt het jullie om te blijven werken?? Ik trek het slecht, Ben enorm moe, alles van toen komt terug, het kost zoveel energie!! Tips zijn welkom!!! Ik weet niet meer hoe ik overeind kan blijven. Liefs
@moeke2b - “@Miep, mama van Lise...„ Hey! Ja we schelen een paar weekjes zie ik Pffff het is inderdaad erg heftig! eerst de onzekerheid of alles wel goed gaat, dan de uber spannende 20 weken echo en dan begint daarna meteen de spanning naar het einde toe.. Maar we slaan ons er wel doorheen!! Heb jij net als ik ook regelmatig controles? Ik krijg ze nu om de 2 weken. Wil eigenlijk vanaf een week of 32 toch wel elke week even een check..
Ik neem aan dat jij ook eerder wordt ingeleid? Ik iig wel, dat stelt mij ook wel gerust ergens.
Jij ook veel sterkte met de laatste zware loodjes!
@Miep, mama van Lise - “@Mamavan5boys - “E...„ Hey, zie dat wij even ver zwanger zijn! Ik ben mijn zoon met 41 weken verloren... Het is heftig he? Ik geniet wel heel erg, maar ben ook zo bang dat alles weer mis gaat. Het ergste vind ik ook dat ik niet meer op mijn gevoel kan vertrouwen... Heel veel sterkte!!
@sgv - “@sgv - “,, 31 weke...„ Hai, lees jouw verhaal en we zitten echt een beetje in hetzelfde schuitje. Zo moeilijk he, je wil het beste voor je kindje, maar ook geen seconde dan langer in je buik... Ik bedacht me pas dat het veiligste plekje op aarde (baarmoeder) voor ons als het onveiligste plekje voelt. En ik vind dat zooooo erg!! Mijn kleintje is na 41 weken overleden door een knoop in de navelstreng. Totaal onverwacht en net na een CTG die helemaal goed was. Helaas kunnen controles mij ook niet meer gerust stellen...
Mel-Lola, ik ben afgelopen juli na 41 weken onze zoon verloren.. En nu weer 6 maanden zwanger! Het duurde 3 maanden voor mijn menstruatie weer op gang kwam en ik werd hier ZO ongeduldig van dat ik ovulatietesten heb gebruikt om te kijken of mijn cyclus nog hetzelfde was. Niet dus, ipv 22 dagen ineens 26! En toen dus ook rap zwanger. Mijn ervaring is positief! Tegen mij had de gynaecoloog gezegd met 38 inleiden, maar nu ik zwanger ben, zeggen ze ineens 39 : (
Ik probeer er maar vertrouwen in te hebben dat ze weten wat ze doen en als ik het tegen die tijd echt niet meer trek mentaal ze mijn meisje echt eerder zullen halen....
o en ik las net nog een vraag over vroeger inleiden: dat gaan ze bij mij in ieder geval wel doen als ik terug een kind verwacht. Waarschijnlijk vanaf 37 weken zei mijn gynaecoloog x (dus is zeker mogelijk)
Hoi iedereen, succes met de zwangerschap. Ik ben mijn dochtertje verloren 1 dag na de uitgerekende datum, ik voelde geen leven meer... en nu willen wij heel graag terug proberen. Ik heb ovulatietesten, maar ik ben denk ik te laat beginnen testen want het was telkens negatief. Volgende maand beter! Heeft er iemand goede ervaringen mee?
Ik wens iedereen een wolk van een baby toe (en dat we dit nooit meer hoeven mee te maken, want het is toch heftig, zowel in het begin, maar zeker ook na 20 weken) Liefs Melina
@sgv - “,, 31 weken zwanger ...„ Heb nog geen reactie gehad van hier,, maar had vandaag een echo + afspraak met mn gyn.
Heb mn gevoel uitgesproken,, en toen vertelde ze dat ze ook van plan was om `het` te halen met 37 weken,,
,, 31 weken zwanger ,,
Na 26 weken ziek zijn, (hyperemesis gravidarum) Voelde ik mn dochtertje een dagje niet bewegen,, voor de zekerheid naar de verloskundige.. - einde vd wereld- ze leefde niet meer. Ingeleid en bevallen. ze was kerngezond, alleen de placenta was niet goed meegegroeit wat leidde tot te weinig voeding.
nu...
,, 31 weken zwanger ,,
Spannend ziek tot week 23, nu steeds een beetje beter.. iedere 3 weken controle+ echo nu om de 2 weken.
Ben zo bang,, maar het gaat `goed` kindje loopt 1,5 week voor op groei.. Mentaal word het zwaarder,, dichter bij de datum.. voelt alsof ik steeds meer kan verliezen..
Vraagje, komt het voor dat ze je bijv eerder inleiden?
Heb zon gevoel van, als het volgroeit is haal het dan maar gewoon.. NU is alles nog goed, wil het horen gillen.. :(
Wil niet zeuren, en natuurlijk het beste voor deze kleine, maar het is heel zwaar. .. Ben benieuwd. Liefs
Thanks voor je reactie mama van Lise!
Hier hebben ze die kans berekening op down gegeven na aanleiding van een groeiachterstand en uitgebreide echo in het WKZ. Ze had dus een groei achterstand, echodense darmen en een wat korter boven been. Daar laten ze dan blijkbaar een kansbereking op los en zo kwamen ze uit op 4 procent 1:25
Ik mocht ook zelf kiezen bij de VK of de Gyn. ik heb toch besloten gewoon bij de VK te blijven en heb gister het hartje zien kloppen, zo blij mee!
Vreselijk wat ook jij mee hebt moeten maken, hier was het dan wat eerder in de zwangerschap maar verliep net zo. Geen leven, heb nog eend ag gewacht tegen beter weten in maar het bleef stil. Toen een echo laten maken en het onvermijdelijke nieuws gekregen. Mijn overweging toch bij de VK te blijven is ook wel dat ik met mijn dochter ook doorgestuurd werd naar een professor na een foute 20 weken echo maar ook hij heeft helemaal niks voor ons meisje kunnen doen. Voor mij voelen al die onderzoeken en echo`s toch een beetje als schijnveiligheid, als er iets is voor de grens van levensvatbaarheid kunnen ze er toch maar weinig aan doen.
@Mamavan5boys - “Een vraagje aan de d...„ Wij zijn onze dochter op de uitgerekende datum verloren. Ik voelde haar een dagje niet bewegen en toen was haar hartje ermee gestopt.
Momenteel ben ik bijna 26 weken zwanger van onze 2e spruit. Ik mocht zelf kiezen van het ziekehuis of ik bij hen bleef lopen of naar de verloskundige wilde. Ik heb ervoor gekozen om in het ziekenhuis te blijven, dan krijg je elke keer een echo.
Ik heb met 6,8,10,12 (combinatietest),14,17,19 (20 weken echo),22,24 weken tot nu toe controle gehad. Puur omdat ik het zelf wilde.. de angst dat het weer gebeurd is ontzettend groot.
Maar, hebben ze tegen jou gezegd dat een kindje met syndroom van Down 1:25 is? Daar hebben ze het bij mij nooit over gehad.. Onze combinatietest was ook prima hoor. 1:1500 (ons risicoprofiel was 1:460)
Hoe is je echo gegaan? Zag het er allemaal goed uit?
Een vraagje aan de dames die een dood geboren kindje hebben gehad.
Zijn jullie een volgende zwangerschap gewoon bij de verloskundige geweest of bij de Gynaecoloog? En hebben jullie meer onderzoeken gehad in de volgende zwangerschap?
Ik heb morgen mn eerste echo en aangezien ze bij mn dochtertje die met 22.5 weken dood geboren is de kans op Down 4 procent achter, dus 1 op 25 vind ik eigenlijk dat ik gezien die vrij grote kans nu wel recht heb op een combinatie test.
Niet dat een kindje met down niet welkom is, echt wel maar dan weten we het maar vast van te voren.
Ben benieuwd naar andere hun ervaringen, en overwegingen voor de verloskundige of de Gyn. Groetjes!
Even een kort berichtje. Na een hele zware en langdurige bevalling. Zijn wij afgelopen zondagochtend de trotse ouders geworden van een geweldige zoon Daan. Super blij dat hij bij ons is.
@mom1981; hier net hetzelfde maar geen spierziekte, het noemt oi. Als je er allebei drager van bent `botst` dat met elkaar.. Het kan toeval zijn of erfelijk als het erfelijk is heb je 25% kans dat het terug voorkomt. Ze moeten DNA van ons kleintje onderzoeken maar het vermenigvuldigt zich nt genoeg het kan nog maaaaanden duren voor ze zelf maar kunnen beginnen met het onderzoek... Zouden ze nu kunnen zeggen hoe lang exact, ok maar ze zijn al 5 maanden aan het wachten dat het vermenigvuldigt en er gebeurt niets, kan nog 6 mnd duren... En ondertussen zijn Natuurlijk mijn beste vriendinnen zwanger, heel moeilijk!!!
Pfff wij hebben hier ook een moeilijke keuze, waarschijnlijk zijn mijn man en ik beide drager van dezelfde spierziekte, maar bewijzen zijn er nog niet. Wij hebben 25% kans op herhaling dat ons kindje dezelfde spierafwijking heeft als ons doodgeboren zoontje. Het vervelende alleen is dat dit zonder dat ze weten welk gen defect is, er geen vlokkentest of vruchtwaterpunctie gedaan kan worden en dat we dan pas met 20 weken meer zekerheid hierover hebben. Pfff erg in dubio, we zouden ons gezin zo graag uitbreiden, maar kan ik het nog een keer aan als het weer foute boel zal zijn. Maar aan de andere kant 75% kans dat het wel goed zal gaan, daar is ons oudste zoontje het bewijs van. Twijfel Twijfel Twijfel, zou zo graag weer zwanger willen zijn. Liefs monique
@Mamamolleke - “Begin december is mi...„ wij hebben na een half jaar besloten weer te proberen om zwanger te raken. bij ons was de doodsoorzaak wel bekend en dat had niets te maken met een afwijking in het dna. voor jullie is het nu maar de vraag of het een afwijking in het dna is geweest, of gewoon onduidelijk blijft. ik zeg wel `gewoon` maar dat is natuurlijk niet gewoon alleen helaas in veel gevallen wordt er geen doodsoorzaak gevonden.
ik zou ook een gesprek met de gyn aanvragen. en samen met je partner het gesprek aan te gaan of jullie er klaar voor zijn.
wij zijn dus na 6 maanden weer begonnen om zwanger te worden en acht maanden daarna was het raak. ik vond het erg lastig in het begin dat het naar mijn gevoel lang duurde voor dat het raak was. dit heeft mijn rouwproces wel gerpikkeld. uiteindelijk was het voor mij wel goed dat het toch nog even heeft geduurd voordat ik zwanger was.
@Mamamolleke - “Begin december is mi...„ Ik moest 6 tot 10mnd wachten had de gyn gezegd. Op 6mnd ben ik op controle gegaan en kreeg groen licht. Dus dan zijn wij terug begonnen en het was direct raak. Maar wij wisten natuurlijk wat er aan de hand was. TTS-syndroom, vroegtijdige weeën en een nierinfectie bij mij die ze niet onder controle kregen. De combinatie was levensbedreigend voor mij en mijn kindjes waardoor geen van ons 3 het ging overleven.
Ik vind het moeilijk zeggen wat ik in jouw situatie zou doen. Misschien moet je je de vraag stellen, wat als het DNA-resultaat niet goed is? Zou het je dan tegen houden om opnieuw te beginnen? En je moet ook vooral uitmaken of jij en je partner er terug klaar voor zijn.
Begin december is mijn kleine jongen geboren op 20 weken. Ze hebben nog steeds zijn DNA niet kunnen controleren, kan nog maanden duren zei de geneticus... Ik wil zo graag terug zwanger worden! Maar durf ik het wel zonder de resultaten te kennen? We wachten nu al 5 mnd..
Wanneer hebben jullie beslist het terug te proberen?
mijn 1e dochter is te vroeg en te klein geboren wegens niet werkende placenta en op 29 weken kreeg ik hellp dus spoedkeizersnede.Na 4 weken is ze overleden aan een infectie.Mijn 2e zwangeschap heb ik ook echt niet kunnen genieten, vond het ondanks de ascal,wekelijkse controle en vele groeiecho's heel eng en was blij dat ze met 37 weken gehaald werd omdat ik cholestase had. Anders wilden ze tot week 39 wachten nou dat trok ik echt niet.Gelukkig is ons 2e meisje gezond geboren maar nog n zwangerschap zal ik weer net zo bang zijn denk ik...
Fijn o m te lezen dat jullie dit grotendeels ook zo ervaren. Voel ik me toch niet zon buitenbeentje. In onze directe omgeveing zijn er gelukkig weinig mensen die die hebben mee gemaakt maar daardoor is het onbegrip wel groot. Sommige mensen denken dan dat ze ons met lieve woordjes gerust kunnen stellen maar helaas werkt dit niet zo. Wat jullie ook al aangeven, het is pas goedals de kleine geboren is en gezond blijkyt te zijn. Was het maar alvast zover... klaar met zwanger zijn ben ik niet maar die spznning kan ik missen als kiespijn. Nog max 7weken....
Ik heb hetzelfde meegemaakt en heb ascal en word ook ingeleid met 38 weken met ballon of tabletten. Ik voel hetzelfde als jij voelt, ben pas gerust als de kleine in mijn armen ligt. Lijkt me volkomen normaal gezien ons verleden. Ben benieuwd naar je bevallingsverhaal, ik beval 2 weken na jou.
@Blijegup - “Met bijna 24 weken h...„ ik lees je berichtje nu pas, maar als je 5 dagen geleden 39+3 was dan ben je nu misschien wel weer mama. ohh wat ontzettend spannend moeten deze weken voor je zijn. heel veel succes! ik hoor graag hoe het gegaan is. toitoitoi! liefs
Met bijna 24 weken hebben wij afscheid meoten nemen van ons dochtertje nu ben ik 39+3 van een klein ventje. Ik heb een hele goede zwangerschap gehad en heb de angst veel buiten de deur kunnen houden. Maar echt gerust ben ik pas als ik die kleine man gezond en wel in mijn armen heb.
hierboven staat een mooi stukje over geestelijk en lichamelijk in balans zijn voordat je weer kunt genieten van een zwangerschap. ik hoop dat dat voor ons ook zo werkt.
