Zwanger worden nadat je een miskraam hebt gekregen of op andere wijze een kind hebt verloren kan een angstige en stressvolle periode zijn voor veel ouders.
Bij het opnieuw zwanger worden zijn zowel je lichamelijke als je geestelijke conditie van belang. Misschien ben je er lichamelijk klaar voor, maar heb je psychisch gezien een behoorlijke klap opgelopen door het verlies. Het is belangrijk om te praten over je gevoelens. Je kunt steun ervaren onder lotgenoten. Het samen delen van een verlies en bijvoorbeeld het delen van een nieuwe zwangerschap, kan een stuk spanning wegnemen. Het horen van soortgelijke ervaringen kan steunend werken. Daarnaast is het horen van nieuwe succesverhalen vaak prettig, zeker wanneer je weer opnieuw zwanger bent of dit graag weer zou willen worden.
Wanneer je er weer klaar voor bent is dan ook per persoon verschillend. Geef jezelf de tijd om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Als je lichamelijk en geestelijk weer in balans bent kun je helemaal fit weer genieten van een nieuwe zwangerschap.
@Flycka - “Hey..,ja ondertussen...„ Ik was de eerste keer ook zoooo blij hihi. Gek he, hoe iemand zo blij kon worden door omgesteld te zijn.
Gaan jullie nu ook weer voor een nieuw kindje proberen deze maand?
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “Ho...„ Wat erg wat jullie hebben meegemaakt.=( ik wil je alsnog veel sterkte toewensen, met het verlies en ook om deze maanden door te komen. En natuurlijk gefeliciteerd!!
Dag meiden, ook hier de eerste cyclus na de miskraam en curretage...
wat een onzekerheid allemaal hè?
Ik ben eergisteren gecurreteerd, dus alles nog heel vers, maar dat neemt niet weg dat met iedere miskraam (dit was nummer 2) het verlangen naar Nog een wondertje groter word!
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “@k...„ Ja zeker geeft ze afleiding hihi. Die zit 4 ochtend op psz dus even handen vrij. Haha ik twijfel steeds meer of toch zwanger kan zijn.vandaag of morgen nod en alleen nog iets bruinigheid verder niet en t stopt ook steeds. Geen gevoel ongi word. Ja werk huis houden is zwaar. Xxx
@wendy_esmee - “@kleintjopkomst - ??...„ Nouja ik was er ook veel mee bezig met ovulatie testen en met dingen rekening houden.. Maar deze x was het anders omdat we ziek waren beide. Haha maar ik weet hoe kut het gevoel is. Nee geen eerdere echo maar gewoon een gesprek of ij wel of niet ak eerder de ziektewetin moet. En ff me ei kwijt bij iemand die er verstand van heeft. Haha ja maar werk in het huishouden is wek kut werk veel bukken enzo. Maar geeft je andere kindje geen afleiding ?
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “@k...„ Heb je er advies voor mij over hoe je er minder mee bezig kan zijn? Hoe deed je dat? Groot gelijk dat je langs huisarts gaat om eerder echo te laten maken? Ja weer werken best eng lijkt me. Maar kan ook afleiding geven?? Xxx
@wendy_esmee - “@kleintjopkomst - ??...„ Ohh ja spannend he elke x weer! Er niet mee bezig zijn helpt echt.. Ondanks dat het heeeel moeilijk is om er juist niet mee bezig te zijn.. Ja veelste lang maar morgen langs me huisarts want ik ben veelste gestresst en er mee bezig.. Geestelijk gaat het niet zo goed. Maarja wat wil je na dat het fout is gegaan.. Ik vibd werken ook heel eng-_- ik hoop voir jou dat ht snel lukt !!
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “Ho...„ Vrijdag maar bruinigheid en soms iets bloed houd aan maar niet last van menstruatie klachten nog toch maar wachten nog... wou dat steeds niet van te voren had. Oh moet je nog ff wachten dus
@wendy_esmee - “Hoever was je toen j...„ Ik was 22 weken zwanger. Het was een 2ling daarom is het ook mis gegaan.. Het was m`n eerste x & me baarmoeder kon de groei niet aandus toen braken me vliezen.. Ja ik heb de 29 PAS een echo! PPff wanneer zou je ongo moeten worden ?
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “@k...„ Kende t wel met 1 zwangerschap. Nu nog niet zwanger maar ook nog niet idee dat ik ongi ga worden . Ja je moet weer vertrouwen in je lichaam krijgen. Weet je al wanneer je echo hebt?
@wendy_esmee - “@kleintjopkomst - ??...„ Snap ik zo lastig soms he! Ik dacht steeds zodra ik weer zwanger ben kan ik er weer voor vechten en het een beetje los laten. Heb jij dat ook? Nu ik zwanger ben merk ik pas hoe angstig je weer bent en je je eigen lichaam niet echt meer vertrouwd.. Maar nu ik wat meer lees hier dat er meer zijn die met 6 weken de zelfde pijnsoort hebben voel ik me al wat beter.. Ik heb last van krampen soms steken en drukkend gevoel in me onderbuik en ik denk nu dat het bandenpijn is.. Herken jehet ?
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “@k...„ Nee weet ik nog niet. We moeten ff afwachten denk ik. Maar dat maakt soms ook onzeker he. Herken je dat? Je mag altijd mailen of bericht achter laten hoor en dingen vragen. Weet zelf nu Hoe belangrijk het is als je aan iemand wat kan vragen. Dat mis ik soms. Xxx
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “@k...„ Dat snap ik meis... kom wel goed... kan me voorstellen je tijd voor jezelf wil nemen. Je mag altijd mailen bericht doen. Xx
@wendy_esmee - “@kleintjopkomst - ??...„ Achjeej!! Ik snap het zo moeilijk he.. Ook het hele proces is zo lastig. En erna weer de realiteit in pfff! Maar je moet er sterker uit komen ookal is het zo lastig. Ik snap je gevoel. Ik en me vriend zij. Nu zo angstig dat ik de neiging heb nu al de ziektewet in te gaan. Ik doe huishoudelijk werk en bij elk steekje maak ik me al zorgen..
