Zwanger worden nadat je een miskraam hebt gekregen of op andere wijze een kind hebt verloren kan een angstige en stressvolle periode zijn voor veel ouders.
Bij het opnieuw zwanger worden zijn zowel je lichamelijke als je geestelijke conditie van belang. Misschien ben je er lichamelijk klaar voor, maar heb je psychisch gezien een behoorlijke klap opgelopen door het verlies. Het is belangrijk om te praten over je gevoelens. Je kunt steun ervaren onder lotgenoten. Het samen delen van een verlies en bijvoorbeeld het delen van een nieuwe zwangerschap, kan een stuk spanning wegnemen. Het horen van soortgelijke ervaringen kan steunend werken. Daarnaast is het horen van nieuwe succesverhalen vaak prettig, zeker wanneer je weer opnieuw zwanger bent of dit graag weer zou willen worden.
Wanneer je er weer klaar voor bent is dan ook per persoon verschillend. Geef jezelf de tijd om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Als je lichamelijk en geestelijk weer in balans bent kun je helemaal fit weer genieten van een nieuwe zwangerschap.
maar na hoeveel weken zouden jullie testen als je nog niet ong bent geworden?? want de gyn heeft wel vast gesteld dat alles helemaal schoon is en dat ik weer wel zwanger kan raken.
weet iemand hoelang het duurt voor je weer ongesteld wordt na een vroege miskraam? en hoe je weet hoelang je zwanger zal zijn na een miskraam? we willen niet wachten tot dat in weer ong. wordt
Het heeft meer dan een jaar geduurd voordat ik zwanger was (lange cyclus) Ik heb ook een miskraam gekregen na 9 weken 2 maand geleden...En ik ben nu weer zwanger! 4-5 weken! Ik heb geeneens een menstruatie gehad na mijn miskraam...
met 9 wk een mk gehad bij de 1e zwangerschap.helaas niet via de natuurlijke weg.Na wachten en medicijnen proberen toch een curatage moeten laten uitvoeren.Dit was in maart.begin augustus weer zwanger.En inderdaad het blijft in je achter hoofd zitten.Heb gelukkig wel kunnen genieten van de zwangerschap en nergens last van gehad.En inmiddels heb ik een zoon van nu precies 6 maanden.
Zalfs als alle tekenen goed zijn blijf je nog ansgstig. Heb van het weekend weer 3 nachten niet geslapen omdat ik bang was dat het niet goed was. Gelukkig vandaag een echo gehad. Inmiddels bijna 16 weken en ook geen chromosoom afwijking uit de vlokketest, dus alle signalen zijn goed maar toch komt die angst elke keer weer terug.
dankjulliewel.. denk dat die angst zowieso wel een beetje normaal is!! ik had mijn VK gebeld ook vanwege t feit dat ik steken heb.. ze zei dat dat groeiende baarmoeder is en dus bandenpijn.. over paar weken de eerste echo.. heel erg spannend
mama van Mark, ik heb tussen tussen mijn oudste en middelste 3 miskramen gehad met 7, 9 en 10 weken. Daarna zonder enige probleem 2 gezonde jongens gekregen..
Praat over je onzekerheid, ook met je verloskundige. Wellicht mag je wat extra op controle komen oid, ik mocht dat namelijk wel, gewoon even luisteren, je verhaal kwijt kunnen en gerustgesteld worden...
Gewoon vragen!!
@mama van mark: ik kan je wat hoop geven. Eerste zwangerschap kindje verloren, missed abortion bij 13w. Curretage gehad en dan in ronde 3 weer zwanger geworden en nu is ons zoontje net 1 jaar geworden! Maar ik was ook doodsbenauwd hoor in mijn tweede zwangerschap. Pas als ik beweging voelde is het beter beginnen gaan... Ik begrijp je angst heel goed!
@mama van mark, ik heb ook een miskraam gehad tussen mijn oudtste en jongste in. ik was toen 9 weken zwanger toen we er achter kwamen dat het vruchtje met 6 weken gestop was met groeien, na mijn curattage duurde het ongeveer 2 maanden dat weer zwanger werdt en die zwangerschap is goed verlopen tot op het einde toen kreeg ik een zwangerschaps vergiftiging maar me kindje heeft het wel overleeft.
ik heb zelf nu ook weer wel een miskraam gehad alleen dan veel vroeger dan de vorige keer.
Hoi dames.. in juli een miskraam gehad met 3 maanden.. nu ben ik 5 weken zwanger..
Ben doodsbang.. zijn hier vrouwen die een miskraam hebben gehad en t daarna gewoon goed ging?? (vast wel,, hoop ik) maar wil misschien iemand een prive bericht naar mij sturen, met geruststellende dingen, hoe jij de eerste weken door bent gekomen.. snappen julle t een beetje.. volgens mij kom ik heel vaag over.. hahaha
MIsschien om wat hoop te geven.. ik ben nu voor de vierde keer zwanger na 3 miskramen in 1 jaar. Na alle onderzoeken bleken er geen afwijkingen te zijn. Wel deze zwangerschap op advies van de gyneacoloog direct gestart met Utrogestan ( progesteron bolletjes) en sinds dien gaat het nu goed morgen al 13 weken.... Het is niet wetenschappelijke bewezen dat het helpt bij miskramen maar ik ben er wel in gaan geloven..
