Zwanger worden nadat je een miskraam hebt gekregen of op andere wijze een kind hebt verloren kan een angstige en stressvolle periode zijn voor veel ouders.
Bij het opnieuw zwanger worden zijn zowel je lichamelijke als je geestelijke conditie van belang. Misschien ben je er lichamelijk klaar voor, maar heb je psychisch gezien een behoorlijke klap opgelopen door het verlies. Het is belangrijk om te praten over je gevoelens. Je kunt steun ervaren onder lotgenoten. Het samen delen van een verlies en bijvoorbeeld het delen van een nieuwe zwangerschap, kan een stuk spanning wegnemen. Het horen van soortgelijke ervaringen kan steunend werken. Daarnaast is het horen van nieuwe succesverhalen vaak prettig, zeker wanneer je weer opnieuw zwanger bent of dit graag weer zou willen worden.
Wanneer je er weer klaar voor bent is dan ook per persoon verschillend. Geef jezelf de tijd om te herstellen van wat je hebt meegemaakt. Als je lichamelijk en geestelijk weer in balans bent kun je helemaal fit weer genieten van een nieuwe zwangerschap.
Gister stond de teller alweer op 24 weken zwanger. We gaan nu richting de kerst. Twee jaar lang hebben we dit niet gevierd omdat we tot twee keer toe net voor de kerst slecht nieuws kregen. Twijfel of we de boom nu wel moeten opzetten. Verder komt er na de kerst wel heel snel 19 januari in zicht. De dag dat het 1 jaar geleden is dat jake geboren moest worden:'(. En 29 april is het twee jaar geleden dat we jaimy hebben moeten laten gaan. Al met al er komen verrekte moeilijke dagen aan. En de beeb in me buik is al druk aanwezig. Het voelt nog zo dubbel. De tijd gaat door en ik ben stil blijven staan...
Binnen anderhalve week heb ik mijn eerste echo . Bijna 4 maand na de geboorte en het overlijden van ons dochtertje op 29 augustus aan 29 weken zwangerschap . Ik tel zo hard af om gewoon te weten dat alles goed zit . We hebben trouwens 25% kans op herhaling van de afwijkingen van ons dochtertje dus dat maakt het allemaal spannend en ook omdat we pas aan 20 weken kunnen weten of het zo is of niet ... Ik weet nu al dat ik niet op mijn gemak zal zijn tot aan 20 weken .
Ik gavoor je mee duimen. Ik weet hoe lastig het is. Ook bij ons was het pas duidelijk of ze het hadden bij de 20 weken. En ook 25% kans op herhaling. Ik ha echt voor je duimen.
Wat een verhalen hier.....ik word er verdrietig van......Om al jullie mooie kindjes....en om mijn eigen kleine meisje, overleden in mijn buik bij 26 weken zwangerschap.....door een knoop in de navelstreng.....
En nu weer zwanger......ben blij, maar ook bang......soms even heel bang, maar meestal ben ik toch positief. Vooruit kijken lukt nog niet echt. 1 dag tegelijk.....
Het is moeilijk om die angst aan de kant te zetten. Zelfs nu ben ik soms nog erg bang om ons meisje kwijt te raken. Paar dagen terug hebben we een auto ongeluj gehad en sindsdien zit de schrik er weer erg in... maar als ik haar vast houdt en lieve glimlach zie, verdwijnen mn zorgen weer. Dat is het allemaal waard!
Succes meid, het zijn 9 lange spannende maanden...
Ondertussen ben ik alweer een dikke 23 weken volop aan het genieten van een groeiende prins , jammer genoeg sloeg het noodlot 3 weken geleden weer bijna toe en lig ik al bijna 3 weken in het ziekenhuis ...
De angst is overweldigend ... Maar nu is alles wel gelukkig stabiel en als alles zo blijft zoals afgelopen dagen mag ik na de grote controle vrijdag waarschijnlijk zaterdag naar huis .... Wel onder de voorwaarde dat ik ook thuis volledige bedrust zal respecteren.... Ik moet toch eerlijk bekennen dat zwanger zijn het moeilijkste is wat ik na Fien heb gedaan ....
Ons eerste kindje is met een spoedkeizersnee ter wereld gekomen .
met een zwangerschap van 26 weken & 4 dagen
( Ik had Helpp syndroom )
Dina is op 8 juli 2012 Geboren
440 Gram - 27.5 cm klein - helemaal haar papa
Na 1 prachtige week is ze daarna heel snel overleden in onze armen , op mijn verjaardag 15 juli 2012
Januari 2015 hadden we besloten er terug voor te gaan .
Prikpil was in maart uitgewerkt .
En 8 Juli 2015 Hadden we een positiefe test !
Ja, echt waar !
geen toeval .. het heeft zo moeten zijn .
Ik ben nu 17 weken & 4 dagen zwanger van ons tweede wondertje .
Het is een totaal andere zwangerschap Nu ben ik bijvoorbeeld contant ziek & ik val af ..
Met Dina kwam ik elke echo 1 Kg bij .
Het is dus heel erg verschillend .
En dat vind ik eigenlijk wel fijn ..
Maar het geeft me ook meer angst nu .
Heel normaal .. natuurlijk ..
Maar geen fijn gevoel .
Mijn mooie Fien is 20 feb 2013 op 24 weken heel stilletjes geworden tijdens de weeen .... Met een flinke 31cm en 550 grammetjes bleek uit alle testen dat ze perfect gezond was .... Pas veel later bleek de reden waarom .... De rotte K ziekte de grote oorzaak.....
Nu een dikke 2,5 jaar later ben ik helemaal weer gezond en alweer 18 weekjes trots in blijde verwachting van een broertje .....
Elke week lijkt een mijlpaal .... Elke echo een gerustelling... Soms is het ontzettend eng en is het heel moeilijk om positief te blijven denken ( zeker nu die spannende periode dichterbij komt ) maar elke dag krijg ik toch een klein momentje van onbezonnen zwanger gevoel , en net juist aan dat hele kleine momentje tracht ik me vast te houden ..... Ik ben heel blij dat ik een totaal andere zwangerschap heb dan met Fientje , het ervaart veel intenser en ik denk dat dat me elke dag hoop geeft ......
Heel veel goede moed en natuurlijk zal je jouw ukje gezond in je armen kunnen sluiten , nog eventjes geduld .... Je bent bijna in de helft
vandaag de 12 weken echo:`( ik vind het wel heel erg moeilijk.. worden we weer even terug in de tijd geschopt:( twee kindjes verloren twee keer een 12 weken echo gehad.. en nu dus weer.. ik probeer positief te zijn, ik probeer alle andere goede dingen te zien die ik eerst niet had..
vorige zwangerschappen van dag 1 pijn, vanaf 6 weken harde buiken minimaal 30 keer op een dag( nu nog geen 1 keer gehad :`(..
het is zo moeilijk ik ben zo bang, ik wil me hier niet aan hechten, wil niet weer die pijn hebben die ik nu al 12 weken psychisch voel, en dan weer de hele harde knal krijgen..
vandaag de echo, en vandaag de verjaardag van me vader.
op deze 12 weken echo zal er nog niks te zien zijn, denk dat het met 14 of 16 miss wel zichtbaar zou zijn.. ik verzoek het vocht vriendelijk om weg te blijven misschien helpen mijn twee bengeltjes van boven wel mee
miss dat we met 16 of 20 weken meer weten ma ook daarna kan het nog steeds tevoorschijn komen dus eigenlijk tot het einde onzekerheid:(
7 okt weer krijg gewoon elke 2 weken een echo
ohh spannend dat is dus vandaag.. succes zo
ja alles zag er goed uit, mja dat waren de 12 weken echo s van me vorige kindjes ook dus zegt niks hier:(
nog een paar weken volhouden:) of wordt je ingeleid?
ja het ging wel, was nou niet iets wat ik graag doe:( naar een echo kijken:(
ja met mij gaat het lichamelijk nog steeds super:) en hoe gaat het met jou?
