Mijn middelste zoontje heeft veel angst voor de kapper. Zijn haar word erg lang en zit voor zijn ogen. Eerder was hij ook aan huilen maar liet het knippen wel toe. Soms ging het ook wel goed. Maar nu laat hij niets toe, is heel angstig. 2 afspraken gehad bij kapster maar willen hem niet knippen op deze manier. Wat ik ook begrijp! Lang haar zougeen probleem zijn maar ook thuis is kammen drama, wilt geen elastiekje in zijn haar zodat het uit zijn ogen zit. Kapster stelde voor om elke keer even binnen te lopen, zodat hij een beetje went als zijn broer geknipt word bijvoorbeeld. Dit gaat goed maar zelf knippen onstaat er paniek Een thuiskapster zelfde probleem. Iemadn hier tips voor? Hih is heel onverzorgd nu en zit in zijn ogen. Ik zie eigenlijk alleen nog maar de tondeuze als oplossing maar dat zou ook onder dwang moeten😞 De kapster zei laat het los en dan is het maar even zo en niksaantrekken van wat anderen van zijn haar vinden. (Belangrijkste is het haar zit in zijn ogen en heeft er last van) Jullie ervaring met jullie kids en is het goed gekomen?
hebben ze bij jullie geen 'kinderkapper'? Bij ons in het stadje hier in NZ hebben ze bij een paar kappers een kinderhoek, dan zitten ze in een soort botsautootje een filmpje te kijken, terwijl de kapper/kapster razendsnel met de schaar in de rondte holt. Soms zijn er balonnen, muziek, lichtjes en speelgoed, net waar het kindje zoet mee is. Ook heb je soms thuiskappers die speciaal kinderen doen. Is hij vooral bang van het geluid, de actie, het in de stoel zitten? Als het geluid is, zouden oordopjes misschien helpen?
Het hielp bij mijn zoon, die ook echt extreem angstig was, om hem de keuze te geven. Of naar de kapper of mama doet het. Ook bleek hij het heel vervelend te vinden dat zij haar zo nat werd gemaakt aan het begin en had hij heel veel last van de kriebelende haartjes die eraf kwamen. Het was echt zoeken naar wat de minst slechte oplossing was en dat is voor beide echt niet leuk. Het is iets waar je doorheen moet, linksom of rechtsom.
Ik ben wel eens met ons zoontje naar de kapster in het ziekenhuis gegaan en heb de pedagogisch medewerker van de kinderafdeling gevraagd mee te gaan. Was geen probleem. Dat hebben we 3x gedaan en toen was het oké. Zij had goede trucjes om ons zoontje af te leiden en ervoor te zorgen dat hij het niet eng meer vond. Daarna gingen we nieuwe gel halen of hij mocht een kleurtje in zijn haar. Zo'n carnavalsspray
Zelf haar laten knippen bij een pop? Boekje voorlezen? Filmpje aan? Snoepjes tijdens het knippen? Oma, je man of buurvrouw met hem laten gaan ipv met jou mee? Mijn ervaring is nl dat als ze eenmaal gestresst reageren, dat vaak aan mijn reacties ligt en dan bijvoorbeeld niet aan de angst voor het knippen....
Zelf knippen? Doe ik ook, gaat beter dan bij de kapper. Bij de hema verkopen ze een betaalbare kapperschaar en die is goed genoeg. Ik word er zelf steeds beter in en krijg vaak complimenten.
Is zelf doen een optie? Mijn zoon wil niet naar de kapper en dus doe ik het al jaren zelf. Ik vind kapper gaan ook niet iets om een moeten van te maken, al wil ik ook dat hij er netjes bijloopt is het wel een andere grens dan bijvoorbeeld met tanden poetsen de grens zou zijn. En ik moet eerlijk zeggen dat die ene keer dat hij wel bij de kapper ging,, het ook niet beter zat dan dat ik het zelf doe. Ik vrees alleen dat dat meer iets zegt over de kwaliteiten van de kapster... Maar met de tondeuse in meerdere standen, een uitdunschaar en een gewone schaar is het best professioneel na jaren oefenen. 🙈😅 En als ze hem vragen of hij bij de kapper is geweest en hij heel trots zegt dat ik het heb geknipt is dat ook wel heel vertederend. Er komt vast een moment dat hij het niet meer wil, voorlopig genieten we samen van het kapperen (nou ja, hij van het filmpje wat dan aan mag)
Thuis heel veel kappertje met hem spelen. Filmpjes van kappers laten zien. Hem controle laten hebben. Vragen wat hij spannend vindt en wat er helpt. En dan naar een speciale kapper met veel geduld. Gelijk goed kort knippen, dan kun je even vooruit;)
Ja ik ben van het doordouwen, maargoed dan krijg ik weer commentaar dat er gevolgen aanzitten en een kind een trauma oploopt. Ik ben een beetje trauma moe en ik denk dat we onze kinderen allemaal een beetje te soft maken. Dus lekker naar de kapper blijven gaan, er is er vast nog wel een die het aandurft. Wat toetenvegers mee om snot slijm en haar uit het gezicht te vegen en klaar. Koekje als beloning en dan een paar weken later weer opnieuw.
Ik ben ook echt wel van het doorgaan en zeker met de hoop dat het dan achteraf mee is gevallen. Ik heb dan ook een tijdje op een kdv kinderen geknipt onder het mom van scheelt tijd voor ouders. Er was toen ook een kindje die wij echt met man en macht stil moesten houden. Ik heb er het beste van proberen te maken maar het werd ook gewoon gevaarlijk. Je werkt toch met scherpen materialen en je wilt ook niet met je schaar of tondeuse in een oog of in oren knippen. Dus zo simpel en belonen met een koekje werkt soms echt niet ;)
Ja ik snap je wel hoor. Hier word er gewoon soms tandengepoetst in de houtgreep want moet nu eenmaal gebeuren. Aankleden gaat ook onder zwaar protest. Maar dan iser geen intense angst in zijn ogen. Mijn zoon is zo zo bang. In de houtgreep bij de kapper zoals mijn zoontje doet is geen optie en ook nog heel gevaarlijk
Heeft het hem misschien wel eens zeer gedaan dat hij daarom bang is, misschien wat klitten gehad? Anders zou het haar van tevoren insprayen met 'wonderspray' (klittenspray van de kruidvat) en door kammen kunnen helpen?
Nee niet dat ik me zo kan bedenken! Klitten doet het niet echt vanwrge de conditioner. Ik vind de wonderspray wel een heel goed idee!! Ga ik morgen gelijk halen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (58) Verversen