@kleintjopkomst - “@wendy_esmee - “Hi...„ Gefeliciteerd meis. Kan me voorstellen dat je dat moeilijk vind stress geeft. Heb geen miskraam gehad maar levenloos geboren meisje met 22 week en hadden zelf keus moeten maken daarvoor. Ernstige afwijkingen had ze geen kans op leven. Gek gezegt goed niet onze eerste was. Aan onze oudste hebben we t voorbeeld wel goed gaat ook. Maar moet misschien ook maar.los laten? Sorry schaam.me voor de onzekerheid want waar doe ik moeilijk om al 2 X gelukt. Dat voelt zo mensen zo denken. Xxx
@wendy_esmee - “Hier nu ronde 3.en n...„ Haha werken we zien !! Ik bedoel werden we ziek en waren we er niet zo mee bezig. Mijn nederlands gaat ook achteruit
@wendy_esmee - “Hier nu ronde 3.en n...„ Hee.. Eind maart had ik mijn miskraam en ik ben nu weer 6 weken zwanger. Bij mij heeft het dus ook 8 maanden geduurt. Ik was er steeds mee bezig en juist in november december werken we zien en waren heb ik er niet zo aan gedacht & toen ging het goed !
Maar ik merk wel dat ik nu nog meer stres heb en elkedag is weer een overwinning. Ben zo bang voor een miskraam!
Hier nu ronde 3.en nog niks. Nu wel met ovulatietest bezig gegaan. Geduld hebben denk ik? Moeilijk wel of niet? Nog tips toevallig? Of moet je lichaam zelf weer oppakken? Xx
Hey..,ja ondertussen ongesteld geworden na bij a 12 weken een nieuwjaarskadootje nog nooit zo blij geweest met men menstruaties...bij mij was het ook na een bijna voldragen zwangerschap (37 weken) hooelijk normaliseert alles nu een beetje fysiek.....
@Flycka - “Hallo,even een vraag...„ Bij mij 7 weken en 3 dagen (maar na een voldragen zwangerschap). Daarna een cyclus van 38 dagen...
Hoe is het gegaan, al ongesteld geworden?
Ha oke....dan duurt het bij mij wel lang....gyneacoloog en Ha zeiden dat het ook van de emoties kon zijn en ik lijdt ook aan pco....maar hopelijk komen ze snel door.....dan kunnen we weer verder denken...ik geef het nog tot na de feestdagen en dan ga ok toch eens informeren of ze niks kunnen geven om men cyclus op gang te trekjen....
@Flycka - “Hallo,even een vraag...„ Bij mij precies na 29 dagen na geboorte van me kindje.. Ondanks dat ik nog een week nabloedde.. Was ik echt vet blij mee
Ik heb ook met heel veel vragen gezeten na m`n bevalling maar ik heb een geloof en mijn geloof zegt dat elk kind (ook baby) als een engeltje zal leven in de hemel en dus op de beste plek is die een moeder wensen kan.. Voor velen is dit een dooddoener maar mij heeft t uiteindelijk toch ergens rust en voldoening gegeven.. T is idd wel zoals ik al las, zolang je weer zwanger bent geniet je helemaal niet (tenminste, ik spreek vanuit mezelf) en tel je letterlijk de dagen af.. Je kijkt uit naar elke echo en houdt je adem in wanneer de echo op je buik gaat in de hoop dat je het hartje ziet kloppen.. Ik heb ook totaal geen band met dit kindje in m`n buik, puur omdat ik me niet durf te binden aan hem omdat ik bang ben dat hij dood gaat.. Mevrouw `rbqh` heeft me wat hoop gegeven (zie berichten onder) zij is immers ook bevallen van een gezond kind dus alles is mogelijk.. Ik was van me dochter echt ziek, elke dag dat gekots en gedoe, deze kerel geeft mij niks behalve een vet relaxede zwangerschap wat me heel onzeker maakt. Los daarvan voel ik hem nauwelijks bewegen (hij is ook alleen snachts actief hoor) dus tsja wat moet je er dan mee zou je denken.. Moeilijk hoor, snap andere dames heel goed alleen merk je dat mensen om je heen er geen bal van snappen en soms hele domme opmerkingen maken. Toch probeer ik , ondanks m`n negatieve denken soms positief te blijven, hoe tegenstrijdig het ook voelt...
@Mommy-6 - “@wendy_esmee - “@M...„ Ook wel heftig zo mee te maken. En weet nu tis niet vanzelfsprekend dat het vlekkeloos verloopt he? Daar kwamen wij ook achter met 20 weken echo. Xx
@mvRoos77 - “@Flycka - “Ik heb ...„ Hoi hoi dit boek is zeker ook voor je weer zwanger bent, daar word ook uitgebreid bij stil gestaan. En daarna in etappe`s van de zwangerschap/geboorte..
@wendy_esmee - “@Mommy-6 - “@wendy...„ Het begon met de 2o weken echo,daar bleek ze wat achter te lopen in groei. Daarna een uitgebreide schreening in het WKZ daar waren de waardes van de weerstand in de navelstreng niet goed, ging boven de lijnen uit.
De gyn. zei nog dat het ook kon dat ze miss eerder geboren moest worden, of ze miss uiteindelijk maar 5 pond zou zijn (mijn zoons allemaal ruim 8.5 en 9 pond)
Maar ze voede een afwachtend beleid onder de 26 weken.
Die heet ze dan ook niet gehaald.
Na de geboorte bleekze gewoon op gewicht en lengte te zijn, verder is er helemaal niks gevonden,niet aan de placenta en navelstreng en ook aan het meisje zelf was niks te zien.
Behalve die weerstand in de navelstreng niks gevonden dus denk dan dat dat het wel geweest moest zijn.
De zwang daarna ging prima, ben 4x probleemloos zwanger geweest dus alleen bij nummer 4 ging het dus mis.
@Mommy-6 - “@wendy_esmee - “@M...„ Ja graag... stuur je even privé bericht dan. Inderdaad binnen 10 maanden wel heftig zeg. Fijn ze toch ook mee dachten en op tijd hebben ingeleid. Mag ik vragen. Waaraan je dochter is overleden of zonder reden er achter? Xxx
@wendy_esmee - “@Mommy-6 - “Ikke t...„ Hoi Wendy, ik vond het toen in eerste instantie gweldig om weer zwang. te zijn maar het was veruit de meest zware zwangerschap van allemaal. Ons dochtertje verloren we op 19-2-13 en 15-12-13 is onze 2e dochter geboren allemaal binnen 10 maanden was echt zwaar, en heb totaal niet kunnen genieten van de laatste zwangerschap.
