Mn dochter van 2,5 jaar gaat volgende week voor het eerst een ochtend naar de peuterspeelzaal. Hebben jullie misschien tips om het afscheid goed te laten verlopen? Momenteel raakt ze in paniek en gaat ze huilen als ze al doorheeft dat mn man of ik wegga van huis dus hou mn hart vast haha. En wat moet ik doen als ze echt niet daar wilt blijven en gaat huilen als ik weg wil gaan? Haar weer mee naar huis nemen?
Ik ben thuisblijf mama dus het is niet zo dat ze per se daarheen MOET, wil het meer voor haarzelf doen zodat ze in contact komt met andere kindjes enz... dus is ook niet heel erg als ze niet daar wilt blijven. Moesten jullie kindjes er erg aan wennen of geen problemen mee gehad?

Reageer op dit topic

Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A


reacties (18)    Verversen


  • Annanm

    Dank voor jullie tips, hier kan ik zeker wat mee !! ☺️ Ben heel benieuwd komende week haha

  • My-two-Pride-and-Joys

    Je moet wel heel goed een keuze maken: óf ze gaat naar de pz, óf je doet het nog niet. Maar als je haar heen brengt, zij gaat huilen, en je neemt haar vervolgens weer mee terug, dan maak je de situatie de volgende keer alleen maar erger. Ze zal er toch aan moeten wennen en ik zou het zeker aanraden haar voorlopig wel te laten gaan, ook al moet ze huilen.

    Het beste is haar erop voor te bereiden, dat ze straks met andere kinderen kan spelen en dat mama even naar huis gaat en na een tijdje weer komt halen. Bij de deur geef je haar over aan een van de leidsters, je geeft een kus en dan ga je weg. Niet blijven hangen, want dan maak je het voor jezelf en vooral voor haar alleen maar lastiger. Met de leiding spreek je van te voren af, dat als het écht niet gaat, ze je dan bellen en kom je haar halen.

    Je moet in ieder geval haarzelf niet de keuze geven of ze wil blijven of niet want dan had je haar niet eens hoeven aanmelden als het nu al elke keer drama is als je weggaat. Gaat het niet goed, kun je altijd overleggen hoe je dit het beste op kunt bouwen of dat je nog even een paar maanden wacht en het dan opnieuw probeert.

  • .Familyfirst

    Mijn dochter heet ook de eerste tijd veel moeite met het afscheid nemen gehad, echt huilen en krijsen deed ze, ik gaf haar altijd aan de juf zeg maar, dan was het iets minder erg, en zodra ik dan weg was duurde het ook niet lang voordat ze stopte. Wij hebben een app met de psz en via een app hielden/houden ze mij dan op de hoogte.

  • Assiral

    Het afscheid zo kort mogelijk houden. Verder gewoon echt weglopen als je zegt dat je weg gaat en niet meer terug lopen als je ziet dat ze huilt. Dat huilen is vaak maar even en voordat jij de straat uit rijd zijn ze vaak alweer stil. Desnoods bel je even na een uurtje om te vragen hoe het gaat.

  • Myrtheflower

    Misschien mag je vanwege de versoepeling wel even mee naar binnen zodat ze haar stoeltje aan jou kan laten zien (ik moest mijn dochtertje bij het hek buiten achterlaten)

  • Mamavanbijnazes

    Bij 3 kinderen was er er nooit wat aan de hand. Ging meteen goed. Nummer 4 was en is een ander verhaal. Hij vind het nog steeds erg lastig (word aan gewerkt). Het is nu zo ver dat ik hem rustig kan achter laten bij zijn favoriete en vaste juf zonder dat hij huilt. Wel moet ik altijd zeggen: Jij, gaat naar school, spelen met de kindjes en buiten spelen. Mama gaat naar huis en boodschappen doen. Als mama klaar is dan kom ik jou weer ophalen. Soms wil hij echt niet maar ik neem hem niet mee terug. De eerste keer belde ze mij wel een uur eerder of ik hem op wilde halen want ze wilde de dag positief en leuk afsluiten nadat hij eindelijk leuk aan het spelen was buiten.

  • tienus

    Zo als hieronder gezegd, niet mee terug naar huis nemen. Dan bevestig je juist dat ze reden heeft om te huilen. Straal uit dat het goed is en dat je ze weer op komt halen. Ik weet vanaf de kant van peuterspeelzaal ook echt dat kinderen meer moeite hebben met een ouder die blijft dm afscheid lang maakt, als de ouder uit het zicht is zijn de tranen met paar min weg. Nu weet ik ook hoe het als ouder is om een kind in tranen achter te laten, zo niet leuk! Maar wel goed om om te leren gaan met afscheid en vertrouwen te krijgen dat je ook weer terugkomt.
    Dus stel je erop in dat ze gaat huilen, maar pak door. Bespreek het vooral niet eindeloos met haar. Benoem vooraf gewoon dat ze daar leuk mag gaan spelen, mama boodschappen gaat doen en je ze weer op komt halen, het zal wennen zijn maar wel goed voor haar (vind ik dan 😉).