:`(. Ik wist niet dat zwanger zijn. Na twee kindjes verliezen zo moeilijk is. Bij alles wat ik voel denk ik shit het is weer fout. Terwijl ik geen harde buiken heb zoals de vorige keren. Had dat toen al heel vroeg. Nog een paar weken geduld en dan weten we of het gezond is. Slopende weken.
Ja, dat is ook moeilijk... Ik vind het ook prettiger als mn buik gewoon rustig is, dan hoef je er niet zo bij stil te staan. Het is jammer dat die mooie momenten opeens momenten zijn geworden van angst... maar het is niet anders.
Ook wij hadden alles al in huis, en het meeste ook nog als nieuw. Alleen wat roze er bij gekocht.
Ik heb een kussen en dekentje voor gehaakt en tegelijkertijd denk ik, eerst maar eens zien of we het wel gaan gebruiken. Mn vorige dekentje is uiteindelijk naar mn 1e zoontje gegaan...
Maar gelukkig is er hoop... ik begrijp dat het minimaal dubbel zo lastig voor jullie...
Hopelijk vindt je hier ook wat steun en begrip.
Ga je samen met iemand voor de echo?
Misschien kan je vragen of die er een filmpje van maakt, of dat je een kopie kan krijgen.
Kan je het later in rust thuis bekijken als je dat zou willen.
Ik vond het juist heel fijn, en ben meerdere keren voor een echo geweest, bij verschillende bureaus. Om maar een beetje hoop te houden dat het ok is...
Doe waar jij je fijn bij voelt in ieder geval. =)
Het is al moeilijk genoeg...
ja me man die gaat mee naar de echo, wij willen wel elke twee weken ee echo zodat ze eerder in kunnen grijpen als het fout is:( aan de andere kant zo dubbel want wil er liever helemaal niet meer mee geconfronteerd worden, al heb ik toch wel hoop dat het deze keer goed zit omdat ik me anders voel, mja het maakt het er niet makkelijker op.. ben ook bang dat we bij de 10 weken echo ineens een 12 weken echo voor onze snufferd hebben net zoals de vorige keer dan zie je ineens een heel mensje:( denk ook dat ik verder ben, ben s middags bijna niet meer moe alleen s avonds nog wel:P
Het zal tot het einde erg spannend blijven. Maar later er de zwangerschap komen er ook leuke momentjes bij... Keiharde schoppen, die je een meter de lucht in laten springen hihi, voorbereiding en kopen van leuke spulletjes =)
ik denk dat ik die dingen ook tegen die tijd niet kan waarderen heb dat bij de eerste ook gevoeld ben hem met 30 weken verloren dus dat zal dan heel dubbel zijn, de tweede voelde ik ook al vanaf 14 weken schoppen..verder hebben we echt alles al na twee zwangerschappen heb ik me al helemaal suf gekocht..alles staat al klaar..
volgende week dinsdag hebben we de tweede echo zou dan 10 weken zijn, ik ga vragen of ze het grote scherm uitdoet denk.. wil het gewoon niet zien
Pfffff 29 weken zwanger en zo aan het aftellen... Bij alles wat ik voel vandaag denk ik zit het nog wel goed...en dat terwijl ik geen buikpijn ofzo heb.. Wel de gebruikelijke bekkenpijn....sjonge wat kan je leven toch veranderen na verlies van je kinderen... Zo onzeker.... Moet steeds tegen mezelf zeggen kom op andere zwangeren werken gewoon met 29 weken nog dus na beetje huishoudelijk werk begint echt de bevalling niet... Maar man wat is dat lastig om in je kop te hameren om positief te blijven....
Jullie hebben ook wel gelijk Helaas hebben we en overeenkomst... We weten hoe zwaar een zwangerschap is na verlies.. Vele snappen niet dat ik zeg blij dat het er straks op zit en dan ben ik klaar met zwanger zijn... Ook al riep ik ik wil groot gezin.. Na vier keer zwanger zijn en straks eindelijk baby`tje nummer 5 in onze armen. Ben ik blij met een gezin en twee kinderen op deze wereld..
Ook al ziet manlief nog een zwangerschap zitten... Ik niet
We zitten dicht bij elkaar. Ik ben nu 32 weekjes zwanger en ook zo aan het aftellen...
Maar inderdaad wat Tayana zegt, je kan jezelf nu niet vergelijk met andere zwangeren. Veel belangrijker dan werk is dat je je niet te veel zorgen maakt. =)
Iedereen doet waar die zich goed bij voelt.
Zo doe ik juist veel te veel, gewoon om mezelf maar bezig te houden...
Hallo , ik heb een vraagje .
Mijn vriendin heeft 3 maand geleden een miskraam gehad met 5-8 weken .
Ze had enorme pijn en was in een slechte toestand .
Ze heeft toen een paar dagen tot een week in het ziekenhuis gelegen .
Nu had ze 1 week haar maandstonde , 1 week niet . 1 week wel , 1 week niet . En ze had nogsteeds enorme pijn .
Ze was naar haar gyno gegaan en die zei dat er iets was met haar baarmoeder / opgezwolle eierstok .
Maar ze heeft er niks goed van verstaan omdat het in haar moedertaal was en ze is opgegroeit in nl . Ze kent alleen de basis van haar moedertaal .
Weet iemand wat het zou kunnen zijn uit eige ervaring ?
Ik heb haar al gezegt dat ze beter terug naar belgie komt voor goede onderzoeken en terug gaat als ze beter is .
Wat blijft het soms toch pijn doen... =(
Gisteravond naar een bruiloft geweest en zat ik eventjes apart. Komt opeens een vrouw met haar kindje binnen, met wie ik tegelijk zwanger was de vorige keer.
Wat een klap opeens in mn gezicht weer. =`(
Ik keek naar haar kindje en bedacht me dat mijn lieve zoontje nu dus precies even groot had geweest. In plaats daarvan zat ik met mn dikke buik naast haar.
Ik hield zo ontzettend veel van hem... en natuurlijk ben ik heel erg dankbaar voor ons kleine wondertje op komst. Maar het voelt gewoon niet meer hetzelfde...
Ik lig weer eens wakker sinds een paar uurtjes en is ze druk aan het draaien en schoppen, maar genieten kan ik niet.
Zo bang om weer die pijn en verdriet te moeten meemaken...
Herkent iemand dit?
En komt dit weer goed na de geboorte?
Ben soms zo bang dat ik niet van haar zal kunnen houden zoals ik van mn zoontjes hou...
