Omdat ik het zelf lastig vind om in mijn situatie een beetje een objectief beeld te vormen, zou ik hier graag van jullie je mening horen. Ik ben gewoon erg benieuwd of mijn beeld nu zo onrealistisch is :-). Het zit als volgt: Mijn partner en ik zijn ondertussen 8 jaar samen en hebben een zoontje van bijna 3. Toen we net een relatie kregen, kwam ik uit een lastig parket dat al wat jaren speelde en stond ik er financieel echt niet goed voor (om en nabij €5000,- schulden). Dat heb ik allemaal weggepoetst en opgelost gelukkig. Feit is (naast een erg ongelukkige samenloop van nare omstandigheden) dat ik gewoon niet goed ben met geld, sparen ben ik niet goed in. Mijn zwakke punt en daar ben ik eerlijk in. Mijn partner is daarentegen heel goed met geld, had aan de start van onze relatie een degelijke continue spaarrekening, een eigen huis etc. Hij vond het vanaf het begin al best lastig om met mijn situatie om te gaan, omdat voor hem financiën heel belangrijk en vanzelfsprekend zijn goed voor elkaar te hebben. Dit begrijp ik ook. 3 jaar geleden heeft hij zijn huis verkocht (waarin we ondertussen samenwoonden) en zijn we gaan verhuizen naar een groter koophuis. Omdat ik door mijn schulden een negatieve BKR registratie had, welke dit jaar verwijderd wordt (blijft tot 5 jaar na afbetaling staan) mocht ik bij de wet niet op dit nieuwe koophuis bijgeschreven worden als eigenaar. Mijn partner heeft dit huis dus op zijn naam gekocht en er ook een behoorlijk bedrag aan eigen geld in gestopt (ook in verbouwing), dit geld kwam vrij na de verkoop van zijn vorige huis. Een aantal maanden later zijn we geregistreerde partners geworden, geen voorwaarden verder vastgelegd. Nu wil hierdoor het feit dat ik geen enkel recht heb op dit koophuis, omdat alles op zijn naam staat. Stel wij gaan ooit uit elkaar, dan houd ik er niets aan over. Wel hebben we een overlijdensverzekering voor het geval een van ons overlijdt. En ben ik geloof ook vanzelfsprekend vruchtgebruiker van zijn bezitten ivm ons gezamenlijke kindje. Om deze reden wil ik graag naar de notaris om een en ander vast te laten leggen. Graag wil ik vast laten leggen dat het huis en hypotheek 50/50 van ons wordt. Daarnaast wil ik wel zijn eigen inleg loskoppelen, wat betekent dat dat van hem is en blijft. Qua inkomen en uitgaven hebben we alles naar rato. Wat dus (vind ik dan) indirect betekent dat ik meebetaal aan de hypotheek, ook al wordt deze van zijn eigen rekening afgeschreven. Nu heeft mijn partner aangegeven dit niet te willen, omdat hij vindt dat het niet eerlijk is omdat de situatie financieel ook niet 50/50 is opgebouwd en ik dus ook geen recht heb op de helft van het huis/hypotheek bij een eventuele scheiding. Ik vind op mijn beurt dat we samen zijn en alles als 1 geheel moeten gaan zien en gezamenlijk iets opbouwen. Ik moet wel eerlijk zeggen dat hij de laatste paar jaar in ons nieuwe huis de meeste verbouwingen etc ook wederom voor het grootste deel betaald heeft, omdat hij nog steeds restanten heeft van het vrijgekomen geld van destijds. Ook daarin is mijn zwakte qua financiën/sparen regelmatig naar voren gekomen. Ik spaar regelmatig relatief kleine bedragen (denk aan paar duizend euro per keer) en geef die dan meteen uit aan grote gezamenlijke aankopen. Denk hierbij aan auto, vakanties, uitzet kind etc.). Verder betaal ik vaak vakanties, uitjes, uit eten/afhaal, cadeautjes, alle kleding voor ons kindje etc. Wij vinden het erg moeilijk samen een weg te vinden hierin en voor mij voelt dit niet gelijkwaardig. Lang verhaal, nu mijn vraag; Vinden jullie het wel of niet terecht dat ik graag een 50/50 situatie wil creëren? En waarom wel/niet? Ik ben erg benieuwd, en schroom niet met opbouwende kritiek te komen!
Wij praten er hier thuis heel veel over samen maar komen niet tot iets waar we het beide mee eens zijn. Volgende week hebben we een afspraak bij de notaris om te horen wat de mogelijkheden zijn.
Edit; hiernaast ben ik ook erg benieuwd hoe anderen dit geregeld hebben.
Edit; verder betalen we ondertussen 8 jaar alle lasten gezamenlijk naar rato, hypotheek kosten zijn daarbij gerekend. En hebben we een gezamenlijke rekening waar we beide maandelijks een vast bedrag naartoe storten. Ik werk 32 uur en hij 40 per week.
Onze situatie: mijn man nam aanzienlijk minder geld mee toen wij 5 jaar geleden samen gingen wonen. Wij waren destijds beide thuiswonend. Bij de notaris hebben wij toen een samenlevingscontract laten opstellen waarin stond beschreven dat ik €X meer meebracht en dus bij scheidende wegen eerst €X terug kreeg alvorens de boel door de helft werd gedeeld. Mijn man wordt hierin dus “schuldenaar” genoemd. Mijn man heeft de keuze bij mij gelaten of we alle financiën na dit samenlevingscontract samen zouden trekken, of dat ik dit naar ratio wilde doen. Dit omdat mijn inkomsten vele malen hoger lagen (hij kreeg destijds enkel een stagevergoeding…).
Mijn man kan, net als jij, minder goed met geld omgaan. Ik ben, net als jou partner, een echte spaarder en calculeer zo jaren vooruit.
Mijn mening in een gezamenlijke rekening: je werkt samen aan jullie leven samen. 5 jaar geleden waren mijn inkomsten hoger. Over nog eens 5 jaar misschien die van hem. Maar ons leven is samen. Hij mag genieten van mijn succes, ik mogelijk ooit van dat van hem. Stel je baart zijn kind en bent door omstandigheden niet meer in staat (als vanouds) te werken? Heb je dan ineens ook minder recht op dingen omdat je inkomsten logischerwijs lager worden? Ik vind dat ronduit vreemd en alles behalve liefde en leed delen. Wat je in mijn ogen hoort te kunnen doen met je partner.