Even hopelijk een steun voor iedereen. 3 jaar geleden moesten we de zwangerschap na 19 weken onderbreken vanwege zeer ernstige afwijkingen. Inmiddels hebben we een eigenwijs en bovenal gezond peutertje van ruim 2. Echt het komt goed bij jullie allemaal.
ik heb op 8september miskraam gehad oop 6weken..nu ondertussen maand verder had ik al 3 dagen ongesteld moeten zijn, ik weet wel dat het wat langer kan duren voor het uit komen van de maandstonden na een miskraam, maar ik heb sinds eind vorige week weer het gevoel zwanger te zijn,pijnlijke borsten, lichte hoofd en rugpijn..ik heb vandaag test gedaan maar negatief...Jammer zou het kunnen dat ik te vroeg getest heb? ik kom er erg ongeduldig van..
Iemand hier die weet of het ook mogelijk is een echo te verzoeken om te zien of je zwanger bent? Het vermoeden is hier zeer sterk, vroege test heeft niks opgeleverd, over 2 dagen NOD, en na miskraam 2 jaar terug begin ik aardig op te raken van de zenuwen en emoties.
Helaas zijn de onderstaande verhalen herkenbaar..... wij hebben onze 1e zwangerschap na 23 weken afgebroken. er werden der mate veel afwijkingen gezien tijdens de 20wk-echo dat we eigenlijk geen keus meer hadden.. een hele verdrietige periode! het gemis van onze kleine meid.....vreselijk. na 3/4 maanden opnieuw in verwachting... jammer genoeg heb ik hier in het begin niet echt van kunnen genieten en meer van echo naar echo geleefd. Gelukkig hebben wij inmiddels een prchtige zoon van bijna 10 maand, maar het gemis en het verdriet blijft!
Heel veel sterkte voor iedereen die een kindje moeten missen..
Hoi meiden,volgende week woensdag moet ik geopereerd worden.Aan de hand van het uitstrijkje moest dat zowiezo al.Er is wel weefselonderzoek gedaan .Uitslag is voor de operatie binnen dus valt het slecht uit gaat de operatie niet door en moet ik een zwaardere operatie.Na de operatie duurt het 2 weken voor ik uitslag heb van datgene wat weggesneden is.afwachten maar weer... Achteraf had ik pap 3a ook al bij de vroeggeboorte van ons dochtertje.Dubbele kans op bloedingen bij pap 3a en ook nog placenta praevia.Bij de zwangerschap van ons zoontje van 16 maanden oud waarschijnlijk ook al.Daar had ik tijdens de gemeenschap vaak bloedingen wat ik bij de 2 oudsten nooit heb gehad.Dat vond ik al vrremd.Al met al moet ik vrijdag ook nog naar mijn eigen gyneacoloog.De pap 3a heeft nl.niets te maken met niet zwanger worden.Deze gyneacoloog zei dat er eventueel verklevingen kunnen zijn ontstaan door het operatief verwijderen van de placenta maar dat gaat mijn eigen gyneacoloog vrijdag dus verder uitzoeken.We hoepn toch echt nog wel weer zwanger te geraken na het verlies van ons lieve kleine meisje.Doordat ik dit niet wist van mijn pap 3a zijn de bleodingen bij haar misschien wel begonnen of vermeerderd.Maar ja ,een uitstrijkje krijg je helaas maar eens per 5 jaar .Nu zal ik weer elke 3 maand een uitstrijkje krijgen....
Bijna 5 maanden geleden hebben we besloten met 15 weken onze zwangerschap af te breken ik bleek zwanger van een Siamese tweeling, ze deelde 1 lichaam met 2 gezichten die in het midden aan elkaar zaten. Nu zijn we in blijde verwachting van ons nieuwe wondertje en echt angst voor herhaling is er niet (aangezien zoiets niet erfelijk is) maar we zijn pas gerust met een goede echo waaruit blijkt dat het gezond is. Ik wens iedereen hier sterkte,suc6 en geluk Liefs Famke
@Mamasebastian: Bedankt. Lief dat je mee hoopt. Ik hoop ook dat het een zorgeloze zwangerschap wordt....maar ik weet nu al de angst voor verlies er zal zijn maar ja ik heb een grote kinderwens dus gaan er voor en in principe zijn er nu geen redenen om te denken dat het mis zou gaan...daar hou ik me aan vast.
@mama nikki: ik wens jou nu veel goeds toe in je zwangerschap en dat het nu allemaal goed mag komen.
@maria55555 Je hebt iets heel heftigs meegemaakt, lees ik. Ik hoop dat je heel snel zwnger mag worden en dat het een zorgeloze zwangerschap wordt! Liefs
ja ingrid,je hebt het toch niet in de hand.je kunt alleen maar hopen en vertouwen op je lichaam en zoveel mogelijk proberen te genieten.Dat ga ik ook proberen als het me nog weer gegeven is om zwanger te raken.Meer kunnnen we niet doen
Lijkt me moeilijk om weer zwanger te worden en te zijn na verlies van me meisje (1-9-2010) uit vorige relatie .
