Nee ik kijk bewust niet. Ik heb laatst - toen die kinderen die in de Amazone kwijt waren geraakt - al wekenlang daarmee in gedachten rondgelopen dus zoek het niet bewust op.
Persoonlijk vind ik het geld verdienen over de rug van de ellende en het verschrikkelijk grote verdriet van deze mensen. Ik kijk daarom niet. En omdat ik een documentaire kijk om ergens iets van te leren. Voor mij voelt dit als aapjes kijken. Voelt niet goed.
Ik heb het huilend zitten kijken . Zulke dingen grijpen mij altijd zo ontzettend aan , dat ik er dagenlang ,is het niet wekenlang ,mee rond blijf lopen . Maar ergens vind ik het toch nodig om te kijken . Voor de nabestaanden en voor de overleden kindjes ,zodat zij door iedereen gezien worden ,en niet alleen van horen op het nieuws. Ik weet niet hoe ik dat uit moet leggen hoe ik dat bedoel.
Ik heb het niet gekeken want hoor en zie nog heel vaak hoe verdrietig mijn moeder nog altijd is nadat ze haar zoon die toen nog maar 7 jaar was onder een vrachtwagen is terecht gekomen is met buitenspelen. En het is al 40 jaar geleden maar ze kan dit verlies nog altijd geen plek geven. Ik heb overigens mijn oudste zoon naar mijn broer genoemd en daar heeft ze soms ook nog moeite mee…. Ik ben dus zelf te emotioneel om naar dit soort documentaires te kijken. Ik blijf er echt heel erg in hangen…. 😔
Mijn hart huilt voor deze ouders en voor iedere ouder die een kind is kwijtgeraakt door een ongeluk of ziekte. Wie een kind verliest, zal de pijn en het gemis elke dag meedragen. Hun leven wordt nooit meer een 10.
Er werd een aantal dagen terug al gezegd bij NU, dat men de risico's kende. Als dat zo is, hoe kun je het dan verkopen of toelaten dat het verkocht wordt? Vraag ik me af. En kunnen ze, terwijl ze ervan wisten, nog goed slapen na dat ongeluk?
Ik heb de documentaire niet gezien, maar ik ben blij dat hier aandacht voor is.
Mijn man heeft na een kwartier de tv op een andere zender gezet. Hij zei: Het is allemaal heel erg, maar ik kan er niet langer meer naar kijken. Ik gaf hem gelijk. Ik zat ook de hele tijd met een brok in mijn keel.
Ik.vond het een heftige maar mooie documentaire. Toch wordt de documentaire met een gevoel van hoop afgesloten dus ik kon het daardoor ook weer loslaten.
Ik twijfel om het terug te kijken. Het trekt me enerzijds wel uit interesse, maar ik weet ook dat ik dan een groot deel van de dag van slag zal zijn. Zoiets gaat enorm in mijn gevoel zitten.
Ik denk dat het komt omdat je als je kinderen hebt pas echt goed beseft dat een ongeluk in een klein hoekje zit. Dat kinderen je kostbaarste bezit zijn en daar mag gewoon niks mee gebeuren ❤️
Ja ik heb de doucumataire gezien ik vond het heel heftig dat ze hun kind heb verloren hier kom je nooit meer overheen en 1 ouders 2 kinderen verloren is gewoon verschrikkelijk. Ik moest zelf ook een traantje laten vond het echt heel heftig om zien.
Ja hier.. pff "je kan niet meer voor je kind zorgen...maar wel voor je verdriet zorgen " ze plande in haar agenda dat ze naar huis ging om te huilen zodat de druk eraf is...mijn hart breekt. Hoe kom je zoiets te boven.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen