Ons zoontje is bijna 3. Ik begin stillaan kriebels te krijgen voor een tweede kindje. Als we aan ons zoontje vragen of hij een broer of zus wil, zegt hij elke keer stellig nee. Ik weet niet of hij het begrip heel erg kent, maar ook na het lezen van een boekje hierover, is zijn antwoord stevig nee.
Hebben jullie je kind dit ooit gevraagd? Heeft het jullie weerhouden of juist gestimuleerd om voor nog een kindje te gaan?
Mijn vriend wou vroeger ook geen broer of zus (was 3j toen zijn zus geboren werd). Ze kunnen het vinden met elkaar, maar een super band hebben ze nooit gehad. Dus hij was denk ik even gelukkig geweest als hij enig kind was.
Ik denk dat dit een vraag is die te groot is voor een 3 jarige. Ook al lees je boekjes, ze kunnen het echt niet overzien wat het is en inhoudt. Weet jij nog wat voor meningen je had als 3 jarige? ;) Natuurlijk is het leuker als ze enthousiast worden en ja zeggen op je vraag, maar ik zou me hier niets van aantrekken als het nee is. Je kunt van een 3 jarige veel verwachten, maar dit is iets wat voor een kindje van 3 te groot is om grip op te hebben / in te kunnen beelden. En dat past ook prima bij die leeftijd! Geen zorgen over maken dus.
ik was zwanger vorige jaar en toen was me dochter 5 het eindigde in een miskraam. Ze had het er niet over en xij steeds nee wil geen zusje/broertje, maar na miskraam heeft ze gehuild en tegen me broer gezegd van vind het wel jammer dat onze baby ziek en dood is geboren. dus je weet nooit hoe ze steeds reageren. Nu zwanger van een tweeling heb volgend week afspraaj voor een inleiding. en laatste maand praat ze er alleen over en vindt ze het opeebs geweldig voorheen was het huilen en overdrijven op alles. Dus ik zou als je graag een 2de wilt ervoor gaan.
Mijn nichtje zei ook telkens nee, en als je zei wil je alleen blijven zei ze ja. Maar nu is haar moeder in verwachting en verteld ze vol trots dat ze een broertje krijgt, ook al weten ze het geslacht nog niet hahah.
Mijn stiefdochter wilde absoluut geen zusje, alleen maar een broertje. Het is toch echt een zusje geworden en nu zijn ze beste vriendinnen.
Nee dat hebben wij nooit gevraagd. Dit is zo'n geval waarbij ouders zelf beslissen en een peuter op geen enkele wijze een zinnig, weloverwogen antwoord kan geven.
Bij een peuter kan een ‘nee’ op een misverstand stoelen. Bijvoorbeeld omdat hij denkt dat hij dan weg moet, of dat het broertje of zusje in zijn bed moet slapen. Misschien omdat hij denkt dat er meteen een groot kind wordt afgeleverd, of omdat hij denkt dat hij dan voor de baby moet zorgen.
Mijn oudste had dat heel vaak. “We gaan met opa en oma naar de dierentuin.” Hij, hysterisch en stellig: “Nee!” Bij hoog en bij laag, paniek en tranen. Als reden gaf hij aan dat hij dat stom vond, dat hij thuis wilde blijven, etc. Pas dagen later bleek dat hij bang was dat de leeuwen los zouden lopen en hem dan op zouden eten. Zodra we vertelden dat die achter een hek zitten en niet bij hem kunnen komen, begon hij te stralen. “Gaan we dan nu naar de dierentuin, mama?”
Hij wilde niet naar de kapper, want hij dacht dat ze hem kaal zou knippen. Hij wilde niet dat we een kitten kregen, want hij was bang dat die al het eten van de oude kat op zou eten, dat de oude kat dan dood zou hongeren. Hij wilde pertinent niet dat ik zijn kamer zou schilderen, het hele smoezenregister ging open, tot bleek dat hij bang was dat ik druppels verf op zijn bed zou morsen. Toen ik vertelde dat ik zijn bed zolang in een andere kamer zou zetten, wilde hij meteen mee om verf uit te zoeken.
Moraal van het verhaal: Onderschat de kronkels van de kinderlogica niet en maak je eigen keuze.
