Ik ben drie weken geleden bevallen van een gezonde zoon. Hij doet het goed,ik voel me best goed, maar desondanks ben ik wel moe: borstvoeding, krampjes, hormonen, onze andere twee kinderen...
En nu komt het: ik haat het concept kraamvisite!
Mijn ouders, mn 6 broers en zussen, de ouders van mn man en zijn broers en zussen zijn allemaal al veel geweest (en die zijn wat mij betreft ook altijd welkom!), maar nu komen de moetjes: ooms en tantes (van mezelf vind ik wel leuk, die van mn man al een stuk minder 😅), vrienden, verre vrienden... En dan krijg ik ook nog van mensen uit de straat (Ja ze hebben wel allemaal een kaartje gekregen. We hebben zo twee x per jaar een bbq en soms ook nog wel eens een andere activiteit, dus een kaartje vonden we wel sympathiek. Overigens staat er niks over kraambezoek op het kaartje!) De vraag wanneer ze welkom zijn voor beschuit met muisjes.
Wat te doen? Ik weet: kraamvisite blijft max een uur, maar goed: van tevoren heb ik toch stress: heb ik gedoucht, is het huis aan kant.
Van sommige mensen hoef ik sowieso geen bezoek, laat staan na weken van gebroken nachten! Dit eerlijk aangeven durf ik eigenlijk niet goed. Ik neig naar berichtjes negeren en als ik ze tegen kom beetje gooien op: hectiek, jong gezin etc.
Wie heeft die kraamvisite eigenlijk bedacht? En ben ik de enige die het vreselijk vindt?
Naaste familie en goede vrienden/ favoriete collega vind ik best gezellig, maar dat zijn zo al 30 mensen ofzo!
Aan het eind van je verlof even een bezoekje aan kantoor. Weg collegiaal bezoek;) verder gewoon eerlijk zijn. Agenda vol! Dan ben je van het gezeur af en ben jij eerlijk.
Ik vond het wel gezellig al die kraamvisite. Als ik me niet goed voelde of heel vermoeid dan bleef ik wel eens boven of maakte een nieuwe afspraak. Daar had ik niet zo'n moeite mee. Ik probeerde mijn eigen grenzen te bewaken door het bezoek gunstig te plannen en eventueel lastminute toch voor mezelf/mijn gezin te kiezen. Uiteindelijk kijk ik goed terug op het kraambezoek. En ja... met de ooms en tantes van mijn man die we verder nooit zien had ik ook wat minder zin dan met mijn eigen familie/vrienden... maarja... dat heb ik maar geaccepteerd.
Het huis aan kant en gedoucht? Het is kraamvisite. Als ze mij en mijn huishouden niet op z'n lelijkste willen zien, hebben ze pech. Ik trek een schone trui aan en een spijkerbroek ipv pyjama. En verder niks. Maar het klinkt vooral als een heleboel mensen. Misschien heb ik geen klagen, de ooms en tantes sturen alleen maar een kaartje en er zijn maar 3 buren geweest. Wat misschien helpt: tegelijk plannen? Zo komen bij ons de vrienden in groepjes. Als iemand een appje stuurt of ze langs mogen komen voor kraamvisite, dan zeg ik: leuk! Zullen we gelijk een momentje plannen met die en die erbij? Zien we elkaar ook nog eens. En van de positieve kant bekijken: ik hou heel erg van kadootjes. Meer visite is meer kadootjes.
Waarom stuur je überhaupt geboortekaartjes als je geen kraamvisite wilt . Een ieder die een kaartje krijgt voelt zich genoodzaakt om de baby te komen bewonderen. Als je een kaartje had gestuurd met een tekst dat dit een geboorte aankondiging is en geen uitnodiging is dat voor beide kanten duidelijk en ook een opluchting. Want voor velen is het een verplicht nummertje om op te komen dagen .
Ja, grappig dat mensen een geboortekaartje zien als een uitnodiging voor kraamvisite.Ik vind het echt een mededeling van de geboorte van onze zoon. Er staat ook alleen op dat we heel gelukkig zijn met de geboorte van onze zoon geboren op ... Zoon van..., broertje van... En dan ons adres. Maar blijkbaar is er dus een stroming bij wie een kaartje gelijk staat aan een uitnodiging.