  • mamavananouk

    Afscheid kort houden en weglopen . Houd er maar rekening mee dat kind gaat huilen . Maar dat dat na paar minuten ook wel weer voorbij is als je weg bent

  • Spencer

    Afscheid kort houden en je zelf groot houden. Als jij emotioneel wordt merkt je kind dat en daarmee bevestig je voor haar dat het eng is. Dus ook niet meteen weer mee naar huis nemen.Van te voren uitleggen dat je er heen gaat, mama een kus/knuffel geeft en over een paar uur weer op komt halen. Dat ze daar lieve leidsters en andere kindjes hebben en veel om mee te spelen. Misschien mag haar knuffel of tutje ofzo mee?
    Als je daar minutenlang voor het raam blijft zwaaien maakt het dat alleen maar moeilijker en verwarrender voor haar.
    Ik zou die eerste keer gewoon na een uurtje bellen hoe het gaat.
    Meestal hebben de mama’s het er langer moeilijk mee dan de kids 😀

  • Paperdoll

    Terug mee naar huis nemen zou ik nooit doen. Zo gaat ze blijven huilen, want huilen is weer naar huis met mama. Mijn zoontje is 2,5 jaar altijd bij mij thuis geweest en hier in België gaan ze vanaf 2,5 jaar naar school 5 dagen per week en ging meteen goed vanaf dag 1. Uiteraard heeft hij ook wel eens een mindere dag gehad, maar over het algemeen ging het goed. Ik houd het afscheid altijd kort en we doen altijd hetzelfde. Kus, knuffel, high five en dan loopt hij zelf naar binnen. Ook was ik zelf altijd heel vrolijk en positief erover. Als jij gaat staan treuzelen en verdrietig kijken, gaat je kind denken wat een hel moet dat hier zijn. Dus blijf positief en gewoon doen.

  • Julia1989

    Mijn dochter had met die leeftijd erg veel moeite met naar de peuterspeelzaal gebracht worden. Tot 2 jaar naar de kinderopvang ging prima. Met 2.5 jaar nieuwe plek, en dat was iedere keer huilen. Ze zei dat ze het spannend vond. Ik gaf haar wel altijd af, ookal huilde ze. De juffen gaven aan dat het altijd binnen 10 min over was en de rest van de dag speelt ze gewoon leuk mee. Meestal gaf ik kus, vertel ik haar dat ik wegloop en dat de juf haar naar binnen breng. En dat doe ik dan ook natuurlijk, ongeacht of ze huilt. Corona maakte alles wel wat onhandiger wat dat betreft. Ik had ook vaak een knuffeltje bij voor haar, soms was ze daardoor minder bang en begon ze tegen de juf te kletsen over der knuffel en dan was alles ok. Misschien werkt dat ook voor jouw kindje.
    De juffen gaven aan te bellen als ze verdrietig bleef, maar dat hebben ze nooit moeten doen.

  • Javian

    Thuis voorbereiden wat er komen gaat, ook dat jij dan weg gaat.
    Als peuterleidster ben ik geen voorstander van uithanden trekken, wel overpakken dan vanaf mij nog een knuffel/kus en dan klaar. Mijn ervaring is hoe langer het afscheid is hoe moeilijker het voor beide is.
    Mocht een peuter lang blijven huilen dan bellen we maar we sturen vaker na een half uur een foto van een blij spelende peuter.

  • Mama3prinsesjes

    Zo is t bij m’n kindjes exact gegaan idd

  • Tweede83

    Die leeftijd had m'n dochter toen ze veranderd was van gastouder naar kinderopvang. Bijna Elke ochtend huilen. Lag ook een beetje aan een leidster die nu weg is. Huilen werd ook minder. Heb wel doorgezet. Ik zou het uitproberen en het afscheid kort houden. Na een paar keer word het beter. Zo niet kun je altijd nog overwegen om haar thuis te houden

  • XooXooX

    Ik zeg altijd: thuis zorgt mama of papa voor je. Op school zorgt de juf voor je. Ik ken de juf en ik weet dat je daar veilig bent. Ik kom je straks weer halen.

    Ik ben geen voorstander van het uit de handen rukken van een kind. Al sturen sommige peuterjuffen daar wel op aan. Er zijn wel eens lastige ochtenden geweest, maar meestal gaat het heel goed. Als ze een beetje moeite heeft knuffel ik haar en zeg ik dat ik weet dat ze naar binnen gaat zodra ze er klaar voor is. Nog nooit mee naar huis hoeven nemen. Soms een spelletje. Ga je met reuzenstappen naar de deur of wil je springend?

    Trouwens...straks is natuurlijk een abstract begrip. Bij mijn dochter duurde het wel even voor ze door had hoe lang ze daar moest blijven.

    In het begin hebben we haar 1 keer op moeten halen omdat ze zo verdrietig was.

    Succes ermee! Fijn dat je thuis bent, dan kun je haar altijd ophalen als het nodig is. Waarschijnlijk gaat ze heerlijk kunnen spelen daar.

  • Vlindermoeder

    Hoe drukker jij je maakt, hoe moeilijker het is voor je dochter. Ze is 2,5, dus je kunt haar best een beetje voorbereiden op wat komen gaat. Huilen breekt misschien je hart, maar als je haar weer mee naar huis neemt 'verpest' je eigenlijk eigenlijk in mijn ogen. Ze moet gewoon even wennen. Als het echt niet gaat, dan haal je haar na een uur weer op

  • Nog-even!

    Gewoon een halfuurtje blijven en dan je kind overhandigen aan de juf. Zwaaien bij het raam, en na een uurtje bellen om te horen hoe het gaat. Huilt je kind dan nog, dan ga je terug om er nog bij te blijven, zodat ze gaat wennen... (in overleg met de juffen natuurlijk).

Populaire topics
Populaire blogs

Babynamen zoeken

Jongensnamen | Meisjesnamen | Babynamen top 50