Wij hebbem heel lang gedacht het bij 1 kindje te houden. Mensen om ons heen zeiden dan dat het zo leuk is voor het kind om een broertje of zusje te hebben. Dat denk ik zelf in eerste instantie niet. Veel kinderen vinden een broertje of zusje hebben best lastig. De aandacht moet verdeeld worden en ze huilen, pappa en mamma zijn moe en alles wordt toch een beetje anders. Mijn dochter is nu 5 en haar broertje 1 en ze zijn gek op elkaar. Hoe dat later is weet ik niet. Maar dat ligt niet aan leeftijdsverschil, wel of geen broertje of zusje willen maar of ze klikken of niet. Dat weet je toch nooit.
Mijn ouders hebben ons nooit laten ruziën en het dan oplossen. Mijn broer en ik hebben nog steeds een lastige relatie. Ik vind wel dat je als ouder je kinderen kan heloen een goede broer of zus te zijn. Dat kan helpen in de band. Verder kan je voor een tweede gaan omdat je het zelf wilt en het kan etc.
Ik snap dat je de vraag stelt aan je zoontje om te weten hoe hij erin staat. Want dan kan je daarmee omgaan zodra je zwanger bent. Maar ik zou er nooit de keuze voor een nieuwe baby/kind van af laten hangen; een 3 jarig kind heeft geen idee van de consequenties (sterker nog: ze zeggen dat kinderen pas echt consequenties kunnen inschatten ná de puberteit, dus houd dat in je achterhoofd ;)) Jullie gezin, jullie wens, jullie keuze. En als je kind aangeeft dat ie geen broertje/zusje wil kan je heel veel boekjes oid gaan lezen en hem Enórm in de zwangerschap betrekken om hem aan het idee te laten wennen.
Ook als hij nu enthousiast ja zou zeggen, kan het zijn dat het tegenvalt en ze geen goede band krijgen. Dat hij nu nee zegt, zegt niets over de band die hij zal krijgen met eventueel broertje of zusje. Willen jij en je man een tweede kindje, dan ga je ervoor. Hoe dat uitpakt tussen de twee kinderen dat zal later blijken.
Nee, nooit gevraagd, simpelweg omdat ik dat niet relevant vond. Kinderen begrijpen niet wat het hebben van een broer of zus omvat, wat het inhoudt om een baby in huis te hebben, wat het is om op te groeien samen met iemand en wat dat inhoud voor de toekomst etc.
oo met een boekje heeft je kind geen idee wat het is. Zelf mijn ex die geen broers en zussen heeft snapt de preciese band die broers en zussen kunnen hebben niet. Je moet het echt ervaren wil je weten wat het is.
Ik snap goed dat je het je zoon gevraagd hebt. En niet om hem die beslissing te laten maken of te overleggen, maar meer om in te zien hoe hij er tegenaan kijkt. Sommige kindjes trappelen al bij het idee en kunnen niet wachten op nog een broertje of zusje en sommige niet. Dat is toch ook als ouder zijnde goed om te weten? Inderdaad als jullie kiezen om een tweede te nemen, dan zal jullie zoontje daar ook aan moeten wennen.
Mijn dochter is nu 13 maanden en tweede is op komst. Ze zal 16 maanden zijn als de tweede geboren wordt. Ze begrijpt het helemaal niet. Maar ik probeer haar wel voor te bereiden op een hele nieuwe situatie. Probeer haar spelenderwijs met haar pop beetje uit te leggen. Maar goed, doe lekker waar je je goed bij voelt. Je zoontje zal ook echt wel aan een tweede kindje kunnen wennen! ;-) wilt overigens niet zeggen dat het dezelfde situatie wordt als bij je vriend.
