Misschien een gekke vraag hoor, maar ik ben wel zenuwachtig en heel eerlijk heb ik natuurlijk geen zin aan pijn. Natuurlijk wil ik heel graag de baby zien en mijn lichaam weer als van ouds. Maar zin in een bevalling.... zou heel graag jullie meningen willen horen. Ben je bang of juist niet?
Jaaaa 🤗 ik heb er zin in.. dat wil zeggen; net zoals bij de tweede een thuisbevalling zonder pijn en helemaal relaxed.. als het aan mij ligt gaan we dit keer weer voor zo’n droombevalling!!!! Ik zie het met vertrouwen tegemoet
Bij de eerste was ik stiekem wel bang. Ik wist gewoon niet wat er op mij af zou komen. De bevalling zelf was verschrikkelijk, ik had een moeizame pijnlijke bevalling. Ik was ingeknipt en daar heb ik nog 6 maanden last van gehad.
Bij de 2e was ik ontspannen. Ik wilde graag de ruggenprik en maakte mij nergens druk om. De ween deden geen pijn en ik kon niet meer naar het ziekenhuis omdat het allemaal heel snel ging. 3 keer persen en m'n dochter was er al (zonder de geplande ruggenprik dus). Echt een droom bevalling! Ik voelde mij fit en had eigenlijk zin om er meteen met m'n dochter op uit te gaan (maar dat kon natuurlijk niet). Ik zat echt op een roze wolk, heerlijk.
Je weet sowieso niet wat er op je af gaat komen. Beide keren zag ik er vooral naar uit om mijn kind eindelijk te mogen ontmoeten. De bevalling zelf is even werken, maar wel een mooie ervaring. Uiteindelijk duurt het maar even en er zijn genoeg mensen om je heen die je ermee helpen. Bij mijn eerste bevalling vond ik het vooral positief hoe lief en goed mijn man mij hielp. Daardoor voelde ik veel steun en liefde. Ik had echt het idee dat we het samen deden. Bij de tweede ging het zo snel, dat mijn man alleen een beetje toe kon kijken!
Zin .... Nee is niet het goede woord voor mij denk ik. Wel kijk in er naar uit. Vooral om m'n baby te ontmoeten. Daar kan ik bijna niet meer mee wachten. Angst heb ik niet. Ik heb het 2 keer eerder gekund en ook deze keer komt het goed. De pijn vind ik niet prettig. Maar heb alles over om dit kleine mensje te ontmoeten
Ik had best veel zenuwen paar weken voordat ik ging bevallen toen wou ik super graag bevallen om er van af te zijn haha toen ik eenmaal weeen kreeg werf ik weer bang voor de pijn maar heb bijna pijnloze thuis bevalling gehad vond het echt mee vallen deze keer
Zin om te bevallen nee(nu zwanger van de derde). Kan er ook best tegen op zien, mede door hoe mijn eerste bevalling is gegaan en hoe lang dat herstel was. Tweede bevalling compleet anders, achteraf nauwelijks gevoel gehad dat ik was bevallen🤷♀️ maar toch blijft die eerste bevalling ontzettend in gedachten meespelen en die angst voor nog zo'n bevalling blijft.
Ik kan er dan ook ontzettend tegen op zien, nu al(ben nu 18 weken). Zelfs in de wetenschap dat iedere bevalling anders gaat. Ik denk er liever niet aan🙈 tegen de tijd dat ik 37 weken ben ga ik wel eraan denken en eindeloos wakker liggen😅
Ik sta op het punt om te bevallen van de 3de, vind het toch weer spannend! Want iedere bevalling is anders. Alle scenario's zijn al door me hoofd gegaan 😂
Zin in de bevalling....nee niet écht. Maar ik weet dat het te doen is en dat je iets moois voor krijgt dus ook geen angst of spanning.Het scheelt denk ik ook waar je bevalt en of het een natuurlijke bevalling (zonder pijnstilling etc)is of niet.
Was niet bang voor de bevalling. De pijn kon ik ook wel handelen eigenlijk. Ik had ook een vlotte bevalling van vijf uur. Bij de jongste ingeleid met epidurale, nagenoeg pijnvrij dus.
