Ik ben radeloos. Mijn zoontje is in april 4 geworden en hij is zindelijk vanaf c.a. 2,5. In februari heeft hij een zusje gekregen wat uiteraard ook voor de geboorte al de nodige spanningen met zich mee bracht. Dit begrijp ik heel goed en logisch dat het dan wel eens fout gaat. Na de geboorte had hij soms ook een terugval. Tot hij naar school ging. Dan gaan ze op vaste tijden verplicht naar de wc. Als mijn zoontje thuis kwam, was hij droog. Maar na een anderhalf uur kwam de eerste natte broek, daarna nog 1 en dan was het ongeveer tijd voor bad en naar bed. Op vrije dagen was het in principe altijd vaker een natte broek, omdat hij dan niet op verplichte tijden naar de wc gaat. Maar nu is het vakantie en heeft hij de hele dag door natte broeken. En ik word er inmiddels helemaal gek van! Hij loopt de hele dag zijn plas op te houden en ik zie hem dan knijpen, dus benoem: X, mama ziet dat jij moet plassen, ga maar naar de wc. Maar zijn antwoord is dan: nee, ik hoef niet! En tsja, ik ga hem dan niet dwingen om te plassen want dan beland ik in een strijd. Hij is immers ook 4 jaar en weet heel goed wanneer hij moet plassen. Maar dan vervolgens dus weer een natte broek. Nee, geen plas op de grond, maar gewoon zijn boxer en broek nat, dus hij plast ook niet goed uit. Gerust komt hij na 5 minuten weer naar binnen en zegt: mam, ik ben nat. Weeeer een schone broek, na een half uur weer, of soms na een paar uur pas weer. Hij houdt zijn plas dus ook voortdurend op en plast maar beetjes. Ik heb over dit alles al contact gehad met het CB en die gaven mij de tip een beloningssysteem op te starten. Dit heb ik dus gedaan. Hij moet 3x per dag op de wc plassen, dan zijn dat 3 krullen en mag hij 's avonds een sticker plakken. Als dit 5 dagen goed gaat, krijgt hij iets kleins. Dit beloningssysteem is 1 dag goed gegaan, maar de volgende dag was het weer helemaal mis. Verder had ik zelf ook al van alles geprobeerd: in zijn vieze broek laten lopen, ik heb het een tijdje volkomen genegeerd, ik ben een keer heel boos geworden, ik ben een keer oprecht verdrietig geworden, maar niks, echt niks helpt! Vandaag heb ik hem een luier om gedaan. Dit was vreselijk voor hem, hij was erg overstuur, ik zei: als jij in je broek plast moet je een luier om, als jij op de wc gaat plassen mag je weer een stoere jongens boxer aan. Ik dácht dat het had geholpen in indruk had gemaakt, maar nee..... een paar uur later was hij weer nat.
Nu is het zo dat onze zoon een gevoelig mannetje is. Het is een lieverd die heel gevoelig is op complimentjes en aandacht. Hij is 4 jaar alleen geweest en nu opeens kreeg hij een zusje die ook aandacht krijgt. Ik kan me voorstellen dat dit enorme impact op hem heeft. Op het CB zeiden ze dat dit broek plassen waarschijnlijk zijn vorm is van aandacht vragen. Nu is het zo dat hij genoeg aandacht krijgt 1 op 1. Ik fiets met hem, mijn man maakt hele bouwwerken van Duplo met hem, enz. enz. Hij reageert ook best wel jaloers op zijn zusje, als zij aandacht krijgt. Als ik tegen haar praat, roept hij opeens haar naam, zodat ze zijn kant op kijkt, of als ik vanuit de keuken tegen mijn dochter praat, gaat hij in haar gezichtsveld staan, zodat ze hem ziet in plaats van mij. Dit is de ene dag erger als de andere dag.
