Hoi allemaal! Even een vraag; ik las net een artikel over het feit dat kindertuigjes en polsbandjes voor peuters steeds vaker gespot worden in drukke gebieden. Ik was tot voor kort nogal sceptisch; 'een kind is immers geen hond die je aanlijnt'... Laten we eerlijk zijn; het ziet er op het eerste gezicht ook een beetje vreemd uit. Maar nu mijn zoon anderhalf is en werkelijk alles interessant vindt, met als gevolg dat ik dus overal achteraan kan rennen en ogen tekort kom, zie ik serieus de positieve kanten hiervan. En dan neig ik meer naar zo'n polsband dan naar een tuigje. Voordelen in mijn ogen: 1. Bewegingsvrijheid voor kind; je hoeft hem/haar niet vast te ketenen in een buggy; 2. Geen stress dat hij/zij ineens wegrent in een menigte.. Niet iets voor een bezoekje aan de supermarkt hoor, maar op vakantie bijvoorbeeld in grote toeristische gebieden e.d. Hoe denken jullie hierover? Of hebben jullie wellicht ervaring hiermee? Thanks!
Ik zou het alleen.doen als het echt niet anders kan. Het gevaar is gemakszucht: je hebt je kind aan een.touwtje dus ga je niet meer focussen op 'loop niet zo maar weg', 'zeg tegen papa/mama wat je doet' of 'nooooit zo maar een.weg op lopen ' of 'bij drukte handje vast'.
Ik ben dus in principe tegen die dingen. Moet wel.zeggen dat ik maar 1 kind heb om op te letten en aan te leren dat er momenten zijn waarop.ze in de buggy of aan het handje MOET (boos/drama jammer dan). Ik heb.dus makkelijker praten.dan iemand met 2, 3 of meer kleine kinderen. Maar toch. Je kind niet van meet af aan leren wat veilig is omdat het toch aan.een touw zit, is juist helemaal niet veilig.
Mijn oudste luistert goed en loopt altijd keurig met de kinderwagen mee. Onze middelste loopt altijd weg en luisterde heel slecht. Als ik met alle drie weg moet dan neem ik altijd een Wandelkoort mee voor onze middelste als ze niet wil luisteren. Het geeft mij heel veel rust tijdens het wandelen als ze weer in een bui is. Maar deze heb ik ondertussen al een jaar ofzo niet gebruikt. De dreiging dat ik hem bij me heb is genoeg. Wat andere mensen ervan vinden als ze dit zien interesseert me niet. Ik ken mijn kind.
81 reacties, dus geen idee of ik iets nieuws kan toevoegen, maar toch. Mijn zoon was een weglopertje. Wij zijn hem 3 keer ook echt kwijt geweest en opa en oma ook een keer. Hij was gelukkig altijd vlakbij en zo gevonden, maar ik was wel elke keer doodsbang dat we hem niet zouden vinden, of te laat. Eénmaal was dat vlakbij namelijk in het hoge gras vlak naast een sloot flink gevuld met water. Hij is over de wegloopfase heen gegroeid gelukkig en we hebben nooit een tuigje aangeschaft, maar ik snap het wel dat andere ouders ervoor kiezen. We hebben het zelf serieus overwogen. Ik zag net een filmpje over een vrouw die uitlegde dat zij iets aan haar benen heeft waardoor ze simpelweg niet achter haar kind aan kan rennen. Ook sprak in datzelfde filmpje een kinderorthopeed die vond dat kinderen de ruimte moeten hebben om gevaar te ontdekken. Ik ben het zeker met de orthopeed eens, een kind moet gevaar kunnen ontdekken, maar wel vanuit een veilige situatie. Wanneer de moeder niet achter haar kind aan kan rennen is die basissituatie niet veilig voor het kind, dus ik begrijp goed dat zij voor een tuigje kiest!