Geen angst, 1e ingeleid niet eens over na kunnen denken. 2e spontaan ook super snelle bevalling. Beval nog liever 100 keer dan de hele zwanger worden, zwangerschap gedeelte 😅
Bij de 1e was ik bang, maar ik vond bevallen mooi en heel intens. De 2e bevalling heb ik ook als mooi ervaren en ik was daarnaast zo klaar met zwanger zijn dat ik er zeker naar uitkeek
Ik had halverwege de zwangerschap angst om te bevallen vanwege het onbekende en angst voor de pijn. Aan t einde van de rit was ik er zooooo klaar mee en wilde ik niks liever dan bevallen 😄 Heb tot 41.5 week gelopen dus het kon mij niet snel genoeg. Ik ben er heel open minded in gegaan , had geen idee wat re verwachten qua pijn. Ondanks dat het uiteraard veel pijn doet is het me meegevallen. Het was bij mij heel helpend om de weeën echt over mij heen te laten komen en niet tegen te gaan werken en ademhaling oefeningen hielpen ook goed. Nu opnieuw zwanger en kijk er niet tegen op , wel meer bewust van risico's en hoop heel erg dat ik weer thuis mag bevallen. Vond ik erg prettig!
Nee 4 x geen angst gehad voor de bevalling, wel op het moment dat het begon gedacht Ohja shit zo voelde het ,je moet er door heen en sommige momenten dacht ik echt shit waar ben ik aan begonnen want lekker is het natuurlijk niet. Maar ik vind het cliché zo echt waar, zodra het geboren is ben je alle pijn meteen kwijt.
Helemaal niet, ik vind het wel spannend wanneer de kleine zich aandient, maar de bevalling komt goed.
Het schijnt zo te zijn dat een baby meestal goed gaat liggen voor de bevalling en dan zelf de hormonen op gaat wekken die nodig zijn om te bevalling te starten. Je kindje lijkt dan dus te weten wat het moet doen. Dat vind ik een mooi idee en daar vertrouw ik op.
Veel zin in. Kijk er erg naar uit. Ben nu bezig met mijn geboorteplan. Ik kijk veel filmpjes van: unassisted home birth. Vorige twee keer ook zin in en mooie geboortes gehad. Tweede was onnodig medisch geworden dus nu een fantastische vroedvrouw gevonden die minder kijkt naar protocol. Maar zelfs als het weer medisch wordt geen probleem, ik heb er zin in. Nog 8 weken!!
Ik was 41.1 zwanger toen mijn weeen begonnen in de nacht. Ik was er helemaal klaar voor, ik werd gek van het niet kunnen slapen omdat mijn buik zo in de weg lag. Uiteindelijk een bevalling gehad van 30 uur maar zou het zo weer opnieuw doen en zou ook niet bang zijn voor de volgende keer. Ik denk dat je lichaam en geest je gek maakt met kwaaltjes waardoor je dat zo zat bent dat je graag wilt bevallen. 😁
In de eerste 2 trimesters was ik er nog niet zo mee bezig. Laatste weekjes ging Ik er meer over nadenken en was ik vooral benieuwd naar hoe het deze x zou verlopen. Mn eerste ging snel en makkelijk dus Mn ervaring was ook wel goed. Bij Mn eerste zelfde verhaal alleen toen was ik in het begin nog wel bangig voor de dingen die mis konden gaan met Mn baby. (2 vriendinnen van Mn nicht hadden dat jaar gezonde (bleek later) doodgeboren kindjes gekregen.) Wilde dus perse in het ziekenhuis bevallen. Tegen het einde vond ik mn rust en dat heeft inderdaad mn bevalling goed gedaan. Ging heel snel en makkelijk, heel natuurlijk. Ik dacht steeds dat de pijn nog erger moest worden en toen had ik opeens persdrang. Heb de weeën staand en heupwiegend opgevangen. (Schijnt te werken!) Vooral relaxed blijven, het is een natuurlijk iets. Je lichaam is ervoor gemaakt. Ook jij kan dit !
Geen zin. Bij eerste eerst wel bang tot ik 38 weken was ofzo. Toen geen angst, maar soort van berusting. Eerste bevalling ging echter niet volgens het boekje en eindigde in keizersnede. Bij de tweede daarom opnieuw bang geweest.
Ik was niet bang, gezonde spanning denk ik. Ik keek er vooral heel erg naar uit om de kleine te ontmoeten en dat ik weer een beetje normaal zou kunnen bewegen enzo. Aan het einde was ik er vooral heel erg aan toe!
