Dames, mijn wens voor een derde kindje is zo enorm groot! Ik kan het niet uit mijn hoofd zetten. Onze meiden zijn nu 7 en 5 jaar en het lijkt mij zo geweldig om een baby er bij te krijgen. Mijn man heeft nagedacht maar hij wilt het echt niet, alles weer opnieuw beginnen nu de meiden groot zijn. Ik hoop zo dat hij toch nog bij draait omdat hij weet dat mijn wens zo groot is. Zijn er dames die ook een wens hebben maar manlief niet wilt? Of uiteindelijk toch zwanger geworden omdat man toch wel wilde ?
Hier altijd wens voor 3 gehad. Man voor 2. Toen kwam nr 2. En 2 jaar vol ellende, long-covid etc..
Ondanks de wens voor een derde is het duidelijk dat in tijden van ellende het te pittig was voor de ander om de verantwoordelijkheid voor een gezin, werk en huishouden te dragen.
Zodoende: liever 2 kinderen en deze 'fatsoenlijk' kunnen opvoeden en goed kunnen verzorgen naar onze maatstaven dan 3 en mogelijk niet de boel kunnen opbrengen.
Mijn man heeft zich laten steriliseren. En we zijn blij dat we 2 fantastische kinderen hebben en ben dankbaar voor de tijd die ik met elk van hen kan delen. Want ik kan nu bewuster één op één tijd met elk hebben en daar geniet zowel ik als de kinderen enorm van!
Ja, hier. Maar toen was moeder natuur een beetje behulpzaam en werd ik ongepland zwanger. Ondanks spiraal. 7 jaar na mijn tweede. Helaas kindje verloren na 18 weken. Maar dat gaf stof tot nadenken en hebben wij daarna toch gepland nog een kindje gekregen. Nu zwanger vd vierde.
Andere keerzijde haha. Maargoed. Snap heel goed dat dat frustrerend is, als je kwa kinderwens niet op 1 lijn zit. Best verdrietig. Zou wel je wens goed uitspreken. Want als dat zo diep zit, gaat dat niet 123 eruit. En wie weet denkt hij nú zo. Maar over een jaar anders.
Ik heb altijd een groot gezin gewild. Mijn man vond twee wel genoeg. En daar is hij bij gebleven. Ik heb na de bevalling van de jongste een spiraaltje laten zetten zodat we nog geen definitieve keuze hoefden te maken. We zijn blijven praten maar hij wilde écht niet. Hij zei zelfs dat als ik een derde kindje wilde, dat niet met hem zou zijn. Ik heb toen afscheid genomen van mijn kinderwens. Ik wilde de twee kinderen die we hadden en ons gezin niet laten lijden onder mijn wens. Soms moet je uit liefde ook loslaten.
Herkenbaar! Wij wilde altijd gewoon 2 kids maar uit het niks kreeg ik ineens een enorm grote kinderwens nadat de jongste 4 werd. Ik besprak die gevoelens met mijn man (die wilde absoluut niet) en ik probeerde ze zelf weg te wuiven. Maar het gevoel bleef groeien. Uiteindelijk kreeg ik zelfs een soort rouwgevoel voor een kindje wat nooit zou komen. Ik probeerde het te accepteren, de hele tijd ook alles open besproken met mijn man. Wij hebben beide onze gevoelens erover uitgesproken en langzamerhand ging hij het steeds meer overwegen, vooral omdat ik er zo mee zat. Uiteindelijk een halfjaar later toch besloten ervoor te gaan. Man is enorm blij en dolverliefd op het derde kindje die we er nu bij hebben.
Ben het er zeker mee eens met wat meiden zeggen dat je iemand niet kunt forceren en iemand er achter moet staan maar mensen kunnen ook bijdraaien. Je bent samen in een relatie dus je probeert met elkaar rekening te houden en blijf praten over gevoelens met elkaar. En goed luisteren want als iemand echt niet wilt en ongelukkig wordt is het niks maar andersom word jij nu ongelukkig. Geef het tijd en kijk wat zijn gevoel doet én wat jouw gevoel doet.
Man wilde eerst een 3e en ik echt niet, toen wilde ik en toen wilde hij niet meer! Uiteindelijk naast ons neer gelegd en kwam hij zelf dat hij er toch wel voor wilde gaan. Uiteindelijk is de 3e er gekomen en is hij inmiddels alweer 2 haha. De andere 2 waren 3 en 7 toen hij kwam, dus we begonnen ook weer opnieuw in de luiers etc. De tijd is voorbij gevlogen eigenlijk, ook hij begint alweer bijna op de peuterspeelzaal!🥹
Kort maar krachtig. Als die het 3cht niet wilt dan moet je echt erbij neer gaan leggen. Anders kan het voor een goede wrijving zorgen in je huwelijk.
