Gisteren toen ik de kleine op bed ging leggen voelde ik opeens iets warms lopen. Ik snel naar de wc... en was een heleboel slijm met oud bloed. Ik schrok enorm... ook omdat ik daarvoor al veel last heb gehad van felle steken in mn buik. Na een uurtje is het gestopt, maar de buikpijn bleef. Ook vannacht. Vanmorgen de verloskundige gebeld en die vond het niet echt verontrustend... wel moet ik nu rus ...
De afgelopen 1,5 week heb ik veel last van een pijnlijk zeurend en zwaar gevoel in mijn onderbuik. Erg nerveus werd ik er van. Gisteren op mijn werk met een testje gekeken of ik een blaasontsteking zou hebben, maar alleen de leukocyten (witte bloedcellen) waren positief. Op zich zou dat dus een blaasontsteking kunnen zijn, maar t hoeft niet. Omdat de huisarts niet goed wist zeiden ze ik morgen eve ...
Het lange wachten op goed nieuws is nu geweest, maar desondanks gaat de tijd erg langzaam. Tenminste voor mijn gevoel. Misschien komt dit omdat mn man ook vrij is en ik dus de hele dag druk bezig ben en ook laat (veels te laat!) naar bed gaat. Maar de dagen duren zo lang. Ondertussen is t nog maar 1 dag geleden dat ik mn echo heb gehad. Eigenlijk ben ik gewoon veels te ongeduldig voor een zwangers ...
Ondanks een zwangerschapstest waarvan er nog maar een licht streepje te zien was... (en t vermoeden dat t dan dus niet goed zou zijn). Maar achteraf blijkt alles prima in orde zijn. Waarschijnlijk wel de 25ste uitgerekend... maar dat is natuurlijk milimeter werk. Maar kloppend hartje en alles verder prima ...
Ik weet van mezelf dat ik een verschrikkelijke stresskip ben. Vind snel iets waarvan ik zenuwachtig kan worden. Daarnaast ben ik verschrikkelijk ongeduldig. Wachten is echt een zware taak. Lastig is het dan als je zwanger bent. De eerste 12 weken zijn een grote onzekerheid... maar ook de weken daarna geven geen garantie dat je uiteindelijk een gezond kindje in je armen zult hebben. Verder duurt di ...
Vandaag liet onze jongen ons weer versteld staan. Nog geen 11 maanden en hij dronk helemaal zelfstandig uit een bekertje. Hij pakte t in zn handjes, nam eerst een (te) grote slok waarbij zn hele mond en kin onderzaten en daarna ging t goed. Voordat we t wisten had hij het bekertje leeg en zonder veel knoeien. Trots zijn we weer op hem! ...
Vanmorgen sta ik op, veels te vroeg... wie heeft dat nou bedacht om op moederdag om 6.00 op te moeten staan. Ja, ik... en niemand anders... werk als oproep verpleegkundige dus ik heb er zelf voor gekozen om op moederdag te werken. Als ik op sta denk ik... pff... ik was vergeten hoe moe ik was bij mn zoontje. Met veel moeite probeer ik op te staan en zodra mn wekker voor de 3e keer gaat besluit ik ...
Afgelopen nacht was t weer zo ver. Verschrikkelijke buikpijn en rugpijn... ik moest de volgende dag om 5.15 op omdat ik moest werken... Ik was dus vroeg naar bed gegaan. In bed bleef ik draaien. Ik wist t zeker, nu ging t fout... was zo verdrietig. Toen mn man 1,5 uur later naar bed ging was ik nog wakker... na een vervelende opmerking van mn man (nu met mn hormonen kan ik ook niet zoveel hebben) ...
Onze eerste afspraak is op 20 mei dan ben ik precies 9 weken. Ik hoop dan ook een echo te krijgen maar dat zal wel, omdat dat de vorige keer ook was.Verder moeten we dan wachten tot de volgende echo rond 12 weken. Hopelijk krijg ik wel op 12 weken... want als dat allemaal goed is willen we op 13 weken... als mn zoontje 1 word.... t aan iedereen vertellen.Spannend hoor! ...
Wat kan een mens twijfelen he? Ik had met mezelf afgesproken om morgen (dus met 7 weken en 1 dag) te bellen naar de verloskundige... gisteren ging ik twijfelen en besloot ik vandaag te bellen. Vandaag twijfelde ik helemaal en wilde ik eigenlijk volgende week bellen (met 8 wkn). Ik wil zo graag t kindje zien, maar vorige keer kwamen we met nog meer twijfels bij de verloskundige terug... ik was 8 we ...