Mijn dochter was er dol op. Ze had hem zelfs trots om in huis. Ze kreeg een verschrikkelijke driftbui als ze in de buggy moest. Ze wilde absoluut geen handje geven en stond in een tel midden op straat. Nu kon ze lekker zelf lopen. Je hebt ook hele leuke tuigjes met dieren erop
het ziet er ook niet uit maar ik ben ook omgedraaid .. nou en .. liever t kind veilig en een chillere mama .. ik deed onze dl in de drager of doek of buggy .. maar evt bij een 2e weet ik t nog niet .. miss ook wel tuigje
Als het nodig is gewoon doen! Kies je toch zelf! Ik gebruik zelf eerder de buggy of draagzak voor gevaarlijke of drukke plaatsen. Maar dat is ieder zijn keuze.
Ik heb ze bij beide gebruikt, er zijn werkelijk waar vreemde op straat die tegen me begonnen te schelden 😱
Maar op een bepaalde leeftijd willen ze op onderzoek uit, dragen is dan geen optie meer, kinderwagen ook niet en aan de hand vinden ze niet goed genoeg wat gaat zorgen voor trekkende handjes met veel frustratie als gevolg.
Met een tuigje hebben ze het wat meer vrijheid om op ontdekkingsreis te gaan maar ze kunnen niet weg.
ik ben helemaal voor die dingen. Liever een veilig kind dan een kind dat weg is of onder een auto rent. Ik had hem al voor mijn dochter gekocht maar nooit nodig gehad. Ik was ook een wegloper, niet te zuinig. ik ben op vakantie wel is weggelopen in zo'n mega supermarkt. Maar goed een vreemde vrouw nam mij bij de hand en ik ben gewoon mee gegaan. Ze had goede bedoelingen en heeft me naar de info balie gebracht waar mijn ouders waren. Maar het had ook een kunnen zijn zonder goede bedoelingen en dan ik weg geweest. Ik zeg veiligheid voor alles!!
Ik kan me voorstellen dat het soms fijn kan zijn. Ik vind er helemaal niks mis mee. Vind het er juist grappig uitzien als een kind druk rondloopt met een tuigje dat ze hem toch terug kunnen roepen. Mijn vader doet dat wel eens als hij op mijn neefje moet passen. Hij heeft geen energie om constant achter hem aan te gaan. Ideaal dan. Het is echt een druk mannetje die niet zo goed luistert. Ik vind het nergens op slaan als iemand het er zielig uit vindt zien.
Wij hebben het wel gebruikt op wandelvakantie in de bergen. De hele tijd aan de hand lopen is gewoon niet fijn (hij was 2, aan de hand betekende dan steeds dat hij zijn arm omhoog moest houden) en ik vond dit ivm hellingen etc gewoon een veilig idee. Verder thuis niet hoeven gebruiken, hij was erg makkelijk en luisterde goed. Zijn zusje daarentegen Ik heb zelf gekozen voor een tuigje, leek me prettiger dan een polsbandje (en was evt ook als tuigje voor in de kinderstoel op vakantie te gebruiken)
Ik vind het niet raar hoor. Ik heb het zelf nooit gedaan, maar er wel serieus over nagedacht om aan te schaffen. Mijn zus heeft ook een erg ondernemend kind en heb haar aangeraden om een tuigje te kopen, zodat hun ook nog kunnen genieten van een dagje weg. Hij wurmt zich namelijk uit de buggy en wil per se zelf lopen. Als je hem bij de hand neemt of een stukje wilt dragen, schreeuwt hij moord en brand. Als hij los loopt gaat het prima, maar hij ziet geen gevaar en rent zomaar zonder duidelijke aanleiding ergens naar toe. Kijkt niet op of om... 🙈 Ze durft echter geen tuigje om te doen vanwege veroordelende blikken van anderen. Nou.... Het zou mij niet schelen wat een ander denkt. Als je zo'n kind hebt, dan is dat extra energievretend. Niet iedereen heeft 'gemakkelijke' kinderen. Persoonlijk denk ik trouwens dat een tuigje fijner is dan een polsbandje.
