Zwanger worden nadat je een miskraam hebt gekregen of op andere wijze een kind hebt verloren kan een angstige en stressvolle periode zijn voor veel ouders.
Bij het opnieuw zwanger worden zijn zowel je lichamelijke als je geestelijke conditie van belang. Misschien ben je er lichamelijk klaar voor, maar heb je psychisch gezien een behoorlijke klap opgelopen door het verlies. Het is belangrijk om te praten over je gevoelens. Je kunt steun ervaren onder lotgenoten. Het samen delen van een verlies en bijvoorbeeld het delen van een nieuwe zwangerschap, kan een stuk spanning wegnemen. Het horen van soortgelijke ervaringen kan steunend werken. Daarnaast is het horen van nieuwe succesverhalen vaak prettig, zeker wanneer je weer opnieuw zwanger bent of dit graag weer zou willen worden.
Wanneer je er weer klaar voor bent is dan ook per persoon verschillend. Geef jezelf de tijd om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Als je lichamelijk en geestelijk weer in balans bent kun je helemaal fit weer genieten van een nieuwe zwangerschap.
@babymommy94 - “hey dames ik had een...„ Ik heb een missed abortion gehad de eerste keer dat ik zwanger was en gecurreteerd. Ik was ook gelijk weer regelmatig ongesteld en dus in ronde 2 raak. Die loopt inmiddels alweer 2,5 jaar rond hier.
hey dames ik had een vraagje. ik heb 6 dec mk gehad met 9 weken. nou had ik altijd een cyclus van 28 dagen. ben na mk 1 keer ongesteld geworden en zou nu dus afgelopen zaterdag weer moeten worden.. was het bij jullie gelijk weer een beetje regelmatig? alvast dankje! liefs
@vuurtoren4 - “Zo blij dat ik ook g...„ Wat goed! Ik heb aan je gedacht hoor. Echt fijn een kloppend hartje. Wordt de kans op een miskraam ineens 1 op 100. Geniet ervan.
Zo blij dat ik ook goed nieuws kan melden! Zojuist echo gehad en alles zag er, voor zover ze konden zien natuurlijk, goed uit. Een kloppend hartje!! Wat heerlijk zeg! De eerste mijlpaal gehad! Daarna gesprek gehad met de gyn over evt. onderzoeken / testen, etc. Over 3 weken weer een afspraak om de opties te bespreken en te plannen.
@mamacarrie - “@vuurtoren4 - “@ma...„ @mamacarrie - “De echo was goed! Het hartje k...„ Jeetje wat laat jij me schrikken meis. Een kloppend hartje, wat geweldig. En fijn dat je na al die stress snel weer een echo hebt. Ben zo blij voor je!
Ik ben nu 11,5 wk zwanger na 2 miskramen. De eerste na 23 weken en de tweede na 10 weken. Straks heb ik mijn eerste termijn echo. Door m`n verleden heb ik al 2 echo`s gehad en die waren perfect. Het lijkt nu allemaal goed te gaan komen, al durf ik het nog niet te geloven.
De afgelopen weken zijn zenuwslopend geweest maar als de echo straks goed is, dan ben ik van plan te gaan genieten en een beetje over de toekomst als moeder te gaan nadenken. Daar heeft mijn kindje nu ook recht op, een nieuwe kans.
@vuurtoren4 - “@mamacarrie - “Van...„ De echo was goed! Het hartje klopte mooi. Ze kon met dat apparaat alleen niet meten maar ik moet overmorgen toch weer voor een echo. Waarschijnlijk idd een adertje gesprongen tijdens de reanimatietraining. Nou, de schrik zat er goed in... Nu hopen dat het goed blijft gaan en dat het bloeden morgen over is. Bedankt voor de lieve berichtjes!
Vandaag volgens mijn eigen telling 7 wkn en 1of 2 dgn. Ik ben me vandaag rot geschrokken: begin van de middag plots Veel helderrood bloedverlies. Niet echt krampen, wel een beetje buikpijn maar niet heel erg. Nu geen bloedverlies meer. Ik had wel vanmorgen reanimatie training, dus nadat de paniek een beetje was weggezakt bedacht ik me dat ik ook weleens teveel druk gezet kon hebben. Vanavond om 19.30 uur een echo om te kijken of het nog goed zit... Ik ben echt zo bang...
@mamsvan5 - “@babyloutattooxo - ?...„ Helaas is er geen `praatgroep` voor zwangeren na verlies volgens mijn mw. Dus ik ga me ook volgende week maar eens aanmelden bij lieve engeltjes. Mag niet eerder dan vanaf 8 weken zwangerschap. zucht
@lbj84 - “Ik ben weer zwanger ...„ Gefeliciteerd en ik hoop dat alles goed mag gaan voor je! En tja, hier zit er nog 1 die zich compleet gek kan maken.
@rbqh - “@vuurtoren4 - “Van...„ Idd spannend vuurtoren! Rbqh ik heb hetzelfde gevoel als jou, ondanks dat Jesper gezond was. Maar ik heb zelf de laatste echo in mijn geheugen gegrift staan....