Eerste keer was ik niet echt bang, maar wel benieuwd naar wat er ging komen en hoe mijn bevalling zou zijn. Die was echt heel fijn en binnen 4,5 uur lag mijn zoontje in mijn armen. En nu 12 weken zwanger van de 2e, ben nu zo aan het genieten weer van de zwangerschap. En ben wel weer benieuwd hoe mijn 2e bevalling zou zijn, en tegelijkertijd ook heel veel zin in om ons kindje in mijn armen te hebben💙💝
De schrik voor het niet weten wat er gaat gebeuren enzo komt er bij mij steeds meer.
Aan de ene kant heb ik zoiets van kom er nou uit, want ze doet me gedurig erg veel pijn met bewegingen, slaap al 6 weken niet meer dan 2,5/3 uur per nacht en heb ontzettend veel voorweeën.
Maar aan de andere kant heb ik angst voor wat komen gaat.☺️
Ik zelf ben echt helemaal niet bang/zenuwachtig. Maar ik denk dat dat komt, omdat dit mijn eerste zwangerschap is en dus nooit heb ervaren hoe het is om te bevallen. Misschien als ik al eerder ben bevallen, dat ik anders zou denken, omdat ik dan weet wat mij te wachten staat. Voor nu heb ik er zoveel zin in en kan ik niet wachten om mijn meisje in m’n armen te hebben, in shaa Allaah (als God wilt)!
Mijn eerste bevalling was heel heftig, maar toch kijk ik enorm uit naar deze tweede bevalling. Tuurlijk ben ik een beetje bang voor wat komen gaat, hoe gaat t met de pijn dit keer, gaat t allemaal goed komen met mij en mijn kleine meisje, gezonde spanning. Maar ondanks dat ik weet dat t flink pijn gast goed, ik weet wat ik ervoor terug krijg, een prachtige tweede dochter en daar heb ik alles voor over. Dus als bij mij morgen de weeën beginnen doe ik nog even snel een vreugdendansje haha.
Ik ben dus zo'n raar persoon die uitkijkt naar de bevalling inclusief de pijn! Tuurlijk, eenmaal aan het bevallen ben ik niet heel blij en mag het heeeel snel overgaan maar ik vind het zoiets moois..
Ik had wel zin aan het eindigen van de zwangerschap. Was gespannen voor de bevalling, maar zag juist op tegen mijn lichaam na de bevalling. Mijn lichaam terug... ben nu twee maanden verder maar lijk nog steeds 20 weken zwanger. Verschrikkelijk vind ik het.
Nee ik ben niet bang. Ik laat het allemaal over me heen komen en zie dan wel.
Bij de eerste praktisch onvoorbereid de bevalling gehad (spontane weeen met 32.5 weken) en heb aan de bevalling ook geen nare dingen overgehouden, ondanks het infuus, longrijping, remmers en alles dat ik kreeg.
En zie nu bij de 2e wel. Zie absoluut niet op tegen de bevalling. Het gaat geen pretje worden dat weet ik wel zeker, maar het hoort erbij. Misschien dat ik tegen het einde wel zenuwachtiger wordt, dat weet ik nog niet. Nu 31 weken zwanger en hoop dat ik pas over meer dan 6 weken zal bevallen.
Ik ben eerder bevallen. Ingeleide bevalling en begreep dat dat pijnlijker is dan een natuurlijke bevalling. Ik hoop dat deze baby zichzelf aandient, en het mag gaan zoals ik graag wil. Ik kijk wel uit naar de bevalling, ben de pijn zo zat....
Ik vindt spannend het wordt mijn 2e bevalling. Kijk er naar uit om ons 2e ventje te ontmoeten. Ben nu 38 weken 4 dagen Kan elk moment gebeuren. Vorige bevalling duurde 24 uur😉weeeen kwamen niet op gang bleef 8 uur lang hangen op 5cm. Dus toen aan weeenopwekkets toen ging het snel. 3 uur later was me zoontje er. Dus heb niet 24 uur weeeeen gehad gelukkig. Ben benieuwd hoe t deze keer zal gaan.
Ik heb erg veel zin in de bevalling. Dit is mijn derde zwangerschap en ik vind zwanger zijn helemaal niet leuk, maar bevallen daarentegen helemaal niet erg.
Ik heb 2 hele fijne bevallingen gehad en hoop dat deze net zo fijn wordt.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (50) Verversen