Verschrikkelijk zenuwachtig

Ik weet van mezelf dat ik een verschrikkelijke stresskip ben. Vind snel iets waarvan ik zenuwachtig kan worden. Daarnaast ben ik verschrikkelijk ongeduldig. Wachten is echt een zware taak.

Lastig is het dan als je zwanger bent. De eerste 12 weken zijn een grote onzekerheid... maar ook de weken daarna geven geen garantie dat je uiteindelijk een gezond kindje in je armen zult hebben. Verder duurt dit gemiddeld een week of 40... als je pech hebt (zoals ik de vorige keer) dan kan het zelfs ruim 42 weken duren. En dat alles zonder zekerheid.

Maar jammer genoeg moet je toch door die eerste 12 weken heen en een te vroeg geboren kindje heb je ook liever niet. Het is dus gewoon afwacht...

Nu betekend dat dus dat ik al 5 weken weet dat ik zwanger ben maar nog steeds eigenlijk niets weet. Vorige zwangerschap wist ik het bij ruim 6 weken en mocht ik nog geen 2 weken erna voor mijn eerste echo. Nu wist ik het dus al met 4 weken en mag ik pas met 9 weken voor mijn echo. Vijf weken stressen voor mij. Gelukkig heb ik mn lieve schatje nu rondlopen en daar geniet ik verschrikkelijk van. Zonder hem zou ik vast helemaal gek zijn geworden, maar nu de dag van de echo dichterbij komt word ik wel verschrikkelijk zenuwachtig.

Wat nou als... alle situaties zijn al tig keer door mijn hoofd geschoten. Door mn zwangerschap droom ik nu heel veel. Elke nacht word ik minimaal 3 a 4 keer wakker na een droom. De dromen die meestal gaan over een goede echo, een fijne zwangerschap die op t eind loopt, de geboorte van mn (2e) kindje of de kraamtijd... en dan wakker worden en jezelf elke keer weer vertellen... je weet nog niets, je moet gewoon afwachten is verschrikkelijk. Ik wou dat het woensdagavond was... dan wist ik waar ik aan toe was. Maar helaas... t is afwachten. Nog ruim 1 dag... en daarna nog 3 weken... en dan zitten die verschrikkelijke 12 weken erop.

haha en dan is t verder afwachten...