En hoop zo dat al deze gevoelens als sneeuw voor de zon verdwijnt als ze over 2 maandjes in mn armen ligt...
:) thnx:) nog ffies geduld jij hoe ik me voel.. pfff bang bang en boos en alles door elkaar, wil me er ook niet aan hechten, mja dat gebeurd op een bepaald moment toch, maar ben voornamelijk bang bij elk dingetje dat ik me bijv beroerd voel denk ik shit het is weer fout.. durf ook niet veel te hopen.
waarschijnlijk weten we het met 16 weken of het vocht er is of niet in de tijd tussen 13 en 16 weken ontstond het de vorige keren des te dichterbij die weken komen des te banger ik wordt:(
ook omdat het dan al echt een mensje is, snap niet dat mensen kunnen genieten van een zwangerschap:( heb nu wel leuke zw kleding gekocht ter afleiding en doe veel dingen ter afleiding ben nu pas 8 weken dus heb nog ff
die pijn zal altijd blijven van mensen die je herkent van toen jij ook samen zwanger was:(
ik had dat met me schoonzusje die is een week na mij bevallen en elke keer blijft het pijn doen als ik dat jongetje zie, maar ik weet ook dat hij er niks aan kan doen
ik herken dat je er niet van kan genieten en ik zou willen zeggen dat komt goed na de geboorte maar dat weet ik ook niet... ben daar ook bang voor maar deels denk ik dat je dan een hele trotse mamma bent die straalt van oor tot oor:)
en ik denk dat je van haar net zoveel zal houden, en misschien wel meer omdat je weet hoe bijzonder een gezond kindje is:) ik denk dat die angsten wel weg gaan, en dat je ohh zo trots bent maar die angsten nu horen er gewoon bij denk je wil niet genieten het is gewoon een mechanisme om te overleven, om overeind te blijven... laat je me het weten tegen die tijd of het zo is?:) dan weet ik wat mij misschien ook te wachten staan.. succes met de laatste maandjes
Ik herken dit zeker. Heel de zwangerschap toch wel wat angst gehad. En moeite om me er al heel erg aan te hechten, bang om dit kindje weer te verliezen.
Toen hij geboren was was ik zo opgelucht dat hij in orde was. En mijn gevoelens waren niet te beschrijven, zoveel liefde voelde ik op dat moment dat hij er eindelijk was. De angst is nog wel even gebleven in lichte maten, bang dat het toch nog zou gebeuren. Nu bijna een half jaar verder en kan zeggen dat die angst nu weg is.
@mama van A-M-Z - “Eventjes een beetje ...„ Heel herkenbaar. Hoort er echt bij.
Tip: heb zelf veel aan t boek `altijd een kind tekort` gehad. De bevestiging en erkenning dat zwanger zijn na een doodgeboorte gewoon echt anders is.
Tip 2: fysieke moeheid van veel doen is echt iets anders dan mentale/hormonale moeheid. Die laatste is echt bagger en legt je lam. Verwacht in zo``n periode niet te veel van je zelf. Alleen onder de mensen zijn al of een andere omgeving vraagt dan al veel energie.
Tip 3: blijf wel dingen doen en probeer elke dag iets leuks (voor jezelf ook een ander) en nuttigs te doen, gaf mij een voldaan gevoel.
Tip 4: een psycholoog zei ooit tegen mij `hoe rot, bang en onzeker je je ook voelt, accepteer het, het mag er zijn. Maar vergeet dan nooit dat het maar tijdelijk is`. Heb veel aan deze relativerende opmerking gehad.
Want jeetje wat voel ik me rot. =(
Ben steeds zooo ontzettend moe. Vannacht werd ik wakker met flinke buikpijn, beetje zoals menstruatiepijn. Misselijk, warm en was het vooral opeens even helemaal zat.
Ik zat zelfs te bedenken hoe fijn het wel niet zou zijn als ze nu gewoon geboren zou worden. Met alle gevolgen van dien, want ik ben ten slotte nog `maar` 28 weekjes ver.
Dat is toch erg om zo te denken? =(
Ik lig nu al een tijd wakker en ben eigenlijk gewoon helemaal versleten en zo moe. Terwijl ik niet echt veel doe...
Wel op visite geweest, nachtje blijven slapen en de volgende dag nog ergens anders op visite. Maar amper iets gedaan, veel gezeten en tussendoor ook nog gelegen...
Zo vervelend, soms weet ik echt niet hoe ik mezelf nog die laatste weken door moet slepen.
Iedereen om me heen is zo enthousiast, hoe verder we komen hoe leuker. Maar ik daarentegen irriteer me mateloos aan iedereen die ongevraagd aan mn buik zit en steeds maar blij vragen `en... hoe gaat het met de baby?`
Ik doe zo mn best om vrolijk en zorgeloos voor te komen, maar het wordt steeds moeilijker. Ben zo blij als deze periode voorbij is.
Herkent iemand dit misschien?
Ik voel me steeds vaker zo alleen, en dat niemand begrijpt hoe ik me voel. =(
@Mamavanlenl - “@NoaEden - “@Mamav...„ Je gaat zeker harde buiken krijgen. Meer dan een `gewone` zwangeren. Deze zijn in lange momenten gevaarlijk & kunnen vroeg geboorte veroorzaken. Op basis daarvan moet je ook stoppen met werken.
Ja de bekken.. Merk nu al gelijk weer mijn rug. Ga volgende week als de echo goed is lisette mijn fysio maar weer bellen.. Kwam daar tijdens de zwangerschap van Eden elke week.
Doen wat goed voelt & die verklaring kun je gewoon bij je gyn vragen. Wellicht schrijft die hem zelf al uit,, voel je niet schuldig. Jullie hebben hier niet vor gekozen, dit is jullie overkomen. Alles voor jullie kindje :)
@Mamavanlenl - “@eva14 - “@Mamavan...„ Het blijft spannend. We kunnen niet wachten tot hij er is! Ik ben weer gaan werken voor de afleiding. Ik zat ook in de ziektewet bij het uwv dus voor mijn baas maakte het niet uit of ik kwam of niet. Ik moest 1 x naar de arts van het uwv om de ziektewet goed te keuren daarna hebben ze nog 2x gebeld Hoe het was. Toen ik vertelde wat er nu aan de hand was zeiden ze gelijk dat ik in de ziektewet kon blijven tot mijn verlof. Als ik had gewild kon ik ook een brief van mijn gyn krijgen dat ik niet meer kon werken. Maar ik heb het zo met de arbo arts geregeld die 4x2 uur. 24 uur is best veel nu en zeker als je risico loopt.
@NoaEden - “@Mamavanlenl - “@N...„ Ja dat van die bekken is waar maar goed jij had daar dus echt last van ;-) ik heb het bij beide niet gehad maar goed weet niet hoe het deze zwangerschap zal gaan. Wel zal ik veel last gaan krijgen van die infuusbehandeling en mijn imuunsysteem dus wie weet kan ik het daar over hebben.
16 weken is nog even een eindje weg! Werk jij fulltime of parttime. Ik heb al gezegd dat ik met 10 weken stop op de werkvloer zelf omdat ik werk met een gevaarlijke doelgroep en aangezien ons kindje een verhoogde bloedingsneiging heeft vanaf die tijd wil ik het risico op een stomp in mijn buik niet riskeren.