Vandaag 7 weken en 1 dag zwanger. Donderdag de 1e echo. Aan de ene kant heb ik hier heel veel zin in, aan de andere kant vind ik het ook onwijs spannend. Ik kan inmiddels wel n beetje genieten van mijn zwangerschap (ondanks de misselijkheid, bleh). Ik denk dat het voor ons echt spannend gaat worden rond de 20-weken echo. Toen zagen ze de vorige keer dat ons meisje niet gezond was. Bij de eerste echo`s was nog niets te zien. Ik probeer niet teveel vooruit te kijken, stap voor stap. Hoe moeilijk dat ook is.
Sterkte iedereen en probeer te genieten van kleine dingetjes. X
@Bubble1 - “@KALF - “@Bubble1 ...„ We blijven elkaar steunen! En er zijn ook fijne momenten, en die worden steeds meer verwacht ik. Alles voor een wondertje. Ik ga morgen mw eens vragen of er een praatgroep is met mensen die zwanger zijn na verlies die bij elkaar komt. Ik denk toch dat dat ook wel fijn is.
@KALF - “@Bubble1 - “Hoi Da...„ Dat is nu precies waar ik zo bang voor ben. Dat ik 38 weken in angst moet leven. Maar de gedachte dat we weer een kindje mogen vasthouden (hopelijk).... Is iets waarvoor ik 9 maanden bang wil zijn. Hou me op de hoogte en je weet dat je altijd een berichtje mag sturen.
@rbqh - “@Bubble1 - “Hoi Da...„ Tis inderdaad fijn om hier met jullie over te praten. Ik hoop dat jullie ook snel zwanger worden. En dat we veel met elkaar kunnen praten en elkaar steun kunnen geven. Ik denk dat ik daar veel behoefte aan ga hebben.
@rbqh - “@KALF - “@Bubble1 ...„ Ik hoop/denk ook dat het met de weken beter gaat. Ik zal eens vragen of ik meer controles krijg, alleen denk ik niet dat die mij gerust kunnen stellen. Bij Levi heb ik superveel echo`s gehad bij de gynaecoloog, maar toen zagen ze ook pas bij de 20 weken echo dat het niet goed was.
@Bubble1 - “Hoi Dames - ik ben z...„ Als ik heel eerlijk ben geniet ik ongeveer 20%. 80% blijft een grijze wolk. Ik baal ervan, wil zo graag blij zijn. Dacht ook als ik weer zwanger ben ben ik echt gelukkig. Helaas. Zal wel duren iig tot rn met de 20 weken echo. Daar ging het bij ons mis. Ik hoop dat het voor jou niet zal duren tot de laatste weken. Maar zou me het wel voor kunnen stellen. We komen er wel doorheen!
Hoi Dames - ik ben zo iemand die zich graag wil voorbereiden op alles. Vorig jaar augustus zijn wij onze zoon verloren na 38,4 weken zwangerschap. Nu willen we heel graag weer zwanger worden. En ik weet dat je je niet kan voorbereiden op een nieuwe zwangerschap, maar toch zou ik graag wat tips willen wat jullie hielp tijdens de zwangerschap. Het boek `altijd een kind te kort` heb ik al in bezit en ben ik aan het lezen. Ik ben zo bang (ook al ben ik nog niet zwanger) dat het een heel angstige periode gaat worden, terwijl ik ook heel graag van de komende kleine wil genieten.
eind augustus 2012 heb ik een miskraam gehad aan negen weken zwangerschap twee jaar nadat ik onvruchtbaar verklaard was... ik had het er mij al bij neergelegd om nooit kindjes te hebben (wat extreem moeilijk was !) het verlies was dan ook onverdraagbaar mijn manier om het te verwerken was een klein sterretjes te laten tatoueren oo mijn wijsvinger zodat mn sterretje altijd bij mij zou blijven. 2februari 2013 was ik trg in verwachting eerst had ik er zeer moeilijk mee omdat ik von dat ik nog niet over mijn miskraam was. na een tijdje was ik dolgelukkig maar zeer angstig. heel mn zwangerschap heb ik zitten panikeren als ik mn zoon effjes niet voelde bewegen ofzo ... angst voor mn kindjes trg te verliezen. en nu heb ik een mooi zoontje die 4maanden oud is en nooit had ik gedacht om ooit mama te zijn...
@H1987 - “@KALF - “Vraagje a...„ Ik heb het aan een paar mensen verteld, wilde zo graag het nieuws delen. De mensen die het weten, zullen ons dochtertje nooit vergeten, dat weet ik zeker. Het zal inderdaad best regelmatig voorkomen dat mensen je overleden kindje `vergeten` (bewust of onbewust).