Nou..het is een heel verhaal, maar ik ben (en mijn man ook) inmiddels echt moedeloos en het frustreert me inmiddels ook enorm, want ik blijf de ganse dag broeken wassen van hem. Bovendien stinkt hij ook en dit vind ik weer erg zielig. We zitten nu echt in een negatieve spiraal wat dat 'plas gedoe' betreft.
Het CB belt pas over 3 weken terug, dus ik hoop dat iemand van jullie de gouden tip heeft! ;-)
Heel herkenbaar verhaal! Mijn oudste was ook volledig zindelijk tot de jongste geboren werd (ruim een halfjaar). Eerste maand ging het goed en ineens ging ze weer broekplassen, te laat naar de wc, geen zin, enz. Uiteindelijk zelfs weer in haar broek poepen! (en dat had ze al niet meer gedaan sinds ze 1,5 was, omdat ze het vies vond). Belonen, boos worden, lief doen, consequenties stellen, weet ik het wat.. Niks hielp. Op een gegeven moment heb ik er totaal niet meer op gereageerd. Als ze dan weer "oeps" bij mij kwam staan "je weet waar het ligt" en verder geen aandacht aan besteed. Tis toen pas beter geworden.. (deze methode bedacht ik helaas pas na een maand of 10 ) en nu met bijna 5 (jongste bijna 2) al een tijdje geen ongelukjes meer gehad (op die ene keer kortgeleden in de auto na dan, maar oke, dat was ook een lange zit. Net als die reclame, ging echt zo.. Ik moet plassen.. Oh nee ik heb al geplast )
Misschien ook even zn urine laten checken bij de huisarts. Gewoon omzeker te wweten dat hij geen blaasontsteking heeft. Ik ken iemand waarbij het medisch blijkt te zijn dat haar dochter na 2 jaar niet meer zindelijk is. Wat betreft jaloezie, dat was hier ook. Mijn oudste wilde de eerste 3 maanden niets van haar zusje weten. De eerste keer dat ze iets samen wilde doen, dat was samen in het badje, heb ik dat met beide handen aangegrepen. Verder ook veel positieve aandacht gegeven... succes...
Hier zette ik om deze reden de 'plaswekker'. Als die (kookwekker) gaat, dan is het plastijd. Geen gemaar, geen ge'ikhoefniet'. Naar de wc en zitten. Ik meld dat ik hem aanzet en dat als hij gaat, dat het plastijd is en dat lijkt goed te helpen. Inmiddels zijn we dit stadium voorbij, maar op deze manier liet ik hem op gezette tijden naar het toilet gaan. Ook ging ik dan vaak zelf, want ja, de wekker gaat, dus het is plastijd voor iedereen :) Succes! En je zult zien, ineens is het zomaar over!
Ik ben vanochtend begonnen met boekjes voorlezen op de wc. Dat vindt hij leuk en gaat nu ook meteen naar de wc als ik zeg dat hij moet gaan. Dus zonder strijd en dat is al erg fijn. 2 natte broeken nu, dat wel, maar ik merk ook dat hij heel vaak moet plassen. Dit komt ook doordat hij veel drinkt, dat doen wij zelf ook. Wat ik ook heb gemerkt is dat het hem zelf soms ook overvalt als hij nat is. Hij zat net te knutselen en opeens zei hij oprecht verbaasd: hee, wat voel ik nou? En toen voelde hij aan zijn broek en die was dus nat. Dus ik denk wat beamke beschrijft misschien wel klopt bij hem..dat kinderen op een gegeven moment niet meer aanvoelen als ze moeten, omdat hij nu dus al zo lang kleine beetjes plast..