@Mamavanlenl - “@NoaEden - “@Mamav...„ Nee je hoeft niet meer naar UWV. Ik zou niet teveel uitweiden over jullie zoontje, maar het gewoon gooien op je bekken. 80 % van de zwangeren heeft daar last van. Daar kunnen ze niet om heen. Als je allen psyche zegt kunnen ze misschien zeggen dat je ook voor een paar uurtjes kan .
Ik had in de zwangerschap van eden ook heel veel harde buiken ( door de stress ) dus toen ik de bekken & de harde buiken aan uwv vertelde hebben ze mij gewoon met rust gelaten. Had ook een verklaring van de gyn, met advies gehele zwangerschap niet te werken.
Ik ga beginnen met denk ik weer 16 wk. Als ik het totaan daar red.. We zien wel :) maak je niet te druk om je werk, kan daarna nog prima :) nu eerst jullie baby liefs x
@eva14 - “@Mamavanlenl - “@e...„ Poeh spannend!!!! Dus na de geboorte nog een moeilijke tijd waar jullie doorheen moeten! Knap dat je het uiteindeljk toch weer opgepakt hebt! Was dat voor de afleiding of meer toch verplichting naar het werk? Ik ben in november bevallen en had natuurlijk geen recht over verlof omdat ik nog geen 24 weken was dus eerst 6 weken ziek thuis en in januari weer gaan werken. Toen in maart weer volledig mijn 24 uur. Toen in april 1 week ziek thuis ivm de curretage die ik moest ondergaan voor mijn missed abortion en daarna weer gewoon 24 uur per week. Ik merk alleen nu heel erg dat ik nog meer stress heb dan voor mijn. M.A. En dat het gewoon echt teveel is
@NoaEden - “@Mamavanlenl - “@m...„ Wat fijn dat je dat toen zo hebt kunnen regelen! Is dat een standaard regeling? En moest je dan nog regelmatig naar het UWV of een psycholoog? Ik ben er ernstigs over aan het twijfelen. Ik heb een verantwoordelijke en stressvolle baan en ik merk nu al dat ik Eigenlijk al genoeg stress heb van mijn zwangerschap en dat mijn werk daarboven op teveel is. Daarnaast ben ik bang als ik thuis kom te zitten ik weinig afleiding heb en nog angstiger word en mijn tweede bezwaar zou zijn als ik steeds naar het UWV moet of naar een psycholoog. Ik vind het zo stressvol steeds te vertellen over ons zoontje en ik wil er op mijn eigen manier mee leren omgaan en niet dmv psyche hulp.
@Mamavanlenl - “@mama van A-M-Z - ��...„ Dag meis, ik ben de hele zwangerschap van Eden thuis gebleven. Ik was na 2,5 maand na het verlies van onze Noa* van hem in verwachting. Ik kreeg een verklaring van de gyn & daarmee heeft mijn werkgever ABN AmRo mij aangemeld bij uwv. Uwv heeft de gehele zwangerschap ABN AMRO voor 100% betaald door een ziete wet uitkering. Heb je recht op als je zuek word tijdens of ja je zwangerschap. Vanaf 16 wk waren mijn bekken ook kapot. Zal nu weer gebruik maken van deze regeling. Het is allemaal al stress vol genoeg. Vraag gewoon een verklaring aan je gyn :) kan je werkgever ook niet moeilijk gaaan doen.
@Mamavanlenl - “@eva14 - “@Mamavan...„ Nee idd. We hadden toen niet verwacht zover te komen. Het gaat goed met hem. Ze hebben gezien dat het slechte stuk of in de onderste rechterlong of eraan zit. Ze verwachten geen problemen met de geboorte. Wel zal hij eraan geopereerd moeten worden met een jaar omdat er een flink bloedvat naar toe gaat. Wel moet ik voor de zekerheid in Nijmegen bevallen. En over werken ik was aan het opbouwen met 5 x3 per week tot we de 20 weken echo kregen daarna ben ik een maand thuis geweest. En van daarna tot vorige week mijn verlof begon 4x2 uur per week. Meer had ik niet getrokken. Lichamelijk en geestelijk niet. Hoeveel werk jij nu?
@Mamavanlenl - “@eva14 - “@Mamavan...„ Het gaat. Gelukkig is hij nog steeds erg druk. Donderdag word de inleiding gepland. Nog 2 weken ongeveer. En idd met zn allen naar een goede afloop!
@mama van A-M-Z - “@Mamavanlenl - “@m...„ Balen dat je zo weinig kan hebben! Ik herken het wel maar dat heb ik eigenlijk al sinds het overlijden. Knap van je dat je je er zo doorheen slaat!
Het begin is zeker onzeker! Heb naast ons overleden zoontje ook al twee miskramen gehad dus die angst zit er goed in daarnaast is
Hier is het helaas 36 weken onzeker omdat dit kindje weer dezelfde ziekte krijgt als ons zoontje maar deze keer word ik ervoor behandeld. Dit zorgt er niet voor dat de ziekte weg gaat maar dat het vertraagd word en dan hopen tot 36 weken zwangerschap te komen dan halen ze uiterlijk met een keizersnede. Hopelijk mogen we deze keer wel tot behandeking komen en gaat de behandeking ook aanslaan.
Even een vraagje voor iedereen? Werken jullie nog naast de zwangerschap? Ik ben na het overlijden weer gaan werken maar ik merk dat het erg veel is door stress van de zwangerschap.
@NoaEden - “@mama van A-M-Z - �...„ Het begint wat af te koelen. Nu iedere dag tussen de 36-39 graden. Nog steeds erg heet dus hihi.
Onze airco in de woonkamer is sinds een week kapot gegaan. Als het goed is komt vanavond iemand m repareren. Maar daardoor heb ik mezelf zo ongeveer opgesloten in de slaapkamer haha, daar doet de cooler het goed gelukkig.
We hopen volgende maand te kunnen verhuizen. Beetje bij beetje ben ik begonnen met opruimen en in dozen opbergen. We doen het rustig aan...
@mama van A-M-Z - “@NoaEden - “@mama ...„ Ja beetje stom misschien.. Maar voor mijn geruststelling had ik wel meer kwaaltjes gewild.. Dat ik me echt zwanger voel zeg maar
@Mamavanlenl - “@mama van A-M-Z - �...„ Vooral het begin is ook zo onzeker he..?
Op naar een mooie echo 10 augustus! =)
Met mij gaat het op en af. Meestal wel redelijk goed. Ik kan alleen niet zo veel hebben. Als er iets niet helemaal goed gaat dan kost me dat zo veel energie. Nu we bezig waren met de verkoop van ons huis en een nieuwe kopen, met alle zorgen en stress erom heen, ging het niet zo goed...
Probeer nu de draad weer op te pakken, voordat we straks gaan verhuizen. Maar ik sla me er wel doorheen. =)
@mama van A-M-Z - “@noaeden - “Ik ben...„ Voel me goed :) ik heb helaas geen kwaaltjes de eerste weken in mijn zwangerechap.. Behalve moe zijn. Dus ja we gaan gewoon door en hopen dat de dagen een beetje voorbij vliegen :)
@mama van A-M-Z - “@Mamavanlenl - “Ho...„ Thanks! Inderdaad hopen op een goede afloop! Ben helaas erg onzeker geworden en echt hoop heb ik nog niet. Hopelijk 10 aug een kloppend hartje. Hoe is het met jou?
