Wat waren deze afgelopen twee weken spannend zeg, ik ben opgelucht dat het wachten nu voorbij is. Het werken, het versieren van het huis voor de kerst en leuke dingen doen hebben de weken iets sneller laten gaan gelukkig :)
Ongeveer 2 dagen na de terugplaatsing kreeg ik last van maagzuur en dat was heel erg vervelend. Ik heb in plaats van het zelf even op te zoeken gewoon even gebeld om te vragen wat ik daar dan voor mocht na de terugplaatsing. Ik kreeg het advies om rennies te nemen, maar die hielpen maar voor een uurtje ofzo.
Na het weekend werd het eigenlijk alleen maar erger, verder had ik al vrij snel last van gevoelige borsten maar dat heb ik altijd voor het begin van een nieuwe cyclus. Het was toen ook ongeveer het moment dat ik voor het eerst over mijn nek ging tijdens het tanden poetsen en zelfs 1 keer bijna te laat was en boven de wc hing.
Hmm, heel vreemd.
Ik ging dat zelf even opzoeken en ik kon alles teruglinken naar de Utrogestan en manlief en ik hebben er heel smakelijk om gelachen.
Aan het einde van vorige week begon het een beetje te kriebelen om een testje te doen, ik had nog wel een paar action testen liggen en die hebben we toen gedaan. We zagen allebei wel iets heel lichts, maar te ver weg om het serieus te nemen. Heb zelfs online nog gekeken en rondgevraagd naar de betrouwbaarheid van die testen en die blijken dus prima betrouwbaar.
Het maagzuur werd zo vervelend dat ik in combinatie met dat en de misselijkheid tussentijds ook nog flink last kreeg van boeren, nou toen begon er wel een klein belletje te rinkelen hoor. Ook vond ik mijn borsten er gekker uit gaan zien en viel me de 'bekende' blauwe aders op die je in alle symptomenlijstjes leest als je gaat zoeken naar vroege symptomen.
Op vrijdag nog een test gedaan en weer stond er een streepje... In de middag was er een monteur voor de tv en die vroeg hoe onze gezinssamenstelling was en of we een kinderwens hadden waarop manlief vertelde dat we al heel erg lang bezig zijn en een test gedaan hadden en dat die er hoopvol uitzag.
Ik vond het heel gek om dat uit zijn mond te horen, maar werd er wel heel erg blij van. :):)
Vrijdagavond hadden we samen besloten dat ik de volgende ochtend na het werk de kruidvat testjes zou halen en een digitale. Die digitale durfde ik echt niet te doen, maar manlief stond erop!
Oke oke, op zaterdagmiddag na het werk ik naar de kruidvat geweest en die testjes gehaald, maar de schappen van die digitale waren leeg. Shit! Moest ik ook nog naar de Etos en daar was het super super druk en ik was veel te bang dat er ineens een bekende in de etos stond waarvan ik niet wilde dat die op de hoogte zou zijn. Ik heb nog 2 andere producten gepakt waarvan we nog genoeg thuis hadden maar nooit weg is en daartussenin de digitale test gedaan en ben toen in de rij gaan staan.
Wat spannend is dat zeg! Eigenlijk belachelijk, maar het voelde gewoon zo.
Manlief was op zijn werk maar wilde dat ik ze allemaal ging doen, ik had nog wel willen wachten op hem maar hij kon niet meer wachten. Ik eigenlijk ook niet, maar had het wachten op hem niet vervelend gevonden.
Ik had urine in de ochtend opgevangen en toen ik thuis kwam ook.
Dan kon ik die van de kruidvat doen met 2 verschillende urines.
Ondertussen was manlief aanwezig via de telefoon haha en stuurde ik de foto's met OOK streepjes van die 2 testen en belde hij mij;
'Ga nu die digitale doen!'
Waarop ik zei; 'Ik durf niet!'
'Doe het nou gewoon' zei hij weer.