Oh zo herkenbaar! Mijn zoon van nu 4,5 houdt het ook veel te lang op. Net zoals bij jou zie je hem knijpen, wiebelen, of gaat hij rondjes rennen. Hij weet het dus wel, maar doet het gewoon niet. Ik stuur hem nu gewoon naar de wc of hij nu wil of niet. En als hij boos wordt of iets dergelijks, hangt er ook gewon een consequentie aan. Als hij hier gewoon speelt gaat hij nog wel uit zichzelf, met af en toe sturing van ons. Maar heeft hij de tablet die hij wel eens mag, dan plast die gewoon in zijn broek. Dus dat ding krijgt hij de eerst komende maanden niet meer. Hij zal eerst moeten laten zien dat als hij plassen moet, hij naar de wc moet gaan en niet zo lang moet wachten tot het te laat is, en ook dat hij in staat moet zijn iets te onderbreken, ook al is het zo leuk, om even naar de wc te gaan. Heb ook een beetje het idee dat dit ook wel mee speelt maar ja, wij laten hem ook zien dat papa en mama ook gewoon gaan als we moeten en niet wachten tot het te laat is ;) Ik hoop echt dat dit het komende half jaar beter gaat..
zittend laten plassen zeggen dat hij moet gaan plassen en niet vragen 3x per dag bijv na het eten 3 minuten op toilet, is hij eerder klaar dan mag hij eraf schooltijden aanhouden per keer sticker laten plakken bekkenbodemfysio inschakelen mee laten helpen in de verzorging van je dochter.
heel veel succes! ik ken je gevoel want heb het zelf gehad bij mijn zoontje van 4. ga hulp zoeken, dat is de allerbeste tip en dan niet van het CB. mijn zoontje is nu 4.5 en geen probleem meer. het lukt dus wel!
Herkenbaar... Onze zoon wilde ook niet naar de wc op die leeftijd, maar hij had geen keus: " je moet even naar de wc"... "Nee, ik hoef niet te plassen".... " En toch ga je nu naar de wc. Weet je nog dat je gister ook niet hoefde en daarna in je broek plaste? Je gaat gewoon nu. Als je niet gaat, mag je niet meer buitenspelen" Werkte prima. Even volhouden en toen begreep hij dat hij geen keuze had.... Scheelde een hoop natte broeken!
Ik had bij hem de indruk dat hij op een gegeven moment niks meer begreep van zindelijkheid. Alsof hij het gevoel van moeten plassen niet meer begreep... Bij jongens voelt het ook echt anders dan bij meisjes...
En thuis ook vaste tijden instellen net zoals school? Als het kan dezelfde tijden en dan een wekkertje zetten op die tijden, dan komt de beslissing van naar de wc gaan niet van jou maar van de wekker. Veel succes sowieso, hoop dat je gauw jullie oplossing hebben gevonden!
Mn dochter deed dit ook een tijdje, maar dan alleen op de preschool. En waarom? Omdat haar vriendinnetje het daar ook deed, zei ze dan.. En ze haar vriendinnetje dan heel lief behandelde, zo van kom maar schatje heb je weer geplast. Een keer kwam ze gewoon thuis met 6 natte broeken!! Thuis deed ze het niet, omdat ze weet dat ik er heel anders op reageerde! Na alles geprobeerd te hebben, zei ik als het zo blijft moeten we toch maar een keer naar de dokter toe, om te kijken of er iets is. En nou dat wilde ze echt niet hoor! Hier is het uiteindelijk vanzelf over gegaan. Maar ik weet hoe slopend het kan zijn!! Mn dochter hield haar plas ook altijd heeeeel lang op. Nu nog steeds, maar dan zonder ongelukken.
Ik ga vandaag meteen starten met een emmer bij de wasmachine en ik ga samen met hem naar de wc en maken er iets leuks van. Boekje lezen, liedje zingen, etc. Ik denk dus ook dat het aandacht is maar ergens ben ik bang dat het veel dieper ligt. Op school gaat het gelukkig wel goed. Maar dat komt volgens mij echt puur door die vaste tijden voor het plassen. Ik ga aan de slag en houd jullie op de hoogte! Thanks!!