Nu de vraag of ik jou idee van 50/50 gek vind? Dat vind ik een lastige: stel jij smijt met geld, zou ik in de plaats van jou partner ook niet willen delen met mijn zuurverdiende centjes. Indien JIJ alleen investeringen met JOU geld koopt in JULLIE leven of voor JULLIE kind. Vind ik dat hij eventjes heel snel minder egoïstisch moet zijn of anders daar ook minimaal (of naar ratio, zoals jullie afspraak is) in moet investeren. En niet enkel in ZIJN bakstenen. Want inderdaad wat je zegt. Spullen nemen in waarde af. Bakstenen nemen in waarde toe. Hij investeerde dus slim, jij niet. En mocht het op een scheiding van wegen uitlopen sta jij met lege handen, hooguit wat waardeloze spullen. En hij heeft zijn slimme investering achter de hand waarin hij jou niet eens hoeft uit te kopen en dus alles mag houden…
Ik vind dat heel erg ingewikkeld ieder zijn geld. Hier worden onze beidde lonen op de gemeenschappelijke rekening gestort en daar wordt alles van betaald. Grote aankopen overleggen we uiteraard eerst, maar kleine dingen beslissen we zelf. We hebben ook een gezamenlijke spaarrekening waar elke maand geld naar toe gaat. Ik heb zelf veel minder loon dan mijn man dus alles 50/50 zou niet mogelijk zijn. Wij hebben daar nooit over nagedacht. We zijn getrouwd en ons huis en alle bezittingen zijn van ons samen.
Ik zou erop zetten dat je ingestapt bent bij een hypotheek van ....... en overwaarde van..... Dat als jullie uit elkaar gaan het dan eerlijk wordt verdeeld. Succes
Mijn man had al twee koopwoningen toen wij samen kwamen en ik had 4000 euro spaargeld en verder niks 🤣 inmiddels zijn we getrouwd, staan de huizen op onze beide namen en gooien wij alle inkomsten op 1 bult en daar wordt alles van betaald.. de reden hiervoor is vergelijkbaar met wat jij zegt: jij betaald jouw deel waar hij ook profijt van heeft en ook een deel van de hypotheek maar blijft met niks achter bij scheiding. Ik verdien inmiddels flink meer als mijn man en heb 50.000 van een gekregen erfenis in de verbouwing van ons huis geïnvesteerd. Wij kijken bij scheiding nergens naar, alles wordt 50/50 verdeeld.. in mijn ogen is dat hoe je samen een leven opbouwt
Lieve dames, Wat een super reacties allemaal, veel van jullie hebben me echt aan het denken gezet en goede tips gegeven! Ook de dames die het niet (helemaal) met mijn visie eens zijn wil ik graag bedanken, dit heeft gemaakt dat ik vandaag echt goed heb kunnen nadenken vanuit meerdere perspectieven. Wat ik meeneem: -Zorg voor meer gezamenlijkheid in het financiële plaatje, we gaan deze week samen de hele situatie in kaart brengen en alles via onze gezamenlijke rekening doen (inkomen, uitgaven en gezamenlijk sparen). Momenteel is dit nog niet helemaal het geval. -Ik denk dat ik nu toch meer richting een 70/30 zou willen gaan wat betreft het huis/hypotheek. Hij heeft nu eenmaal veel meer ingelegd. Dit zal dan niet via bijschrijving op de akte gaan, maar via een testament oid bij een notaris. -Aan een financieel adviseur had ik nog niet gedacht, deze wil ik ook bellen voor een informatief gesprek. -Accepteer dat niet iedereen hetzelfde over geld denkt, en mijn partner en ik dus ook niet. We hebben samen echt nog wat uit te vinden.
Heel erg bedankt allemaal, ook voor het uitleggen van jullie eigen constructies. Hier kan ik echt verder mee 👌🍀.
Edit: wat ik ook meeneem het gesprek over vertrouwen aangaan 👌.
Misschien kun je over een poos de helft van het huis kopen als je BKR er af is? Wij hebben wel een huis samen maar is te betalen met een salaris in nood. Weet niet hoe ver jullie er in zitten natuurlijk. En ergens denk ik als je twijfel hebt over het dak boven je hoofd.. schrijf je in bij een woningcorporatie als dat kan. Zelf heb ik dit altijd gehad dus nog lopende van voor mn huwelijk en zie het als een kleine verzekering zeg maar haha
Mijn partner heeft het huis gekocht. Ik zeg altijd zijn huis, ons thuis. Hij betaalt alles mbt het huis en verzekeringen, de woning is vrij en we kunnen allebei sparen. Ik heb een hele poos niet gewerkt toen de kindjes klein waren. Nu volg ik een opleiding, heb ik een beetje inkomsten en krijg ik meer zekerheid. Ik ben met niks gekomen en als we elkaar zat zijn dan heb ik knappe kids en zal ik moeten inleveren, maar hij ook. Ooit vond ik dat ik ook iets verdiende voor de zorg voor de kinderen. Hij heeft alle kosten voor me opgeschreven waar ik ook in mee mocht betalen, huis, verzekeringen, kosten van elektriciteit, gas, water, afvalstoffen heffing en mijn autoverzekering. als je leert sparen kun jij een mooi budget opbouwen als hij je zat is. Dan heeft een van jullie een huis en de ander geld. Anders moeten jullie of het huis verkopen of elk de helft bewonen, allebei op zo'n moment ook niet praktisch. Beter is dat jullie elkaar niet zat raken;)
Mijn geld is van mij en dat van hem is ook van mij. Hahah, nee, grapje. 🤣 Ik werk 24 uur voor een werkgever, man 36 uur. De overige uren werken we allebei aan ons huis, gezin en leven. Ik verdien nog niet de helft van wat man verdiend.
We hebben allebei onze eigen rekening maar storten ook allebei zo goed als ons volledige salaris naar de gezamenlijke. Ik bijna helemaal, man houdt een paar 100 euro apart voor beleggen. We vragen ons regelmatig af waarom we nog eigen rekeningen hebben maar zijn ook te lui om het aan te passen. Voordeel is dat ik stiekem cadeautjes voor 'm kan kopen. Of schoenen voor mezelf 🤣
We leggen dus niets in naar rato, alles gaat op een hoop en alle vaste lasten en extra's en het sparen gaat weer van die grote hoop af. Als er iets over is aan het einde van de maand wordt dat extra gespaard, maar dat is de laatste maanden een zeldzaamheid.
Man woonde op zichzelf in een huurhuis en we zijn met zijn inboedel begonnen in ons koophuis samen. Ik had daarentegen een pallet of 3 vol gespaard aan uitzet spullen, keukenapparatuur en zelfs een tuinset. Hebben nooit iets gehad dat de een iets aan de ander 'schuldig' was. Vanaf dat we samen waren was het niet jouw en mijn geld/spullen maar die van ons. Zijn auto was bijvoorbeeld veel meer waard dan die van mij, hij reed een dure motor en had een stel heel dikke fietsen. Mijn auto had meer roest dan lak en mijn fiets is na een paar maanden letterlijk in 2 stukken gebroken, maar ik had wel een dikke spaarrekening terwijl die van hem leeg was.