Maar wil zo graag weer mama worden,
misschien moet ik het gewoon weer over me heen laten komen.
mamaesma,ik was ook na de geboorte van Fynn na 2 maanden zwanger van Jayda en had ook heel snel 3 cm ontsluiting.Neem aljeblieft het advies in acht.Ik dacht ook,ach als ik maar rustig aan doe...Achteraf baal ik dat ze me niet eerder hebben opgenomen en volledige bedrust hebben gegeven.Nu denk ik steeds,als....als....
Wek is week...en voor alle meiden die zwanger willen worden,volg je gevoel. Een zwangerschap na verlies is ontzettend zwaar maar zorgt ook voor verlichting. Het is veel spannender en de vanzelfsprekendheid is weg. Maar als je een kindje verliest besef je zo wat je mist. Zet m op meiden!
Hallo lieve meiden,ik ben inmiddels 32 weken zwanger van ons 3e kindje. Ons 2e kindje is overleden in mijn buik met 27 weken. Ik was vlot weer zwanger, na 3 maanden was ik zwanger. Nu heb ik al best last van voorweeen en is ons kindje al sinds week 29 ingedaald. Heb nu advies gekregen om echt rust te nemen om zo geen weeen op te wekken omdat mijn baarmoedermond al heel wek is door het niet ontzwangeren. Wie herkend dit?
Januari dit jaar hebben wij de verschrikkelijke keuze moeten maken de zwangerschap te stoppen.Ons kindje was 23 weken en had een ernstige hartafwijking. Ik heb de afgelopen maanden echt nodig gehad om dit een plekje te kunnen geven en mezelf weer terug te vinden. Nu voel ik me er weer klaar voor en ben ik weer gestopt met de pil. Ik heb het gevoel dat ik stabiel ben en ik ben niet heel erg angstig voor een volgende zwangerschap en dat was maanden geleden echt anders. Dus voor mij was het 6 maanden wachten echt nodig. Ik ben er weer klaar voor. Nu hopen dat ik snel zwanger ben.
@ Janniek; dat is nog erg kort geleden. Heel
veel sterkte met jullie verlies. Je staat inderdaad met lege handen en dat is een vreselijk leeg gevoel. De meeste van ons kennen je gevoel.. Geef jezelf de tijd.
Edda,een bb dinnetje ieniemienie had een miskraam met 12 weken.haar zoontje kwam er opeens.in zijn geheel uit.ze heeft een foto op haar profiel.ik stond toch nog versteld.hoe zo,n minimensje het dan al is. Zelfs.met 12 weken al...
@mama van Maek. Geen probleem! Het is een misverstand.En dank u voor de lieve woorden.
@Edda74. Ik vond het toch belangrijk om het geslacht te weten. Dat maakt de verwerking een stuk gemakkelijker, denk ik.
Heel herken baar meidI heb precies hetzelfde gevoel.Het zou ook troost geven en iets om naar uit te kijken als ik weer zwanger zou zijn.Maar ja ,het lukt dus steeds maar niet.....
10 september ben ik bevallen van ons zoontje Inte. ik was 18 weken zwanger en Inte is tijdens de bevalling overleden. wat een naar gevoel, ik ben bevallen maar er is niks om voor te zorgen... eigenlijk zou ik snel weer zwanger willen zijn, maar ben ook nog erg verdrietig om dit verlies.
De oorzaak van het verlies van je kindje en je eigen lichamelijke toestand speelt een grote rol of je snel of niet terug zwanger mag worden. Ik kreeg meteen te horen dat ik 6 tot 10 maanden zou moeten wachten om niet hetzelfde tegen te komen. Daarbij kwam nog eens dat ik nog volledig herstellende was, want had het bij mij enkele dagen later geweest, was ik hier nu waarschijnlijk ook niet meer. Gelukkig kregen we na 6 maanden al groen licht. Als je meteen terug mag zwanger worden en je ziet dit zelf zitten, des te beter. Ook nu lig ik alweer 7 weken met platte rust om vroeggeboorte te voorkomen. Ik kreeg die termijn dus niet voor niets.
Blijegup, ik ben 2 keer gecuretteerd na de bevalling. De eerste keer kwam de placcenta niet mee en de 2e keer kreeg ik koorts, toen bleek er nog wat placenta in te zitten. Ook ik heb als advies gekregen om 1 cyclus af te wachten. Ik denk dat sommige gynaecologen ook denken aan de psychische kant van alles. Maar ik weet het ook niet zeker.
Misschien heeft het te maken met of je gecureteerd bent of dat het natuurlijk is gekomen? Bij mijn bevalling is de placenta gelukkig meteen mee gekomen en hoefde ik daarna dus niet naar de ok. Ik mocht het na 1 cyclus weer gaan proberen. Maar aangezien ik geen dokter ben is dit alleen het gene waarom ik kan bedenken dat er verschillen zijn. Aangezien ook de duur per verhaal verschillend is, ik was 23 weken zwanger.
@piekster, helemaal mee eens.
1 keer wachten snap ik nog wel. Ook om je baarmoeder nog een keer goed te reinigen. Maar een half jaar.... Dat vind ik erg lang.
Toch is het gek als je alle reacties zo leest. De 1 krijgt te horen dat je 1 maand moet wachten, de ander 3 maanden, soms een half jaar... Vreemd dat iedere arts daar een andere mening over heeft! Ik denk dat ik het niet op zou kunnen brengen om zo lang te wachten om het weer te proberen... Sterkte allemaal!