14 maanden geleden is mijn dochter na een zwangerschap van 40 weken plots overleden in mijn buik. hoewel ik na een half jaar vond dat ik er fysiek en emotioneel echt wel weer was, weet ik achteraf dat dat echt niet zo was.
we hebben nu net deze week ontdekt dat we weer zwanger zijn en wat een vreugde zeg. bij mij is er voor nu nog helemaal geen angst dat het mis zou kunnen gaan. vreemd misschien, maar dat is hoe ik t nu voel. dat gevoel kan natuurlijk per dag verschillen en ik geloof niet dat ik dat mijn hele zwangerschap vol houd. mijn vriend kent wel meer angst en is dan ook supervoorzichtig. heeft best voordelen want ineens heb ik elke dag een lunchpakketje in mijn tas. zo lief haha.
hoe ervaren jullie een zwangerschap na een verlies?
@melissadc - “Lieve damesWij heb...„ Is heel normaal. Onze tweeling is geboren met 21wkn en zij hebben dat dus niet overleefd. Nu heb ik ondertussen een zoontje van 4,5 maand, maar ik was pas gerust op het moment dat ik hem in mijn armen had. Een zwangerschap zal voor niemand van ons ooit nog hetzelfde en onbezorgd zijn als je zoiets meegemaakt hebt. Ik duim alleszins voor jullie.
Wij hebben onze zoon met 25 weken verloren. Hij was overleden in mijn buik. Nu ben ik inmiddels 32 weken zwanger van onze tweede zoon. Ik wil jullie niet ongerust maken of jullie een vervelend gevoel geven maar ik heb nog elke dag de angst dat het opnieuw mis gaat. Ondanks alle goede zorg die ik krijg in het zh. Ik slik bloedverdunners zodat de placenta een goede bloedcirculatie behoudt en ik ga elke week op controle en daarbij krijg ik ook nog elke 2 wkn een groeiecho. Ondanks dat er zoveel aandacht aan mewordt besteedt benik er nietgerust op. Ik denk dat het in `ons` geval pas goed is als je je kind na de geboorte vast hebt enhij/zij gezond is en mee naar huis mag.
Ik wordt over 6 wkn ingeleid en kan niet wachten tot het zover is. Niet omdat ik het zwanger zijn niet leuk vind maar puur om van de spanning af te zijn. Ik kan alleen maar hopen voor jullie dat jullie dit niet zo ervaren maar bij mij is dat helaas wel het geval. Succes! Groetjes melissa
JAAAAA, positieve test vanmorgen!!!! Ronde 2 na mk, 7e ronde in totaal. Oh ik ben dolgelukkig! Nu mag ik echo bij 7wkn dus nog even drie weekjes spannend. Maar we zijn op vakantie nu, dus ontspannen in de zon!
ik ben vorig jaar juni mijn tweeling zoontjes verloren door vroeggeboorte van 22 weken,, nu ben ik 29(bijna 30) weken en de angst om ook dit kindje te verliezen blijft! ik ben pas denk ik echt blij ben wanneer ik ons beebje in me armen heb.. genieten van de zwangerschap kon en kan ik nog steeds niet heel vervelend!
Ik vind het ook lastig om positief te blijven. Mijn baarmoeder doet steeds zeer en dan denk ik steeds dat het misschien toch niet goed zit. Aan de andere kant, hoe meer dagen verstrijken, hoe meer hoop ik heb op een goede echo en zwangerschap. Ik heb er ook voor gebeden :). Zal ik voor jullie doen!
Ik herken je verhaal wel.Ik was zelf 18 weken zwanger van 2 zoontjes maar ze zijn helaas te vroeg geboren.Op 18 weken.Ons eerste zoontje op vrijdag 22 februari het tweede exact 24h later.
De oorzaak:de vliezen van ons onderste babytje waren gebroken waardoor hij al snel zodr vruchtwater zat en uiteindelijk is geboren..ons tweede zoontje was inorde en zat nog goed in zijj vruhtzakje met intacte vliezen maar doordat ons eerste kindje zo vroeg gekomem is heeft de natuur of beter gezegd mijn lichaam de 2de bevalling in gang gezet...opeens waren we ze allebei kwijt.Een enorm verlies!
We zijn nu 5vweken verder en mijn lichaam is volledig hersteld.Ik hoop z.s.m weer zwanger te zijn alhoewel ik weet dat ik heel de zwangerschap ongerust zal zijn tot 26weken.
Bij ons is er na het nemen van kweken ook geen oorzaak gevonden van het vroegtijdig breken van de vliezen.
Ik begrijp je angst en dat je moeite hebt met positief te denken maar probeer aan die 2 wondertjes in je buik te denken en niet te veel stress te krijgen uiteindelijk hebben we et toch niet inde hand.
Gefeliciteerd trouwens!
Was je snel weer zwanger?