De onzekerheid dat hoe ver je ook bent zolang het niet levend en wel op je borst ligt heb je niks gevoel was er elke dag.
Ben dan ook met 38.1 ingeleid omdat ik zo bang was dat er voor de eindstreep nog wat mis zou gaan, en slecht heel slecht sliep,wat verder allemaal prima is gegaan.
Als je wil mag je mijn boek wel hebben, mijn gezin is compleet.
Ik vond het echt wel een fijn boek, met heel veel herkenbare gevoelens.
Er zijn zo veel boeken over zwang. maar die sluiten gewoon niet meer aan op een zwang. na verlies.
Want die zal nooit meer onbevangen zijn...
Ben net verhuist en weet niet precies waar het is maar als je het wil hebben zoek ik het voor je op.,was altijd al van plan het een x aan een lotgenoot te weg te geven.
Laat maar even weten...
@Flycka - “Ik heb het boek ook ...„ Ja kan soms even tijd duren. Vind jammer gynaecoloog bij mij niet echo nog gemaakt had. Gewoon ter geruststelling ofzo. Ach moet geduld hebben denk ik? Xx
@b14 - “@wendy_esmee - “Mo...„ Ja heel kwetsbaar. Hoe is het nu met je? Ik wil m zeker lezen hoop de bibliotheek m ook heeft maar volgens mij niet. Al die stomme vvragen maar ze zijn er wel hè? Xxx
@Flycka - “Ik heb het boek ook ...„ Wat heftig, Flycka…….ook dat er geen duidelijke oorzaak is gevonden……kun je alweer uitkijken naar een nieuwe zwangerschap? Ik dacht er ook aan dat boek te gaan lezen, maar durf niet goed……ben bang dat het antwoord voor ons is, dat we het niet meer aandurven, maar dat wil ik eigenlijk niet……..is het slim om dat boek voor een nieuwe zwangerschap te lezen, of is het bedoeld voor tijdens een nieuwe zwangerschap?
Wij hebben op 3 november ons dochtertje verloren na 26 weken zwangerschap. Was een heftige zwangerschap met veel spanning door bloedingen. Uiteindelijk is ons meisje overleden door een knoop in de navelstreng……..4 jaar geleden heb ik met 14 weken een miskraam gehad (ik had toen, bleek achteraf, Q-koorts…..nooit bevestigd dat dat de oorzaak was, maar kans ik groot). Inmiddels ben ik 37 en gaat de tijd dringen. Er is geen reden vanuit eerdere zwangerschappen om het niet opnieuw aan te gaan, maar ik zie vreselijk op tegen een mega-zware zwangerschap, mentaal/emotioneel. Fysiek is voor mij altijd zwaar vanwege bekkenpijn, maar daar is overheen te zien…..ik lees graag jullie verhalen mee…….
@wendy_esmee - “Morgen mijn nod van...„ Ik heb het boek gekocht en gelezen toen ik net weer zwanger was. Heeft mij geholpen in bewustwording van kinderwens. Het zet je wel aan het denken (mij in elk geval). Durf je het aan? En wat als het weer mis is? Kunnen jij en je partner dat aan? enz. Helaas kreeg ik een miskraam en die kwam hard aan. Bewees maar weer even hoe kwetsbaar je bent zo kort (4mnd) na verlies van een kindje. Boek gaf mij handvatten en herkenning. Aanrader wat mij betreft.
Ik heb het boek ook gekocht...maar ik miet het nog beginnen lezen.
Wij zijn op 7 oktober na 37 weken zwangerschap ons zoontje Sieg verloren..... Deze werk op nabespreking geweest en er is geen duidelijke oorzaak gevonden van zijn overlijden, heb let men man erover gesproken en we laten de natuur zijn gang gaan nadat men eerdte menstruatie is doorgekomen...maar daar wachten we nog steeds op....
Op echo heeft gyneacoloog gezien dat ik in tweede derl van men cyclus zit dus alkes werkt naar behoren....alleen met pco zal hrt weer effe duren denk ik....
Morgen mijn nod vandaag bruinigheid weer... Dus denk ongi word. Hoe zet je t nou van je af en gewoon voor gaan? Al die vragen steeds enzo baal ervan. Iemand het boek altijd een kind te kort gelezen? Is dat een aanrader? Xxx
Dag dames, na een vroege MK vorig jaar oktober en april dit jaar zijn we weer aan het proberen, mijn NOD was 19 november (dus ik ben nu 22 dagen overtijd), tot nu toe 2 testen gedaan, deze waren helaas negatief.. van de week naar de HA geweest en deze wilde nog 2 weken afwachten voordat we bloedtest gaan doen, nu is het bij mij bekend dat ik een erg laag HCG heb dus als de testen op niets uitwijzen krijg ik gelijk een echo.. Moet zeggen geen stress heb vergeleken met de vorige keren (misschien omdat ik weet wat mij te wachten staat bij de Gyn en de VK). Sorry voor het lange verhaal maar ik vind het heerlijk om afentoe even lekker van mij af te schrijven.. Liefs, Roos
@Blijheid11 - “@wendy_esmee - “@B...„ Trouwens, vroeg me na het positieve testen ook gelijk af wanneer dit kind dan verwekt zou moeten zijn, omdat we tijdens die eisprong ruzie hadden dus geen sex hahah.. Zo zie je maar
@wendy_esmee - “@Blijheid11 - “@we...„ Ja ik had zeker twijfel.. Helemaal omdat ik van de eerste zo snel zwanger was en het daarna zo lang duurde. Wij hadden ook om de dag gemeenschap en ik ging zelfs met ovulatietesten aan de haal.. Ik voelde ook heel duidelijk m`n eisprong dus snapte niet waarom t niet lukte. Weet wel dat ik een miskraam heb gehad omdat ik echt heel stipt ben met menstrueren en ineens een week later was en heel veel bloed verloor met stolsels en vette pijn. Ik ging heel erg twijfelen aan alles en dacht zelfs dat het een `teken` was dat wij gewoon niet bij elkaar hoorde.. Tot ik dus alles los liet en dacht van `nu ben ik er klaar mee, fuck de hele kinderwens! T is mij gewoon niet gegund` toen was ik ineens zwanger :) maar nogmaals, daar heeft dus zeker een jaar en 3 maanden tussen gezeten.. Misschien nu achteraf wel goed geweest, heb het namelijk erg zwaar gehad met het verwerken van mijn dochtertje en ik kan daar nu wat beter mee omgaan..