Op naar wonder nummer 3. Noa* & Eden krijgen een broertje of zusje.
Na de bbz 12 mei 1 x ongesteld geweest & nu 6.2 WK zwanger. Echo gehad met 5.4 WK & baby ( nja vruchtje ) zat netjes in mijn baarmoeder. 3 aug gaan we voor een kloppend hartje :)
@NoaEden - “@mama van A-M-Z - �...„ Ik herinner me inderdaad nog hoeveel je deed, tot op het einde! Dat vond ik zo knap!
Maar bezig zijn helpt inderdaad veel. Ik hou me nu thuis bezig met de voorbereiding. Zo verveel ik me niet e het maakt het ook wat `echter`. Het gevoel dat ze echt gaat komen, en vooral blijft...
Sinds een paar dagen heb ik alleen helaas verschrikkelijke buikpijn. Mn maag/darmen zijn flink van slag, nadat ik laatst aubergines had gegeten. Maar toch gister op visite gegaan, en vandaag weer... doet me wel goed =)
Bedankt voor de tip!
Hoi meiden na een tijdje van bb weg te zijn geweest kom ik me hier ook weer melden. Afgelopen november ben ik mijn zoontje verloren na 20 weken zwangerschap en afgelopen april heb ik een missed abortion gehad bij 10 weken. Nu weer 5 weken zwanger en hopelijk blijft dit wel goed gaan. Heel veel succes gaan alweer richting het einde ik hoop ook zover te komen!
@mama van A-M-Z - “@eva14 - “@mama va...„ Dank je. Jullie ook veel succes hopelijk vliegen de weken voorbij! Ja idd in dezelfde periode onze kindjes verloren. Ons meisje is een dag voor de bevalling overleden. Er zat een rijpings stoornis in de placenta.
@mama van A-M-Z - “Ik zit er de laatste...„ dag meis.
in de zwangerschap van Eden. leef ik maar bezig. deed leuke dingen elke week naar de bios. Vaak uiteten . met me vriendinnen steeds op stap. lichamelijk was het eigenlijk niet te doen. mn rug was echt kapot. maar door bezig re blijven kon ik niet gaan piekeren. Dus ik kan alleen maae zeggen blijf bezig plan uitjes :)
@eva14 - “@mama van A-M-Z - �...„ Ik zie dat we rond dezelfde tijd onze kindjes zijn verloren... maar gelukkig zijn jullie nu al heel dichtbij! Succes de laatste weekjes.
@mama van A-M-Z - “Ik zit er de laatste...„ Hier ook geen tips. Maar begrijp precies hoe je je voelt! Ik hoef gelukkig nog maar 3 weken. Volgende week word de inleiding gepland. Ik probeer te genieten van het trappelen in mijn buik. Maar het is moeilijk.
Ik zit er de laatste tijd zo doorheen... En dan moet ik nog 3 maanden, tot de uitgerekende datum. =(
Ik zie er echt als een berg tegen op en durf ook helemaal niet meer te genieten van de zwangerschap.
Iemand nog tips hoe ik deze tijd door kan komen? =`(
@SterretjeRowan - “@mama van A-M-Z - ?...„ Hij bleek een opening te hebben in zijn middenrif. Dit is iets wat de organen in onze buik op zn plaatst houdt. Maar in zijn geval zat alles door elkaar. Hierdoor hebben zijn longetjes niet genoeg ruimte gehad om goed te kunnen groeien.
We kwamen erachter na veel onderzoek na de geboorte toen hij niet zelfstandig adem haalde.
Vervolgens kwam hij aan de beademing te liggen en moesten we afwachten of hij sterk genoeg was/zou worden met de tijd voor een operatie om alles op zn eigen plekje terug te krijgen.
Maar helaas... hij kreeg 2x een hartstilstand en kwam na de 2e keer niet meer terug.
ons verhaal is het zelfde alleen ik een dochter verloren met 39 wk. Na Noa binnen 2.5 maand zwanger en na een goed gecontroleerde zwangerschap bevallen met 37 wk. ben ingeleid met 37 wk . was al gelijk afgesproken ..
Hoop dat jullie snel zwanger mogen zijn. Wij zijn ook bezig voor kindje nummer 3. 5 wk geleden geopereerd aan een buiten baarmoederlijke zwangerschap. . hopen dat nu naast Eden de zon ook mag gaan schijnen voot een nieuwe zwangerschap .
@SterretjeRowan - “@D83 - “@Sterretje...„ Ik ben nu 19.4 weken.. En vandaag een goeie dag maar de afgelopen week was gruwelijk. Uiteindelijk maandag om een cervixmeting gevraagd en onderzoek en toen eindelijk gerustgesteld in het ziekenhuis geen weeën geen ontsluiting heb bij de vorige zwangerschap daar ook allemaal niet bij stil gestaan (gelukkig ) wat er kan gebeuren. Dus nu nemen we de dag zoals tie komt
@Meid86 - “@mama van A-M-Z - ??...„ Hey meid,
Ik moet zeggen dat de zwangerschap de ene dag beter gaat dan de andere. Ik heb wel meer controle (om de 2 a 3 weken). Ik mag ook altijd naar monitor gaan. Ik had gevraagd om mij vroeger in te leiden maar daar zijn ze niet zo voor. Omdat het soms meer complicaties kan geven. Ik ben mijn kindje verloren op 26 weken dus dat is wel iets anders dan bij jou. Ik zou het maar normaal vinden dat ze jou vroeger inleiden. Ik zou ook graag hebben dat dit vroeger is maar ja ...
Is zeker geen probleem dat je vragen stelt. Ik stel vaak vragen. En ben van het minste ongerust. Is heel normaal hoor. En wat anderen denken, trek ik mij niet aan. Mijn kleintje gaat voor, dus ook mijn antwoorden. Vraag maar gerust. Veel succes meid!
@mama van A-M-Z - “@SterretjeRowan - ??...„ Mag ik vragen wat de oorzaak was van het overlijden van jullie zoontje? Zo erg, idd kan me voorstellen dat je onzeker bent. En groot gelijk dat je probeert te genieten. Sommige dagen lukken bij mij beter dan de andere.
Kan me niet inbeelden wat jullie hebben doorstaan. We zullen duimen dat alles goed komt ... En idd, ze zijn het waard ;)
@D83 - “@SterretjeRowan - ??...„ Ik herken het. Ik had voorbije periode ook vochtverlies en dacht ook meteen aan vruchtwater. Vroeger stond ik daar allemaal niet bij stil. Hoe ver ben je nu? Het zijn idd lange aftelweken ....
@wenchar - “@SterretjeRowan - ??...„ Erg dat je dit ook hebt moeten meemaken. Ik denk dat ik inderdaad pas gerust zal zijn als ik de periode voorbij ben. En wat mis ik mijn ventje zo erg... Nu nog meer eigenlijk. Ik koppel alles zo aan hem. Ik ben verliefd op de beweging in mijn buik terug en dan denk ik zo vaak aan hem ... Alles is weer zo `echt` aan het worden en ben bang om het terug te moeten afgeven. Ik wens jou het allerbeste toe en een gezonde baby ;) xxx
@1juffertje - “@SterretjeRowan - ?...„ Ik heb veel van je blogs gelezen. (Lag weer eens een nachtje wakker).