@mamasebastian.. ik heb volgens mij nooit gezegd dat het niet erg is dat je een miskraam heb gehad!! Ik heb zelf ook 2 keer een miskraam meegemaakt en mag t even duidelijk zijn.. DAT WENS IK NIEMAND TOE!!! ik vond t gewoon heel raar dat je t geslacht al wist!! dat was alles! Nu blijkt dus dat je een vlokkentest / punctie hebt gehad.. maar nogmaals.. het is niet zo dat ik het niet erg vind dat je een miskraam heb gehad! en ik hoop ook echt dat je in de toekomst een mooie gezonde zwangerschap mag meemaken!
Vorig jaar was ik tegelijkertijd zwanger met mijn stiefmoeder en beiden uitgerekend in december. Na 13 weken ben ik mijn kindje verloren en ik heb het hier erg moeilijk mee gehad. Ook dat mijn stiefmoeder nog wel zwanger was.. Maar het noodlot sloeg toe en in november, met 35 weken zwangerschap, is haar dochtertje en mijn zusje zonder aanwijsbare reden in de buik overleden. Al met al was het echt een hele heftige periode.. Hoe graag ik ook zwanger wilde raken en hoe blij ik ook was dat dit in april dit jaar weer bleek gelukt, het was en is nog steeds heel dubbel. In het begin heb ik alleen maar gehuild, nog heel wat te verwerken denk ik en constant de afschuwelijke angst dat dit kindje ook niet zou mogen zijn. Inmiddels ben ik 25 weken zwanger en kan ik langzaam aan wel weer wat genieten van de zwangerschap en het idee dat er een kleintje op komst is. Maar af en toe slaat de angst me nog steeds om het hart!
Voor alle mama's die te maken hebben met verlies; veel sterkte. En ik wens jullie de kracht en moed om dit een plekje te kunnen geven. En alle geluk voor de toekomst!
@aan mama van Mark. Ter info: uit de vlokkentest kunnen ze inderdaad het geslacht opmaken. (Is een soort DNA test en daar kunnen ze het geslacht uit opmaken) En BOVENDIEN: op 12 weken zijn de geslachtsdelen allemaal al gevormd.
Ik vind uw opmerking toch wel vreemd. Ik heb net mijn toekomstig kind verloren en ik word precies door u verweten alsof ik zou liegen over het geslacht van het kindje dat ik verwachtte... Heel vreemde reactie.
Aan de anderen ... Dank u voor uw lieve woorden..
Mama van mark. Dat is niet waar, volgens mij. Zo ie zo is vanaf de bevruchting bepaald wat het geslacht wordt en is dus met een vruchtwaterpunctie te bepalen wat het geslacht is. Vanaf week 10 begint de vorming van de geslachtsdelen. Met 12 weken zijn in principe alle organen af en moeten ze alleen nog groeien. Ik denk dat mamasebastiaan een vruchtwaterpunctie heeft gehad, waarbij de trisomie 18 is bevestigt, maar ik vermoed dat je aan het embryootje ook wel al kon zien dat het een jongetje was.
Hallo, op 24 augustus heb ik een curettage gehad. Ik was 12 weken zwanger van een jongetje maar hij bleek trisomie 18 te hebben. Deze kindjes zijnniet levensvatbaar. We moesten hem laten weghalen. Heel hard uiteraard. Bovendien had het zolang geduurd vooraleer ik zwanger was. Ondanks deze nare ervaring willen we toch nog proberen om weer zwanger te raken. Veel liefs,
Bij de vorige miskraam duurde het 12 weken, toen had ik ook van die buikpijnaanvallen. Ik wacht nog even af. Als ik de 12 weken voorbij ga dan ga ik weer terug naar het ziekenhuis. Ik heb helemaal geen zin om weer naar het ziekenhuis te gaan. Ik heb genoeg ziekenhuis gezien het afgelopen jaar.....
@mamasyl. Nee erge buikpijn is niet goed, daar moet je naar laten kijken. Maar mijn gyn zij dat het wel 12 weken kon duren voor je weer ongesteld wordt.
ZOals ik al eerder schreef mochten wij van onze gyn na 3 maanden weer proberen, maar uiteindelijk ben ik 6 maanden na de geboorte van ons zoontje weer zwanger geraakt. Ik denk ook dat als je lichaam er nog niet klaar voor is het ook moeilijker lukt.
@ mamasyl; nog niet? Je lichaam is vast aan het herstellen. Ik ben het uiteindelijk vorige week geworden, maar wat was dat heftig! Ben er nog steeds van aan het bijkomen... Sterkte!
Wat komen dit soort dingen toch vaak voor... Wij zijn onze dochter verloren met 25 weken zwangerschap. Nu eindelijk weer zwanger ma ruim een jaar... Heel eng! Maar aan de andere kant heb ik er (helaas) ook geen invloed op, dus kan ik mijn angst af en toe een beetje loslaten. Onze gyn gaf ons ook aan min een half jaar te wachten, maar een ieder moet doen waar zij zich goed bij voelt! De wens en het verlangen om een klein levend baby'tje op je buik te hebben is ZO groot, dus niemand kan iets zeggen over wanneer je weer zwanger probeerd te worden alleen jij zelf!