Ik heb na een vroeggeboorte wegens een zwakke baarmoederhals mijn tweeling van 5 maanden oud verloren. Voor deze zwangerschap hebben we gebruik gemaakt na proberen van 1.5 jaar het hulpmiddel Clomid we wisten dat er toe kans was op een tweeling maar hadden het uiteraard nooit verwacht. Na verlies van onze tweeling hebben we nooit gedacht om te beginnen met de pil of andere voorbehoedsmiddel. We wilde zodra het kon weer zwanger raken, na 2 maanden voelden ik me erg moe en misselijk. Mijn man zat op zijn werk en belde hem huilend op... met het nieuws dat we zwanger waren...We konden gelijk bij onze gyn terecht en kregen te horen dat het WEER EEN TWEELING was !! vol verbazing eigenlijk gezien het feit dat we niks gebruikt hadden. Ik ben inmiddels 16 weken zwanger en heb een ingreep gehad op de 13 week. Zij hebben hierbij een cerculage geplaats om de baarmoeder zodat de kindjes veilig binnen blijven. Elke dag word ik wakker met de angst dat er iets gebeuren kan.... en elke avond ga ik naar bed met het idee 1 dag gehad nog 5 maanden te gaan! Ik stel me erg negatief op en mensen snappen dat niet ik wil die 24 weken voorbij zijn voordat ik echt positief kan denken? Het is tenslotte een mijpaal... herkennen jullie mijn angsten ook???
Ik wens iedereen succes bij de zwangerschap.. en hoop dat iedereen een gezond kindje in haar armen mag krijgen.
proficiat jullie,
deze maand moet de mijne weer worden..haha, ben nu 1 keer ongesteld geworden na de miskraam (10-11 wkn 24 feb 2013) zo spannend weer...jullie proficiat die zwanger zijn...dit moet goed gaan x
ik ben ook nog steeds heel erg bang...afgelopen jaar 3 miskramen gehad..waardoor ik bleek lac positief te zijn...nu weer zwanger iedere avond bloedverdunning spuiten nu inmiddels 17 weken maar nog steeds heel erg bang dat er iets mis zal gaan
Ik ben nu 2 maanden na mijn miskraam zwanger denk ik. Ik ben een week overtijd, maar test nog steeds licht. Ik voel me ook nog niet zwanger. Eind april de echo. De vorige keer kwam ik bij de echo erachter dat ik een miskraam zou krijgen, dus ik vind het wel eng... 2 vriendinnen van mij zijn `plotseling` zwanger geworden, terwijl wij al vanaf juli bezig zijn.
rie jaar geleden werd mijn levi met 25 weken doodgeboren.. nu ongepland zwanger en er achter komen n dezelfde week dat ik mijn zoontje verloor... heel dubbel dolgelukkig maar zo bang..
hee dames! heb vanmorgen weer positief getest 2 maand na mijn miskraam (5 weken en 6 dagen ong)!! Ik ben ben dus weer zwanger.. hopelijk blijft dit kruimeltje wel bij ons.. Ik denk dat ik pas gerust kan zijn als ik op de echo een kloppend hartje zie..
zo ben overtijd na mijn miskraam maar kan ook dat mijn lichaam nog niet normaal is...heb al 2 testen gedaan haha, negatief...als ik vrijdag nog niet ongesteld dag 35 test ik nogmaals want ik ga dan duchtig stappen!!succes allemaal x
@patriciaenbart - “@Vika - “Meiden Vr...„ Heel veel geluk! waarschijnlijk zal het genieten pas echt beginnen als je in oktober jullie nieuwe wonder gezond en wel mogen vasthouden.
@Vika - “Meiden Vraag hoe la...„ afgelopen 24 nov zijn wij onze dochter verloren na 30.4 weken zwangerschap en we hadden bijde zo iets van we laten de natuur de vrije loop hadden een snelle zwangerschap niet verwacht maar ik ben 2 maanden naa haar verlies aalweer zwanger geraakt we zijn allebei terughouden blij dat het ons weer zo snel gegund is..... durf zelf alleennog niet echt te genieten of wat te kopen mijn man is daar wel toe instaat
@chloe2006 - “Lieve Dames, Na in j...„ proficiat dit moet gaan!!!je hoeft niet altijd kwaaltjes te hebben...had ik ook niet bij mijn zoontje..en zoiezo wat later en alleen duizelig..ik duim voor je dat alles goed gaat...geniet ervan (probeer) x
Lieve Dames, Na in juli vorig jaar een missed abortion te hebben gehad, mag ik mij nu voorzichtig weer zwanger noemen. Echter ik heb 3 testen gedaan en alle 3 de testen ( de laatste 4 dagen overtijd) blijven heel liht positief. Ik voel me ( net als bij mijn vorige zwangerschap) helemaal niet zwanger.. Ben de dag door zoekende naar kwaaltjes ed... Mijn menstruatie blijft uit en dat is het enige... Je word er zo vreselijk onzeker van.. De 1e echo heb ik met 8 weken.. dat worden nog 3 spannende weken..
@-princess- - “@knuffeltje, 3 maand...„ Princes: Denk niet dat er ineens problemen zijn. Misschien is er probleem met het nestelen want het kan zo zijn dat je baarmoederslijmvlies erg dik waardoor de eitjes niet in je baarmoeder kan blijven zitten.