Aan het einde van het liedje vonden we het allebei goed zoals het ging, dus heb er ook nooit echt over na gedacht of het wel 'normaal' was. Zijn ook getrouwd in gemeenschap van goederen dus het is voor mijn idee gewoon een pot nat. Ik vind dit eerlijk ook wel fijn, naar rato lijkt me gedoe maar heb ik me ook nooit echt in verdiept.
Bij jullie lijkt het me dat als jij altijd vakanties en spullen voor jullie kleine etc koopt het verschil in inleg in het huis toch ook weer een eind rechtgetrokken is. Hij heeft dan wel daaraan meer betaald, maar jij aan andere dingen aan jullie gezamenlijk leven. Ik zou zeggen streep eronder, alles is min of meer gelijk getrokken en vanaf nu starten we opnieuw. Je bouwt samen aan een leven samen en als jullie relatie fout loopt wilt hij toch ook het beste voor jullie kindje? Het beste is niet dat jij in een houten hutje moet wonen omdat je geen rooie rotcent overhoud aan hetgeen waar je jaren aan mee hebt betaald dmv de hypotheek aflossen. Prima als hij het huis voor zichzelf ziet, maar dan mag hij ook alle lasten zelf dragen. Ergens snap ik hem wel hoor, zeker gezien waar jij ook vandaan komt maar vind het ook een heel starre, zakelijke manier van denken en sta zelf zo helemaal niet in het leven.
Allereerst; als jullie geregistreerd partnerschap hebben zonder voorwaarden, zijn jullie dus 'in gemeenschap van goederen', dus krijg je wel de helft van alles.
Wij hebben ook geregistreerd partnerschap, maar met voorwaarden bij de notaris. We hebben een zelfde soort situatie, mijn man had aardig wat gespaard, hij heeft het huis gekocht, geld geïnvesteerd maar betaald om de hypotheek. We hebben dus laten vastleggen dat het huis van hem is, behalve bij zijn overlijden. Vind ik zelf wel zo eerlijk, gezien ik er niks aan mee betaal/ heb betaald.
Als je na 01-01-2018 (uit mijn hoofd) een huwelijk of gp aangaat, blijven alle eigendommen van voor het huwelijk/gp gescheiden. Dus als bv de man in 2017 het huis gekocht heeft en in 2019 een huwelijk aangaat, blijft dat huis van hem en krijgt de partner daar niets van bij een scheiding.
Dit klopt inderdaad, wij zijn in 2020 geregistreerde partners geworden. Pas vanaf die dag wordt er dan begonnen met opbouwen van gezamenlijke bezitten/schulden. Het huis heeft hij voor die tijd gekocht.
Betaal jij dan ook niet mee aan de hypotheek aflossing?
Bij ons is het huis ook van mijn man. Ik betaal ‘huur’ aan hem. Dit is niet 50/50 maar gewoon een x-bedrag wat we samen zijn overeengekomen. Als mijn man komt te overlijden gaat het huis wel naar mij en de kinderen. De overige vaste lasten worden wel 50/50 betaald omdat wij beiden evenveel werken.
Ik vind het een lastige constructie. Ik snap zijn wantrouwen naar jou opzich wel en ik zou zeggen dat 50 50 eerlijk is als jullie het samen hadden gekocht maar hij heeft veel meer geïnvesteerd als jij...
Wij doen ook naar rato geld op de gezamenlijke rekening maar hebben in de beginjaren steeds exact evenveel overgemaakt op de gezamenlijke rekening en daardoor alle huisaankopen helemaal samen gedaan. Daarnaast zijn we ook samen de eigenaar.
Kunnen jullie niet een financieel adviseur jullie laten informeren? Of een notaris?
Ik ben misschien heel ouderwets maar vind dat jij 50% rechthebbende bent. Jullie leven samen, hebben een kind samen, werken samen en doen alles samen.
Dat je even een lastige start had moet nu niet meer uitmaken maar zo ben ik.
Wij hebben alles op 1 bult, 1 gezamelijke rekening waar alles op binnen komt en uitgaat. Daarnaast gezamenlijke spaarrekening en de rekeningen van de kids.
Ik geef ook veel meer uit dan mijn man maar denk dat dat bij veel stellen zo is. Zolang iedereen happy is is t prima toch.
Ja precies hier net zo! Alles op 1 hoop toen we samen zijn gaan wonen. Hij verdient hier veel meer maar ik zorg voor de kinderen. Dure uitgaves overleggen we en zijn we eigenlijk beide ook niet moeilijk over.
Ik ben misschien heel ouderwets maar vind dat jij 50% rechthebbende bent. Jullie leven samen, hebben een kind samen, werken samen en doen alles samen.
Dat je even een lastige start had moet nu niet meer uitmaken maar zo ben ik.
Wij hebben alles op 1 bult, 1 gezamelijke rekening waar alles op binnen komt en uitgaat. Daarnaast gezamenlijke spaarrekening en de rekeningen van de kids.
Ik geef ook veel meer uit dan mijn man maar denk dat dat bij veel stellen zo is. Zolang iedereen happy is is t prima toch.
Wij zijn in gemeenschap van goederen getrouwd.Voor we gingen samenwonen hadden we allebei een eigen koopwoning. Hij heeft zijn huis met weinig overwaarde verkocht en is bij mij ingetrokken. Vanaf begin dat we gingen samenwonen deelde hij mee in de gezamenlijke kosten en ook in de hypotheek en met verbouwingskosten. We hebben een gezamenlijke betaal- en spaarrekening. Voor onze relatie ben ik begonnen met een levensloop hypotheek ( destijds bij de Aegon). Over ca 10 jaar komt hier een mooi potje van vrij. Dit willen we o.a gebruiken voor extra aflossing en duurzame investering(-en). We hebben het niet over "dijn en mijn" , maar over ons. Mochten we ooit uit elkaar gaan, is het 50/50. 🤷🏼♀️
Ik denk dat dit hele verhaal meer een kwestie is van een stukje wantrouwen naar elkaar, dan dat het puur alleen om financiën gaat. Jouw man vindt het lastig jou te vertrouwen vanwege jouw financiële keuzes uit het verleden en jij hebt er moeite mee dat je man jou niet volledig vertrouwt / als gelijke ziet en zou dit gedeelte graag meer gezamenlijk zien omdat jullie 1 gezin zijn. Ik denk dat jullie samen hierover het gesprek moeten aangaan, wat zit er ten diepste achter.
Voor het financiële stukje zou ik een adviseur raadplegen. Hier zijn vast goede oplossingen voor en dit dan vervolgens laten vastleggen bij de notaris.