@mamasyl Frusterend he? Ik was na 8 weken weer ongesteld. En keek daar erg naar uit. Gek, eigenlijk. Ik had altijd gehad dat ik borstvoeding zou geven en dat het dan lang zou duren voordat ik weer ongesteld zou worden en nu hoopte ik maar dat het zo snel mogelijk kwam.
Succes met wachten.
Ik was 38 weken zwanger toen onze zoon overleed. Onze gyn gaf het advies om 3 maanden te wachten. Na 3 maanden zijn de zwangerschapshormonen uit je lichaam. Ze wilde ook nog een stollingsonderzoek doen en dat kan pas na 3 maanden, daarna zijn we weer begonnen. Onze gyn begeleid heel veel vrouwen die hun kindje verloren hebben en die gaf aan dat zij ziet dat de verwerking gewoon doorgaat tijdens een volgende zwangerschap en dat een nieuwe zwangerschap juist vaak positief werkt op de verwerking. Een vriendin van mij is huisarts en vond na 3 maanden veel te vroeg. Zij had pas een stel in de praktijk gehad dat het heel moeilijk had met het overlijden van hun kindje na de geboorte van hun tweede kindje dat wel gezond geboren was. Natuurlijk zal het verdriet op dat moment groter zijn. Je maakt tenslotte mee hoe het had moeten gaan en je maakt allerlei dingen mee, die je met het overleden kindje niet mee hebt gemaakt. Maar in mijn mening heeft tijd daar niets mee te maken. Al wacht je 5 jaar, dan nog zal de geboorte van een volgend kindje je herinneren aan het overleden kindje.
Ik ben nu weer zwanger en merk inderdaad dat dat een positief effect heeft. Tim is nog steeds elke dag in mijn gedachten en misschien nu wel meer dan toen ik nog niet zwanger was. Maar ik merk ook dat ik nu weer beter naar de toekomst kan kijken en we weer stappen vooruit kunnen maken, die niet gingen toen ik nog niet zwanger was.
Wij hebben ons kindje met 20 weken verloren. Ons werd ook gezegd 1 menstruatie te wachten. Ze zijn nog steeds aan het onderzoeken wat de oorzaak is van de afwijkingen van ons kleine mannetje, daarom raden ze wel aan te wachten tot ze meer weten. Maar ik voel echt heel duidelijk dat ik niets liever wil dan weer zwanger worden (al vind ik het eng!). Sterkte allemaal. We delen een moeilijke ervaring, maar ik hoop dat voor een ieder de zon weer gaat schijnen!
Wij hebben ook direct groen licht gekregen, maar je moet doen wat goed voelt voor jullie. Wij willen graag direct verder omdat dit goed voelt voor ons, maar dat is voor iedereen anders. Sterkte!
Ik mocht na 1 menustruatie meteen weer proberen om zwanger te worden en was 23 weken toen ik bevallen ben. Wij zijn niet zo snel weer gaan proberen omdat ik alles goed op een rijtje wilde zetten. Maar de kinderwens is inderdaad groter dan ooit. Ik ben het met iedereen eens je weet wanneer je er klaar voor bent. Sterkte!
Ik ken jammer genoeg ook het gevoel. Ik heb onze dochter na 15 weken zwangerschap verloren. En had ook last van stuwing kreeg er ook medicijnen voor maar welke weet ik niet meer. Het is moelijk met wat je moet doen maar laat je hart spreken. Ik was na Eva heel snel weer zwager terwijl we er helemaal niet mee bezig waren. Na drie maanden. Ben nu bijna 18 weken zwanger maar zo als bij me eerst dochter zal het nooit meer zijn mag gelukkig wel om de twee weken komen voor een echo. Maar na alle verhalen ben je toch wat huiverig. Maar kan wel zeggen nu ik hem/haar af en toe voel begin ik er steeds meer van te genieten. En ik hoop dat alle dames dit hier gauw weer mogen mee maken en dan mogen uitdragen en een prachtig gezond en levend kindje op de wereld mogen zeten.
Bedankt voor jullie reacties! Mijn vriend zei ook al steeds dat we naar ons gevoel (en ik naar mijn lichaam) moeten luisteren. Ik zie een eventuele nieuwe zwangerschap ook los staan van Daan. Ik zie het niet als vervanging ofzo. En het verdriet om Daan zal toch wel blijven. Over een half jaar ook nog. Ik hoop ook dat een nieuwe zwangerschap ons weer wat positiviteit gaat geven, ondanks dat het alles behave onbezorgd zal zijn..
Ik sluit me daar ook zeker bij aan... En je lichaam geeft echt aan of die er klaar voor is of niet, hier zit ik inmiddels 5 maanden na mk.. En merk nu pas weer dat me lichaam veranderd.... Doe idd wat je gevoel zegt!
@mama van lieve daan Hier kreeg ik van de gyn 1 menstruatie af te wachten en van dde vk moest ik er 2 afwachten. Wij hebben besloten de natuur zijn gang te laten gaan en ik denk dat als je lijf het aan kan het ook wel goed komt. Ik was 20 weken zwanger maar na 3 maanden was het raak. Het was voor mijn lijf wel zwaar. Ik had geen rust genomen na de bevalling en doordat ik snel daarna zwanger was heb ik veel last gehad van mijn bekken.