@KALF - “Vraagje aan iedereen...„ Sommige doen inderdaad snel of je overleden kindje nooit heeft bestaan. Mijn schoonouders bv. Deze week nog eens overduidelijk: ze vroegen of er op de doodsbrief van mijn man zijn grootvader ons ongeboren kindje ook mocht staan naast ons zoontje. Ik heb geantwoord: alleen als onze twee dochtertjes er ook bij staan. Dus nu staan ze er alle 4 op. Had ik niets gezegd, stonden ze er niet op.
Vraagje aan iedereen die zwanger zijn na verlies, hebben jullie het al verteld aan anderen? Of al bedacht aan wanneer jullie het gaan vertellen. Wij willen iig wachten tot na de combinatietest. Ben bang dat andere mijn overleden zoontje Levi niet meer ter sprake brengen en dat wil ik niet...
@vuurtoren4 - “@KALF - “@vuurtore...„ Dat boek heb ik ook al een tijdje. Maar had het stuk zwanger zijn overgeslagen. Dus nu ben ik het eerste trimester aan het lezen. Zo fijn weer zwanger te zijn. Als het nou maar goed gaat....
@KALF - “@vuurtoren4 - “@KA...„ Ik schreef net bij week 5 ook of er niet `n manier is waardoor we de tijd sneller kunnen laten gaan...
Ja, dat hebben wij laten onderzoeken. Het zit miet in de genen bij ons, gewoon `pech`.
Gisteren het boek `altijd een kind tekort` , soort handboek bij zwangerschap na verlies van `n baby. Ik heb het in een keer uitgelezen. Veel herkenbare dingen en tussendoor staan er citaten van moeders die hetzelfde hebben meegemaakt. Je beseft dan echt (dat deed het bij mij tenminste) dat je niet de enige bent.
@vuurtoren4 - “@KALF - “@vuurtore...„ Heftig! Heb je ook laten onderzoeken of down in jullie genen zaten? Bij ons gelukkig niet, dus in principe net zoveel kans op een gezond kindje dan andere. Ik zag je ook iets schrijven bij week 5. Ik ben daar ook aan het spieken, grappig. Sterkte vast dat de tijd maar snel voorbij gaat.
@KALF - “@vuurtoren4 - “@KA...„ Ja, helaas wel! Uit de echo bleek dat het kindje heel veel vocht tussen haar schedel en hoofdhuid had. Verder waren de longetjes niet te zien, heel veel vocht bij de borstholte. Meteen doorgstuurd naar het VU voor verder onderzoek. Daar hebben ze vocht weggehaald bij de baby en een vruchtwaterpunctie gedaan. Uit de punctie bleek het syndroom van down met veel lichamelijke beperkingen. Ons dochtertje had de zwangerschap waarschijnlijk niet overleefd of anders snel na de geboorte.
Ja, het voelt heel gek wanneer het straks een jaar terug is ik dan ca. 13 wkn zwanger ben.
Wachten tot 6 februari voor de echo............
@vuurtoren4 - “@KALF - “@KALF - ?...„ Dank je wel! Hebben jullie met 20 weken ook voor die vreselijke keus gestaan? Wat had je dochtertje? Vreselijk voor je. Bij jou is het wat langer geleden. Kom je straks alle data weer tegen het jaar erna . Lijkt me ook moeilijk .Laat je niet gek maken meis! Ik heb 12 februari mijn echo. Daar leef ik naar toe. Als het hartje maar klopt gaat de kans (die toch nergens meer op slaat...) dat het verkeerd afloopt naar 1 op 100. Ik heb ook een missed abortion gehad en toen klopte het hartje ook niet. Dat beeld blijft toch mee spelen. Liefs
@KALF - “@KALF - “@vuurtore...„ Jij ook gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik heb net even je blog gelezen. Helaas een herkenbaar verhaal. Bij ons werd ook met de 20 weken duidelijk dat ons dochtertje niet gezond was.
Hopelijk kun je snel een echo laten maken.
Het lijkt me heftig om te weten dat je bevaldatum in dezelfde periode is als je bevaldatum van jullie zoontje.
Ik heb een app op mijn tel waar je de weken kunt zien en hoe je baby groeit. Ik ga steeds automatisch naar 23 weken, in deze week ben ik bevallen van Hannah. Ook alle moeilijke datums bekeken, 20 weken zwanger, 23 weken zwanger, geboortedatum Hannah, uitgerekende datum wat het zou moeten zijn. Pfff, maak mezelf n beetje gek dus....
Als eerst die echo maar is geweest! Goed idee om voor iedere stap een steen te gebruiken. Misschien ook wel iets voor mij.
@vuurtoren4 - “@mamacarrie - “Dag...„ Hallo mamacarrie en vuurtoren4, net als jullie ben ik ook pas net zwanger na het verlies van mijn kindje. Gister had ik een positieve test. Zie mijn blog. Ik ben uitgerekend in dezelfde week als dat ik bevallen ben van Levi. Ik weet nog niet wat ik daarvan moet vinden. Succes met de eerste echo. Ik ga morgen bellen voor een afspraak.