Voor mijzelf geldt dat ik het niet herken. Toen we trouwden hebben we even gehuurd, maar kochten we al snel gezamenlijk een woning. Mijn man had meer spaargeld dan ik, dus heeft zowat de hele bruiloft betaald. Ook nu verdient mijn man bijna 2x zoveel als ik, maar dat komt met name doordat hij fulltime werkt en ik parttime. Bruto is ons salaris behoorlijk vergelijkbaar; mijn man sinds een jaar wat meer. We hebben 1 betaalrekening: onze gezamenlijke. Daar wordt álles van betaald. Zo voelt het helemaal niet alsof iets van hem is of iets van mij. Daarnaast hebben we een aantal spaarrekeningen. We hebben nooit gezeik over geld. We hebben heel erg een zelfde visie (gekregen) over hoe wij verantwoord met ons geld om willen gaan en vertrouwen elkaar volledig en gunnen elkaar onze wensen. Ik zou het niet anders willen.
Wat wij hebben gedaan is alles naar rato. Dus ik betaal een bepaald percentage van alles, mijn man ook. Dit is dus echt alles wat enigszins voor ons samen is. Dus uitgave voor ons kind, uitgave zoals etentjes en cadeaus, uitgaven aan het huis, auto (waar ik geen gebruik van maak want geen rijbewijs, maar natuurlijk wel gebruik van maak door mee te rijden) enz. Alle kleine en grote uitgave betalen wij beide aan mee. Alleen uitgaves die echt puur voor onszelf zijn betalen we beide van ons eigen spaargeld. Ik geef zelf bijvoorbeeld vaak geld uit aan wol om te breien. Het huis is van beide, omdat we het samen hebben gekocht. We betalen dus ook de hypotheek samen af. Dus de rente naar rato. Maar de aflossing en alle betalingen aan het huis 50/50. Mijn man heeft meer geld ingebracht bij de koop van de woning. Dat staat ook vastgelegd bij de notaris en dat krijgt hij weer terug bij scheiding of gaat naar onze zoon bij eventueel vroegtijdig overlijden (dat laatste willen we mogelijk nog aanpassen) Dat is immers zijn geld en daar heb ik gewoonweg geen recht op. Zoals jouw verhaal mij overkomt zou het dus ook niet eerlijk zijn het 50/50 te verdelen. Je man heeft immers zowel veel geld ingebracht bij aankoop als bij verbouwingen. Als het voor de helft jouw huis is is het immers ook logisch dat je daaraan meebetaald. Dat zijn bedragen die niet in verhouding staan met jouw uitjes eten en kleding. Als je voor de helft eigenaar wil worden lijkt het mij eerlijk als jullie die bedragen op papier zetten. Bij de notaris laten vaststellen dat bij verkoop dat bedrag terug gaat naar jouw partner. Verder de financiën omgooien zodat jij ook daadwerkelijk meebetaald. Dus dan zal jij waarschijnlijk een aanpassing in je uitgeef gedrag moeten maken. Verder weet ik niet hoe jullie het nu doen, maar het klinkt erg gescheiden. Lijkt mij ook handig om gewoon een gezamelijke rekening te hebben vanwaar alle vaste lasten dus betaald worden. Inclusief boodschappen, kleding voor zoontje, uitjes enz. Dat zijn immers ook gewoon kosten die je gezamelijk maakt.
Ik zou toch eens kijken of je ook eigenaar van het huis kan worden. Niet helemaal eerlijk als al jouw geld naar kleding uitjes eten etc gaat, en zijn geld naar een huis wat waarde behoud.
Wij zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, mijn man verdiend al het geld, ik ben degene die het uitgeeft 🤭 maar dan ook aan alles - vaste laten- kleding- boetes- belasting-eten. Prima toch, mooie daarvan vind ik dat ik wel drie keer nadenk voor ik iets koop want mijn man moet er hard voor werken!
Ik zou beginnen met jullie financiën samen verder laten groeien. Wij hebben ook lang alles gesplitst gehad, maar uiteindelijk is dat altijd gepuzzel en gedoe. We hebben inmiddels één gezamenlijke rekening waar alle vaste lasten en boodschappen van betaald worden. Hier komen ook onze salarissen op binnen. We betalen dus niet meer naar rato, maar hebben hem omgedraaid. We storten voor ons persoonlijk iedere maand 'n x bedrag om van te 'leven' en 'n x bedrag om persoonlijk te sparen. Daarnaast is er ook nog 'n gezamenlijk spaarbedrag (bijv. voor vakantie en auto onderhoud) en 'n spaarbedrag voor de kinderen. Al deze bedragen worden afgeschreven per de 1e van de maand.
Mijn man is ook de betere spaarder, maar hij kan vervolgens in één klap besluiten een nieuwe wielrenfiets te willen. Ik spaar wat moeilijker, maar geef vaker kleinere bedragen uit en nooit echt grote bedragen.
Ik begrijp je partner wel. Een koppel dat ik ken heeft deze situatie gehad. Zij heeft zich uiteindelijk ingekocht en daarna was de woning 50/50 bezit. Uiteraard zal je dat dan ook moeten financieren, het geld dat daarmee aan partner overgemaakt werd is vervolgens weer afgelost op de hypotheek (geloof ik). Hoe dit exact zit weet ik niet, maar daar zou je naar kunnen kijken.
Wij hebben op gegeven moment gezegd vanaf nu samen één. Alles wat mijn man voor mij heeft opgebouwd is op naam gezet. En vanaf huwelijk dus alles wat er opgebouwd wordt gezamenlijk.
Ik verdien minder, maar werk ook minder ivm kinderen. Afspraak is 100% inzet: en dat doen we beiden. Hetzij voor een baas of voor het gezin. Beiden is belangrijk en niet ondergeschikt.
Moet daarbij wel zeggen dat we wel financieel op één lijn zitten qua bestedingen. Beiden leven zuinig en hebben financiële doelen en dat maakt denk ik het grote verschil waardoor je partner voor de toekomst ook niet de verbintenis aan wil gaan.
Daar goed over praten want mag niet zijn dat als de vrouw parttime werkt voor de kinderen dat zij niets kan opbouwen dan niet het werk ook gelijk verdeeld worden dat de vrouw ook financieel zelfstandig dingen kan opbouwen..
Ik zou als ik je partner was mezelf ook 3x achter mijn oren krabben eerlijk gezegd. Ik zou laten vastleggen wat hij in het huis heeft gestoken en hem al jullie financiën laten regelen. Dan is hij ook zeker dat je het kunt betalen en als jullie uit elkaar gaan kan hij al het geld dat hij zelf in jullie huis heeft gestoken weer terug krijgen.
Wij verdienen niet hetzelfde, maar de hypotheek van ons huis (staat op allebei onze naam) betalen we 50/50
Ik kan me ook vinden in jouw point of view. Het voorstel hem de financiën te laten regelen is hier ook regelmatig ter sprake gekomen maar daar ligt de wens bij hem absoluut niet helaas (ik zou dat niet erg vinden namelijk :-)). Hebben jullie dan de rest van de vaste gezamenlijke lasten ook 50/50 verdeeld?
En zou jij je dan in zijn situatie wel kunnen vinden in het delen van de kosten / bezit van de hypotheek, maar dan wel zijn eigen gemaakte kosten van hem laten zijn?