Tja, een 3 jarig kind heeft niets te willen... dat betekend in zijn beleving dat hij papa en mama moet delen met een ander, en dat willen de meeste kindjes niet, die zullen meestal antwoorden vanuit hun eigen egocentrisch perspectief. (Ja dat zijn kinderen op die lijftijd)
Onze zoon van toen 4 jaar vond het ook maar helemaal niks. Ook toen de baby geboren was, was hij hem liever kwijt dan rijk volgens mij. Niet dat hij gevaarlijk richting zijn broertje was en soms kunnen ze ook wel lief zijn voor elkaar (ze zijn nu 9 en 4 jaar oud), maar tot nu toe kunnen ze het nog niet zo geweldig goed met elkaar vinden. Ik verwacht dat dit met de leeftijd wel weer anders kan worden. Mijn zussen en ik hadden vroeger ook veel ruzie en dat is ook goed gekomen. En anders maar niet. Soms botsen karakters gewoon met elkaar. Je hoeft ook niet met iedereen bevriend te zijn, zolang je maar geen ruzie maakt. Op 3-jarige leeftijd valt hier echt nog niks over te zeggen. Het zou niet mijn beslissing af laten hangen van nog een tweede of niet.
Denk niet dat je je keuze moet afhangen van je kindje van 3 😉 ook niet eens overleggen of bespreken met hem eigenlijk. Hij kan nee zeggen omdat hij t wellicht niet helemaal begrijpt ,hij het niet voor zich kan zien, het is onbekend , wellicht is t wel helder en daarom afstotend omdat hij weet dat hij dingen én aandacht moet gaan delen... Mocht je wel zwanger raken, word het wellicht meer concreet voor hem en zal hij dan wel staan te juichen. Of niet en is dit pas na de geboorte. Je weet t niet, maar ik zou iig niet de reactie van je zoontje leidend laten zijn
Ik heb het hun wrl gevraagd en ze wouden het heel graag, als ze het niet wouden hadden zr pech haha, , de beste vriendin van mijm dochter is ook enigskind, en die wilt echt geen broertjed of zusjes ,riep ze al vanad baby haha ze is nu 10, ze wilt alleen mijn jongste als zusje haha, zoon van me vriendin wou ook echt geen broertje od zusje, hij heeft vorige maand ren broertje gekregen en nu ksn hij niet zonder meer.. Sommige kinderen willen het rfht niet, andere zeggem het niet te willen maar zijn wrl blij als het toch komt.
We hebben het hier thuis wel over gehad en als het aan hun lag hadden we 12 kinderen hier in huis . Maar ookal zou hun antwoord zijn dat ze geen broertje of zusje willen, ik zou daar zelf geen rekening mee houden. Dit is aan mijn man en aan mij. Ze hebben hier geen inspraak in. Ze blijven niet voor eeuwig thuis wonen..
Hier wil de oudste na een broertje en zusje nog wel een baby in huis want haar broertje heeft nog geen broertje
Nee, nooit gevraagd in de zin van advies, maar als je er zelf mee bezig bent pijl je natuurlijk wel eens hoe de kindjes daar over denken, is natuurlijk hartstikke leuk als ze dan erg enthousiast reageren.. Kan me voorstellen dat het twijfelmoproept als de reactie dan helemaal niet positief is..
Ik heb me dochter niks gevraagd. Toen ik vertelde dat ik een baby in de buik had zij ze ik hoop wel dat het een zusje word! Ik wil geen broertje. Ik was best bang, want wat nou als het een broertje zou worden. Ze heeft wel gelijk gehad. Nu ben ik opnieuw zwanger en zegt ze ik wil een broertje en wil geen zusje ze is bijna 6. Ze heeft weinig te willen en weet zeker dat wanneer de baby geboren is en mocht het een meisje zijn dat ze het zeker wel leuk zou vinden.
Waarom zou je kind zoiets vragen?? Dat is iets tussen papa en mama. Daar kan een peuter geen zinnig woord over zeggen.
Als je hem vraagt: wil je een prik? en hij zegt nee, stop je dan met vaccineren? Probeer alsjeblieft geen verantwoordelijkheid bij je kind te leggen die je zelf moet dragen.
Ik was nog net geen 4 toen m'n zusje geboren werd. M'n moeder zegt altijd dat ik telkens riep dat ik een zusje wilde. En toen m'n zusje geboren was ik boos was dat het geen jongen was. Ik herriner me daar echt 0,0 van. Met andere woorden, ik zou me niet zoveel aantrekken van wat een peuter zegt ;-)
Stel, hypothetische situatie, je zoon is 11 en vraagt aan jou waarom er geen broertje of zusje is. Dan moet je gaan uitleggen dat hij dat met 3 niet wilde en dus niet is gebeurd. Ik weet het niet hoor 🤔
Ik ben momenteel 23 weken zwanger van de 2e en zeg ik tegen mijn zoontje "2,5 jaar" wat heeft mama in haar buik krijg ik ook een keiharde nee 😂 ze snappen er nog niks van, als het er is is het goed! Hij vindt baby's namelijk fantastisch 😍
Ik denk niet dat je kinderen moet opzadelen met zulke vragen. Hij denkt misschien dat hij hier een keuze in heeft en dat is natuurlijk niet zo. Lijkt me...