We hingen op en toen ging ik twijfelen welke urine ik dan moest gebruiken, ik hem weer gebeld en hij zei die van de ochtend. Op de testen zag ik dat het streepje van de middag donkerder was en besloot ik met die urine de digitale te doen.
Ik had mijn telefoon op de stopwatch gezet, omdat de stick er 20 seconden in moest en met trillende handen deed ik precies wat er beschreven stond en toen legde ik hem neer en kwam het zandlopertje in beeld.
En die knipperde en knipperde en knipperde en knipperde en ik begon helemaal te trillen op mijn benen. Ik bedacht me ineens dat ik het moest filmen en heb ik de camera van de telefoon aangezet en dat filmpje duurde uiteindelijk 2 minuten!
Dat zandlopertje bleef maar gaan en bleef maar gaan en toen ineens;
ZWANGER
Ik had het niet meer, begon te trillen, knikkende knieen, begon te huilen en half aan het hyperventileren zelfs denk ik.
Toen kwam er 1-2 in beeld en belde manlief precies op dat moment en alles kwam eruit.
Huilen, ik kon niet meer normaal praten en ik hoorde hem nog zeggen maar cin dat is hartstikke mooi, waarom moet je nu huilen en ik zei dat ik het niet kon geloven en zo gelukkig was dat ik alleen maar kon huilen.
Die nacht had ik maar een paar uurtjes geslapen, gewerkt en toen die testen en toen ging alles op adrenaline en ging ik gewoon. De test had ik rond 14 uur gedaan en rond 17 uur kwam ik erachter dat ik alleen nog maar in de ochtend gegeten had door alles en moest ik echt wat eten. Maar door al die klassieke kwaaltjes heb ik overal zin in, tot het voor mijn neus staat en ik het niet weg krijg..
Dames, onze topper is gewoon nog bij ons!
Ik zit hier nu weer te janken, het is onwerkelijk en ik heb nog steeds het gevoel dat ik het over een ander heb.
Afgelopen maandag mocht ik naar het ziekenhuis om bloed te prikken en ik had wel al verteld dat we positief getest hadden en dat ik last had van al die dingen en ze feliciteerde me met het zwanger zijn en alle klassieke kwaaltjes. Ze zou nog even overleggen of ik iets kon krijgen voor het maagzuur ook.
In de middag werd ik gebeld;
'Goedemiddag, er is inderdaad HCG in uw bloed gemeten. We vinden de waarde voor 13 dagen na terugplaatsing nog niet erg hoog, komt u volgende week maandag nog eens terug voor een nieuwe bloedtest. Wat het maagzuur betreft gewoon rennies en anders even langs de drogist om te vragen wat je kan gebruiken tijdens zwangerschap. Verder moet je gewoon doorgaan met de Utrogestan tot volgende week.'
Dat nieuws was een beetje dubbel, dus er is HCG gevonden maar vinden zij het niet hoog genoeg? Wat is hoog genoeg?
Op internet zie je in de tabellen staan dat waardes voor een zwangerschap van 4 weken 5-427 zijn en ik had maandag een waarde van 97 in mijn bloed.
Dat is goed toch?
Gister en vandaag nog getest met die van de kruidvat en die streepjes lopen goed op en de kwaaltjes worden ook steeds erger. Ik heb echt overal last van!
Maagzuur, misselijk, overgeven, supervermoeid, pijnlijke borsten en mijn tepels worden nu ook wel heel erg pijnlijk. :( :):):)
Het nieuws van de bloeduitslag laat me niet echt los, maar zolang ik van al die dingen last heb is het prima en het voelt ook gewoon heel erg goed!
Kan iemand mij gerust stellen met dergelijke ervaringen?
-Liefje, mama en papa zijn zo gelukkig! We hebben ons nog nooit zo blij gevoeld en elke dag geloven we een klein beetje meer dat het echt waar is en zolang je mama lekker aan het pesten bent met al die kwaaltjes voelt het goed. Laat je de dokters volgende week heel goed weten dat je er bent, zodat ze ons gaan feliciteren en een eerste echo voor jou gaan inplannen?-
reacties (0)