@Blijheid11 - “@wendy_esmee - “@B...„ Jee waar blijft de tijd he? Zijn nu tweede maand bezig. En ga er eigenlijk beetje vanuit dat paar maand duurt maar weet niet. Zal moeten afwachten denk ik? En meer dan om de dag gemeenschap hebben kunnen we niet he? Had jij twijfel aan dingen voor je weer zwanger werd? Aan je lichaam enzo? Xx
@wendy_esmee - “@Blijheid11 - “@we...„ Dinsdag alweer 24 weken.. Gaat toch wel sneller dan ik dacht eigenlijk! Hoe lang zijn jullie nu aan het wachten?
@wendy_esmee - “@Blijheid11 - “@we...„ Genieten doe ik niet echt nee.. Denk dat geen 1 moeder die een kindje heeft verloren zwanger kan zijn zonder angsten.. Wel vind ik t echt leuk als ik met m`n man op de bank lig en samen kan voelen als de kleine wakker is en lekker beweegt. Toch slaan de zenuwen weer toe als ik m de hele dag niet heb gevoeld hoor
@wendy_esmee - “@Blijheid11 - “@we...„ Jaa, elke 2 weken een groeiecho.. Maar als ik dan ben geweest zit ik een week later alweer met me billen te schuiven hahah
@wendy_esmee - “@Blijheid11 - “@we...„ Tot afgelopen maandag hadden wij geen idee omdat we ook geen obductie hebben laten doen. Maandag zagen ze dus via de doppler echo dat de slagaders naar mijn baarmoeder niet goed functioneerde wat dus effect heeft op een goed werkende placenta.. We moeten er dus rekening mee houden dat ondanks dit kindje tot nu toe goed groeit, we wel weer te maken kunnen krijgen met groeiachterstanden etc.. Maar, we blijven gewoon positief, al is het moeilijk...
Ik ben 24 dec 2013 onze dochter Noa* verloren na een probleemloze zwangerschap van 39 wk.
3 maanden later was ik in verwachting & afgelopen 27 nov bevallen doormiddel van een inleiding. Onze Zoon Eden Jace is levend & gezond. Na zoveel verdriet nu eindelijk weer geluk.
@Blijheid11 - “@wendy_esmee - “Ge...„ Ja misschien idd gewoon niet te veel stil bij staan en van alles genieten. En het is 2 X gelukt al dus moet goedkomen toch? Spannend voor jullie ook. Waardoor jullie kindje overleden? Xxx
@wendy_esmee - “Gebruikt er iemand ...„ Geen sorry zeggen hoor, genoeg meiden die antwoorden zoeken! Ik ken mijn partner al 13 jaar maar toen wij een relatie kregen was ik al na 2 maanden zwanger (door de pil heen nog wel) kindje ging dood met bijna 7 maanden en ik ben daarna nooit meer aan de pil geweest. Mijn gyn raadde aan om mijn lichaam even te laten ontzwangeren en psychisch tot rust te komen. Ik ging er huiverig van uit dat een nieuw kindje mijn verdriet zou wegnemen dus gingen wij gelijk weer voor een nieuwe zwangerschap. Na ruim een half jaar nog steeds niet zwanger en werd ik heel onzeker. Wij naar t ziekenhuis, die zeiden dat ze echt pas na een jaar zouden kunnen kijken of ze iets konden doen. Nou wij dus na een jaar terug en hebben ze een HSG onderzoek bij mij gedaan. Toen zagen ze dat ik een eileider had die `ziek` was en hierdoor dus de kans kleiner was aangezien je eisprong zomaar eens een paar keer uit deze eileider kan zijn.. Ik weer helemaal down en naar huis met de gedachte geen kids te kunnen krijgen. 2 maanden erna was ineens zwanger! In plaats van dat ik blij was werd ik compleet verdrietig en heel onzeker, puur omdat ik er alweer helemaal vanuit ging dat dit kindje ook dood zou gaan.. Blijkbaar moesten mijn eileiders gewoon even `doorgespoeld` worden, en na even wat gegoogeld te hebben raken vrouwen binnen 3 maanden na deze onderzoeken veel sneller zwanger.. Maar goed, ik nu dus 22 weken en ik blijf het zeggen, ondanks ik zoooooo graag opnieuw zwanger wilde zijn, ben ik elke dag weer bang dat het misgaat. Na afgelopen maandag een echo te hebben gehad weet ik dat mijn baarmoeder niet erg goed doorbloed is, wat belangrijk is voor een goed functionerende placenta. Probeer gewoon je buik lekker warm te houden, vooral in deze koude tijden. Ik nam elke avond een warm bad en deed regelmatig een warme kruik tegen m`n buik. Sochtends verwarmde ik echte honing en nam een goeie lepel ervan. Ook slaap ik altijd op m`n linkerzijde, omdat de doorbloedingen dan beter schijnen te zijn.. Ik moest dus 1 jaar en 3 maanden wachten en ben uitgerekend in dezelfde week als dat ik mijn dochter heb begraven. Beetje bizar maar misschien mijn cadeau! Vanaf het moment dat ik niet meer stilstond bij zwanger willen worden, besefte ik ineens op een dag dat ik al een week overtijd was. Dusssss, relaxed
Gebruikt er iemand van jullie tarwekiemolie ? En gek maar wie herkent t te moeten afwachten tot lukt? Want tja ben al 2 X zwanger geweest dus waar.maak me druk over? Moet je lichaam ook lang herstellen of zegt dat niks na levenloos geboren kindje? ? Sorry ik zoek antwoorden xxx
@rbqh - “@Blijheid11 - “@rb...„ Ja snap ik heel goed hoor, maar ik neem aan dat alles via het ziekenhuis gaat en ook jij medische indicatie hebt? Ze houden je toch goed in de gaten en gaan vast niet zomaar sleutelen toch??? Met de baby gaat alles gewoon goed? Ben stiekum een beetje jaloers op je hoor, wou dat ik al zover was en dan zo snel mogelijk eruit die hap! Vet vervelend die angsten, snap t echt.. Ben zo benieuwd, komt helemaal goed met jullie! Ik denk altijd maar zo; buiten de buik kunnen ze meer voor een baby doen dan in de buik.. Toi toi
@rbqh - “@Blijheid11 - “@rb...„ Ahh lijkt me zo super fijn om aan t eind van je zwangerschap te zitten... Nog ff! En ja wat betreft mijn echo.. Op zo een moment ga je weer ineens terug naar toen en vang je helemaal niet goed op wat een arts nou zegt allemaal. Heb alleen de woorden baarmoeder, aderen, stoppen met werken, veel slapen, groeiachterstand en extra controles opgevangen! Later zat ik even te relativeren van; oké zo en zo dus.. Maar alsnog Kleine woog wel al bijna 500 Gr. Zeiden ze, en op dit termijn is dat helemaal goed dus hoop dat dit kind met mij mee vecht Hoe lang laten ze jou nu nog zwanger zijn dan? Oeeee wel spannend hoor! Komt helemaal goed goed goed x
@Blijheid11 - “@as88 - “de test w...„ Dankjewel, morgen moet ik al naar de gynae, had gebeld en heel het verhaal uitgelegd en mag dus morgen meteen al langsgaan... spannend!