@mamacarrie - “Dag dames! Ik heb op...„ Hoi,
Gefeliciteerd met je zwangerschap! Ik begrijp je onzekerheid heel goed. Wat fijn dat je al zo snel een echo kan laten maken! Moeilijk he om weer op je lichaam te vertrouwen. Ik heb precies hetzelfde. Hopelijk is de echo goed en kun je genieten van je verdere zwangerschap.
Dag dames! Ik heb op 1 nov een curettage gehad ivm en missed abortion. Ik was toen bijna 12 wkn zwanger. Nu ben ik opnieuw zwanger (morgen 5 wkn) en ik vind het zo vreselijk eng... Ik heb over 1,5 wk mijn eerste echo en ben nu al zenuwachtig als ik eraan denk. Ik had namelijk vorige keer totaal geen twijfels tot ik bij mijn eerste echo een week werd teruggezet. Hierdoor is het gewoon moeilijk om vertrouwen te hebben in mijn lijf en mijn gevoel dat het goed zit. Ik heb er nu wel een goed gevoel over namelijk maar ja, wat zegt dat... Sorry, maar moet het even met iemand delen. Mijn vriend snapt het namelijk niet echt.
Bedankt voor de felicitaties. het begint nu pas een beetje tot mij door te dringen. Mijn dochtertje is 11 maart geboren. Na een paar maanden bleek dat mijn cyclus niet op gang kwam, dus moest ik Clomid gebruiken om een eisprong te krijgen. Dit heb ik ook bij mijn zoontje (is nu 3,5) gebruikt. Gelukkig hebben de medicijnen hun werk gedaan!
Zojuist gebeld met het ziekenhuis, ik mag op 6 februari langskomen voor 1e echo en een afspraak met de gynaecoloog. Spannend!
Hallo allemaal,
Vandaag een positieve zwangerschapstest. Op het moment dat ik het zag was ik superblij, nu onzeker. Vorig jaar is mijn dochter Hannah geboren bij 23 weken zwangerschap. Wat voel ik mij nu onzeker. Ik besef mij heel goed dat de hele zwangerschap een onzekere periode gaat worden. Morgen eerst maar eens een afspraak maken met mijn gynaecoloog, wil graag zsm een echo zodat ik ook kan zien dat er echt iets is. Blij maar ook angstig gevoel.
6 dec een miskraam gehad met 9 weken. en heb zaterdag weer voor het eerst mijn mentruatie gekregen. 5 weken na de miskraam dus. we hebben besloten er gelijk weer voor te gaan dus we gaan zien wat deze maand ons brengt. x
Ben momenteel voor de tweede keer zwanger na het verlies van onze tweeling. Bij mijn zoontje had ik ook schrik, maar nu is de schrik veel groter. Nochtans gaat alles goed met de beeb tot nu toe, maar het is sterker dan mezelf. Hebben meerdere dit bij een tweede zwangerschap nadat je je kindje verloren hebt, dat jullie meer schrik hebben dan bij de eerste na het verlies? Of juist minder omdat de vorige wel goed afgelopen is?
Vanmorgen geweest om bloed te prikken.
De waarde is nu gezakt naar 1.1
dus er is geen sprake van een nieuwe zwangerschap.
Hey vreemde bloedverlies kon ze niet verklaren, en ze adviseerde om het nog even af te wachten,
mocht het niet stoppen moest ik nog even terug bellen.
maar ze dacht niet aan iets ernstigs, en het is nu ook echt nog minimaal.
Ik vind het wel heel erg jammer, maar aan de andere kant kan ik het eindelijk afsluiten, een plaatsje geven en gaan we naar de volgende ronde.
Oh dank dat je me dit verteld, wist niet dat dat kon, goed om te weten.
Klinkt idd als een rara ong. Snap dat je helemaal in de war bent er van, is ook gewoon zo moeilijk nu omdat je niet weet wat je lichaam doet. Ik merk zelf ook dat ik me nu af begin te vragen of het misschien weer raak kan zijn als ik misselijk ben of andere kwaaltjes...
Hoop dat de week voorbij vliegt voor je en dat je vrijdag mooi nieuws krijgt! Duim voor je
Hoi allemaal. Wij zijn onze eerste verloren in december 2008. Onze tweede ging prima en zij is nu 2 jaar.nu opnieuw 27 weken zwanger en moeite om van de zwangerschap te genieten. Ben nu 3 weken later uitgerekend als bij onze eerste. Lijkt wel of alles terug komt.
Dank je voor je reactie.
Ook echt balen voor jou zeg! sterkte!..