Ik had toen een meisje en me man wou een tweede ik wou eigenlijk geen kinderen meer ivm zware zwangerschap en hel bevalling en contini gebroken nachten.
Hij heb me toen overgehaald voor een tweede dat werd weer een meissie en weer dezelfde problemen met zwangerschap en gebroken nachten etc . Dus toen zei ik absoluut niet meer.
Meneer wou nog steeds meer kids , dus ik wijs een spiraal laten zetten resultaat na 8 maanden zwanger van een derde meissie
Deze zwangerschap was het ergste maand lang non stop voor weeën een bevalling wat gewoon hel was en ze is nu 2.5 en slaap nog steeds niet door. En de oudste is bijna 16 en de middelste volgende week 9.
Uiteindelijk doet de moeder het meeste en vind het vaak nog erg lastig de gebroken nachten driftbuien me vrije tijd die ik beetje had nu ook weg is .
En wat denk je ? MAN wilt een vierde hij wou altijd nog een zoontje (turks cultuur man )
Hij blij er elke week wel bijna over zeuren dat die heel graag een vierde wilt en dat die hoe dan ook een keizersnee voor me zal regelen zodat ik geen bevalling meer hoef mee te maken haha .
Ik word er onderhand schijtziek van dat die maar erover blijf doorzeuren.
Heb voorgesteld dat die een knoop erin moet setten maar dat wilt manlief niet want dan voelt die zich zogenaamd geen (man) meer.
Ik na dokter gevraagd voor verwijdering maar ze vinden me jong en gezond dus arts wou het niet .
Moet er niet aan denken nog een vierde terwijl man wel heel graag wilt .
Als hij zich niet laat helpen en erover door blijf zeuren is dit echt een deal breker voor me en sal het uiteindelijk toch einde verhaal betekenen .
Dus mijn tip is als die het 100 procent zeker we3t moet je echt erbij neer leggen want dit kan echt een deal breker worden voor je huwelijk .
Een jongetje willen een van de is slechtste redenen om voor een vierde te gaan: na 3 meiden, bestaat de kans best dat jouw man helemaal geen jongetjes kan verwekken... Ik kan me helemaal voorstellen dat je je lijf niet wilt laten gebruiken voor die wens... Zou hij bij je weggaan, als jij bv de prikpil zou nemen?
O nee hoor daar word nooit over gesproken voor de rest , en zo en zo niet als de kids erbij zitten, maar die zouden zelf ook graag een broertje willen omda ze alleen zusjes hebben haha
Hier begreep mijn man uiteindelijk dat het voor mij écht belangrijk was: voor zijn gevoel was ons gezin compleet. Voor mijn gevoel niet. Ik was na 1,5 jaar nog steeds verdrietig... Toen is hij er serieus over na gaan denken en besloot dat hij mij ook een compleet gezin gunde... Toen hij me dat vertelde, had hij er inmiddels nog meer zin in dan ik😄
Heel herkenbaar. De wens voor een 3e was bij mij de afgelopen 3 jaar ook heel groot. Mijn man vindt 2 voldoende, goed zo, druk zat, 2 geen makkelijke baby's gehad 5 jaar niet doorgeslapen en nu nog wel wisselende nachten. Ik begrijp het ook... maar voelde het niet. Zwanger zijn vind ik gewéldig, dat kleine mupsie continu dragen, geef zelf al jaren borstvoeding. Maar het waren ook zeker niet altijd makkelijke tijden en ik weet ook dat ik veelal naar die 'romantische kant' kijk 😮💨 De gedachte wegduwen vond ik moeilijk en ik stond er wel 100% achter; als een het niet wilt, gebeurt het niet. Mijn gevoel verandert nu ook, zie meer beren op de weg voor als er toch nog een bij zou komen en wat nog het meest verandert is: ik geniet meer van mijn kinderen, realiseer me dat alles maar zo kort duurt. Dat kleine humpie erbij zou leuk zijn, maar die tijd die ik er naar verlang probeer ik nu nog beter naar mijn kinderen die er al zijn te kijken en alles in me op te nemen. Toch voelt het nog niet altijd compleet en benijd ik soms moeders met een gezin met 3 kinderen. Dat is zo en mag er ook zijn. Heb bij mijn man wel aangegeven dat ik er wel graag over wil praten, dat die wens er is/was en dat het soms een beetje als rouw voelt om daar afstand van te nemen. Dat die ruimte er zo af en toe is is al fijn.