Maar dankzij de vele reacties heb ik mijn vriend de opdracht gegeven om de mensen die we nauwelijks kennen gewoon een berichtje te sturen dat we in eerste instantie alleen familie ontvangen.
Eerlijk gezegd zou ik (als wanabee kraamvisite) veel liever een berichtje krijgen met de mededeling dat de jonge moeder er nog niet aan toe is dan om helemaal geen berichtje te krijgen. Het eerste is eerlijk, aardig en oprecht, het tweede is dat allemaal niet...
Ik snap je wel! Of van die mensen die er nooit zijn geweest tijdens je zs maar wel willen kijken naar de kleine... Je kunt ook ipv al die losse bezoekjes een feestje houden en iedereen in 1 x laten komen je zet een eindtijd want dat max 1 uur kraamvisite daar houd ook bijna niemand zich aan...
Ik vind kraamvisite ook vreselijk.... We hadden bij onze kinderen op het kaartje gezet 'kraamvisite, alleen korte bezoekjes in de kraamtijd' of zoiets. En onze jongste was te vroeg geboren en toen hebben we gewoon geschreven 'voor de rust in ons gezin ontvangen we geen kraamvisite :) " . Sterkte hoor! Ik vind het ook echt afschuwelijk!
Grappig, het lijkt erop dat 75% van de mensen die reageren ook niks hebben met kraamvisite. Wat zijn we dan met zn allen aan het doen, vraag ik me af😅 Wie heeft die "traditie" ooit verzonnen!?
Dat zou ons ook wel wat lijken, is wel een goed idee. Baby komt hier in de zomer dan kan het ook nog eens mooi in de tuin. Alleen wat doe je met de mensen die dan niet kunnen en die dan een andere keer weer langs willen komen...want die zitten er altijd tussen en dat zijn hier ook de doordrammers die niet ophouden.
Dat is zeker zo, alleen beginnen anderen dan weer door te drammen dat ik vervolgens denk ik zeg wel ja want dan ben ik ervan af. (Maar ben er dan niet vanaf)
Gewoon aangeven wat je wil, ze hebben er maar mee te dealen.. het is jou week! Wij doen het ook niet, bij ons is het zelfs zo dat we de eerste drie weken rust willen.. daarna zien we wel. Ik hou er ook echt niet van. Mijn fam ziet de baby dus ook pas na drie weken.. nu 4x gedaan, ze weten waar ze aantoe zijn bij ons.
Ik word er ook wederom gek van… we wilde eerst een kraamfeest doen maar ivm verjaardag van onze oudste toch niet gedaan op het kaartje gezet: bezoek vinden we fijn maar mag het op een later moment zijn. Geen effect iedereen komt. Ik heb het meer dat ik het gevoel heb de baby te moeten laten zien en die daar gewoon op bepaalde tijden naar bed.. ik vind het echt irritant ik zeg nu tegen visite dat hij in bed ligt en ze in het bedje mogen kijken maar sommige vinden dat echt belachelijk.. fijn voor ze komen zij ook die nacht voor de baby zorgen. Wij hebben ook echt teveel mensen en sommige vind ik wel leuk hoor maar over het algemeen erger ik me dood en denk ik waarom ben ik niet gewoon eerlijk (weet ik ook niet Hahahha) dus we kunnen elkaar de hand schudden!
Ik word er ook wederom gek van… we wilde eerst een kraamfeest doen maar ivm verjaardag van onze oudste toch niet gedaan op het kaartje gezet: bezoek vinden we fijn maar mag het op een later moment zijn. Geen effect iedereen komt. Ik heb het meer dat ik het gevoel heb de baby te moeten laten zien en die daar gewoon op bepaalde tijden naar bed.. ik vind het echt irritant ik zeg nu tegen visite dat hij in bed ligt en ze in het bedje mogen kijken maar sommige vinden dat echt belachelijk.. fijn voor ze komen zij ook die nacht voor de baby zorgen. Wij hebben ook echt teveel mensen en sommige vind ik wel leuk hoor maar over het algemeen erger ik me dood en denk ik waarom ben ik niet gewoon eerlijk (weet ik ook niet Hahahha) dus we kunnen elkaar de hand schudden!