Je vraagt een kind geen keuzes te maken die door volwassenen gemaakt moeten worden. Dat is eigenlijk wat ik bedoel te zeggen.
Ja dat kan. Ik zou het zelf nooit vragen. Net als dat mijn dochter een keer vroeg waarom heb ik geen broer of zus.. Omdat dat nu eenmaal zo is. Sommige hebben dat wel en anderen niet.
Onze oudste zoons (13 en 11 ) Hebben jarenlang om een broertje en zusje gevraagd. Zelfs aan Sinterklaas 😂. Sinds 1,5 jaar hebben ze eindelijk een broertje ❤️ Als 1 van hun echt niet wou of echt verdrietig zou zijn dan had ik er nog eens goed over nagedacht omdat ze al een stuk ouder waren 11 en 9 jaar toen hun broertje was geboren
toen ik 11 jaar was vroeg mijn moeder of ik nog een broertje of zusje wou , maar ik wou dat niet ik ging zelfs huilen. Nu had het me echt wel leuk geleken. Jou zoontje is nog zo klein die heeft het besef van een broertje of zusje nog niet. Dus ik zou er voor gaan. En hem ook niet meer vragen dat is alleen maar verwarrend.
Haha nou mijn kinderen hebben echt niet voor het zeggen als het gaat om broertjes of zusjes. We hebben het wel eens gevraagd aan onze oudste (bijna 4) Dan wil hij geen broertje of zusje, dan wil hij alleen nog een broertje, dan wil hij geen broertje, want die heeft hij al, dus dan wil hij weer een zusje... Snapt er geen bal van 😉
Onze dochter was 17 maanden toen onze zoon geboren werd, dus ze heeft nooit inspraak gehad. Ze zijn een echte broer en zus, in alle opzichten, maar meestal gaat het prima en zijn echt gek op elkaar. Ik zou een kind van 3 ook eigenlijk geen inspraak geven, die verantwoordelijkheid kan hij nooit dragen want hij kan het niet overzien. Als voor jullie gevoel het gezin nog niet compleet is, kun je rustig proberen of er gezinsuitbreiding wil komen...
Wat een lastige situatie. Ik ken iemand die had dat ook. Dat was best wel drama bij de zwangerschap, woede omdat dingen gingen veranderen etc. Misschien is dat ook het karakter, is een pittige jongen. Maar nu een tijdje verder kunnen ze het steeds beter vinden en gaat het steeds beter.
Wij zijn met 1,5 gaan proberen voor een tweede kindje, maar ik zou het ook zeker niet vragen aan haar. Het is onze keuze. Ze is inmiddels ruim 2 en ze is van zichzelf erg rustig. Ik heb alles vanaf het begin gewoon verteld aan haar, mee naar de verloskundige etc. Ik merk dat ze nu interesse toont in baby's op het kdv en poppen, maar nog geen nee gehoord. Ik vind het ondanks dat wel heel spannend, hoop dat ze goed met elkaar overweg kunnen...
We zijn zelf ook nog niet aan het proberen ofzo. Maar als we er allebei voor open staan, zouden we er ook wel gewoon voor gaan. Het zit gewoon wat in m'n achterhoofd dat m'n zoontje nu zegt geen baby te willen. Ik zou hem zowiezo overal ook bij betrekken. Mee naar de gynaecoloog en dergelijke.
Een kind van 3 denkt daar toch niet goed over na plus dat voordat jij zwanger ben en een kind hebt ben je zo een jaar verder en dan denkt hij er misschien heel anders over. Dat gaat nou eenmaal zo bij 3 jarige.
Ja inderdaad. Ik zou bv geen kind nemen omdat hij het heel graag zou willen. Andersom vind ik het precies wat moeilijker, omdat hij er ook gewoon toe doet..
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (52) Verversen