@as88 - “de test was positief...„ Gefeliciteerd De eerste 12 weken geven op deze `afdeling` van de site niet echt veel hoop jammer genoeg.. Veel dames hier helaas kindjes verloren na 12 weken, ikzelf met bijna 7 maanden.. Probeer gewoon positief te zijn, veel rust te nemen en onnodige drukte en stres links laten liggen.. Gewoon gezond eten en denken dat alles goed komt.. (Ik praat wel dapper hoor maar zit hier ook elke dag te kronkelen van de zenuwen terwijl ik me kindje nu dagelijks voel en er van moet genieten, maar helaas gaat dat niet zo makkelijk) Toch blijven denken aan een mooie baby :D misschien wordt ook jij nu wat extra in de gaten gehouden, is altijd wel een fijn idee.. Succes meis
@rbqh - “@Blijheid11 - “Ah ...„ Joehoeee! Hoe vaat het daar van binnen? Bijna aan de beurt hè Ik had de laatste echo toen ik me hier meldde 2 weken geleden maar omdat ze me natuurlijk goed in de gaten houden was ik gister weer aan de beurt voor een 22 weken echo.. Ze hebben de zogenaamde doppler-echo gemaakt. Hierbij meten ze het hoofd, de romp en het bot van het bovenbeen. Metingen waren weer perfect, kleine man was goed op lengte en gewicht, maar.... Ja, weer een maar... Ze konden zien dat het ligbed van mijn aderen niet in perfecte staat is, dus dat de slagaderen naar mijn baarmoeder niet goed werken. Hierdoor kan je uiteindelijk dus een minder goede werking hebben in de placenta waardoor kindjes dus een groeiachterstand krijgen omdat ze dat niet meer kunnen halen wat ze nodig hebben.. Slik slik slik.. Ben er duidelijk op gewezen dat dit waarschijnlijk de reden is geweest dat mijn dochter met 7 maanden is gestorven in m`n buik. Ze houden er rekening mee ik nu ook weer problemen kan krijgen dus blijf ik voorlopig onder toezicht dmv elke 2 weken een echo.. Zucht! Ben blij dat ze het gezien hebben maar natuurlijk weer helemaal bang voor de gevolgen, alhoewel deze zwangerschap veel positiever voelt enz.. Hoop dat ik net zoals jou, lekker door de tijd heen vlieg nu zonder nadelen en snel mag gaan bevallen.. Zwanger zijn vind ik nu niet echt meer zo leuk good luck de komende tijd meis!!!!!
de test was positief... ik ben dus weer zwanger! zo blij en bang tegelijk, nu bang afwachten tot we de eerste 12 weken voorbij zijn (hopelijk zonder problemen deze keer)
Hoihoi, kom even hier om raad vragen want weet het allemaal even niet meer...
Vorige maand (19 oktober) heb ik jammer genoeg een miskraam gehad, hier hebben ik en mijn vriend het natuurlijk enorm moeilijk mee gehad, maar besloten we ook meteen (en met goedkeuring van de gynae) dat we meteen weer zouden proberen om zwanger te worden.
(na controle bij de gynae was alles weg, de baarmoeder was mooi en mijn zwangerschapshormoon was bijna weg)
Natuurlijk een hele maand goed geklust, en als ik mijn planning van voor mijn miskraam zou aanhouden zou ik normaal gezien 16 november mijn ms hebben gekregen (ondertussen al 8 dagen geleden), maar er is nog geen enkel spoor of voorteken dat mijn ms er aan zouden komen, normaal gezien had ik altijd erg pijnlijke borsten (dan wist ik al van aha, ze komen er aan) maar nu, helemaal niets... ik heb wel sinds gisteren een soort pijn in mijn onderbuik, geen ms-pijn, die ken ik ondertussen maar al te goed, en pijn is een ook een groot woord, het is gewoon vervelend... maar weet dus helemaal niet wat ik eruit moet opmaken, het is net of ik teveel buikspieroefeningen heb gedaan, een soort van spierpijn dus vanaf mijn navel naar beneden, het doet vooral pijn als ik in bed op mijn rug lig en me wil omdraaien op mijn zij of als ik in de zetel ga zitten/ wil opstaan...
wil nog even wachten met testen omdat ik niet te snel weer die hoop wil krijgen...ik weet ook maar al te goed dat je hele lichaam na een miskraam enorm overhoop ligt, maar weet gewoon even niet wat doen, iemand die dit kent? Al die onzekerheid en al dat wachten... niet leuk!
De echo van gister heeft mij zo goed gedaan dat ik er ook gek genoeg ineens een stuk positiever in sta. Dus ook naar jou baby, het komt goed! Ik voel het!!! Jij bent nu al zo ver, nog even deze laatste lootjes maar het komt gewoon goed punt!