@-princess- - “Hallo meiden, hier w...„ Misschien kan je naar de gynaecoloog gaan om jezelf te laten testen en je vriend. Misschien is er wel een oorzaak voor dat het niet lukt.
princess, ik zou een afspraak maken met jouw gynaecoloog. Ik weet dat sommige vrouwen na een miskraam veel tijd nodig hebben om hormonaal te herstellen. Het bloedverlies zou daar mee te maken kunnen hebben. Bij mij was mijn cyclus ook helemaal van slag gedurende 3 maanden. Sterkte.
@-princess- - “Niemand meiden? ...„ misschien een optie om deze vraag in het Nod-tijdlijn forum te stellen. ik denk dat je daar meer antwoorden zult krijgen. succes
Hallo meiden, hier weer even een vraagje ben een beetje wanhopig aan het worden!
Ik doe nu 3 maanden ovulatietesten duidelijke knaltesten gehad maar nog niet zwanger ik word gewoon na 28 dagen ongesteld nu weer, 6 maart is nod maar verlies al bruin vanaf positieve ovulatietest (20-2) ( we hebben genoeg geklust) en de vorige maand ook? Heeft iemand hier ervaring mee? Wat is er mis?
Hallo lhd,het is verschrikkelijk wat je meemaakt,het raakt me diep,ik ben 3 januari 2013 ook bevallen van mijn tweeling op 19weken en 4 dagen.Je gaat gewoon door een hel.Bij mij zijn de weeen spontaan begonnen en kon men niets doen om het te stoppen.Na 28uur is dan mijn eerste zoontje Mats geboren en 45min later is Birger doodgeboren.Mats heeft nog even gevochten om te leven maar daar zijn organen ook nog niet ontwikkeld waren is het niet mogen zijn.Ik zie dat je met veel vragen zit zoals ik ook de eerste weken had.Ik heb tot een 37dagen na de bevalling gebloed,maar moet zeggen in begin heel heftigen tegen dag 25 was het heel waterig ,met een nieuwe opstoot op dag 28,wat wellicht mijn eerste maandstonden terug waren aangezien ik nu terug 29 dagen later mijn regels gekregen heb.Ik heb na de geboorte ook 28dagen geteld en dan zou je zogezegd terug je maandstonden krijgen,niet bij iedereen is dit zo,maar ik heb dat dus wel gehad.dat je nog pijn hebt is normaal,na een 2 tot 3 weken verdwijnt dit.wat je bewust maakt dat je dus niet meer zwanger bent.Persoonlijk vond ik dit heel zwaar,je hebt alles al een beetje gepland voor de komende maanden en dan ineens valt dat allemaal weg.Ondanks dat het verlies nog pijn doet heb ik direct s`middags beetje uit narcose was,men heeft mijn moederkoek enz operatief verwijdert daar ik veel bloed ben verloren tijdens de bevalling,gezegd dat ik zo snel mogelijk terug zwanger wil zijn.Na mijn eerste gynaecologisch onderzoek na de bevalling op 7 februari zei men je kunt beter een 2 tot 3 maanden wachten maar er is medisch niest wat zegt dat je nu niet zwanger mag worden.Men kon ook niets vinden waardoor men kon verklaren dat dit is gebeurd,al heb ik zelf wel een zware periode vooraf al gehad door mijn moeder die ziek was en die ik in november heb moeten afgeven,de bijkomende onbewuste stress over de zorg van mijn vader en mijn broertje mss?ik weet het niet.maar wij proberen dus nu al terug opnieuw.Dit is zeker niet om mijn zoontjes te vergeten ofzo,want dat zal ik nooit doen.ze zijn mijn eerstgeborene kinderen en niets kan dat vervangen gewoon.Ik ben ook wel zeer tevreden door de begleiding van het ziekenhuis hier,ze hebben foto`s gemaakt en op dvd gezet voor ons van de kinderen,we mochten ze zo vaak we wilden nog zien,zij brachten ze dan in een bedje naar de kamer,we mochten een dekentje voor ze uitkiezen waar ze in gelegd werden,zij hebben gezorgd voor een mooi wit kistje voor onze jongens.We kregen met naar huis gaan ook een doosje mee met hun kaartjes met gewicht en grootte,de dvd met foto`s,twee fotokadertjes,hun polsbandjes en afdrukjes van hun handjes en voetjes.Ik vond dit wel fijn.zo heb je nog iets tastbaars.Wij hebben onze jongens samen laten cremeren en de urne staat nu thuis op een speciaal plekje.Je zult net zoal ik ook met allerlei reacties geconfronteerd worden.Knoop in je hoofd dat veel mensen niet weten wat ze zeggen.Vooral als ze zelf zoiets nog niet hebben meegemaakt.Zoek de schuld ook niet bij jezelf,je had dit gewoon niet kunnen voorkomen.Het is zwaar en hard,je kijkt immers uit naar hun komst eens je gewend bent aan de gedachte van het worden er twee.Ik weet dat ik in begin echt wel zoiets had shit het zijn er 2!maar een dag later was ik ook wel heel blij.Mss wist je het geslacht ook al,wij