Het probleem is dat als ik een test doe (wat ik vandaag nog maar een keertje gedaan heb) dat deze nog steeds een klein beetje positief is(heel vaag)
ik moet ook wekelijks bloed laten prikken tot het hcg onder de 3 komt (afgelopen vrijdag was dit nog 48)
het eitje wat ze zag zitten, zat nog in de eierstok, dus ik moest mijn eisprong nog krijgen.
de gyn zij ook dat op een gegeven moment je een eisprong kan krijgen ook als het hcg nog niet geheel uit je lijf is (op een gegeven moment is het laag genoeg en kan je cycles toch door breken)
ik dacht maandag dus ook ongesteld te zijn geworden, en dus denk ik een eisprong te hebben gehad (anders kan je toch niet ongesteld worden?)
het was alleen een heel rare ongesteldheid,
weinig of geen rood bloed... bijna alleen maar bruin.
vandaag had ik een paar uurtjes rood verlies, en nu is het weer gestopt.
Al met al ben ik dus al een week aan het kwakkelen.
als ik normaal ongesteld ben is het gewoon rood bloed en dan een dag of 4.
ook heb ik al weer 3 dagen last van zuur, en heb ik met regelmaat wat krampjes in mijn onderbuik.
ik weet dus niet of dit nog van de mk is, of dat ik dus wel mijn eisprong heb gehad en misschien een innesteling omda het zo`n vreemde menstruatie was.
misschien dat ik mezelf alleen maar gek zit te maken en valse hoop geef maarja...
kan aan niets anders denken op het moment.
vrijdag moet ik weer bloed prikken.
als het hcg gedaald is ben ik niet zwanger, als het gestegen is hoogstwaarschijnlijk wel,
Hallo allemaal, afgelopen juni ben ik bevallen van ons doodgeboren zoontje na een zwangerschap van 29.4 weken. We hebben het geluk om opnieuw zwanger te mogen zijn, nu iets meer dan 4 weken. Qua gevoel slinger ik van blijdschap naar angst naar schuldgevoel en weer terug en heb nog heel wat maanden te gaan. Hoe gaan jullie hiermee om?
@inge8 - “hallo, ik weet niet ...„ Hai, wat verdrietig
De onzekerheid is echt verschrikkelijk, weet wat je meemaakt, heb drie weken geleden een mk gehad met bijna 7 weken. Voor zover ik weet kan het sowieso geen hcg van de vorige keer zijn, je kan pas opnieuw zwanger worden als alles van de vorige keer uit je lichaam is. Alleen dan gaat je lichaam opnieuw opbouwen. Als de gyno een nieuw eitje zag twee weken geleden bij je zou ik nu gewoon een test doen om te kijken hoor.
hallo, ik weet niet of ik op een goed forum hiervoor zit, maar ik wil even mijn verhaal kwijt.
8 november (7 weken zwanger) ging het bij ons mis met de zwangerschap. we dachten een miskraam te hebben gehad. na 2 weken kreeg ik opnieuw bloedverlies en na een zs-test te doen kwam de uitslag weer positief uit. toch maar even gebeld, en na bloedonderzoek en echo werd er gedacht aan een bbz. ze kunnen het vruchtje niet vinden, en weten dus niet of het er nu uit is of dat het ergens in mijn buikholte nog zit. de hcg waarde zijn wel aan het zakken dus mijn lijf is het wel zelf aan het oplossen. de waarde van het hcg is van 1100 nu naar 48 gegaan.
nu dacht ik afgelopen maandag dat ik weer ongesteld was, maar na een klein beetje stopte het weer. de dag er op had ik weer een klein beetje bloed verlies. zo heb ik 2 dagen een klein beetje bloed verlies gehad, een daarna ging het over in wat bruin bloed, maar ook echt maar steeds een heel klein beetje.
de maandag toen ik dacht ongesteld te worden had ik van te voren hevige pijn maar niet zoals ik normaal ongesteld wordt, en nu nog steeds heb ik af en toe wat krampjes.
zou dit misschien een innesteling kunnen zijn, of hoop ik gewoon te hard dat het weer gelukt is?
een zs-test heeft geen nut aangezien er nog hcg in mijn lijf zit van vorige keer.
een week of 2 geleden zij de gyn tegen me dat ze wel een nieuw blaasje/eitje zag zitten.
ook is het voor mijn gevoel het vruchtje van de vorige keer er gewoon uitgekomen de 8e november, ik had namelijk een redelijk groot stolsel verloren, maar dit is in de wc belands dus de arts kan dit niet bevestigen of het het vruchtje was....
sorry voor het lange verhaal, maar ik ben zo onzeker.
ik wil gewoon zo graag antwoorden.
en onze kinderwens is zo groot!.
@Mommy-6 - “@marianne1975 - “V...„ Ten eerste Mommy-6 nog gefeliciteerd met je dochter. Ik zag dat ze nog maar een paar weken is. Gaat alles goed?
Ik heb die rilerigheid alleen gehad bij de zwangerschap van de miskraam en bij de anderen niet. Bij mijn oudste wel erg moe en wat rillerig maar dit voelt idd net als koorts. Hopelijk is het een gewoon kwaaltje
@marianne1975 - “Vandaag dus 5 weken ...„ Voor wat het waard is, ik had bij al mn 5 zwangerschappen zo tussen de 7 en 10 weken last van enorme vermoeidheid en rillerigheid. Alsof je koortsig bent,en alle 5 de zwangerschappen zette gewoon door... Ik zag dat zelf als een gewone zwangerschapskwaal...Sterkte en een goede zwangerschap toegewenst!!