Wat hebben jullie veel meegemaakt... heel knap dat je het allemaal zo op hebt kunnen schrijven!
@Meid86 - “@mama van A-M-Z - ?...„ Er ging iets fout... had inderdaad een berichtje gestuurd.
Maar graag gedaan =) we zijn hier toch om elkaar een beetje te steunen. Je wenst het niemand toe natuurlijk, maar het is een schrale troost om te weten dat je er niet alleen voor staat... het heeftmij ook erg veel geholpen om hier te praten
@SterretjeRowan - “Hey,Ik ben een tijd...„ Hoi! toen ik voor de tweede keer zwanger was na het verlies van onze eerste dochter vond ik alles ook erg spannend. Ik heb tijdens die zwangerschap ook haast niet gewerkt.( ziekgemeld via arbo) en zat voor ieder wissewasje bij de gyn. Deze was super in het begeleiden voor ons. Voor mij was het idee `stel me maar gerust- maak maar een extra echo..` dan blijft mijn bloeddruk beter.. Er was een periode dat ik niet veel controles had, toen heb ik een echobureau gezocht die even 5 min wilde kijken. ( uitgelegt aan de telefoon, wilde alleen maar even zien dat ze het nog`deden`daarbinnen. Want ja.. de tweede keer was ik ineens zwanger van een tweeling zelfs!
Mijn gyn ( was ik was alleen maar op controle in het ziekenhuis)raadde mij ook aan om contact te zoeken met een verloskundige in de buurt, zij zou de nacontroles doen na de bevalling, maar ze heeft daarvoor al een paar keer met zo`n ding de hartjes laten horen. Dan kon ik er even voor langskomen.
Gewoon doen!!
Oh .. en je stress.. natuurlijk is dat niet wenselijk, maar het wil echt niet zeggen dat je kindje er wat van krijgt hoor! wij ook periodes van dikke dikke stress, en dan kreeg ik weer een controle en waren ze gewoon prima gegroeit ect. Ben uiteindelijk pas op de uitgerekende datum bevallen.
mocht je erover willen lezen.. Kijk maar eens op mijn pagina, heb bijna van iedere week een blogje geschreven.
@mama van A-M-Z - “@Meid86 - “@mama v...„ Ik krijg een berichtje dat je hebt gereageerd maar ik zie niets? Ben ook niet zo heel erg thuis met deze site haha.
@mama van A-M-Z - “@Meid86 - “@mama v...„ Bedankt dat je mij je ervaring hebt willen delen. Heb even je verhaal gelezen en Jeetje wat heftig zeg poeh. Fijn om te horen dat nu alles goed gaat en dat de kans op een gezond kindje gewoon even groot is als bij iemand anders. Spannende weken nog voor je. Idd wat je zegt het onbezorgd genieten als daarvoor dat lukt niet meer dat ben ik mezelf bewust van. Ik wens je nog een fijne zwangerschap en uiteindelijk een heel mooi en vooral het belangrijkste levend en gezonde meisje in jullie armen. Nogmaals dankjewel.
@Meid86 - “@mama van A-M-Z - ?...„ Wij wisten trouwens niet van zijn afwijking af tijdens de zwangerschap. Het is nooit gezien op de echos.
Dit maakt het deze keer ook wat moeilijk om er vertrouwen in te hebben.
Het was nogal een schok toen hij na de geboorte geen adem kon halen. Dit is voor mij dan ook erg spannend, de geboorte...
@Meid86 - “@mama van A-M-Z - ?...„ Omdat jullie je zoontje zijn verloren tijdens de zwangerschap, op het einde, zullen ze altijd bij volgende zwangerschappen eerder inleiden. Gewoon voor extra zekerheid en je eigen geruststelling.
Ons zoontje had een afwijking, dus dat ligt een beetje anders... Hij is trouwens overleden op zijn uitgerekende datum. Bij 39+6 geboren.
In principe heb ik normale controles, alleen is er extra goed gekeken tijdens de echos. We hebben evenveel kans op een gezond kindje als ieder ander. Zijn afwijking was `pure pech`.
Je mag me altijd vragen stellen hoor. =)
Ik vond de tijd om zwanger te worden nog wel het zwaarst. Daarna ging het op en af. Momenten dat ik erg blij was en dagen waarop ik veel angst had, nachten lang wakker heb gelegen. Vooral omdat het veel herinneringen met zich mee bracht. Met de tijd gaat het steeds wat beter gelukkig. Zeker nu ik haar goed kan voelen en alles er goed uit zag op de echos...
Maar het blijft spannend. En genieten zoals voorheen zit er niet meer bij. Geluk gaat samen op met het verdriet. Maar het geeft wel weer mooie hoop voor de toekomst. een zusje voor mn 2 zoontjes... hoe zwaar het soms ook is, ik ben er zo dankbaar voor.
Deze keer is het lichamelijk ook zwaarder, waarschijnlijk omdat er weinig tijd zat tussen de zwangerschappen. 4 maandjes
Ik wens jullie veel succes! En hoop dat het bij jullie ook weer snel raak zal zijn!
@mama van A-M-Z - “@SterretjeRowan - ??...„ Heej meid, ik kan er ergens je spanning heel goed voorstellen. Wij zijn ons zoontje verloren bij een zwangerschap van 39+5 en geboren op de uitgerekende datum. Ben nog niet zwanger maar sinds afgelopen maand durven we het voorzichtig weer aan. Ik wilde je eigenlijk vragen hoe je de zwangerschap nu ervaart? Omdat wij ongeveer het zelfde hebben meegemaakt. Wordt je eerder ingeleid of niet? Ik heb namelijk meteen gezegd dat ik echt nooit meer over de 39 weken heen wil gaan en dat zeiden ze ook meteen in het ziekenhuis. Bij een volgende zwangerschap zal ik ingeleid worden tussen de 37/39 weken. Heb je nu ook extra controles of gewoon de normale controles? Ik hoor er namelijk hele verschillende verhalen over. Hoop dat je het niet vervelend vind dat ik je deze vragen stel? Liefs
@SterretjeRowan - “Hey,Ik ben een tijd...„ Ik ben nu 21 weekjes zwanger. Ook bij mij ligt de placenta aan de voorkant, maar kan gelukkig sinds 2 weekjes de baby goed voelen. De tijd ervoor vond ik ook erg moeilijk. Nu ik haar vaak voel geeft dat weer wat rust. Ik hoop dat jij het ook snel kan voelen en het je wat kan geruststellen!
Mijn zoontje overleed na zijn geboorte, na een voldragen zwangerschap. Dus de spanning voor mij zal sowieso wel blijven, tot ik haar gezond en wel mag vasthouden. En wat kijk ik er naar uit! Het kan me niet snel genoeg gaan nu...
Maar wat mij helpt is om mezelf bezig te houden en er vooral niet te veel mee bezig zijn.