Aangeven dat je overladen wordt met verzoeken voor bezoekjes en dat je graag iedereen met open armen ontvangt en de kleine wilt laten zien maar dat het niet lukt. Dat je hartstikke moe bent, moet herstellen en ook tijd voor het gezin wilt hebben. Dat je er tzt op terug komt als je hormonen dat niet vergeten. Als je er dan wat vergeet na een tijdje vindt niemand dat erg ;-) en zo wel .. jammer dan
Heeeeel herkenbaar en ik doe het dan ook simpelweg niet. Ik heb geleerd ( met moeite!) om te doen wat goed voelt.
Jij voelt wat goed voor jou is en luister naar jezelf
Ik vind het ook stom en overbodig en heb zelfs familie zoals ouders broers en zussen pas na de eerste week gedaan de tweede keer… bevalt geweldig. De eerste keer deed ik het wel omdat ik me verplicht voelde en was steeds overstuur voor en na de visite die slechts een half uur/ uur bleef.
MIJN kraamweek dus pleur op dacht ik dit keer.. denk je echt dat mensen het niet vergeten zijn over een tijd? Echt wel allen jij niet, het is JOUW kraam tijd.
Verre familie vrienden of collega’s doe ik überhaupt niet en je hoeft geen verantwoording af te leggen!
Hier geen slechte reacties gehad of niet gehoord en nog contact met iedereen 😉
Sommige mensen vinden het onpersoonlijk, maar lang leve het kraamfeest! Ouders, broers, zussen en allerbeste vrienden komen natuurlijk eerst wel even gluren en die mogen natuurlijk vaker komen, maar we hadden een zaaltje gehuurd en mn zus en schoonzus hadden alles geregeld, leuk aangekleed en in 1 keer alle overige vrienden, neven, nichten, ooms tantes, collega's. Ik vond het echt heerlijk! Geen half jaar in de kraamvisite zitten!
Gewoon eerlijk benoemen dat het niet lukt door vermoeidheid. Het maakt niet uit wat een ander daarvan vindt.
Ff de andere kant: Wij waren laatst bij kennissen maanden na de bevalling op bezoek, bewust lang gewacht, maar die zaten wel echt een beetje te ‘klagen” over al het bezoek. Dan denk ik wel van pfffff we komen voor jullie, had het ff van te voren gezegd dat het niet past. Dat was prima geweest. Dit voelt ook vreemd als je tijd en moeite neemt voor een gezin en moeder eigenlijk benoemd van zal blij zijn als dat klaar is.
Je maakt het je zelf veel te moeilijk. Waarom stress over je huis aan kant willen hebben? Dat is echt wat ik naast me neer leg. Ik zorg dat de wc schoon is, en het een beetje opgeruimd is, maar meer niet. Bevalt het mensen niet, mogen ze zelf aan de gang gaan!
En je hebt zelf de kaartjes gestuurd, dat wordt vaak gezien als uitnodiging of voor sommigen zelfs verplichting om te komen. Gewoon negeren kun je niet maken. Zou je zelf denk ik ook niet erg leuk vinden als je genegeerd wordt door anderen en je weet niet eens waarom. Wat is er zo moeilijk aan eerlijk zijn? Gewoon zeggen dat je te moe bent en je even wat rust wilt hebben. En dat dat je het kraambezoek even uit stelt.Opgelost.
Ik zie hier vaker dat mensen een geboortekaartje als uitnodiging zien, of een vrijbrief om langs te komen. Vind ik oprecht interessant, want in mijn kring is dat echt niet zo. Het is een 'ter informatie' op een feestelijke manier. Ik ken echt niemand bij wie het dan als verplichting voelt om langs te komen. Ik heb dat niet bij kaartjes die ik krijg, en andersom, reageerden mensen die van ons een geboortekaartje kregen ook niet zo. We hebben wel heel veel felicitatiekaartjes gekregen hoor, dus in die zin wordt het niet genegeerd, maar ik denk dat maar 20% van de mensen die een geboortekaartje kregen hebben gevraagd wanneer ze langs konden komen. En zeker niet bij mensen van onze generatie - voor mij voelt het als een gebruik van de tijd van mijn ouders eerlijk gezegd. Maar waar ligt dat dan aan, zou het per regio verschillen, of per type woonplaats, of nog iets anders? Of doet de hele wereld dit nog zo, en heb ik een heel rare asociale bubbel haha, kan natuurlijk ook!