Na weken wachten in het ziekenhuis en wachten tot ik de 500gram en 24 zou halen de vorige zwangerschap. wat dus niet lukte en wij met 23 weken afscheid moest nemen van onze zoon. heb ik vandaag te horen gekregn dat mevrouw zo rond de 745 gram weegt. en morgen is ze 24c weken. er begint zich een rose wolk te vormen waar ik op kan gaan zweven. joehoe, de ergste stress is er af denk ik.
Vandaag dus 5 weken en ik maak me nu al zorgen. Ik voel me nu net zo als bij m´n 4e zwangerschap die met 9 weken eindigde in een miskraam. Ben weer net zo moe en rillerig als toen.Dat heb ik bij de andere zwangerschappen niet gehad, ook niet bij ons overleden dochtertje maar nu dus weer wel hoop maar het niet betekend dat er nu ook iets mis is.
@Mommy-6. Gyn had me 6 mnd gegeven nu ik zelf erg ziek ben geweest en was bijna ook de pijp uit. Had veel bloed verloren en men had gekozen geen bloedstransfusie te geven. Moest met medicijnen en rust beter worden. Maar voel me nu stukken beter en ben nu al begonnen ipv maart 2014. Heb namelijk nooit geduld gehad.
@ Marianne1975; heel veel sterkte en succes met zwanger worden. Bij is het omgekeerd; ik had er vrede mee dat m`n dochtertje dood was geboren. Want als ze in ons armen was overleden dan zou ik doordraaien.
@wichgers - “@Marianne1975 - “H...„ Jij ook heel veel succes met zwanger worden.
heb net je verhaal gelezen op je pagina; wat vreselijk wat jullie hebben meegemaakt. Afscheid nemen is al heel moeilijk maar jullie zoontje heeft ook nog echt geleefd. Dat moet helemaal vreselijk zijn om je kindje dan weer kwijt te raken.
@wichgers - “@Mommy-6 - “@JJMJ8...„ Dankjewel! Ik heb een vrij regelmatige cyclus zelfs na bevallingen is het gelijk weer na zo`n 6 weken helemaal terug naar vanouds. Wij hebben verder niks berekend,hebben gewoon besloten het weer te proberen en was gelijk weer raak. Denk wel dat het scheelt dat mn cyclus altijd gelijk doorgaat en ik de klok erop gelijk kan stellen dat het meteen om de 26 dagen is.
Hallo ik wil hier ook graag meeschrijven.Ik ben moeder van een zoon van 12, dochter van 11, dochter van 6 en helaas ben ik op 29 september bevallen van een overleden dochtertje na een zwangerschap van 18,5 weken. In februari daarvoor ook al een miskraam gehad. Ik ben nu net weer zwanger, 4,5 week ongeveer. Heb ook maar 1 ongi ertussen gehad. Wij wilden niet lang wachten omdat ik inmiddels al weer 38 ben. Ben echt heel blij dat het zo snel weer raak mocht zijn maar ben wel bezorgd over deze kleine of hij/zij het wel zal gaan redden. @wichers ik wist ook niet wanneer ik mijn ei kon verwachten dus een maand lang maar gewoon bijna iedere dag een poging gedaan
@JJMJ80 - “Gefeliciteerd Mommy-...„ Idd mijn gyn zei dat ook je word pas zwanger als je lichaam dat weer aan kan. Zei had het alleen niet over 6 maanden,ze gaf na 6 weken al groen licht. Wel vervelend dat je lichaam je nu laat wachten hoop dat het snel weer raak mag zijn voor jullie!
@moniek89 - “@Mommy-6 - “Wilde ...„ Ja klopt heb tussen de laatste 2 zwangerschappen een ongi gehad. Bewust hoor maar achteraf was het best zwaar allemaal. Als je wil kan je me wel toevoegen aan vrienden lijst. En als je vragen hebt kan je me alles vragen heb dat hele traject van opnieuw zwanger worden en alle gevoelens die daarbij komen kijken nu gehad dus allicht vind je herkenning!