In het begin van de zwangerschap vond ik dat ik net zo moest genieten als de vorige keer, omdat het kindje dat verdient. Maar dat heb ik nu van me af gezet. De momentjes dat ik ervan geniet zijn mooi meegenomen en verder probeer ik te doen wat ik anders ook zou doen. Dat geeft me een hoop rust.
Ik ben dan ook alleen bezig met de voorbereiding als ik me daar goed bij voel. En anders laat ik alles zoals het is in de kast... Beetje bij beetje komen we er wel. =)
Zoals D83 inderdaad zei... nog een aantal flinke aftel weken. Maar ze zijn het zo waard.
@SterretjeRowan - “Hey,Ik ben een tijd...„ Hee meis. Mijn dochtertje is ook met 26 weken zwangerschap overleden aan een hartstilstand , maar de reden is niet bekend. Ben nu weer zwanger . 29 weken nu. Ik refereer ook veel aan wat ik toen ook voelde. Mijn pols en bloeddruk was tot 27 weken ook aan de hoge kant. Daar maakte ik me dan ook weer druk omdat ik bang was dat het slecht zou zijn voor de kleine. De gyn zij echter dat ik me daar niet te druk om moest maken. Je lichaam en ook de baby kunnen best wat hebben. Toen ik de 26 weken voorbij was werd ik steeds rustiger en kreeg er steeds meer vertrouwen in. Ik hoop dat dat bij jou ook zo zal zijN! Sterkte en succes!
@SterretjeRowan - “Hey,Ik ben een tijd...„ Heel herkenbaar. Ik voel ook de laatste dagen zo onzeker en bang...nu weer vochtverlies waarschijnlijk gewoon urine of afscheiding maar zo bang dat het vruchtwater is....terwijl er geen aanleiding was maandag nog controle geweest alles ok....
Ik denk dat het gevoel zal blijven tot we onze baby gezond in onze armen hebben... Het worden lange aftelweken.....
Hey,
Ik ben een tijdje vann het forum weggeweest. Het verlies van mijn eerste kindje op 26 weken was een zwaar proces en nu nog steeds. Ook omdat ze geen oorzaak hadden gevonden.
Toen ik na 6 maanden nog steeds niet zwanger werd, ben ik naar fertiliteit geweest. Na laprascopie hebben ze ontdekt dat ik door bevalling infectie had op mijn eileiders. IVF was nog de enige optie. Na de 2de terugplaatsing werd ik eindelijk zwanger. Ondertussen ben ik 22 weken. Ik kamp enorm met stress en angst. Vooral omdat de periode terug aanbreekt van het verlies van eerste kindje. Ik vind het zo erg dat ik me steeds zorgen maak. Placenta ligt nu vooraan en ik voel het niet vaak. Soms eens heel hevig en sinds gisteren bijna niets. Dit was ook zo bij vorige zwangerschap. Ik koppel alles daar terug aan. Heeft iemand ook die zorgen of stress?
Ze zeiden dat mijn polsslag veel te hoog stond en dat dit niet gezond is. Nu ben ik bang dat ik ons kindje hier tekort mee doe. Straks houdt het iets aan over.
Sorry voor de lange reactie .... Ben zo bang
@mientjemuis - “Ik lees even mee op ...„ Ik deel je angst, het is moeilijk om daarmee om te gaan.. Vorig jaar mei bevallen van ons zoontje bjj 16 weken. Op dit moment 35 weken zwanger van onze dochter en deze zwangerschap is niet makkelijk geweest. Vanaf 18 weken al thuis en in en uit het ziekenhuis vanwege nierstuwing. Slik nj nog 14 pillen per dag hiervoor. De gyn hsd niet verwacht dat ik zo ver zou komen in de zwangerschap. Het moeilijkste vind ik nu dat ik ons meisje elke dag heerlijk vodl bewegen, maar je hebt haar nog steeds niet in je armen.. Nog steeds de angst dat het mis kan gaan. We hebben nu een datum gekregen voor de inleiding van de bevalling. Dit geeft wel iets meer rust, maar de angst blijft.. Heel veel sterkte voor slalalle meiden hier
iK heb ook een missed abortion gehad.
Alleen het vruchtje heeft mijn lichaam nog niet verlaten dus ik moet nog steeds wachten op een miskraam.
als het na het weekend nog niet gebeurd is heb ik aangegeven bij de verloskundige dat ik abortuspillen wil.
Ik wil niet nog weken wachten tot eindelijk de miskraam op gang komt dat is alleen maar pijnlijker.
Wel wil ik weer gaan voor een nieuwe zwangerschap.
Al zou ik deze nooit vergeten.
Ik zou graag mensen willen leren kennen die ook in zo`n situatie zitten en of hebben gezeten en die ook opnieuw zwanger willen worden of weer zijn geraakt.
Dus als jullie me willen toevoegen en willen praten graag dat zou mij ook een goed gevoel geven.
@lovegin - “@sisii - “@kleintj...„ Mijn dochtertje van 18weken zwangerschap is ook overleden maar indd niet door dit bacterie dacht daar eerst wel aan toen ik de uitslag kreeg.. Heel erg dat je dit hebt moeten meemaken 39 weken is een voldragen baby..
@sisii - “@kleintjopkomst - ??...„ Ik ben ook drager van gbs bacterie. Toen onze zoon werd ingeleid kreeg ik 2 zakken antibiotica toegediend voor de bevalling. onze dochter is met 39 wk stil geboren . gbs is bij haar geen dood oorzaak geweest. Eden mocht 24 uur na de bevalling mee naar huis en is nooit ziek geworden van de gbs bacterie.
@kleintjopkomst - “@sisii - “Nou dame...„ Ik had een afspraak in het ziekenhuis.. En ze zeiden dat het helemaal niet erg is om draagster te zijn.. Zeker meer dan de helft van de vrouwen is drager van dit bacterie.. Bij een eventuele volgende zwangerschap wordt er gekeken rond de 36 weken of deze bacterie actief is.. Mocht dit zo zijn dan moet ik voor dat de bevalling begint naar het ziekenhuis om anti biotica te krijgen.. En dit geldt alleen voor als ze het bacterie in de urine aantreffen.. Niet als het actief is in de vagina.. Dus ben wat dat betreft wel gerustgesteld
@sisii - “Nou dames ik heb sle...„ Ik ben ook drager van een bactirie maar zover ik weet is dat niet een oorzaak voor vroeggeboorte. Ik ben zelf ook een 2ling kwijt geraakt met 22 weken en ben nu weer zwanger van een meid. (23 week). Het proces erna is wel zwaar om weer zwanger te zijn omdat je alle kleine dingetjes voeld en nog sneller overstuur bent. Maar kijk wat je ervoor terug krijgt! Volgens mij heb ik het zelfde als @davinella want ik moet nu ook in het ziekenhuis bevallen en antibiotica krijgen. Maar kan je dit niet met een verlos bespreken of ienand in het ziekenhuis.
Ik lees even mee op jullie forum. Precies een jaar geleden ben ik met 15 wkn zwangerschap bevallen van een dochter. Ze had chrimosomenafwijking trisomie 18. Nu ben ik 27 weken zwanger, weer van een meid. Alle extra onderzoeken (zoals nipt) waren goed. Maar toch blijft de angst dat het fout gaat.....blijft zo`n wonder zo`n hummeltje dat in je buik groeit!
