We hebben een gezin met vier dochters. Hartstikke gezellig. Ik ben er onwijs dankbaar voor en ze kunnen o.a. ook goed met elkaar. Natuurlijk is er gekibbel, wordt er gevochten e.d. maar dat hoort erbij. Ik krijg echter vaak (vind ik negatieve) opmerkingen over het feit dat vier meiden hebben. Wat pittig, wat een hoop gekakel, hoop meidengedoe zeker, zielig voor papa, ik ben blij dat ik (een) jongen(s) heb. Eerst kon ik het naast me neerleggen, maar inmiddels merk ik dat ik het over ben gaan nemen. En steeds denk: als er een jongen tussen had gezeten, was het vast makkelijker geweest, of als ik een ander gezin zie met gemixt geslacht: o, daar zal het wel makkelijker gaan, en is het idd niet sneu voor mijn man. Poeh, het valt mij tegen van mijzelf dat ik het mij zo aan trek. Hebben jullie een helende gedachte voor mij? Ik wil hier eigenlijk gewoon helemaal niet mee bezig zijn en met dankbaarheid leven voor wat ik heb gekregen.
Ik kom uit een gezin met vier dochters. Denk niet dat mijn vader zich zielig vind. Mijn moeder was eigenlijk heel blij dat haar laatste kind ook een meisje was en geen jongen. We zijn allemaal verschillend, net als jouw dochters waarschijnlijk allemaal verschillend zijn. Ik heb zelf twee jongens die ook verschillend zijn. Ik mis het niet om geen meiden te hebben. Geslacht zou toch helemaal geen issue moeten zijn. Ik zou dat ook als repliek geven als iemand daarover negatieve opmerkingen maakt.
Lekker negeren zou ik zeggen, het is jouw gezin en rijkdom 😉
Ik heb 3 jongens. Bij de 2e had ik nog wel de wens voor een meisje, maar bij de 3e dacht ik laat het alsjeblieft weer een jongen zijn. We zijn een echt jongens gezin. En ja ze stoeien de hele dag en ze zijn ontzettend wild, maar ik zou niets liever willen. Ik ben absoluut niet gemaakt voor een roze huis 🤭
Ik heb twee jongens en een meisje. Heel stereotype kinderen ook, een gamer, een voetballer en een prinses zeg maar. De voetballer en de prinses kibbelen elke dag. Ze kunnen ook alledrie heel goed samen spelen.
Zeker toen ze klein waren merkte ik weinig verschil. Behalve dan dat er met een meisje veel meer spullen bij kwamen, veel freubelspul en speelgoed met veel onderdelen, en heel veel roze.
Nu ze ouder zijn merk ik dat het sociale bij meiden veel ingewikkelder is. Onze jongens hebben vaste vriendjes en er waaien regelmatig nieuwe aan. Is er ruzie, dan geven ze elkaar een flinke douw en de volgende dag zijn ze matties. Bij de meiden rond m’n dochter en bij m’n zoons in de klas is er veel meiden venijn. Sneaky, gemeen doen, kliekjes, ruzies die maar blijven door etteren, Echt gedoe. En de jongens trekken nog altijd alles aan dat ik voor ze klaar leg en het meisje heeft al sinds anderhalf een eigen mening over mode 😅
Maar verder merk ik echt geen verschil. Hun karakters en interesses maken verschil, niet het geslacht.
Of je ma graag een zoon had gehad, is iets persoonlijks. Veel mannen zullen dat hebben, lang niet allemaal. En je houdt van je kinderen, dus als er eenmaal dochters zijn, dan hou je daar gewoon van en kan je je niet voorstellen dat je liever had gewild dat zij iemand anders was geweest.
Ik denk bij zulke reacties altijd dat er een stuk jaloezie achter zit. Want waarom zou je dit zeggen? Ik ken juist veel jongens gezinnen waarvan ik weet dat er altijd hoop was op een meisje. Beide gezinnen zullen heel bijzonder zijn en als ze allemaal goed met elkaar overweg kunnen is dat denk ik iets waar je heel trots op mag zijn. Dit is niet vanzelfsprekend, zeker niet met 4 kinderen (welk geslacht dan ook). Dus laat je niet gek maken door die opmerkingen en geniet van je mooie grote (meiden) gezin. Ik zou het zelf geweldig vinden, 3 zussen om me heen!
Hier 3 meiden, en als ik gezinnen zie met 3 (of meer) jongens ben ik eigenlijk alleen maar heel blij dat ik 3 meiden heb en niet 3 jongens. Jongens zijn over het algemeen veel wilder, drukker en losbolliger. Meer het vechten etc. En ja uitzonderingen daar gelaten, maar dit is wat ik vaak zie in de gezinnen met jongens om ons heen. Alles zal zijn voor en nadelen hebben, en in elke gezinsdynamiek zal er iets zijn waarvan je denkt “dit was met het andere geslacht makkelijker geweest”. Bij ons is er vooral veel gekibbel (7,3,1) tussen de oudste en middelste op het moment. Beide mega hoge piepstemmetjes waardoor ik soms zwaar overprikkeld ben🤣.
Maar goed, je hebt het niet voor het kiezen en je druk maken om iets wat je niet kunt veranderen is vooral heel zonde. Ik vind het ook altijd hele vreemde opmerkingen van mensen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Geslacht van je baby
reacties (5) Verversen