Gefeliciteerd Mommy-6.Geniet ervan. Ik ben ook bezig zwanger te worden na mk op 12-8. Was toen 23 wkn. Heb al 3 kids en ben altijd snel zwanger geraakt. Nu ik 3 mnd bezig ben vind ik het lang duren. Gyn heeft ook gezegd om na 6 mnd te beginnen. Geloof ook wel dat het lukt als lichaam het aan kan. Want zowel ik en partner zijn zeer vruchtbaar en nu nog niet zwanger
Ook ik herken me in vele verhalle van jullie.maar indd de leegte die ik voelde wilde ik gelijk weer zwanger raken maar wist ook dat het niet slim was.me man zat er door heen en ikke had beide leeg en zo verdrietig en was er voor hem hij wilde er wel zijn maar kon mijn verdriet niet eens aan.had geluk met me beste vriendin zij was ook zw en we liepen een week voor mekaar zij is wel bevallen van een gezonde meid nu bijna 2 jaar al weer en toch he die ik angel echt als een wondertje na 9 jaar geprobeert zw teraken was ik zw en toch verloor ik jou waarom waarom dat weet niemand maar er komt een tijd dat het wat beter gaat maar dan nog als je na die tijd nooit meer is zw raakt raak ik de moed kwijt en zit ik vaak tehuilen maar weet geef niet op want ooit komt de tijd dat ik ook weer lach .sterkte allemaal voor ieder doe ik een kaars aan xx dat is mijn lichtje voor het gemis
Ook wij zijn weer in verwachting na het verlies van onze meisjes in 2011. Heel erg spannend! Net bij de Gyn geweest en we hebben het over proluton injecties gehad om evt vroeg geboorte tegen te gaan. Zijn er hier ervaringenmee?
Wilde jullie even laten weten dat op 15-12 onze 2e dochter gezond en levend geboren is. Het was een superspannende zwangerschap na op 19-2 onze eerste dochter doodgeboren was. Maar ze is het helemaal waard geweest maar ben opgelucht dat de zwang voobij is.. Wens de zwangere een geweldige zwangerschap toe,en voor wie zwanger wil worden heel veel succes!!!
Licht door de wereld
voor ieder kind
dat gemist wordt
door ouders en grootouders
broers en zussen
buren, juffen en meesters
Een kaars voor wie geen naam kreeg
of voor wiens naam niet meer wordt genoemd.
Een kaars voor het kind dat nooit uit je gedachten is
het kind dat maakt dat houden van pijn doet.
Het kind dat werd verwacht
maar niet geboren
Het kind dat kwetsbaar en klein
hier maar even mocht zijn
Het kind dat zelf vader of moeder werd
maar eigen kinderen niet groot zag worden
De zoon of dochter
die geen licht meer zag of uitgestoken handen kon vinden
het kind dat niet meer thuis kwam
na een gewoon doei of houdoe
De kinderen die slachtoffer werden
van geweld, verkeer of wraak.
Het kind dat voor een bejaarde ouder zorgde
maar zelf eerder moest gaan
Het kind dat zonder reden
niet meer wakker werd
De kinderen die zo vol hoop
lange behandelingen doorstonden,
maar de ziekte in hun lijf was sterker.
Zoveel kinderen
laten zoveel mensen achter
met een traan om wat is
naast de vreugde om wat was.
Zoveel mensen
dragen verdriet
zichtbaar of onzichtbaar
als last of gegeven.
Daarom een kaars voor uw raam,
slechts één
op 8 december vanaf 19:00 uur
Zodat de wereld weet dat ze niet worden vergeten
dat we samen dragen
het verdriet om ieder kind.
@rbqh - “@H1987 - “@rbqh - ...„ Onze 2 meisjes zijn op 1 september 2011 geboren. De pijn blijft, zeker bij bepaalde gebeurtenissen, maar niet meer zo hevig en extreem als in het begin. En soms kan het me plots weer overvallen. Ik denk wel dat we beschermender zijn over ons zoontje dan dat we zouden geweest zijn moesten we onze meisjes niet verloren zijn. De as van onze meisjes staat bij ons op de kast en we hebben beide ook een hangertje met wat as in van hen dat we elke dag bij ons dragen. Dat heeft voor mij heel veel geholpen. Iedereen verwerkt dat op zijn eigen manier en gaat daar op zijn eigen manier mee om. We hebben ze ook beide vermeld op het geboortekaartje van ons zoontje, voor ons was dat heel belangrijk. Veel sterkte in deze moeilijke tijd.
@rbqh - “@H1987 - “@rbqh - ...„ Ja, snap ik. Wij moesten 6maanden wachten van de gyn. En dat vond ik ontzettend moeilijk, maar als er een medische reden is dat je moet wachten, kan je je er denk ik iets gemakkelijker bij neerleggen en je hebt ook een vooruitzicht wanneer het wel weer kan. Hopelijk kan je man het ook weer snel aan en kunnen jullie er samen voluit voor gaan.
@rbqh - “@Mommy-6 - “@rbqh ...„ Ik snap dat het heel zwaar is om andere baby`s te zien en dat je er zelf naar verlangt. Maar als je man er nog niet klaar voor is, vind ik dat je ook op hem moet wachten. Praat veel met elkaar over jullie verlies en indien dat voor hem een hulp kan zijn om met iemand anders te praten, stimuleer hem daar ook in. Maar voor deze stap moeten jullie allebei klaar zijn of het komt tussen jullie in. En dat is het allerlaatste wat jullie willen. Mijn man zei dat het goed was voor hem, maar achteraf bleek dat het niet zo was en dat is een heel zware dobber geweest. Hij sloot zich tijdens de zwangerschap helemaal af. Nu is alles gelukkig terug in orde. Veel sterkte.