Ik wens alle meiden met verdriet om verlies heel veel sterkte.
@sisii - “Nou dames ik heb sle...„ Ik ken het bacterie niet, maar misschien toch nog eens goed bespreken met je gyn? Wat er gedaan kan worden voor ee volgend kindje...
Dan weet je precies waar je aan begint... ik wens je natuurlijk heel veel succes en hoopheel hard met je mee dat het allemaal goed mag gaan!
Nou dames ik heb slecht nieuws gehad.. Heb me uitslag gehad na mijn vroeggeboorte met 18 weken.. Ze hadden natuurlijk alles onderzocht en daaruit bleek dat ik drager ben van het ecoli en gbs bacterie. Nu lees ik zoveel nare verhalen.. Ben bang om weer zwanger te raken.. Toch moet ik het risico nemen.. Heb al sinds jongs af aan een grote kinderwens gehad..
@sisii - “Ik ben bevallen na e...„ Ik had je berichtjes gelezen in week 18... en wil je veel sterkte toe wensen!
Ons zoontje overleed na zijn geboorte pas, na een voldragen zwagerschap. Om die reden werd me aangerade om een half jaar te wachten, zodat mn lichaam eerst goed kon aansterken.
Maar de wens was zo groot en ik voelde me weer goed en gingen we er na 3, 5 maand weer voor.
Heb je het besproken metje gyn?
Ik ben van mn 1e zoontje onverwachts zwanger geraakt. Daarna nog eens onverwachts, maar dat werd een vroege miskraam.
Van ons 2e zoontje was ik meteen de 1e ronde zwanger, die kwam te overlijden door een afwijking.
Deze keer ronde 2 zwanger geworden.
Dus gelukkig ook iedere keer snel.
Veel succes alvast in ieder geval! Ik vond het zwanger worden deze keer wel heel zwaar. Heb veel stress ervan gehad. Maar het is het allemaal zo dubbel en dwars waard. Al het moois wat we er voor terug krijgen.
Naar mijn idee maakt het geestelijk niet veel uit wanneer je er weer voor gaat. Het blijft erg spannend nadat je eenmaal een kindje hebt verloren. Ik ben nu 15weken zwanger trouwens van ons 3e wondertje.
@sisii - “Ik ben bevallen na e...„ Hoi ik ben bevallen na 16 weken, voor de 2 de keer dus helaas dat het verkeerd is gegaan. Bij mij duurde het een jaar. Januari is kennelijk mijn maand om zwanger te worden. Op dit moment weet ik nog niet of ik weer wil, want vind het zeer pijnlijk allemaal en echt verdrietig om dit mee te maken. Het is al zo`n kindje. Sterkte allemaal meiden die dit ook mee moeten maken. En veel liefde en plezier voor diegene die het wonder wel mogen mee maken
@lovegin - “@sisii - “@lovegin...„ Ik wens je een mooie zwangerschap toe met veel geluk en hopelijk een mooie bevalling! Van een super gezond wondertje
@lovegin - “@sisii - “@lovegin...„ Ben blij dat er toch na zown rotte tijd.. Mooie tijden aanbreken.. Dat je een gezonde knul hebt!! Dan weet je waar je het toch weer voor doet! Dit s dus voor mij ook een reden om het toch weer te proberen.. Heel erg bedankt! Ben je nu zelf ook bezig om voor een 2e (3e) kindje te gaan?
@sisii - “@lovegin - “@sisii...„ Ja hoop het voor je meis.
Nee Noa is van de 1 op de andere dag gestopt met leven in mijn buik. Ze hebben alles onderzocht en ze is gewoon gezond verklaard. geen oorzaak gevonden doordat dit op het laatst was hebben ze mijn zoontje met 37 wk ingeleid en ben ik precies met 37 wk van hem bevallen. elk volgend kindje zal met 37 wk worden ingeleid ..
@lovegin - “@sisii - “Ik ben b...„ Ik ben ook best vruchtbaar bij mijn zoontje 1e maand gelijk zwanger en bij mijn 2e was k ook meteen zwanger.. Of dat nu ook het geval zal zijn dat weet ik niet.. Maar ik hoop stiekem wel snel weer zwanger te mogen zijn! Maar heel erg dat je je dochter bent verloren na 39 weken!!! Dat is toch echt een vreselijke harde klap geweest.. Heb je haar nog levend mogen meemaken? Als dit niet te persoonlijk is xxxxx
@sisii - “Ik ben bevallen na e...„ Gecondoleerd meis.
Onze dochter zijn wij verloren na 39 WK zwangerschap. Was na 2,5 maand van onze zoon in verwachting. Dus heel snel 1 x ongesteld maar. Na Eden ben ik aan de pil gegaan voor 3 x & ben afgelopen maand weer gestopt. Ben gelijk weer zwanger..
Weet niet of het bij jullie eerder zal zijn ivm een kortere duur van jullie zwangerschap. Hoop dat je snel zwanger mag zijn :)
Ik ben bevallen na een zwangerschap van 18 weken.. Van een prachtige dochter.. Helaas is zij overleden tijdens de bevalling.. Nu willen wij het graag gewoon Weer proberen om zwanger te worden... Als de 1e menstruatie geweest is.. Zijn er meer dames die zown gelijke situatie hebben meegemaakt en hoe snel zijn jullie weer gaan proberen zwanger te worden?
Na het verlies van Noa* na een zwangerschap van 39 weken 24 dec 2013. Zijn we op 27 nov 2014 trotse ouders geworden van onze levende zoon na 37 weken.
Vanmorgen positief getest dus nu voor de 2 de x zwanger na verlies.
@Mamavanle - “@D83 - “@D83 - “...„ Goeie tip! Het bleek idd roodvonk en voor mij niet schadelijk als ik het zou krijgen. de kans is klein omdat ik het vroeger al. Twee keer heb gehad als kind.
@D83 - “...„ Morgen maar naar de huisarts...ik denk dat het roodvonk is ... Volgens mij kan dat niet veel kwaad in de zwangerschap maar vind nog steeds eng....
Pfff hier even veel stress.... Onze dochter heeft zeer waarschijnlijk de vijfde ziekte....tja nu maar hopen dat ik het ooit gehad heb. Maar ow wat vind ik dit eng :(
@Mamavanle - “@Proud To be Mom - ?...„ Aaah dat is inderdaad. Niet zo fijn
Hoop echt voor jullie. Op goed nieuws
En dat jullie toch ooit een gezonden.zwangerschap
Mag hebben.
@Mamavanle - “@PoePSie18 - “@Mam...„ Hoi ik heb zelf ook 0 negatief
Maar ik heb bij mijn 1 ste zwangerschap 2
Spuiten gehad in me boven been
Een in de zwangerschap. En.een naar de Zwangerschap
Bij mijn 2 de 1 spuiten gehad 2 de was niet nodig
Ze zij ook als ik.die spuiten niet nam
Dat ik nooit meer Zwanger kon.worden
Heb 3 Kids en 3 miskramen gehad
Nu 8 weken zwanger
Laat je niet gek maken
Rustig aan doen stress maakt ook.een miskraam op
En heb jij.die spuiten wel gehad??
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in Verlies
reacties (1039) Verversen