@rbqh - “@Blijheid11 - “@rb...„ Aaah de echo was zo goed! Lag er vannacht echt van wakker! Niet alleen zenuwachtig maar vooral t besef dat dit kleintje snachts actief is en overdag blijkbaar lekker slaapt.. Ging dus helemaal brak naar de echo maar helemaal wakker toen ik hoorde dat hij goed gegroeid is en zelfs boven het gemiddelde.. Nu al te zien dat het een buikslapertje is, echt te gek! Hoop wel dat inderdaad de weken nu lekker snel voorbij vliegen, wil dit kindje lekker in m`n armen hebben Hoe gaat ie bij jou dan?
@rbqh - “@Blijheid11 - “Ah ...„ Wat fijn dat je al tegen het einde aanzit zeg.. Zullen vast naar uit gekeken hebben de afgelopen maanden. Ik kan ook echt niet wachten om me kindje in me armen te hebben. Morgen pas 20 weken en voor de 2e keer een 20 wkn echo...
Ah wat een lieve reacties dames.. Wat fijn! En wat naar dat julli hetzelfde hebben ervaren.. Echt vreselijk gewoon, bah! Hoe gaan jullie partners hiermee om? Kunnen jullie goed met hen praten? Mijn man wilt er liever niks over horen omdat het gewoon een positieveling is die alleen maar aan het goede wilt denken. Heel lief en goed natuurlijk, maar wanneer ik emotioneel een terugval heb en ineens enorm verdrietig en bang ben, merk ik dat hij hier heel zenuwachtig van wordt en soms ook een beetje boos, meer van ; ophouden nu! Wij krijgen gewoon een gezond kindje nu en als jij zo blijft piekeren breng je het over op de kleine.... Als ik zo de scenario`s bekijk kan deze ramp op elk moment van een zwangerschap toeslaan.. Ik heb een hele lieve vaste arts waar ik vandaag een terugbel afspraak mee had, ze kon mij gelukkig ook geruststellen dat het normaal is in dit termij de baby niet elke dag te voelen en soms ook minder krachtig.. Even proberen dus om ontspannen het weekend door te gaan, maandag voor de 2 keer een 20 weken echo. Wat voor afleiding zoeken jullie en hoe houden jullie jezelf rustig als de hormonen even om de hoek komen en je terug denkt aan je nachtmerrie? Denk dat ik een bezigheid moet gaan zoeken. Probeer lekker zolang het niet erg koud is met de hond te wandelen en lekker een beetje te winkelen. Maar zelfs in de Prenatal denk ik ` nou maar even niks kopen, straks is t weer voor niks..` (Ben ook een beeeeetje een negatief ingesteld persoon) bedankt voor jullie tijd in iedergeval! Wanneer zijn. Jullie uitgerekend? Ik 7 april (mijn meisje begraven op 2 april, dan 2 jaar geleden, ook zoiets raars)
Lieve dames, heb mij al gemeld in week 19 maar denk en hoop dat ik hier meer op me plekkie ben. Vorig jaar april is mijn mooie meid met bijna 7 maanden plotseling doodgegaan in mijn buik. In de eerste periode zijn we hier vrij laconiek mee omgegaan en kwam voor mij de klap echt pas na een half jaar. Ik ben ook direct na mijn bevalling opnieuw gaan proberen om zwanger te worden maar dat lukte maar niet.. Na enkele testen bleek mijn rechtereileider niet helemaal tof te werken dus werden hier nieuwe afspraken voor gepland om te bespreken wat ze hiermee wilde gaan doen. Tot ik ineens een positieve test in mijn handen had. Ik ben nu bijna 20 weken verder en de angst slaat me elke dag toe. Met mijn meid was ik letterlijk gewoon echt heel ziek, spugen, vreten, onder de puisten, heel erg aangekomen, vies vet haar en ga zo maar door.. Nu? Geen vuiltje aan de lucht... Zie er goed uit, zin in gezond eten, moeite voor mijn uiterlijk en geen enkel momentje van misselijkheid of iets.. Maar toch, ZO vreselijk bang dat ons dit weer zal overkomen.. Mijn omgeving zegt maar 1 ding; probeer er gewoon van te genieten.. Nou dat kan dus niet! Ik heb een medische indicatie dus elke 2 weken een echo en de kleine wordt goed in de gaten gehouden.. 20 weken echo heb ik al gehad en alles was helemaal prima (net als bij mijn dochter) Nu hoop ik hier dames te treffen die ook opnieuw zwanger zijn na zo een verlies.. Hoe gaan jullie met deze angst om? Meisje voelde ik pas met 20 weken, deze kleine al met 15, maar schiet al in paniek als ik minder beweging voel.. Heb uit troost een doppler aangeschaft om niet om het minste geringste met `spoed` naar t ziekenhuis te hoeven en deze geeft een klein beetje rust. Maar toch wil ik dit kindje t liefst elke dag zo hard mogelijk voelen trappen en de hele dag door.. Helaas is t vrij rustig in me buik waardoor ik elke keer denk; baby is dood.. Getrappel is ook wat matiger en minder krachtig dan 2 weken geleden.. Meiden, please help me out... Deze angst is werkelijk killing..
Even vraag.... hoe deden jullie dat na verlies weer zwanger willen worden? Ben je dan onzekerder ook over hoelang het kan duren enzo? Mijn cyclus was eerst 2 x 28 dagen en laatste x 21.. maakt me even onzeker ook.. we gaan er vanaf nu echt mee bezig weer zwanger worden..dus mensen tips nog?? xxx
Ik meld me toch nog eens hier. Mijn eerste kindje is december 2011 overleden. In mei 2013 is ons tweede zoontje geboren. En nu ben ik 36 weken zwanger van een tweeling. Hoewel ik me deze zwangerschap emotioneel een stuk beter en sterker voel dan mijn vorige zwangerschap begint de angst dat 1 van de 2 komt te overlijden steeds groter.
Ik wil jullie allemaal heel veel sterkte wensen met jullie verlies.