Ik vind dat als je partner het niet wil (je geeft aan dat hij er over heeft nagedacht), je dit echt moet gaan loslaten voor jezelf. Lukt dit niet, dan kan je daar hulp voor zoeken. De keuze voor een kindje is echt iets waar jullie allebei achter moeten staan. Als je blijft pushen of er elke keer weer over begint zou dit zo maar afstand in je relatie kunnen creëeren en in het ergste geval een scheiding. Ik ken een stel waarbij exact dit is gebeurt. Zij wilde een derde, bleef er maar over doorgaan. Hij had er goed over nagedacht en wilde het écht niet. Zij kon dit niet accepteren en dit was uiteindelijk het eind van hun relatie.
Wees blij met je gezin en laat dit niet tussen jullie in komen te staan.
Ik heb de omgekeerde situatie gehad waarbij mijn man een 4e wilde en ik niet. Dat vond ik enorm moeilijk want ik wilde hem niets ontnemen, maar alleen voor hem weer zwanger raken en leven als een gezin met 4 kinderen dat was gewoon geen optie. Je kunt geen kind krijgen en opvoeden voor iemand anders, dat moet je echt zelf willen. En zoals hij er niets aan kon doen dat hij dat wél wilde, kon ik er niets aan doen dat ik níet wilde. Je gaat niet alleen voor een baby, je gaat voor een groter gezin. En alles in mij zei: het gezin is compleet, mijn lijf is weer van mij, ik wil met deze 3 kindjes verder, het is goed zo.
We hebben daar met enige regelmaat over gesproken. Dat moet je niet wekelijks of zelfs maandelijks gaan doen, en je moet het gesprek ook niet voeren over waarom wel of niet, want elkaar overtuigen lukt toch niet. En argumenten versus gevoel is sowieso hopeloos. Je voert het gesprek om bij elkaar te checken: hoe sta jij er nu in? Weet van elkaar hoe je je erover voelt. En geef de ander ook de ruimte om dat te voelen. Het is niemands schuld, je kunt we niets aan doen hoe je je voelt.
Het enige dat je kunt doen is wachten of het nog bij een van de twee verandert. In ons geval veranderde mijn man. Hij gaf na een tijdje aan dat voor hem het 'moment' voorbij was. We hebben er bewust 3 dicht op elkaar en nu zou de afstand tot een 4e groter worden, we merkten dat we naar de volgende fase groeiden als gezin en hij wilde niet meer terug naar een babytijd. Hij was gewend aan het idee dat het bij 3 bleef. Ik heb het ook daar moeilijk mee gehad, ik was toch de reden dat hij er geen 4 kreeg. Maar hij is er echt oké mee. Gewoon blij en tevreden met ons gezin van 5. Hij is toen zelf voor een sterilisatie gegaan om het boek ook echt te sluiten. We zijn inmiddels jaren verder en heel soms komt het wel eens ter sprake, en dan zegt hij: ik had het mooi gevonden, maar het is echt goed zo.
Voordat we de tweede kregen, was onze wens bij beide voor 3 kinderen. Na de tweede twijfelde mijn man, maar neigde er naar toch geen derde meer te willen. Ik kon hem niet overtuigen tot mijn verdriet. Vreemd genoeg vervaagde langzaam mijn kinderwens. Ik heb nog wel een deadline gegeven van voordat de jongste 4 jaar is, wil ik weten wel of geen derde meer. Daarna is voor mij het hoofdstuk afgesloten. Een halfjaar na deze deadline wou hij ineens toch wel een derde, maar toen zag ik het echt niet meer zitten. We hebben het dus bij 2 gelaten.
Ik heb nog een tijd een wens gehad voor wen vierde. Mijn man echter niet. Nu wil ik zelf ook geen vierde meer. Maar als er 1 niet wilt, ja dan houdt het toch op.
Je wilt dit vast niet horen.. maar ik ben van mening dat het gewoon niet doorgaat als 1 van de 2 niet wilt. Maakt niet uit of dat de man of de vrouw is. Een kind krijgen is niet net zoals seks hebben. Als je daar geen zin in hebt, kan je jezelf er best toe zetten om dat een keer puur voor de ander te doen. Maar zo werkt het niet met kinderen krijgen. Probeer eens in de zoveel tijd te peilen of hij er nog hetzelfde in staat. Maar praten, overtuigen en overhalen helpt niet. Daar gaat je relatie en gezinsleven aan kapot. Probeer in plaats daarvan bewuster te genieten van het leven, van alles wat je wél hebt. (Je man betrekken bij de super schattige kraamkadootjes die je voor je vriendin hebt gekocht, kan natuurlijk wel een keer;))
In een liefdevolle relatie, kunnen mensen naarcelkaar toegroeien, toch? Als je allebei eerlijk bent en geduld met elkaar hebt, kunnen inzichten soms best groeien...
Natuurlijk, maar wel op een "vrijblijvende" manier. Ik vind dit echt een onderwerp waar je prima af en toe over kan praten, maar niet elke week of elke maand.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (28) Verversen