En wat beteft het verwerkingsproces. Dat is hier gewoon door gegaan en gaat ook nu nog door. Ik denk dat wachten of niet wachten daar niks mee te maken heeft. Ik zie Sam niet als een vervanging van Amy*. Hij is ons derde kindje. Mijn zwangerschap van hem gaf ons hoop en iets moois om naar uit te kijken. Het was enorm spannend en er was geen roze wolk maar ik heb wel heel veel genoten van Sam in mijn buik. Alle trapjes, duwtjes en hikjes. Maar de enige tip die ik je mee kan geven is volg je gevoel en je hart. Die gyn kan van alles adviseren maar jij beslist uit eindelijk wat het beste is voor jullie.
lfs
Hoi, 21 juli ben ik bevallen van ons overleden zoontje Daan. Los van ons enorme verdriet is onze kinderwens nu groter dan ooit. We zijn dan ook al aan het nadenken over weer zwanger worden. Maar onze gyn. heeft in eerste instantie aabevolen om een jaar te wachten. ivm het verwerkingsproces. Toen ik zei dat ik dat veel te lang vond, gaf ze aan dat het belangrijk is om in ieder geval even lang te ontzwangeren als de periode dat je zwanger bent geweest. In mijn geval is dat 22 weken. Eigenlijk vind ik dat nog te lang om te wachten. Ik maak ook uit verschillede reacties op dat lang niet iedereen dat advies krijgt...??
@mommy.of.dina ik heb ook mijn kindje 6 weken geleden verloren na 20 weken en 4 dagen zwangerschap. Ik heb veel steun aan de mailinglijst van www.lieve-engeltjes.nl allemaal mensen die een kindje hebben verloren. Je kunt je verhaal kwijt en kan tips krijgen van ervaringsdeskundigen
Same here! Zou ook geen 6 maanden kunnen wachten, hoor. Nu je dat gevoeld heb willen we niets liever... Ik heb donderdag nacontrole. Benieuwd wat dat inhoudt...
Wat verdrietig allemaal he! Ik ben wel blij om te lezen dat jullie ook zo snel weer de beslissing hebben genomen om weer zwanger te worden. Ik dacht al dat ik raar was. Nu ben ik nog niet ongesteld (laatste curretage is 7 wkn geleden), maar als dat gebeurd is, willen we het toch weer proberen. Hoe spannend het ook zal zijn.
@linn Fijn om te lezen dat ze je in gaan leiden. Bij Amy* is geen oorzaak gevonden. We hebben geen opbductie laten doen. Wel chromosomen onderzoek en daar is niks uit gekomen. Aan haar mooie kleine lijfje klopte ook alles. Maar ik heb er vrede mee dat er geen oorzaak is gevonden. Het zal wel het beste voor haar zijn geweest. Hoe verdietig het ook is...Veel suc6 volgende week!!
@isamy ik word waarschijnlijk volgende week ingeleid, dan ben ik 37 weken. Maar dat doen ze omdat de kleine achter loopt in zijn groei. Nu zijn mijn vriend en ik beide ook klein dus waarschijnlijk is het genetisch. Maar ik kan goed begrijpen dat je geen risico meer wou nemen, je zit 9 maanden lang in spanning, toch weer de angst dat er wat gebeurd.. Maar gelukkig dat jullie zoontje gezond ter wereld is gekomen, wat zal er toen een last van jullie af zijn gevallen. Ik hoop dit inderdaad volgende week ook mee te kunnen maken.. Is er ook een oorzaak gevonden waardoor jullie dochtertje is overleden?
Ik mocht ook meteen weer zwanger worden. Ik denk dat ik ook niet een half jaar had kunnen wachten.
@linn Je bent idd pas gerust als je baby op je buik ligt en huilt/ademt. Dat gevoel is niet te omschrijven. Ik hoop dat je het binnenkort mee mag maken. Word je ingeleid? Ik ben met 39 weken ingeleid. Was op van de zenuwen en hij was af en klaar voo de wereld. Wilde echt geen risico meer nemen.
@silvia Ook wij hebben vorig jaar met 21,1 weken de zwangerschap afgebroken ivm een ernstige afwijking bij ons dochtertje.. Ik ben nu 36 weken zwanger en ben ook de hele zwangerschap al angstig, we hebben een goede 20 weken echo gehad, geen afwijkingen gevonden maar toch ben je ineens overal bang voor en kan je jezelf helemaal gek maken.. Dus begrijp je angst! Maar goed, ik weet natuurlijk niet precies wat jullie zoon precies had maar de kans dat het weer gebeurd is vaak erg klein.. Na de bevalling van ons meisje* hebben ze ook gezegd dat je bij een eventuele volgende zwangerschap pas gerust bent als je je kindje gezond op je buik krijgt, net als wat H1987 al zegt en zo voelt dat voor mij ook. Maar neem aan dat je nu ook extra onder controle staat in het ziekenhuis en dat is wel erg fijn, ze houden alles echt super goed in de gaten vanaf het begin af aan. Veel sterkte!! Ik mocht trouwens gelijk weer zwanger worden..
@silvia. Ik begrijp de angst. Wij zijn vorig jaar onze tweeling ook na 21.5 weken verloren. Ben nu 26 weken zwanger, maar de angst blijft. Zal pas gerust zijn als ik mijn kindje levend en wel in mijn armen heb.