Bedankt voor alle lieve reacties
en idd het is pijnlijk ik heb vandaag gisteren mijn mannetjes herdacht
al denk je er elke dag wel aan
ik krijg idd extra controlles
nu rustig aan en merk dat dr nesteldrang er is dus zal niet lang meer duren
zowiezo komt ons meisje de 1ste van november dus nog even
@lindjelove - “Goedemorgensorry vo...„ Niet te druk om maken, je vervangt je kindjes niet je krijgt er nog een kindje bij.
En je jongens zullen gewoon altijd jullie jongens blijven ook al zijn ze er niet meer.
Misschien dat je het nu juist beter een plekje kan geven.
En die angst die je hebt is logisch want het heeft je zoveel pijn gedaan het verlies...
Krijg je wel extra controles? gewoon om je gerust te stellen?.
En het kli kt heel hard maar met een tweeling zwangerschap is er gewoon meer kans dat er iets fout gaat in vergelijking met een 1ling zwangerschap.
Probeer toch te genieten en het is niet fout om aan je jongens te blijven denken!
@lindjelove - “Goedemorgensorry vo...„ Ik kan me goed voorstellen dat je je zo voelt, maar niemand kan je zoontjes vervangen... dat zal ook niemand denken.
Een nieuw kindje kan het verdrietniet weghalen, maar wel nieuwe vreugde brengen en dat wens ik je dan ook echtvan harte toe!
Veel sterkte de aankomende tijd,, en hopelijkkan je binnenkort heerlijk genieten van je 4e kindje! voel je vooral niet schuldig meid
heel erg bedankt voor je lieve bericht
en tog een beetje bevestiging dat het niet helemaal aan mij lig of gek geworden ben
vandaag naar de verlos dus weer spannend ga het allemaal wel weer horen
liefs lin
Goedemorgen
sorry voor het storen maar heb eigenlijk wel een vraagje
ik ben momenteel in verwachting van ons 4de kind
mijn eerste dochter 5 jaar
mijn 2 jongens
en ons verwachtte meisje eind deze maand word zij gehaald
alleen wat is nu het geval
ik ben onwijs onzeker nu nog steeds met 34 weken dat het ergens fout gaat
ik droom er over word er onrustig van
ik denk dat dit te maken heeft met 15 oktober 2012 toen zijn wij onze 2 zoontjes (tweeling) met 28 weken verloren
ij ben ook heel bang dat ik me eigen nooit kan vergeven dat ik nu al een kindje er bij krijg
dat het niet gaat lijken of ik ze weg stop
wie kan mij helpen ?
@fatemeh-irshia - “@lovegin - “@fatem...„ Dag meis,
Heb even je profiel bekeken.. je woont ver van mij & begrijp nu waarom je moeder is over gekomen. Wat ontzettend lief ! Snap zeker dat het heftig was maar wel fijn dat je lieve moeder er was om je te steunen.
Elk verlies is zwaar, maar ben wel van mening dat wanneer het op het eind gebeurd zoals bij jou & mij het wel harder aankomt. Elke mijlpaal heb je overwonnen 12 wk, 20 wk kindje is voor zover ze kunnen zien goed gekeurd & dan heb je eigenlijk nog niks met een termijn van na de 37 wk verwacht je niet opzoek te gaan naar rouwkaartjes & kistje/mandje voor je overleden baby.
Noa zal altijd ons eerste kindje zijn & we zullen haar nooit vergeten. Net zo goed dat jullie dit kindje ook nooit vergeten.
Ik heb zelf 2 wk gevloeid met bloed, maar Door de pillen geen stuwing. Komt waarschijnlijk, omdat ik ze gelijk na de bevalling kreeg. Zelf hebben wij nog erg veel waarde gehecht aan leven naar de crematie, vervolg afspraken zh & noa haar as op halen. We zijn zelf vanaf 24 dec tot 3 jan elke dag bij haar geweest. Door de feestdag en is ze langer boven gebleven dan hoort, maar dat kon niet anders. Wij hebben haar daarom ook in het zh gelaten bij de uitvaart man joop. Hij heeft elke dag goed voor haar gezorgd. Wij kwamen elke dag haar even bezoeken & konden haar dan vast houden & knuffelen.. op het laatst hebben we haar voornamelijk laten liggen.. om haar op decaan van uitvaart zo mooi mogelijk te laten. Doordat noa aal overleden was in mijn buik, was haar huid erg kwetsbaar. We hebben wel met joop nog afdrukjes van gips kunnen maken van haar voetjes. Ook is er nog een fotograaf geweest om foto`s te maken van haar & als gezin.
In een paar dagen/ uren leef je een heel leven samen & alles wat je meemaakt is een blijvende herinnering.
Gelukkig heb je een mooi afscheid gehad & een plek om hem te bezoeken. . Neem de komende periode je tijd & laat alles maar gaan..
Uiteindelijk ga jij je beter voelen & ben je we er klaar voor andere dingen.
Als je, je rot voelt mag je me altijd berichten meis !
@lovegin - “@fatemeh-irshia - ??...„ Mijn moeder is voor een weekje naar ons toe gekomen en ik wilde daarom graag nu alles inpakken. Het heeft wel wat traantjes gekost, maar vandaag de laatste kleertjes in een tas gestopt. Alle baby spulletjes bij elkaar.
Voor jullie moet dat extra zwaar zijn geweest omdat het jullie eerste kindje was...
In eerste instanties wilde ze me vanuit het ziekenhuis geen pilletjes geven ivm nare bijwerkingen. Maar ik kreeg nu wel zoveel melk, dat het toch nodig was... Zelfs nu met pilletjes merk ik nog amper verschil. Behalve dan de hoofdpijn die ik ervan krijg.
Maar met de ontstekingen gaat het gelukkig de goede kant op. Ik kan mn arm in ieder geval weer een beetje bewegen.
Ook verlies ik sinds 2 dagen bijna geen bloed meer. Heel fijn natuurlijk, maar tegelijkertijd ook weer moeilijk. Alsof deze klachten van de bevalling nog het laatste zijn wat ik van hem heb...
Ik verwacht dat het stoppen van de melk ook wel weer even lastig zal zijn. Hoewel ik er nu pijn van heb, is het toch ook fijn om `zijn` melk te hebben.
Raar, hoe je opeens zo aan alles waarde kan gaan hechten. Omdat dat het enige is wat je nog hebt...