Ik heb het idee dat dit ook meer de tijd van tegenwoordig is. Vroeger gingen wij echt niet naar iedereen waarvan wij een kaartje kregen (mijn ouders dan). Bij de oudste kregen we van verre familie een paar kaartjes. En zijn er ook best wat mensen niet geweest. Nu kwam bijna iedereen of stuurden ze een kaartje. Sommigen ook nog met de mededeling: sorry dat we niet op kraamvisite kunnen komen.
Ja dat heb ik dus echt andersom! Mijn moeder ging wel, en er kwamen ook veel mensen bij haar, in ieder geval bij de eerste kinderen. Was een geboortekaartje ook echt het communicatiemiddel natuurlijk. En zij was huisvrouw, veel van haar vriendinnen ook, dus ze hadden ook gewoon meer gelegenheid. Dan kwamen mensen ook spontaan langs, daar kan ik me helemaal niks bij voorstellen. Dat is bij mij nu dus heel anders. Veel mensen wachten tot we per app contact hadden en vroegen dan of ze een keer langs konden komen. De enige twee die echt een beetje reageerden op zo'n kaartje als op een uitnodiging zoals vroeger, waren ook 60+. Grappig dat het zo kan verschillen.
Ik heb bij de eerste kinderen ook alles en iedereen laten komen. Sommigen bleven ook nog eens lang hangen. Op een gegeven moment zat er 8 man op mn slaapkamer. Naar mate ons gezin groter werd ging het me steeds meer tegenstaan. Al dat haasten en vliegen voor de visite. Het ging ten koste van mezelf en onze kinderen. Ik was er klaar mee. Dus we hebben nu bij de 6e het EINDELIJK anders aangepakt. Beide ouders zijn geweest. Mijn broertjes en zusjes want daar zijn we heel hecht mee. M’n man z’n familie niet want die spreken we zelden. Al het overige pas een aantal weken later. Dat legde ik dan ook gewoon uit. Na die paar weken vind ik het namelijk wel gezellig dat er een keer iemand komt. Heb ik het zelf weer beter op de rit. Vind k het ook niet zo erg als ze ‘s avonds wat langer blijven. Wel was het max 2 avonden in de week en 1 ochtend. Was echt goed te doen en gezellig. En desnoods kun je er meerdere op 1 avond doen. Een kraamfeest vind ik soort onpersoonlijk en onaardig staan ofzo dus dat past dan weer niet bij ons.
Vreselijk. De ganse dag ben je al druk zat en op dat kleine momentje waar je bij had kunnen komen moet je bezoek ontvangen. Mijn (schoon)ouders, broers, zussen van harte welkom hoor. Een deel van de tantes en ooms hebben we na drie maanden laten komen, toen we de boel wat meer op de rit hadden. Collega's ook. Het hoeft niet allemaal meteen. Uiteraard ben ik trots met het nieuwe kindje, maar ik heb gemerkt dat we gewoon wat meer tijd als gezin nodig hebben in die hectiek. Zonder Jan en alleman die op bezoek komt. Overigens herstel ik ook echt traag van de bevallingen. De eerste keer kon ik pas na vier maanden zonder enorme pijn zitten. Wat een gruwel.
Deze keer is de kleine een maand voor de oudste zijn verjaardag uitgerekend. Dat wordt dus alleen de hele naasten op kraambezoek en de rest van de familie ziet de baby wel op de verjaardag hoor. Scheelt weer een hoop bezoekjes en meer gezinstijd.
Heerlijk! Kraamvisite 🥰 ik wilde aan iedereen mn kleintje laten zien haha. En soms was het even stressen als ze kwamen savonds, maar achteraf vaak best gezellig (zelfs die 'lastige' tante).
Tja, een kaartje geeft de ontvanger het gevoel dat ze moeten komen, het is een soort uitnodiging. Voor sommigen is een kaartje terug voldoende, maar niet gek dat anderen toch bellen om af te spreken. Ik vond zelf bezoek juist beregezellig, ook van mensen die verder weg stonden. Ik vond het zo leuk om mn kind te showen en vond even kletsen met visite een fijne break in de dag vol verzorgen. Maar als ik jou was, zou zeggen dat het nu te vermoeiend is voor bezoek. En dan maar eens kijken of ze later uberhaupt nog proberen.
Sluit ik me bij aan! Ikzelf vond kraambezoek ook heerlijk. En daarnaast zien mensen idd het kaartje als uitnodiging, maar wellicht zelfs ook als ‘verplichting’ om te komen. Negeer het niet, maar geef aan dat het nu nog even teveel is. Desnoods een babyborrel voor de buurt over een aantal weken/maanden.