Al onze gezamenlijke lasten zijn 50/50 verdeeld. Dat kan nu nog. Mocht het ooit, om wat voor reden dan ook, niet kunnen dan bedenken we een eigen constructie.
Ik zou met je partner om de tafel gaan zitten en samen kijken naar een oplossing. En tja, ik weet heel eerlijk gezegd niet wat ik zou doen als ik jouw partner was...
Als wij dat 50/50 doen zou het betekenen dat de een maandelijks veel meer vrij te besteden heeft dan de ander. Of ligt alles bij jullie op 1 hoop/rekening? Hier beide 1 eigen rekening en daarnaast een gezamenlijke rekening. Bedankt voor je reactie 😊.
Als je het naar rato verdeelt, dan komt het er op neer dat jij een deel van zijn geld uitgeeft, is dat fair? Als je het beschouwt als jouw geld en zijn geld is, en hij legt meer in zodat jij minder in hoeft te leggen, dan draagt hij bij aan jouw vrije bestedingsruimte. Die ruimte zou jij niet hebben als je het 50/50 verdeelt.
Het is een lastige hoor. Als jij bijvoorbeeld minder werkt dan hij, omdat je voor jullie kind zorgt, vind ik niet dat dat mee moet tellen. Want dan beslis je samen dat jij (voor een deel) op een andere manier dan financieel bijdraagt. Dan zou naar rato prima kunnen. Maar als jij gewoon wat minder verdient, daar kan niemand echt wat aan doen.
Al met al vind ik het een stuk makkelijker als je al het inkomen gewoon beschouwt als 'ons geld', geld voor het gezin. Daarin moet je elkaar wel kunnen vertrouwen dat je het geld uitgeeft volgens de lijn die je samen afspreekt. Als de schoen daar wringt, dan vind ik gescheiden houden en 50/50 het meest logische.
Wij komen uit een situatie waarin ik veel spaargeld had en mijn man niet. Hoewel wij ons huis samen hebben gekocht en dus 50/50 eigenaar zijn, heb ik bijvoorbeeld de verbouwing betaald. Daarvoor heeft mijn man een schuldbekentenis getekend: als wij uit elkaar gaan, worden die schulden als eerste uit de verkoopopbrengst van het huis voldaan. Ik snap dus heel goed dat je man terug wil zien dat hij financieel veel meer in dit huis heeft gestoken dan jij, al was het alleen maar omdat hij al een eigen huis had toen jullie nog niet samen waren.
Ik snap dat het vervelend is als je wel een gezamenlijk leven hebt maar niet samen iets opbouwt. Toch zijn er meer mensen die dat doen en dat kun je bv vastleggen in huwelijkse voorwaarden. Dat hebben wij gedaan: wij hebben een gezamenlijke rekening waarop we beiden inleggen en wat daarvan wordt betaald, is gezamenlijk eigendom. Die rekening wordt dus ook gebruikt voor de hypotheekbetalingen. Wat wij van onze eigen rekeningen betalen, is ieders eigen eigendom.
Wat ik in jullie geval niet begrijp: je zegt dat inkomen en uitgaven naar rato is maar de hypotheek wordt wel door hem betaald van zijn eigen rekening. Waar zit jouw bijdrage dan in? Het is natuurlijk niet eerlijk dat hij zijn geld uitgeeft aan de hypotheek en daarmee eigendom verwerft, en jij datzelfde bedrag uitgeeft aan eten en kleding maar daar niets blijvends aan overhoudt. Hij kan die hypotheekbetalingen ook alleen maar doen omdat jij andere kosten voor je rekening neemt.
Het is erg verstandig dat je naar de notaris gaat. Een vriendin van me had in een soortgelijke situatie niets geregeld en die stond uiteindelijk met lege handen.
Het moet vast mogelijk zijn een berekening los te laten op deze situatie, rekening houdend met het feit dat jouw financiele bijdrage heeft gezeten in andere delen van de gezamenlijke huishouding.
Bedankt voor jouw reactie. De hypotheek wordt van zijn rekening afgeschreven. Het bedrag daarvan hebben we meegerekend met onze totale gezamenlijke lasten en dat betalen we dan vervolgens naar rato. We storten beide dit berekende bedrag op onze gezamenlijke rekening en van daaruit worden kosten zoals boodschappen, opvang, energie etc. betaald. Wat ik hieronder lees, zou het niet meerekenen van de hypotheek ook een optie kunnen zijn in ons kosten totaal plaatje. Zodat hij in z’n eentje de hypotheek betaalt en we alleen de rest verdelen naar rato. Dan heb ik nergens recht op maar hoef ik ook niet mee te betalen. Dit voelt ook weer zo vreemd voor mij, ergens.
Als ik het goed begrijp wil je voor 50% eigenaar van de woning worden door middel van bijschrijving en dus ook voor 50% verantwoordelijk voor de hypotheek wilt zijn omdat jullie een gezin zijn. Mochten jullie uit elkaar gaan, wil jij aanspraak maken op de helft van de woning (vermogen). Je partner wil dit niet. Ik moet eerlijk zeggen dat ik jouw partner wel begrijp hierin. Het is zijn huis, zijn investering. Waarom moet hij dat met jou delen bij een onverhoopte scheiding? Als hij komt te overlijden, dan erf je de woning samen met je kind. Als langstlevende heb jij al het vruchtgebruik in handen (niet omdat je een kind hebt, maar omdat jullie - naar ik aanneem voor 1 juli 2022 - een GP zijn aangegaan).
Even ter info: als je een hypotheek afsluit, ook al doe je dat samen, dan ben je altijd voor volle 100% verantwoordelijk voor de aflossing (hoofdelijke aansprakelijkheid). Stel, jullie gaan uit elkaar en hij betaalt de hypotheek niet meer, dan komt de hypotheekverstrekker bij jou aan de deur voor de gehele schuld, niet voor de helft.
Mijn advies: laat de situatie voor nu zoals het nu is. Mochten jullie ooit weer verhuizen en jouw inkomen is toereikend (dat is toch een eis dat een hypotheekverstrekker gaat stellen), kunnen jullie altijd nog samen een huis kopen en samen de hypotheek afsluiten/oversluiten. Ik zou wel alvast kijken hoe jullie je gezamenlijke inkomen meer gezamenlijk kunnen maken want zoals ik het nu lees, hebben jullie niet eens een gezamenlijke rekening? Alles wordt apart betaald Begin daar eerst maar eens mee.
Bij het kopen van ons huis hadden mijn man en ik nagenoeg een gelijk inkomen. Wij zijn ook beide eigenaar van de woning en hebben ook samen de hypotheek aangegaan. We zijn in gemeenschap van goederen getrouwd.