Mijn zoon wordt in oktober 7 jaar en heeft nog steeds een zindelijkheidsprobleem. Inmiddels zijn we bij een kinderarts, een urotherapeute en een kindebekkenbodemfysiotherapeute geweest. Voor mijn gevoel ben ik nu zowat een expert op dit gebied. Mijn zoon heeft toen hij ongeveer 3 jaar was wel een paar keer een droge dag gehad. Mijn vergissing was dat ik daarom veronderstelde dat hij het wel zou moeten kunnen, maar het om één of andere reden niet wou. Dat het aandacht vragen was of iets dergelijks. De tip wat betreft goed uitplassen is om hem zittend te laten plassen. Dat blijkt sowieso beter te zijn voor de blaas. Ook voor jongens. Hierbij is een goede houding ook belangrijk. Wij hebben zo'n wc-brilverkleiner met een trapje er aan vast. Ideaal ding trouwens. De knieën in een hoek van 90 graden. Handen ontspannen op de knieën. Ontspannen zitten. Als ze zo klein zijn en ze zitten op een grote wc-bril, dan tillen ze zich vaak op aan de rand van de bril om er niet in te zakken. Dat is een slechte houding, want ze zijn dan niet ontspannen en kunnen daardoor niet goed uitplassen. Tip qua opvoeding rond zindelijkheid: Een natte broek betekend zelf de kleding uitdoen, zelf naar de wasruimte brengen (ik heb een emmer naast de wasmachine staan waar hij natte kleding in moet doen), zelf een schone onderbroek en broek halen en deze ook zelf aantrekken. Op die manier leren ze dat het sneller is om naar de wc te gaan en dus weer sneller kunt spelen. Tevens is het een stukje zelfverantwoordelijkheid, zelfstandigheid en bewustwording. Tip 3: Dat hij zindelijk was, betekent niet per se dat hij nu niet zindelijk is omdat hij daarvoor kiest. Het kan echt zijn dat hij het niet meer zelf goed aanvoelt wanneer hij heen moet. Het blijkt dat als een kind vaak/lang verstopt heeft gezeten, dat hij door het (al dan niet bewust) ophouden van zijn ontlasting op een gegeven moment het gevoel uitschakelt die zegt wanneer hij plassen moet. Dat laatste is waarschijnlijk bij ons de oorzaak geweest. Hij voelt echt pas op het laatste moment dat hij nodig heen moet. Het signaaltje dat tegen hem zegt wanneer zijn blaas leeg/halfvol/vol is, ontbreekt. Het signaaltje gaat bij hem pas af wanneer het al ver in het rood is en hij de wc vaak al niet meer kan halen. Tip 4: Een beloningssysteem helpt niet bij iedereen. Aangezien het vaak geadviseerd wordt en de ene na de andere ouder zegt dat dit bij hun kind werkte, ben je al gauw geneigd om te denken dat dit DE oplossing zou moeten zijn. Hier hielp het niet, want eigenlijk was het voor hem een straf dat hij geen beloning kreeg. Hij deed voor zijn gevoel zo zijn best, maar zijn best was niet goed genoeg. Daardoor liet hij zijn kop hangen en werd het alleen nog maar erger. Als het een kwestie van wel willen, maar niet kunnen is, dan helpt een beloningssysteem niet. Kinderen die nog jong zijn en het lastig vinden om vooruit te kijken kun je beter meteen belonen als je wel een beloningssysteem wilt invoeren. Dus na elk wc-bezoek een spekkie bijvoorbeeld. Dat werkt in zo'n geval beter dan 100 stickers plakken waar je een paar weken over doet voor een klein cadeautje.
Er zijn verschillende methodes. Wat bij de één wel werkt hoeft bij de ander nog niet te werken. Kijk naar je kind en doe waar jij je prettig bij voelt. Als het niet wil lukken, vraag via de huisarts of je een verwijzing kunt krijgen naar de plas- en poeppoli. Wacht hier niet al te lang mee, want de kinderartsen hebben het ook erg druk en het kan best lang duren voordat jij daar mag komen met je zoontje. Het wordt helaas sociaal niet geaccepteerd zodra een kind boven de 4 jaar is. Door naar een kinderarts te gaan met dit probleem, viel er een last van mijn schouders af. Vanaf dat moment stond ik er niet meer alleen voor. Vanaf dat moment accepteerde en respecteerde de juf ook het 'probleem' en werkten ze mee ipv mopperen over de zoveelste natte broek en het idee om hem maar een luierbroekje aan te doen naar school.
