Huisartsen (zucht)
De afgelopen 1,5 week heb ik veel last van een pijnlijk zeurend en zwaar gevoel in mijn onderbuik. Erg nerveus werd ik er van.
Gisteren op mijn werk met een testje gekeken of ik een blaasontsteking zou hebben, maar alleen de leukocyten (witte bloedcellen) waren positief. Op zich zou dat dus een blaasontsteking kunnen zijn, maar t hoeft niet.
Omdat de huisarts niet goed wist zeiden ze ik morgen eventueel nog wat urine kon brengen of voor maandag een afspraak maken. Verder zeiden ze... ja t kan natuurlijk ook goed een begin van een miskraam zijn. Ik heb ondertussen 5 dagen gewerkt (vanavond nummer 6) en ben helemaal versleten. Ik schiet gelijk in de stress... en huilend bel ik mn man.
Ik had al gevraagd of ik de verloskundige moest bellen, maar de assistente vond dat niet nodig... maar ik en mn man wel. Nadat ik een beetje gekalmeerd was heb ik de verloskundige gebeld. Die vond t echt onzin wat de huisarts zei. Ze zei dat dat gevoel heel normaal is... helemaal omdat ik druk met mn zoontje ben en zoveel gewerkt heb. Halverwege barste ik in huilen uit. Ik kon niet meer. Ben op... voel me gewoon klote. Ze heeft me verder wat gerust gesteld en ik mag eventueel volgende week even langs komen om naar t hartje te luisteren, maar ze zei dat de kans dat t nu nog mis gaat echt heel klein is.
Dank je wel huisarts dat je me zo ongerust heb gemaakt. Waar die leukocyten nu vandaag komen weet niemand, maar dat kom wel eens voor...
Ik ga nooit meer zoveel achter elkaar werken. Ik kan dit nu gewoon niet. En aangezien mn moeder oppast kan ik ook niet met een excuus mn zoontje een dagje bij haar brengen... want voor haar is zoveel dagen oppassen ook wat veel. Als ze nu zou weten dat ik zwanger was dan had t wel gekund....
Waarom wilde ik t ook al weer niemand vertellen???
reacties (0)