Bedankt! Er is wel sprake van een gezamenlijke rekening, daarop storten wij maandelijks een vast bedrag (verdeling van alle gezamenlijke kosten, inclusief hypotheek, naar rato). Dit heb ik in mijn topic niet bekend, voor de beeldvorming wel een goede toevoeging. De kans dat wij nog gaan verhuizen is heel klein, ons doel is om hier tot aan minstens ons pensioen te gaan wonen :-). Maar wat niet is kan nog komen uiteraard. Verder ben ik mij er zeker bewust van dat het gezamenlijke eigendom zowel goed als slecht voor mij zou kunnen uitpakken, daar teken ik met alle liefde voor. Aan ons komen ligt het gelukkig niet, ik verdien €2200 netto en mijn partner €2800 netto per maand. Ik denk dat ik op zoek ben naar een stukje gelijkwaardigheid, en wellicht ligt die niet in het “afdwingen” van een 50/50 bezit van het huis. Goed om over na te denken.
Misschien eerst een bezoekje brengen aan een financieel adviseur. Een notaris adviseert in beginsel niet. De notaris legt alleen maar vast wat jullie willen vastleggen.
Bij ons was het omgekeerd, mijn man had een flinke studieschuld (20.000) en ik heb altijd heel zuinig geleefd om rond te komen en veel spaargeld opgebouwd. Toen we besloten samen te wonen en te trouwen heb ik de financiële administratie overgenomen, is alles op een hoop gegaan en in overleg hebben we besloten wat we belangrijk vonden. Zodoende hebben we eerste de schuld afgelost zodat dat bedrag niet nog hoger zou worden door de rente. Vond ik dat leuk? Nee, natuurlijk niet. Mijn spaargeld is naar zijn opgebouwde studieschuld gegaan. Daarentegen zijn we een team, hebben we samen een gezin opgebouwd en zorgen we dat we als gezin rondkomen. Ik ben veel thuis met de kinderen en hij heeft door zijn studie (waar dus eerst een schuld door was blijven staan) een goede baan en zorgt voor het salaris. We hebben het huis nu nog op 50/50 staan, al is dat niet meer evenredig in onze situatie nu omdat er na 12 jaar wel wat verandert is. We moeten ons hier nog in verdiepen, zodat mocht hij om wat voor reden ook wegvallen, ik ook hier kan blijven wonen. Mijn inziens is dat ook het belangrijkste om in je achterhoofd te houden 'welke verdeling is nodig om in dit huis verder te kunnen leven als een van beide wegvalt'. Het kan dus ook zijn dat 60/40 voor jullie logischer is. Ik ben het met je eens dat je man jullie situatie als één moet gaan zien, dit deel is van jou en dit deel van mij zou ik echt niet tegen kunnen. Het ene moment in het leven levert de één meer financieel bij en het andere moment de ander. Ik hoop dat jullie hierover op een lijn kunnen komen.
Ben je bij de poot genomen? Die schuld ging dan voor een percentage van de gehele hypotheek toch af. Op basis van jullie beide inkomen? Wij hebben een doorlopend krediet en daardoor ook een bkr registratie. Konden prima een hypotheek afsluiten.
Ik zie alleen maar financiële wantrouwen vanuit jouw partner naar jou toe. Wij hebben alles op een pot en ja mijn man verdient veel meer dan ik. Maar dat zij zo. Betekent dat in jullie situatie dat de auto ook van jou blijft?
Ons huis is op 1 inkomen gekocht en met een negatieve BKR registratie mag je bij de wet niet op de eigendomsakte van een koophuis staan. Een negatieve BKR registratie is anders dan een BKR registratie. Helaas heb ik een negatieve gehad die nog actief was op het moment van de aanloopt van dit huis. De schulden die ik had, waren er al voordat wij een relatie kregen. Ik denk dat hij graag alles wil verdelen zoals het ook is ingelegd, puur zakelijk.
Oke, maar dan ben je nu als er iets gebeurd dus puur zakelijk kapot. Want je hebt geen poot om op te staan. Is er niet een tussen oplossing, want voor hem is dus alles prima geregeld maar voor jou niet. Dit soort dingen kan je beter in vrede regelen dan dat hij straks komt tw overlijden of dat je uitelkaar gaat
Ja inderdaad, op dit moment is het voor mij niet erg gunstig geregeld en voor hem wel. Dat is ook de reden dat ik tenminste íets wil veranderen aan de huidige situatie. Bij overlijden is er gelukkig wel dekking, middels een overlijdensrisicoverzekering. Ik heb gelukkig niet het gevoel dat hij me een poot heeft gezet.
Aan de ene kant snap ik hem Je doet al jaren niet mee aan hypotheek betalingen maar ja het wordt lastig als jullie hiermee niet op 1 lijn liggen. En daarnaast als jullie ooit uit elkaar gaan moet jij gewoon ingeschreven staan bij de woonnet om een anders huis te kunnen krijgen. En dat gaat op basis van jaren inschrijvingen tegenwoordig is voorrang heel lastig en zul je dus als jullie ooit uit elkaar gaan nog heel lang onder zijn dak moeten blijven zitten ( hier bijvoorbeeld zijn al 3000 mensen met voorrang) Dan heb je echt niet zomaar een woning.
Maar, licht er maar net aan waar je woont ook.
Ik zelf heb geregistreerd partnerschap en staan allebei hier als mede hoofdbewoner.
Ik betaal wel al die jaren (ondertussen 3 jaar nieuwe huis en 5 jaar vorige huis) mee aan de hypotheek. Die hebben we namelijk altijd meegerekend met onze gezamenlijke vaste lasten :). Daarnaast sta ik ondertussen meer dan 8 jaar ingeschreven bij een vereniging, dat is sinds mijn 18e vuistregel nummer 1 geweest en zou wel erg naïef zijn als je dat niet doet (ook al heb je een koophuis, ben je mede eigenaar etc.) 😀.
Wij betalen de hypotheek niet 50/50 maar naar rato inkomen, maar het huis is wel 50/50 van ons. Ik vind dat zelf wel zo eerlijk want we leggen allebei in wat we kunnen en we zijn 1 gezin, 1 team. Daarbij ben ik trouwens degene die meer inlegt. Met mijn werk is het nou eenmaal makkelijker om meer te verdienen, dus ik zie het niet zo zwart/wit. We bouwen samen ons leven op, op een manier dat we allebei comfortabel zijn en niet dat de een heel veel geld overhoudt en de ander helemaal niks. We hebben het dus ook zo geregeld voor onze gezamenlijke spaarrekening en boodschappen rekening. Maar als we iets leuks doen samen, dan gaat het heel vanzelf. Soms betaal ik, soms hij. We proberen er vooral niet te moeilijk over te doen want discussies om geld vinden we allebei het meest rotte om te hebben. Dus vertrouwen hierin is wel heel belangrijk.
Kortom, ik ben het met jou eens hierin. Wie weet verandert de situatie ooit weer en verandert de balans.