Ja verschrikkelijk! Het komt nooit uit, het is niet te plannen met borstvoeding etc. En helaas snapt ook niet iedereen het concept "even"
Voor ons een reden om een kraamfeest te doen. 1x de drukte van mensen die wat verder af staan en thuis met de andere kinderen rustig wennen aan de baby.
Je bent zeker niet de enige! Nou heb ik wel twee keer een postpartum depressie gehad, dus dat maakte het wel anders, maar ik zat die eerste weken totaal niet op andere mensen te wachten. Ja, m'n ouders, zus/broer, en een zwager, maar ook dan niet te lang. Was al zo de hele dag aan t plannen en rekenen en wennen aan heel ander ritme, ander lijf, ander leven, zat echt niet op visite te wachten, zelfs niet op mensen die ik normaal gesproken wel leuk vond, laat staan mensen die verder van me af stonden. Vond dat het grootste voordeel van een baby in lockdown-tijd!
Bij de tweede hebben we gewoon op de kaart gezet dat we de eerste 3 weken geen bezoek wilden, en dat ze daarna contact met mijn man op moesten nemen (maar dan aardig). Mijn ouders en zus zijn echt wel geweest hoor, maar voor de rest was het duidelijk. En het scheelde ook dat ik de coördinatie niet hoefde te doen, had ik helemaal geen bandbreedte voor. En bij de tweede voelde ik me wel minder slecht dan bij de eerste, dus toen kon ik er na een paar weken ook wel van genieten, bij een selecte groep.
Ik denk dat afhouden, zeggen 'oh leuk straks, nu nog erg druk/baby is ziek/whatever' en de boot een beetje afhouden, een prima optie is. Evt kan je mensen die jullie allebei kennen zoals buren ook prima door verwijzen naar je partner om het te regelen. En misschien als ze wel komen, proberen minder te stressen. Wie verwacht er nou in vredesnaam een opgeruimd huis als ie op kraamvisite gaat bij een gezin met 2 kinderen en een pasgeboren baby?! Je bent kraamvrouw, geen gastvrouw.
Proberen iets verder weg iets te plannen. En zeggen dat het nu niet haalbaar is, is niet erg. Of alleen plannen als je man thuis is of je moeder kan helpen of id.
Heel eerlijk gezegd heb je het zelf zo ver laten komen door zoveel kaartjes te versturen. Ook al staat er niets over visite op mensen gaan er vanuit dat het ontvangen van een kaartje automatisch een uitnodiging voor visite betekend. Om die reden hebben wij alleen kaartjes verstuurd naar degenen die we echt op visite wilde hebben. Negeren van berichtjes kan je echt niet maken. Eerlijk aangeven dat je nu nog te moe bent om visite te ontvangen wel, in de hoop dat ze er niet meer op terug komen. Maar kijk wel uit voor scheve gezichten, mensen voelen zich snel gepasseerd als je hun afwijst en ze horen dat anderen wel mogen komen...
Het enige waar ik voor nu op kan komen is jullie buurtgenoten voor nu niet op visite laten komen maar aangeven dat je van de zomer een keer een borrel in de tuin organiseert.
Geen herkenning want ik vond het heerlijk. Brak lekker de dag want ik verveel me kapot met een new born Maar ik zou gewoon eerlijk zijn tegen een ieder die zichzelf wil uitnodigen. Ik heb ook wel eens een ‘nee’ gekregen met antwoord erbij dat ze kraamvisite moe waren enzo. Nou helemaal prima! Ik vind dat geen schande hoor.
Ik snap dat saaie ook wel (alhoewel ik wel echt een baby moeder ben!), maar koetjes en kalfjes gesprekken met mensen van in de 70 vind ik nog veel saaier😅 Dan ga ik liever een uur wandelen of lees ik een goed boek!
'...ik verveel me kapot met een new born'. Zo herkenbaar 🤣 was altijd blij als een ander het even in de armen wilde houden. Ik zette met liefde een bak koffie voor ze intussen en even iets om tegenaan te kletsen 😄
Ik herken dit zoooo erg. Bij onze eerste dochter kon ik geen grenzen aangeven was helemaal overprikkeld en lag in de kreukels met een totaalruptuur. 1e week wel rustig gehouden ook ivm corona maar mijn ouders waren hier even en toen stond schoonzus die hier bijna nooit komt voor het raam... wij waren net thuis en wilden alleen ouders en schoonouders even laten komen. Was echt helemaal overprikkeld toen al. En daarna vreselijk lang in het bezoek gezeten en alleen maar anderen het naar de zin willen maken. Voelde me een kraamverzorgster, fotograaf, huishoudster etc.