@rbqh - “@Mommy-6 - “@maamm...„ Alsnog gecondoleerd met het verlies van jullie kindje
Ik zou echt niet weten of het aan te raden is,ik weet natuurlijk ook niet hoe het is om bijv. een jaar of 2 te wachten.
Ik denk eigenlijk niet dat je angst van wachten minder word, na een verlies ben je denk ik nooit meer onbevangen zwanger.
Ik weet wel dat de tijd na het overleiden en geboorte van onze dochter een zware,lege zwarte tijd voor mij was.
Die positieve zwangerschap test maakt wel dat ik weer naar de toekomst durfte te kijken, alsof het een klein beetje lente werd na een lange winter.
het geeft je toch weer iets positiefs om naar uit te kijken.
Absoluut niet dat dat de rede was hoor om zwanger te worden, de wens voor een kindje werd na het verlies nog veel groter.
Mijn vriend en ik hadden beide zoiets van: dan is het nu of nooit meer, omdat we beide het gevoel hadden dat we het over 1/2 jaar niet meer aan zouden durven, en ook omdat mijn leeftijd toch ook op begint te spelen.
Lichamelijk zij mijn Gyn. na 6 weken dat niks ons in de weg stond om het nog eens te proberen.
Je word zoiezo pas zwanger als je lichaam dat weer aan kan, en dat was bij ons direct weer, en dit kindje doet het nu 35.4 ook gewoon zoals het zou moeten.
Maar geestelijk is en blijft het toch een hele belasting,leven en dood zo dicht bij elkaar,verlies,verdriet,blijdschap,hoop het is een achtbaan aan emotie`s en dat allemaal in 2013 gepropt... (Hier dan)
@maamma2 - “zijn er hier meer ma...„ Hoi, hier geen late miskraam maar een overleden kindje bij 22w5d...
Voor mij was het gemis en het lege gevoel zo intens groot dat ik direct weer zwanger wilde worden.
Wat ook vrij snel lukte met een ongi er tussen. Of ik het andere aan kan raden weet ik niet, het is wel heel veel kwa emotie`s als leven en dood door elkaar heen gaan lopen.
Merk ook dat ik nu 35w3d grote moeite heb me aan dit kindje te hechten,omdat het verlies van onze eerste dochter eigenlijk nauwelijks verwerkt is.
Ben ook erg bang voor wat er allemaal nog mis kan gaan,bijna de eindstreep gehaald maar nog steeds met lege handen.
Aan de ene kant denk ik ja waarom niet,het ene kindje kan de andere niet vervangen maar een nieuwe zeer gewenste zwang. geeft je toch weer wat toekomst perspectief ,het maakt je wereld wat minder zwart.
Aan de andere kant was het achteraf wel heel snel na elkaar en in verband met de verwerking miss. niet zo heel slim.
Deze hele zwang. voelt eigenlijk als een angstige rit die je maar uit moet zien te zitten, van een rose wolk is hier weinig spraken...
Heel veel sterkte met je verwerking en je beslissing
@maamma2 - “@wompe - “@maamma2...„ Nee, helaas. 2 Dagen voor ze overleed kon ik haar vertellen dat ik zwnger was en dat was toen nog heel pril. Ik ben wel `gelovig` op mijn manier en geloof zeker dat ze nog eens langs komt. Ik heb er over geschreven in blogjes hier als je meer wilt weten.
En wat ben ik blij voor je dat je moeder je zoon nog heeft ontmoet! Maakt het voor ons niet makkelijker om onze moeders te verliezen, maar alle kleine beetjes helpen op weg naar de toekomst.
@maamma2 - “@wompe - “@maamma2...„ Ja, ik was zeker bang hetzelfde mee te maken. Ik ben deze ronde echt niet onbevangen ingegaan. Bij mijn eerste zwangerschap had ik echt zoiets van het kan niet mooi genoeg zijn. Alles ging goed tot het laatste moment (wel goed afgelopen:) ). Bij deze keer was ik me bewust van elk gekke gevoel, elk pijntje, elk ongemak en goeie hemel wat heb ik veel inlegkruisjes gebruikt omdat ik zeker wilde weten of ik weer bloed verloor of niet!
Het kon me echt niet schelen wat andere mensen dachten. Ik wilde gewoon nog een kans op een tweede kindje en gezien mijn leeftijd had ik niet zoveel tijd meer (42).
Daarnaast wilde ik ook graag mijn moeder nog kunnen vertellen dat er nog een kleinkind kwam. Ze lag op sterven, dus ook daarvoor wilde ik niet meer wachten.
Dat tweede kindje was gewoon gigantisch gewenst en dat overwon alle angst.
Daarnaast heb ik altijd stiekem het gevoel gehad dat het hetzelfde zieltje was dat nog een poging deed, maar deze keer met beter materiaal :)
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (1039) Verversen