@piekster. Ik moest van de gyn 6 maanden wachten. En dan was het meteen prijs.
Ons meisje is met 20 weken zwangerschap overleden in mijn buik. Ik was 3 maanden na haar geboorte weer zwanger en heb nu een gezonde zoon. Misschien helpt het jullie een beetje om een positief verhaal te lezen. Zie ook mijn blogs. lfs
Hoi Silvia, hoe lang na het afbreken van je zwangerschap ben je nu zwanger geraakt? Wij hebben de zwangerschap nl na 20 weken af moeten breken... Lijkt erop.
Hallo allemaal wij hebben onze zwangerschap op 21,5 weken moeten beëindigen op dat onze zoon niet levens vatbaar was nu zijn wij weer zwanger 4,3 weken en we zijn super bang dus ik wens iedereen sterkte en ik duim voor jullie allemaal sterkte
Wat een verhalen en verdriet allemaal zeg!Ik zelf werd na 4 weken ongesteld, dus dacht ik ben niet zwanger...tot ik 2 weken later wat bloed begon te verliezen...dacht al hoe kan dit??naar de dokter geweest cyclus uitgelegd, en moest urine in een potje doen ( ik vroeg me af waarom??) kom ik bij de dokter weer in de kamer zegt de dokter tegen mij: je hebt een miskraam....ik??? was ik zwanger dan???na een inwendige echo bleek ik 6 weken te zijn, en is het dus mis gegaan.
Voor mij was het een schok dat ik dus zwanger was ( in de eerste ronde al) en ook direct mis is gegaan...na wat meerdere bloedingen is mn cylcus een beetje in de war, maar voor het eerst deze maand is het weer op orde...nu afwachten volgende week heb ik mn nod dag dus wie weet??? Voor iedereen die nog bezig is succes!! en voor de mensen die zwanger zijn geniet er super van!!!
Ik ben op 18 juni gecuretteerd na een zwangerschap van 10 weken hartje was gestopt met 7 weken. Na weer een normale menstuatie die 28 dagen na de curretage kwam, de volgende ronde weer zwanger nu 5,3 weken en hoop dat het deze keer wel goed gaat
Hallo,
Ik heb 7 juni een mk gehad na 12.2 weken zwanger te zijn geweest, ik heb een bloeding van 9 weken gehad! Hoop zo dat we snel weer zwanger mogen zijn.. Ik heb voor dat we onze dochter kregen ook een mk gehad & kon het toen pas echt wat een plekje geven, nu we dit weer hebben meegemaakt heb ik het er wel nog moeilijker mee ..Moet er iedere dag aan denken Voor iedereen die zwanger is Gefeliciteerd & voor de rest hoop ik ook snel goed nieuws!
@ blijegup: gefeliciteerd met je positieve test! Wat moet het ook een fijn gevoel geven, ondanks je onzekerheid. Ik ben blij het te lezen. En wat bijzonder zo 9 maanden later.
@ mamaesma: ik snap heel goed wat je bedoelt. Dat is ook mijn gevoel. Ik wil zo graag een kindje, nu ik dit gevoeld heb wil ik niets liever. Wanneer het moment juist is, zal ik dat vanzelf voelen dat we er weer aan toe zijn... Ik zag je foto. Dit beeld is zo herkenbaar... Dat kleine handje op
Jouw vinger. Zo klein en teer. Lief! Ik hoop dat je ondanks je onzekerheid toch ook kunt genieten van je zwangerschap.
@mammaemas: sterkte deze week. Ik herken je verhaal heel erg, de wens naar een kindje,
Wij hebben onze zoon verloren met 16 weken, in een nieuwe zwangerschap zal ik de angst die je benoemt zekers tegen komen. Ook wij willen snel weer aantellen, hoop zo dat het gauw lukt.
Hallo dames, onze zoon is 13 december levenloos geboren na 27 weken zwangerschap. Het verlies van je kindje maakt de wens naar een kindje zo sterk. Hierdoor zijn wij er wel weer snel voor gegaan. Ik werd in februari zwanger. Ben vandaag precies 27 weken, dus erg spannend. De angst blijft altijd dat het weer mis kan gaan. ( uit het onderzoek van onze zoon is niks gekomen ) Ik heb absoluut geen spijt dat ik zo snel weer zwanger was, we waren er immers zo klaar voor en dat zijn we nu nog steeds. Ik vind het wel veel zwaarder nu, mede door de spanning en onzekerheid. Maar ook omdat ik nu een eigenlijk al een jaar zwanger ben, alsof er geen einde aan komt. Je hebt pas wat meer rust als je je kindje levend in je armen hebt, en die tijd duurt zooo lang...Zet 'm op meiden!
@blijegup. Gefeliciteerd met je positieve test. Toch fijn dat alles het nog doet. Ook wel heel spannend. Een zwangerschap zal nooit meer onbezorgd zijn.
Mijn laatste curretage, na de bevalling, is nu 5,5e week geleden. Nog geen ongesteldheid te bekennen. Ik zal zo blij zijn als dat weer normaal is. Ook al ben ik nog niet toe aan een nieuwe zwangerschap.
Heel zwaar. Bij iedereen is het verschillend hoe lang het duurt voor het weer opgang komt. Mijn eerste cyclus was precies na 28 dagen. Het enige advies wat ik kan geven is neem je tijd doe geen dingen overhaast. Je weet wanneer je er weer klaar voor bent.