Wij hebben een gezamelijke rekening en doen alles echt samen. Mijn man had eerst ook een huis voordat wij elkaar leerde kennen. Ik heb daar ook mijn geld in gestoken om te verbouwen en de ton overwaarden zit nu in ons huis dat op beide onze naam staat. Ik vind het met kindje samen eigenlijk wel vanzelfsprekend dat alles gesplut wordt en ik zou zelf (en dat wil ik jou niet aanpraten, maar puur voor mijzelf) achterdochtig worden van het feit dat hij het persé zelf wil betalen/op zijn naam wil houden.
Zoals ik ook lees betaal je ook voor jullie kind en ook zijn eten. Waarom is dat wel toegestaan en waarom wil hij vastgoed wel op zijn naam?? Je hebt toch ook laten zien dat je het financieel juist wel kan door uit de schulden te komen?
Op het moment dat wij trouwden en gingen samenwonen, werd alles van ons samen. We zijn samen verantwoordelijk. Dus ook voor uitgaven. Ik begrijp niet zo goed waarom jullie op financieel vlak gescheiden denken: "ik betaal dit, jij betaalt dat". Aan de andere kant: als omgaan met geld jouw zwakje kant is en je daar geen verbetering in brengt, kan ik me ook wel weer voorstellen dat de ander jou daarin niet vertrouwt... En dát lijkt mij heel lastig in een relatie: ik vertrouw je niet voor 100%, maar wil wel kinderen met je.... Eigenlijk hadden jullie het daar 8 jaar geleden al over moeten hebben...
Dit hadden jullie moeten bespreken voor hij het huis kocht. Heb je dat niet al gedaan bij je geregistreerd partnerschap? In jullie geval had ik gewacht tot die bkr registratie er af was en je echt samen kon kopen.
Ik begrijp zeker dat als het volledig op zijn geld gekocht is, hij nu niet 50/50 wil, want dat is ook niet fair. Maar jullie lossen nu wel 50/50 af, dus de redenatie 'het huis is alleen van hem' gaat ook niet op. Ik zou vast laten leggen dat hij recht heeft op meer dan jij omdat hii zoveel geld heeft ingelegd, maar er wel een som op loslaten. Je hebt hypotheek, eigen geld en verbouwingskosten, waarvan de hypotheek 50/50 wordt afgelost, het eigen geld volledig van hem kwam en de verbouwing grotendeels door hem gefinancierd is. Die verdeling houd je dan aan, en dan krijgt je bij uit elkaar gaan, dat hij recht heeft op x aandeel van de verkoop/waarde van het huis en jij op x aandeel. Waarbij hij dus meer geld krijgt dan jij.
Edit: stel er is 100 euro (want rekent makkelijk) in het huis gestoken, hij betaalde 20 euro uit eigen zak, en 65 euro kwam uit de hypotheek en hij betaalde 10 euro aan de verbouwing en jij 5. Dan heeft hij in totaal 30 er in gestoken, jij 5 en heb je 65 euro over door jullie samen betaald wordt. Dus mocht je het huis weer verkopen, dan krijgt hij 35%, jij 5% en de rest verdeel je 50/50.
Mochten jullie inkomens sterk gaan verschillen als je bijvoorbeeld minder gaat werken of zelfs stoppen met werken om thuis te zijn bij de kinderen, dan moet je het hier opnieuw over hebben. Dat zijn keuzes die jullie samen maken voor je gezin, en die zouden geen invloed moeten hebben op financiele verdeling bij uit elkaar gaan. En daarnaast ook het gesprek over de rest. Los van het huis, hoe staan jullie er in op financieel gebied. Gaat het altijd een gescheiden, gewogen verdeling blijven of komt er een punt dat jullie zeggen: wat van jou is is van mij en andersom, we leven samen van wat we samen hebben?
Ik startte onze relatie met een studieschuld, mijn man met spaargeld. Ik heb die schuld afgelost. We hebben daarna pas een huis gekocht op onze beide inkomens en namen. En vanaf dat mijn schuld afgelost is, sparen we samen. We hebben elk jaar een gezamenlijk doel. We zijn later getrouwd en hebben dat in gemeenschap van goederen gedaan, alles 50/50. Hij had toen dus meer spaargeld dan ik. We verdienen nu ongeveer evenveel, maar ik heb ook een periode thuis gezeten met de kinderen. Voor ons maakte dat geen verschil: we zorgen samen voor ons gezin en ons leven, of dat betekent dat we beiden evenveel geld inleggen is daarbij niet relevant. Als ik bijvoorbeeld meer zou werken, dan zouden de kinderen meer naar de opvang moeten en dat willen we niet. Zo maken we keuzes voor het gezin, niet voor het geld of de verdeling daarin. We kunnen er op vertrouwen dat we allebei verantwoord met ons geld omgaan, dat vind ik wel belangrijk.
Ja, altijd ingeschreven blijven staan. Vuistregel nummer 1 sinds m’n 18e. Dit betekent dat ik ondertussen alweer meer dan 8 jaar ingeschreven sta. Daar zit het probleem niet en ik hoop daar in de toekomst ook geen gebruik van te hoeven maken, maar altijd goed om achter de hand te hebben. Wie weet hebben we dat als gezin nog eens nodig hè!
Huis is van ons beide. Mn man heeft 30.000 ingestoken van overwaarde vorige huis. Dit staat ook beschreven bij de notaris dat ik hem dit geef als we uit elkaar gaan. Als hii huis niet op jouw naam wil doen, dan zal ik ook niks betalen aan de hypotheek. Maar volgens mij , als jij kunt bewijzen dat jij elke maand hebt meebetaald, dan heb je ook recht op een deel van het huis. Daarom betaalde ik bij vorige huis man niet mee (toen hadden we nog verkering) omdat het zijn huis was. Ik betaalde toen de boodschappen etc
Wij zijn onder huwelijken voorwaarden getrouwd
Hebben beide onze eigen rekeningen waar loon op komt
Maken beide per maand geld over naar gezamenlijk rekening en betalen daar alles wat gezamenlijk is. De rest wat je overhoudt van je loon betaal je je eigen dingen voor en mag je mee doen wat je wil
Hoe wij het doen: wij hebben gewoon 1 rekening en 1 spaarrekening. We zijn jong getrouwd, hebben samen een huis gekocht en hebben ons spaargeld op 1 hoop gegooid. Hij had wel meer dan mij, maar bij een eventuele scheiding zou alles 50/50 gaan. Ik ben iets zuiniger met geld, maar we hebben een beetje om de beurt een groot spaardoel dus dan is hij ook gemotiveerd om te sparen. Ik heb vorige jaar een nieuwe keuken gehad, nu sparen we voor een garage. We sparen aan het begin van de maand (ik maak even een korte planning wat we moeten uitgeven die maand). Grotere uitgaven bespreken we wel met elkaar, als we echt beide iets willen waar de ander niet achter staat, dan strepen we dat tegen elkaar weg. Maar als hij voor 300 euro gereedschap koopt, dan maakt hij alleen even een melding, zodat ik er rekening mee kan houden int maandbudget. Tis ook zijn geld, dus ik hoef niet overal achter te staan.
