Mijn dochter zit in groep 3 en heeft nu net haar rapport gekregen. Haar gewone cijfers zijn voldoende (6, een enkele 7) maar cito scoort ze hoge 1 en hoge 2. Dat verbaast mij. Dan zouden de leerlingen die een gemiddelde cito hebben toch allemaal onvoldoendes moeten scoren (Wat natuurlijk niet de bedoeling is). Via internet lees ik voornamelijk dat kinderen hoge cijfers halen maar lagere cito's omdat de cito moeilijker is dan een gewone toets. Bij mijn dochter is het net andersom. Donderdag 10minutengesprek maar er zullen hier vast meer ouders zijn wiens kind dergelijke tegenstrijdige scores hadden. Het is toch vreemd dat je op schooltoetsen een 6 haalt en op hetzelfde onderdeel cito een behoorlijk hoge 1 scoort. Is cito 'anders denken', of zou mijn dochter gewoon beter haar best doen voor een cito?
zijn het echt cijers van school toetsen of gewoon algemene cijfers? Mijn dochter scoort ook hoog op de cito, altijd dik 1+. Maar de rapporten vallen me ook altijd tegen eigenlijk. Ik zeg dit nooit tegen mijn dochter natuurlijk maar valt me altijd wel op. Het verschil tussen de cito en de gewone toetsen is dat de vragen anders gesteld worden. Dit omdat het vaak een andere methode is en elke methode heeft zijn eigen manier van stellen. Verder het niveau van de cito moet eigenlijk gelijk staan aan het niveau van de school toetsen.
Kan meerdere oorzaken hebben. Ze kan onvoldoende uitgedaagd worden in haar reguliere schoolwerk en daarin dus onderpresteren. Maar het kan ook zo zijn dat de cito bepaalde vaardigheden of onderdelen van haar intelligentie toetst, die beter ontwikkeld zijn, waar de andere methodes andere zaken aanspreken. Zo zie je bijvoorbeeld heel verschillende toetsresultaten als er een groot verschil is tussen het verbale en het performale IQ. Zeker verstandig om dit even uit te vragen bij de leerkracht.
Er zijn meer antwoordmogelijkheden. Onderpresteren inderdaad. Of dat cito de vragen op een andere manier stelt, wat zij makkelijker vind. Zelf heb ik er 'last' van gehad dat ik toch op één of andere manier anders dacht dan anderen. Makkelijke opdrachten maakte ik slecht en moeilijke opdrachten heel goed. Waarom? Omdat ik te moeilijk dacht werd er wel gezegd. Misschien jouw dochter ook wel. (Mijn niveau was trouwens havo/vwo)
Waar ik als eerste aan dacht was dat jouw dochter niet wordt uitgedaagd in het gewone werk op school en daarom uit desinteresse gaat onderpresteren., maar zodra het haar prikkelt omdat het juist moeilijker is, ze getriggerd wordt om haar best te doen. Het is maar een gedachtegang hoor
Ze maakt het zichzelf graag erg makkelijk. Ze is bijvoorbeeld goed in rekenen dus mag ze naast haar gewone werk, waar ze snel klaar mee is, extra werk maken. Sindsdien gaat ze gewoon extra langzaam werken zodat ze geen extra werk hoeft te doen (heeft ze thuis vertelt).
Dat lijkt me inderdaad iets om in het gesprek mee te nemen. Je kunt dan ook vragen of het extra werk meer van hetzelfde is, of iets anders dat uitdaagt. Meer van hetzelfde heb ik zelf op de basisschool ook gehad, en er is niets dat zo demotiveert als lekker snel werken en dan meer van hetzelfde moeten doen... Misschien kan de school haar zelfs iets heel anders erbij aanbieden? Dus geen extra werk voor rekenen, maar dat ze lekker een boek mag gaan lezen, of een werkstuk schrijven over iets wat haar interesseert, of iets anders dat haar uitdaagt.
Dit zou ik zeker zeggen tegen de juf. Misschien kunnen ze proberen om bv maar 2 vd 20 rijtjes uit het normale schrift te doen. En dan de rest van het extra werk.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (9) Verversen