Eens! Hier ook twee heel uiteenlopende ervaringen met beloningskaarten. De ene had het nodig na ieder plasje beloont te worden, de andere juist weer voor iedere droge dag. Maar voordat je daarachter bent
Heb het overigens ook meegemaakt dat er ineens een terugval was en er helemaal niet meer naar de wc gegaan werd. Zijn toen niet de strijd aangegaan. Het kwam uiteindelijk weer vanuit het kind zelf. Ik weet niet of dit bij alle kindjes zo werkt. Mij lijkt dat ieder kind ook hierin anders is.
Als je twijfelt over iets mag je ook altijd nog langst je huisarts gaan toch? Soms zien zij iets wat Cb over het hoofd zien, of andersom...
zooooo herkenbaar helaas , onze kids zijn even oud bijna en mijn zoon heeft ook sinds een paar maanden weer steeds een natte broek en boxer. hoi vertikt het om op tijd naar de wc te gaan. en zodra bij dan weer nat is komt hij sorry mama ik heb weer in me broek geplast. ik kan dan niet boos worden op hem hoe gek ik er ook van word. en daarbij helpt boos worden hier ook totaal niet. ik weet dat hij het niet express doet op misschien sommige momenten na dan. op school ben ik er nu achter waarom hij het daar doet want hun zitten in een nood gebouw waarbij ze geen aparte jongens/meiden wc hebben en de juffen hebben dis besloten dat de jongens van groep 1/2 zittend moeten plassen. en dat kent hij niet want ik leer hem staand plassen wat hij heel netjes doet. na het plassen doet gij met een wc papiertje altijd even het randje schoonmaken etc. daardoor houd hij het op school dus op om maar niet te hoeven zitten. en hij associeert zitten plassen met poepen en hij wil echt nergens anders poepen dan thuis.
maar thuis neem ik hem om de zoveel.tijd mee naar de wc en 9 van de 10 keer zegt hij dan ik hoef niet maar dan zeg ik ja dat kan maar we gaan het toch even proberen 3n dan moet hij wel gewoon plassen. maar soms vergeet ik het ook. ik kan aan hem zien wanneer hij moet plassen dat scheelt ook een hoop. hij word dan drukken en beweegt veel etc. laatste paar dagen gaat het eigenlijk best goed, dus wie weet gaat het nu weer beter ik weet het niet ik denk in ieder geval niet dat het met mijn zwangerschap te maken heeft want hij heeft al 2 zussen en is helemaal verliefd op se baby in mijn buik. hij doet letterlijk alles voor mij en houd mij heel goed in de gaten met wat ik eet en drink. etc
Zeg niet dat dat hier zo is hoor. Maar miss herken je iets? Naar de wc gaan leuk maken? Samen met mama/papa een liedje zingen ofzo? De druk er af en als beloning ook gelijk 1 op 1 tijd?
Broekplassen kan ook een teken zijn dat hij controle verlies ervaart. De angst die veranderende omstandigheden met zich mee kunnen brengen (bijv bij een scheiding, overlijden enz enz) kaner voor zorgen dat kinderen controle willen voelen over de enige dingen waar ze controle over hebben; eten en ontlasting. Sommige kids stoppen met eten, anderen gaan broekplassen of poepen.
Ik herken het bij onze dochter van 3. Nu de 2de beeb eraan komt plast ze ook vaker in haar broek. Het helpt om haar toch op de wc te zetten ook al zegt ze niet te hoeven. Ze moet van mij. Vaak plast ze dan ook wel gewoon op de wc. Een groot compliment is ze gevoelig voor of een jellybean (klein snoepje ) Succes. Bij ons gaat het nu al 2 weken dag en nacht goed!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (18) Verversen