Ik heb inmiddels positief getest, en hoop dat het allemaal goed gaat. Het bijzondere is dat de bevruchting precies was 9maanden nadat ik in het ziekenhuis was opgenomen voor de bevalling en ze met de medicatie begonnen. 5 september 1ste echo en gesprek voor inplanning vlokkentest.
Hoi blijegup, ik kan me voorstellen dat je even de tijd hebt genomen. Wat is het zwaar he?! Ik probeer weer wat te werken inmiddels maar het is zo moeilijk om je balans te vinden... Stap voor stap! Ik vraag me ook af wanneer je cyclus weer op gang komt. Het is voor ons nu 4 weken geleden, maar ik heb het gevoel dat mn hormoonspiegel nog lang niet normaal is. Wij nemen ook maar eerst even de tijd om alles te verwerken... Dank voor je antwoord en heel veel sterkte en succes met testen!!!
Hoi Piekster, ik ben begin december bevallen van een dochter met 23weken. Wij hebben daarna 2 maanden rustig aan gedaan om alles goed te verwerken. Maar nu zijn we alweer een tijd aan de gang. Ik ben blij dat we gekozen hebben om even te wachten maar ik snap dat er ook mensen zijn die meteen weer verder gaan.
Ik hoop zo dat het deze maand raak is,morgen testen.
Hoi!! Ik ben hier nieuw. Twee weken geleden ben ik na 20 weken bevallen van een zoon. Hij had geen enkele kans. Soms wil ik niets liever dan zo snel mogelijk weer proberen zwanger te worden, maar ergens vind ik het ook zo eng. Ik weet niet of ik het nog een keer aan zou kunnen om zo'n groot verlies te verwerken... Hoe hebben jullie dit gevoeld?
hallo allemaal! Ik ben na een missed abortion ( erg vroeg denk 3 weken) meteen weer zwanger! Ik zat te wachten op me menstruatie maar die kwam maar niet. Voor de zekerheid toch een test gedaan en deze was positief. Na een bezoekje bij de VK blijkt dat ik 7 wk zwanger ben met een kloppend hartje. natuurlijk erg enthousiast maar ook erg banging tegelijk. Over 3 weken moet ik weer terug tot die tijd blijf ik in spanning of alles goed gaat. Sterkte en succes allemaal
Ik heb nou een miskraam achter de rug,is nou 5 weken geleden,en wil juist gauw weer zwanger zijn,ben nu inmiddels weer ongesteld maar heb 13 augustus eerst mij nacontrole toch maar een cyclus afwachten maar..
Pffff.. eergisteren mijn eerste echo gehad. Was natuurlijk niet veel te zien. Je zag alleen erg dik baarmoederslijmvlies en een heel klein witachtig rondje bovenin mijn baarmoeder.
Ik was toen ook (volgens mijn berekeningen) 4 weken en 1 of 2 dagen. Nu over 2 weken weer een echo om te kijken of het gegroeid is.
Ik ben er aan een kant wel gerust op omdat ik weet dat het op de goede plek zit en aan de andere kant ook wel heel onzeker.
Even afwachten nog voor iets meer duidelijkheid. Gelukkig duurt wachten niet zo lang...
@mamaesma: op gedachte-gedichten.nl staan ook veel mooie gedichten onder het kopje: welkomwonder/kindje overleden
Zijn gedichtjes te gebruiken nadat een eerder kindje overleden is.
@ mamaesma Kijk eens op de site van lieve engeltjes...daar staat onder andere deze
(naam) kijkt vanaf haar/zijn sterretje
(naam) kijkt over de rand van de wieg
Daar is ons broertje/zusje
Wat is hij/zij lief
Vind ik zelf wel een hele mooie
Hallo lieve mama's, ik ben bezig met een geboortekaartje voor ons 3e kindje. Ons 2e kindje mocht helaas niet bij ons blijven.... Nu wil ik op het geboortekaartje een passend gedichtje zetten. Heeft iemand een idee? alvast bedankt! het is zo moeilijk omdat het zo dubbel is. Zo'n groot gemis en hopelijk straks heel veel blijdschap
Niet voor gaan meiden! Onze kindjes zweven (gelukkig) niet tussen hemel en aarde. Ze zijn bij God. Hij zorgt voor onze kindjes. De boodschappen waar zij over verteld kunnen nooit van onzer kindjes komen.. Dus van wie wel? Ik pas dus!!!
In februari onze dochter met zw van 38+3 weken verloren. Nu heel snel opnieuw zw. En wat is dit enorm emotioneel. Afgelopen dinsdag nog geen hartje zien kloppen dus gelijk paniek. As donderdag 2e echo hopelijk wel hartje te zien. Hopelijk aan het einde een mooi kindje in mijn armen
Hoi Elize,
Wij hebben vorig jaar afscheid moeten nemen van ons dochtertje van 5 dagen oud. Ik had er ook een heftige zwangerschap op zitten.
Ik mag om de 3 weken naar de gyn. En als ik tussentijds bij de vk wil komen, waar ik helemaal niet onder controle ben, dan mag ik daar het hartje luisteren. (heeft geen echo)
Dus idd, op je strepen gaan staan en aandringen! sterkte!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (1039) Verversen