Ik ben nu 20 weken zwanger en heb er al stress van. Ik volg dit topic ook even.
Maaar ik dacht nog.misschien is een kraamborrel een idee? 1 middag drukte met alle mensen die wat verder weg staan zegmaar.
NIET doen dan echt waar… als mensen je echt graag mogen , familie of vrienden gunnen ze je alles… zo niet dan weet je genoeg. Ik heb aangekondigd aan ouders en zussen: eerste week tot tien dagen komt er niemand in en daarna neem ik wel contact op wanneer het ons uit komt. Je hoeft geen verantwoording af te leggend Ik had hier ook stress van en bleek onnodig. Het is JOUW tijd. Denk aan jezelf dat doen de anderen ook zeker als ze zich wel opdringen!
Oooo dat zou k echt nooit kunnen. Vind het juist voor de opa’s en oma’s ook zo bijzonder. En ik kan niet wachten tot m’n broertjes en zusjes langskomen. Dus die komen altijd zsm. Dat is het énige bezoek waar ik enorm naar uitkijk. Maar ja ik ben dan ook heel hecht met mijn familie. En andersom vliegen wij ook direct de auto in als er bij mijn broertjes of zusjes een kleine geboren is🙈.
Ik zal mijn (schoon)ouders echt pijn doen als ik ze de eerste 10 dagen buiten de deur houd 🥺 zij hebben ook een kleinkind gekregen. Alsof het zo vermoeiend is dat ze even een half uurtje langskomen de 2e dag...
Ik begrijp een klein stukje hiervan. Maar...relaties zijn toch wederkerig en geen eenrichtingsverkeer? De relatie waarin mijn familie verboden werd om langs te komen, is van iemand met op zijn minst borderline... Dat is niet de normale manier van met mensen omgaan van wie je houdt... Andersom verwacht ik idd dat de mensen die van jou houden, natuurlijk rekening houden met wat je aankunt... Maar zeggen: ik wil 10 dagen niemand zien...poeh...dat is wel een flinke afwijzing van je familie... Of je dat nou zo bedoelt of niet... Oma die weet dat er ergens een kleinkind geboren is, dat ze niet mag zien...dat vind ik behoorlijk hardvochtig... Maar misschien is er in jouw familie minder warmte voor elkaar?
Dit bedoel ik. Ik vind het egoïstisch om mijn (schoon)ouders 10 dagen buiten de deur te houden. Zussen en broers vinden ik al anders, maar die hou ik ook niet buiten de deur.
Ik laat familie ook niet 10 dagen wachten maar wil niet iedereen tegelijk hier. En verdere vrienden etc. Kunnen wel even wachten. Wil het bezoek nu ook juist met de kraamverzorgster erbij. Schoonzus had de 3e dag ook wel kunnen komen.
Ik wil ook nirt iedereen tegelijk. Opa en oma's mogen 1e of 2e dag en alle zussen/broers incl kinderen zijn er hier bijna 40, dis verspreid ik lekker over de week. Hou vaak max. 1 gezin per dagdeel aan. Ook omdat je dam je aandacht niet hoef te verdelen.
Wij vonden het ook niet fijn. Daarom hebben we bij de volgende er bij gezet: kraambezoek graag binnen 14 dagen na de geboorte. We zien ook wel eens 7 of 10 dagen langskomen. De mensen die close zijn komen dan wel maar degenen die verderaf staan redden dat vaak niet om dan nog langs te komen en sturen eerder een kaartje. Het was de eerste weken wel wat drukker, maar bezoek bleef vaak kort want net bevallen, en daarna had je zoveel meer rust!
Kraamvisite duurt eerst inderdaad maximaal een uur. Maar mijn ervaring is dat mensen het vaak ook gezellig vinden. En naar mate je langer bevallen bent blijven mensen vaak ook langer. Tenminste dat was hier het geval. En dat is wat ons betreft prima. Maar als jij geen behoefte hebt aan kraam visite dan doe je dat niet.
Nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon!
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (59) Verversen