Ik snap jou heel goed dat je in ieder geval wil dat het huis ook op jouw naam staat. Je betaalt idd mee aan de hypotheek! En als vrouw moet je toch ook echt goed voor jezelf zorgen (zodat je idd ook fatsoenlijk achterblijft mocht je gaan scheiden). Ik zou jullie situatie voorleggen aan iemand die er verstand van heeft om samen tot een verdeling te komen.
Wij zitten zelf wel 50/50 in het huis dus daar hebben we geen Issues mee. Tot voor kort hadden we ook een naar rato verrekening op de huishoudrekening (en dus ook op de hypotheek). Dus mijn vriend betaalde fors meer omdat hij meer verdient (maar bij scheiding zou het huis dus wel voor de helft van mij zijn). Wij zijn nu op het punt gekomen dat we onze salarissen op 1 rekening storten en dat we dus echt alles samen doen! Mijn geld is zijn geld :) het voelde voor mij niet meer eerlijk. Ik werk minder maar doe daarentegen meer met de kinderen en in het huishouden. Ik vond het ook moeilijk verkroppen dat m’n vriend dik kon sparen en ik niet (ook de branche waar hij in werkt is heel goed betaald). Waar zou hij dan voor sparen? Het voelt nu echt goed dat we onszelf als ‘een’ zien. Ook een zienswijze waar je mss eens over kunt nadenken.
Uitrekenen welk deel van hem is, en dan laten vastleggen dat dit zo blijft. Bijvoorbeeld: jullie huis heeft nu een waarde van 400.000 en de hypotheek is 200.000. Dan krijgt hij bij scheiding die 200.000 overwaarde. En alles wat je vanaf nu aflost, gaat dan 50/50.
Verder zou ik vanaf nu een gezamenlijke betaalrekening hanteren waar de boodschappen, hypotheek, verzekering, alles voor je kindje, cadeautjes en vakanties vanaf gaan. Allebei naar rato inleggen. En misschien ook even opmerken dat jouw schoonmaak, was, eten koken etc. wel bijdraagt aan jullie leefsituatie, maar niet betaald wordt. Dus dat er geen huishoudster hoeft te zijn, kinderopvang bespaart etc. Dus financieel gezien breng je voor dat gedeelte niets in, maar bespaar je wel veel. Dus dat mag ook in geld uitgedrukt worden. Vandaar dat je alles dan wel naar rato betaald, maar wel uiteindelijk 50/50 meedeelt in dit stukje hypotheek.
Mocht je andere issues hebben over geld, dan zou ik gezamenlijke budgetten stellen voor bijvoorbeeld kinderkleding. Als jij dan boven het budget wilt gaan door merkkleding, dan moet je dat van je eigen rekening doen.
Vind wel 50/50. En idd zijn eigen inleg loskoppelen. Als jij geen negatieve BKR had gehad was je toch direct samen eigenaar? Of lees ik dit verkeerd?
Vind het best bijzonder dat als je geregistreerd partner bent zonder verdere voorwaarden, samen een kindje hebt, jouw partner het huis alleen op zijn eigen naam wil houden.. maar goed, dat is mijn mening.
Als dit te maken zou hebben met het feit dat jij minder goed in sparen bent ed, dan zou hij toch ook voorwaarden willen hebben bij t partnerschap? Is het nu niet zo dat als je uit elkaar gaat de helft van zijn spaargeld van jou is ?
Dat klopt, als ik die registratie niet had 3 jaar geleden dan had ik nu gewoon als mede eigenaar op het huis gestaan. Met een geregistreerd partnerschap zonder apart opgestelde voorwaarden is het zo dat alles van voor het aangaan van een ieder zelf blijft en alles wat na het aangaan wordt opgebouwd wordt is gezamenlijk. Dat zou betekenen dat bij eventuele scheiding (wat hopelijk nooit gebeurt 😊) gekeken wordt naar alle bezitten/gelden die gekocht/opgebouwd zijn na het aangaan van het geregistreerde partnerschap.
Uhm snap hem maar jou ook, lastig enkel zullen jullie samen een compromis moeten sluiten. Doe beide wat water bij de wijn, maar vind lastig een oordeel te geven. Wel heel goed dat je open en transparant naar je zelf kijkt en durft te erkennen wellicht helpt dit ook als je het miss extra aankaart bij hem. En iemand die zo’n kijk heeft op geld wat tegenovergestelde is dan dat van jou dat lijkt me lastig. Miss berekenen wat jouw aandeel is geweest en zijne en dit dan verrekenen zodat je beide krijgt van wat je er ingestoken hebt. Ik zou bewijzen van zelf 50:50 ook in begin wat moeite hebben als ik 80% er ingestoken heb en partner 20%. Maar anderzijds als je samen leeft betaald de een nu eenmaal meer dan de ander en omdat het verleden er bij te blijven halen heeft ook geen nut. En ook als hij meet betaald heeft omdat jij het niet kon of had is hij er toen vrijwillig mee akkoord gegaan. Ik ben iemand je doet iets uit liefde voor een ander en niet omdat je er iets voor terug wilt neemt niet weg wat ik hier boven zeg dat ik er geen moeite mee kan hebben natuurlijk. En in jullie geval is het continue geweest hij meer behaald dan jou is voor hem een struikelblok. En jouw man zit op zijn geld en vind dus lastig jouw iets te geven wat in zijn ogen niet van jouw is of nou ja recht op hebt, vind dat niet helemaal fair als of hij het er in blijft wrijven
Zou het goed laten uit zoeken en wel bij blijven wat in jouw belang ook voor jouw werkt niet dat jij er straks het slechtste van af komt. Los van wie meer behaald heeft je wilt het voor je zelf, als gezin gewoon goed geregeld hebben. Opkomen voor jezelf is belangrijk en goed en hopelijk komen jullie er samen uit.
Ik zou wellicht even uitrekenen hoeveel hij precies in het huis heeft gestoken incl. verbouwingen. Dan het restante deel (na aftrek van bovenstaande) delen door 2 en dat is dan evt jouw deel mocht je dan ook de helft van de hypotheek betalen.
Bedankt voor je tip! Zie jij de de helft van het meebetalen van de hypotheek hetzelfde als die hypotheek meenemen in de gezamenlijke kosten en die dan naar rato betalen?
Ik zou dan denk ik de hypotheek als aparte last zien en deze gewoon door 2 delen en niet naar rato mocht je 50% uiteindelijk van de woning (na aftrek van de investeringen van je partner) willen. Mocht je het naar rato doen dan zou ik ook het eigendom naar rato willen hebben denk ik.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in off topic
reacties (64) Verversen