Hij is zondag ochtend begraven. Het was heel verdrietig natuurlijk, maar wel een mooi afscheid. Ik mocht hem nog een tijdje vasthouden, toen lag hij in een doek. Dat was echt zo fijn. De eerste en de laatste keer dat ik hem vast hield, maar zo fijn om hem even bij me te hebben kunnen houden nog.
Mijn man nam hem toen over en heeft hem in het grafje gelegd...
Weer terug zwanger na een miskraam bij ruim 12 weken in maart. Het gevoel is anders maar in mijn hoofd kan ik me alweer helemaal gek maken. Hopelijk kan het gevoel een beetje weg worden genomen bij mijn eerste echo aankomende maandag.
@fatemeh-irshia - “@lovegin - “@fatem...„ wat knap meis ! bij ons heeft alles nog wel 2 maanden gestaan denk ik..
hebben ze je geen pilletjes gegeven voor de stuwing ? gelukkig heb ik dat niet gehad , maar lijkt me erg pijnlijk !
ja de ongenoegen van bevallen krijg je er helaas bij. ik vond dat ook heel confronterend hopen dat het snel wat beter gaat meis & dat jullie dan rustig kunnen gaan kijken wat het leven nu brengt .
hebben jullie een mooi afscheid gehad of komt dat nog ?
@lovegin - “@fatemeh-irshia - ??...„ Iedere dag gaat het ietsjes beter...
Gisteren ben ik begonnen om de baby spulletjes weer in te pakken. =(
Ik heb ook erg veel lichamelijke klachten, dus het zit allemaal niet echt mee... ik heb bijv nog steeds erg veel last van stuwing. Had ook nog eens een borst ontsteking, en de ontsteking was ook in mn arm gekomen...
En dan de buikpijn en hechtingen, hoofdpijn enz...
Zou al zo fijn zijn als mn lichaam weer normaal is. Alles herinnerd ook steeds aan de bevalling nu...
@fatemeh-irshia - “@lovegin - “@fatem...„ Dag meis,
Wat heftig zeg ! Als hij wel geholpen zou zijn, zou je ook niet weten hoe of wat.. Weet echt niet wat ik moet zeggen..
Ik voelde noa van de 1 op de andere dag niet meer & ben natuurlijk van haar bevallen wetend dat ze er niet meer was. Een heel anders verhaal als de jouwe, maar wel uiteindelijk met het zelfde resultaat.
Lichamelijk gezien kan het best gelijk & onze gyn zei het lukt pas wanneer je geest er ook aan toe is.. Bij ons was dat dus al aardig snel.. Er is geen regel voor & ik kan alleen maar zeggen die wat jullie hart zegt. Na 6 maanden is het nog steeds even moeilijk & ga je ook de fases in de nieuwe zwangerschap doormaken..
Wij hebben na de bevalling 2 x een gesprek gehad met onze gyn. Daarin uitslagen obductie besproken & wat als we zwanger zouden worden.. Ook te horen gekregen dat wanneer we na 3 x ongesteld niet zwanger zouden zijn we mochten bellen als we wilde voor hulp. Ze wilde niet dat wij er onderdoor zouden gaan. Wij hebben maar 1 x ongestedheid mee gemaakt. Dat verschilt ook per lichaam wanneer dat weer goed doorkomt. Na een bevalling ben je wel erg vruchtbaar. Nadat ik positief had getest hebben we gelijk het zh gebeld & met 4 wk hadden wij echo 1.. Toen dingen besproken hoe we het willen & tot nu toe gaat dat helemaal naar onze zin.
Inmiddels is de inleid datum bekend & hebben we een datum om naar toe te leven.. Ook dit gaat met een hoop angst gepaard en de angst dat het weer gebeurd.. De gerantie hebben we niet, we kunnen alleen maar hopen op een goede afloop met een levend kindje in onze Armen.. Dat zal voor jullie ook gelden..
Hoe gaat het momenteel ? Kunnen jullie het een beetje aan ?
@rbqh - “@wendy_esmee - “Ik...„ We Willen zeker niet meteen weer maar met een paar maanden pas. Was ook advies van arts. Maar wel met haar afgesproken geen pil ofzo alleen manlief bescherming gebruiken. Xx
Ik vraag me ook af hoe weet je wanneer je er weer aan toe bent om weer zwanger te willen worden? Je voelt een leegte tenminste ik wel. Al is op moment alles weer gewoon lijkt het wel. Net of lichamelijk helemaal hersteld is al. professor gyn zei vorige week dat we zwanger mogen worden weer maar advies is paar maand te wachten om emotioneel te verwerken.
Ik wil graag gemeenschap met mijn man weer maar toch kan ik niet helemaal voor gaan..herkent iemand dit? Voelt als verdriet boosheid dat het nu weer zou moeten proberen terwijl zwanger had moeten zijn nog.. we willen condoom gebruiken en verder niet. wie herkent dit dat eerste x best moeilijk is?
Dag allemaal. Ik wil me graag introduceren. Ik ben mama van 2 mooie jongens. Afgelopen zomer zijn wij onze jongste zoon plotseling verloren. Een week voor zijn 2e verjaardag. Ik ben er kapot van en weet niet goed hoe ik verder moet. juli
@lovegin - “@fatemeh-irshia - ??...„ We wisten inderdaad niet dat er iets mis was...
Maar hij kon niet zelfstandig adem halen. Daarvoor werd hij onderzocht en bleek hij een gaatje te hebben in zijn driafragma, waardoor de darmpjes de plek innamen van een long en het hart... hij was te zwak =(
Wisten jullie het ook pas na de geboorte of ben je toen ingeleid?
Ook echt een verschrikkelijk verhaal meid. Kan me voorstellen dat het iedere dag nu ook steeds spannender wordt, het gevoel van onzekerheid.
Ik wil je in ieder geval feliciteren met je zwangerschap! En veel sterkte toewensen.
En wat fijn dat nu zo goed alles in de gaten wordt gehouden!
Ons werd wel aangeraden om 6 maanden te wachten om mijn lichaam helemaal te laten herstellen van de zwangerschap.
Hoe ging dit bij jullie, het voortraject?
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (1039) Verversen