Onze zoon is 5 jaar. Al 4 jaar lang kampen we met problemen in de vorm van woede, drift en agressie bij hem. Dit in de vorm van hard (maar echt maximaal) krijsen tot bijten, slaan, schoppen, knijpen. Daarnaast is hij zindelijk van ontlasting sinds hij drie jaar is maar blijft plassen een probleem. Dagelijks plast hij 1-2-3 keer in zijn broek (niet volledig, maar wel zoveel dat we hem moeten omkleden).
Vorig jaar hebben we hulp gezocht bij GGZ waarbij we werden aangehoord en er werd gestart met bewegingstherapie. Dit was meer een leuk speeluurtje dan dat hij er iets mee deed, voor het gevoel van ons ouders dan. Er werd kort iets gezegd over reflex integratie. Nadat onze dochter uitzonderlijk hoogbegaafd bleek te zijn, hebben we de keuze gemaakt om ook onze zoon te laten testen om mogelijk zijn gedrag te verklaren. Hij bleek hoogbegaafd maar de toetser/expert gaf ook aan dat hij zich niet volledig had gegeven. Hoewel hij al op de wachtlijst stond, refereerde ook zij naar reflex integratie. Nu vraag ik me toch in afwachting van af ... zijn er hier mensen die ervaring hebben met reflex integratie, MNRI- de masgutova methodiek?
Zo ja, kun je er meer over vertellen? Duur therapie, werkwijze, merkbaarheid/verschillen...
wij zijn onlangs gestart en tot nu toe erg tevreden. Moet wel zeggen dat ik niet verwacht dat onze zoon adhd, add, autisme etc heeft.
Wij gingen voor bedplassen, boze buien en moeite met lezen.
We zijn nu een aantal keren geweest. Lezen is enorm verbeterd. Boze buien zijn een stuk minder. Bedplassen is iets verbeterd, maar nog niet opgelost.
Onze ervaring met deze praktijk is heel goed. Hij vindt heel leuk om er naartoe te gaan. Zij heeft voldoende tijd voor een afspraak. Hij moet soms wat testjes doen, maar dat zijn voor hem gewoon spelletjes. Daarna gaat hij vrij spelen en legt zij mij uit wat ze getest heeft, wat ze gezien heeft en wat eraan gedaan kan worden.
Traject duurt het hele schooljaar en kost rond de 1000 euro.
Wij hebben wel ook de combinatie met osteopathie, zodat lichamelijke spanning wordt opgelost.
De therapie ken ik niet, maar je verhaal herken ik wel vanuit mijn eigen zoon. Wij hebben heel lang gekampt met extreme woedeaanvallen, waarin ik bij hem vooral onmacht zag. Hij was voor zijn 2e zindelijk (vond luiers niet lekker zitten), maar heeft nog steeds geregeld ongelukjes. Inmiddels is hij 7. De ongelukjes worden tegenwoordig gelukkig wel minder, maar met spannende tijden (zoals nu) hebben we toch weer geregeld natte broeken. Mijn zoon is vorig jaar gediagnosticeerd met ass. Als hij druk is (ook in zijn hoofd), dan zijn de plasprikkels de eerste die wegvallen. Hij merkt dan te laat dat hij moet plassen en is dan ook niet doorweekt, maar heeft wel een natte plek in zijn broek. Hij is dit jaar gestart op speciaal onderwijs en heeft nu een hele kleine prikkelarme klas. Hij is zienderogen opgeknapt. Doordat zijn omgeving rustig is geworden, is zijn hoofd dat ook meer. Hij kan nu weer vrolijk zijn. Wij zijn wel een tijd bij de ergotherapeut geweest met hem, zijn heeft ons tips en tricks gegeven om zijn prikkels te verlagen. Vooral gericht op ‘ontspanning’ zoals een verzwaringsdeken en een wiebelband op school. We zijn echt opzoek geweest wat hem helpt. Ik kan je dan ook aanraden om een goede ergotherapeut te zoeken. Heel veel succes met jullie zoektocht, ik weet hoe moeilijk het is om de juiste (werkende) hulp te vinden.
En het artikel van nog even heb ik net even vluchtig gelezen maar dat ziet er heel interessant uit. Komt neer op wat ik al jaren uit eigen ervaring roep 😉.
Ik heb er slechte ervaring mee. Met mijn zoontje met concentratie problemen en thuis ook erg van het slaan en schoppen toen hij 5 was hiernaartoe geweest. Ik dacht baat het niet dan schaadt het niet maar dat is dus niet waar. Zijn broertje was net geboren en ik iedere week naar deze behandelingen en hij vond de saaie oefeningen zo vreselijk om te doen. We hebben het een half jaar volgehouden met een hoop weerstand en er is letterlijk niets verbeterd. Het enige wat veranderde was de band tussen mij en mijn kind omdat hij mij kwalijk nam dat hij hier iedere keer naartoe moest. Toen ik aangaf de hij de oefeningen zo vreselijk vond moesten we vooral doorzetten want anders "verloor ik de regie over mijn eigen kind". Daarna kon ze zogenaamd aan een oefening zien of hij gekropen of getijgerd had. Maar volgens haar had hij dat niet. Ik een paar filmpjes laten zien waar hij prima aan het kruipen en tijgeren was. Dat heeft me gelukkig wel de ogen geopend dat de hele behandeling ontzettende onzin was. Achteraf heeft mijn zoon adhd wat je dus niet oplost met een paar gedateerde oefeningen. Hij doet het nu uitstekend met ritalin. Als ik je iets mag aanraden is het oudercoaching daar hebben wij enorm veel aan. Ze helpen ons met hoe we met driftbuien enz om moeten gaan en met het begrijpen van je kind. 5 jaar is voor veel kinderen een hele pittige leeftijd de start op school. Ze komen totaal overprikkeld thuis. De ritalin heeft daar enorm bij geholpen. Maar nu onze jongste 5 is en ik hetzelfde merk kunnen we daar door de oudercoaching beter mee omgaan (jongste heeft geen ritalin) en daar verbeterd zijn gedrag heel erg mee. Ik las pas ook op een forum juist postieve reacties op deze therapie van iemand in Delft. Maar sla de charlatans waar ik geweest ben alsjeblieft over.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (9) Verversen