wisten het op 16 weken dat het 2 jongens zouden zijn hoewel ik er vantevoren zo zeker van was dat het een jongen en een meisje zou worden.Maar ik was sowieso superblij dat het dan 2 jongens waren en mijn man al helemaal.Ik heb nu voor het eerst uitgeteld wanneer ik vruchtbaar zou moeten zijn en ook voor het eerst ovulatietesten in huis gehaald,ik ga er deze maand zeker mee proberen te werken ;). Maar echt plannen enz,lukt moeilijk,afgelopen maand wou ik ook zo precies op commando om zo snel mogelijk zwanger te zijn,maar dat werkt niet,het legt een te hoge druk op je man/vriend zijn schouders en ook bij jezelf.Dus we zien wel,de ovulatietest zal ik zeker doen nu,en hopelijk kunnen we dan zonder echt op voorhand alles te plannen wat spontaner ermee om te gaan,zodat de druk minder wordt.Klinkt allemaal zo raar he.Men zal je wellicht ook vaak zeggen heb geduld en ik weet maar al te goed dat je nu geen geduld hebt met alles wat je overkomen is,maar je moet het wel jammer genoeg hebben nu.Was je snel zwanger geraakt?Ik was net 4 maanden gestopt met de pil en ik kan enkel hopen dat het nu weer zo snel zal gaan en dat ik tegen de zomer kan zeggen dat ik weer iets heb om naar uit te kijken.Heb je een hobby om alles een beetje mee te verwerken???Ik ben begonnen met klinkt absoluut maf breien van babysokjes en babymutskes.Op de urn heb ik een zelf gebreid mutske en sloefkes staan.Ik heb me ingeschreven voor een naaicursus en heb nu bavetjes genaaid en een kindersalopetje gemaakt.het helpt me om het verlies te verwerken.Nu ik ga het hierbij laten en hoop iets terug te horen van je,hoe het verder met je gaat enz.
groetjes
Hey funnybunny.Bedankt voor de steun!wat erg voor jullie.ook al heb je geen hartje horen kloppen het maakt het verdriet niet minder erg...
Ik kan je niet helpen met advies want bij en curretage loopt het anders...
Ik vind het enorm moeilijk dat mijn lichaam moet ontzwangeren dat ik last heb van naweeen en nog veel bloed verlies.ik kan me voorstellen dat als er na d bevalling een baby is het allemaal te verdragen is maar nu maak ik een hel mee.
Aan alle andere op dit forum die bevallen zijn.Hoe lang hebben jullie last gehad van die naweeen de pijn en het bloeden? Wanneer hadden jullie weer een menstruatie of zijn jullie begonnen met vruchtbaarheidstesten om de ovulatie te bepalen?
Ik las dat je bij een bevalling tot 4 a 6weken kon bloeden klolt dit?
@lhd - “Hoi iedereen.Ik ben ...„ Je kent me van de tweelingsite, ik heb vorig jaar juli mijn zoontje van bijna 2 moeten afgeven,ik was in aug al zwanger, wel van een cryo tp (icsi) maar het gevoel dat je je ukkie(s) niet meer is onbeschrijvelijk en zijn we met volle moed weer zwanger geworden. Xxxx ps ik heb heel wat rare reacties van buitenaf gekregen,van nu alweer zwanger. De mensen zouden wat meer respect voor elkaar moeten hebben.
@maria55555 - “Vorig jaar m`n kindj...„ proficiat wat fijn en snap dat je een beetje bang bent maar probeer te genieten. deze keer moet het goed gaan!!!x
Vorig jaar m`n kindje verloren met 23 weken!
Nu weer zwanger! We kunnen het nog niet echt geloven omdat we heel goed weten dat het ook weer mis kan zijn! We vertellen het daarom pas na de 12 weken echo! Ik geniet wel weer gelukkig want daar was ik bang voor dat dat niet meer zou kunnen! Wisselende gevoelens dus maar vooral erg blij dat we weer een kans krijgen!
Nu vandaag een jaar geleden dat we onze dochter Eva zijn verloren. Mis haar nog steeds maar mag me nu toch gelukkig prijzen met een derde dochter geboren op 14 feb 2013. Het kan dus snel gaan. Ik hoop dat iedereen dit geluk mag mee maken.
Jeetje lhd wat een verhaal! Verschrikkelijk! Heel veel sterkte met het verlies! Ik merk dat ik snel weer zwanger zou willen zijn, maar ik was maar 9wkn en heb geen hartje zien kloppen. Ik denk goed te voelen dat een nieuwe baby op komst me minder verdrietig maakt, want wij willen al 2,5jaar pappa en mamma worden maar moesten wachten vanwege behandeling kanker. Zo is iedereen anders met zn eigen verhaal. Ik vroeg me ook af wanneer anderen er weer voor zijn gegaan en of ik wat advies kan krijgen over mijn vruchtbare dagen? Ik weet dat mijn cyclus nu van slag is en wil liever niet een menstruatie afwachten, tel ik dan nu vanaf dat ik de eerste stolsels ben verloren of vanaf de curretage dat echt alles weg is? Thanks!
Hoi iedereen.Ik ben nieuw bij dit topic.Ik heb niet echt een miskraam gehad daar ik op 18 weken ben bevallen
Nadat mijn vruchtwater was gebroken. Ik was zwangervan een tweeeiige tweeling.Alles verliep prima tot week 18...de onderste baby zijn vruchtwater was gebroken waardoor hij geen overlevingskans had daar zn ingewanden nog niet voldoende intwikkeld waren.Het was te vroeg.De bovenste baby was nog perfect inorde en had genoeg vruchtwater.Helaas ben ik de dag na de diagnose bevallen van de onderste baby.Ze hebben de navelstreng afgekneld en me antibiotica gegeven in de hoop dat de andere baby mooi bleef zitten, zeiden dat er een zeer geringe kans was om de andere baby te redden maar het mocht niet zijn...exact 24uur later is mijn water terug gebroken en hebben ze me een epidurale gegeven en weeenopwekkers.Na 13uur ben ik van ons 2de zoontje bevallen.Onze wereld is ingestort...na 18 weken verwacht je dat je uit de gevarenzone bent van miskraam en zeker als alle overige echos testen en nekplooimetingen allemaal ok waren.Deze week was echt een hel!We gaan proberen dit te verwerken en hopen dat we eens emotioneel hersteldnzijn we aan een nieuwe zwangerschap kunnen beginnen.
Nu heb ik een vraagje aan iedereen hier.Hoe lang hebben jullie gewacht en de moed gevonden om opnieuw zwanger te worden?En hoe snel was jullie menstruatiecyclus of ovulatie weer opgang?het is nog veel te vroeg maar de leegte die ik nu fysiek en lichamelijk voel is ondragelijk!Ik wil mn lichaam de tijd geven te herstellen maar wil zeker geen half jaar wachten.
Kunnen jullie me wat raad geven.
In november een miskraam, nu weer zwanger :)
Precies op tijd, want mijn moeki heeft nog maar een paar weken. Kan ik haar toch nog vertellen dat onze kleine rond haar verjaardag geboren zal worden!
ondanks alle angsten enz mogen we vol trots zeggen dat rebecca demy noelle en ons engeltje *yinthe in oktober een brusje krijgen als alles helemaal goed (blijft) gaan.....
voor de gene die ook zwanger zijn van harte gefeliciteerd!!!
Hoi meiden, gefeliciteerd voor degene die terugbzwanger zijn!!!
Mijn vraag aan jullie is als je het wilt vertellen?,, deden jullie ovulatietesten? Kluste jullie om de dag? En al doe je het een dag voor em een dag na de eisprong kan je dan wel zwanger worden of moet je echt op de dag van de eisprong
@lOvingyOuu - “@dena wat leuk! Ik m...„ Blijft spannend hè!? Met hoeveel weken is het de vorige keer mis gegaan? Nog wel veel kwaaltjes?
Ik hoop dat je ondanks alles toch kunt genieten
@dena @j-j alles gaat goed lekker fijn bij mijn eigen moeder.. kwaaltjes heb ik wel last van.. Veel moe pijnlijke borsten humeurig Veel plassen honger etc. 26e mn eerste echo ben benieuwd denk dat het wel goed zit. .
@sjaak84 - “Ik hoop donderdag we...„ Ik heb maandag een afspraak staan bij mijn gyn en hoop ook op groen licht.. Heb hier sinds gisteren last van bruine/roze afscheiding weet niet wat het is maar dacht eerst dat het mijn menstruatie was maar nu twijfel ik wel..
Voor de zwangeren alvast gefeliciteerd! Ik heb even een vraagje: Ik ben 3 maanden geleden mijn dochtertje na een zwangerschap van 35 weken verloren en het blijkt dat mijn placenta onrijp was en dit de waarschijnlijke doodsoorzaak was. Ik vroeg me af of er meerdere meiden zijn die dit hebben meegemaakt en hoe zijn jullie een volgende zwangerschap ingegaan? Bedankt alvast.
Hai dames... ik ben zwanger!!!! Meteen na mijn mk dus wat ben ik blij.. bang ben ik niet echt vind t alleen wat eng dat ik pas 3 of 4 weken ben zo ongelooflijk
@Tinka2 - “Gefeliciteerd liefme...„ heb na men curretage een maand de pil moeten nemen en 22 pilletjes en dan 5 dagen na die pil werd ik ongesteld. daarna nog een keer men regels doorgekregen en nu prijs. Hoop voor iedereen die het meemaakt ook snel verloopt om weer zwanger te worden. veel succes
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (1039) Verversen