Het is ook meer als ‘noodmiddel’ voor op vakantie, niet zozeer voor een bezoekje aan de stad of supermarkt. Op plekken waar ik zelf niet bekend ben lijkt het me ook gewoon leuk voor hemzelf, anders moet ik hem in de buggy vastketenen en zo zou hij de boel op (enigzins) eigen houtje kunnen verkennen, zonder dat ik alleen maar gestresst ben of mijn zoon in de buurt blijft. Bedankt allemaal voor de reacties! Heb besloten om een polsband 360 aan te schaffen. Hopelijk niet nodig om hem te gaan gebruiken maar dan heb ik tenminste iets om op terug te vallen :) En inderdaad; liever ‘aangelijnd’ dan kwijt! Daarbij denk ik oprecht dat ik mijn zoon er een plezier mee doe.. Dan maar wat rare gezichten!
Nou het spijt me echt. Maar hier in de stad zie ik ook een moeder lopen met haar kind aan een tuigje. Eerste indruk is elke keer weer dat ik even schik en dan denk ik jeetje geen gezicht. Ik zie het niet zo zeer als vastbinden. Maar ik denk dan weer je hond doe je aan een lijntje niet je kind. Maargoed wie ben ik. Mijn kids blijven bij me in de buurt. Ik spreek ze aan dat ze bij me moeten blijven anders zijn we elkaar kwijt. En ze kunnen gewoon naar me luisteren. Ik ben de baas. Ik heb 3 kids 2 loslopende om in de termen te blijven en 1 in de kinderwagen. En de oudste 2 houden aan beide kanten ook wel de kinderwagen vast. En als ik geen zin heb om steeds agent te spelen als ze weg lopen dan ga ik een keer alleen..Als het koopavond is. Nog beter.
Jou lopende kinderen zijn 5 en 6. Dan lopen ze (vaak) wel gewoon mee. De kwestie gaat meer over een kind van 1,5/2 misschien zelfs 3 jaar. Ze zijn echt in 1 tel weg en als je dan met een baby staat erbij ben je echt niet blij. Ik heb een zoontje van 2 die eigenlijk altijd goed luisterd maar soms vind hij het dus grappig om weg te rennen. en als je er achteraan gaat rent hij helemaal verder. Gelukkig vind hij de kinderwagen prima haha
Volgenz mij zijn haar "loslopende" kinderen ook zo jong geweest toch als ik me niet vergis dus iedere ouder weet dat als je ze even uit t oog verliest ze zo weg zijn... ik vind het persoonlijk ook geen gezicht. Heb wen hond en zie niet mijn kind ook aangelijnd mee te nemen. Ieder zo zijn keuze en mening uiteraard
Ik heb een rugzakje in de vorm van een bij waar vanboven een touwtje in een zakje verstopt zit. Indien nodig kan het gebruikt worden maar bij de eerste nooit gebruikt. Luisterde superflink altijd. De tweede... zullen zien.
Wij hadden geen tuigje mee naar Venetie toen hij 2,5 was. Maar we hadden een spanbandje van de koffer aan zijn broek geknoopt. Anders waren we hem te vaak kwijt.... dus ja voor dit soort dingen: voor!
Ik ben voor 't gebruik van een riempje, of het nu een tuigje is of een polsbandje, of een rugzakje. Je bent zo meer controle over je kind, hij of zij kan er niet zomaar vandoor rennen of tuintje in en tuintje uit lopen. Als moeder of vader ben je daarna nog veel gezelliger, omdat je niet elke keer je kind hoeft te corrigeren, want langer dan de lijn is, kan je niet.
Vooral als kindjes een hele sterke eigen willetje heeft, en gewoonweg "schijt" aan je heeft, dan is 't een prima middel.
Iedereen kent zijn eigen kind toch? Loopt je kind vaak weg begrijp k waarom je er voor kiest, is je kind niet zo begrijp ik waarom je er niet voor kiest. Ieder zn ding en eigen manier van opvoeden en niemand die daar uiteindelijk wat over te zeggen heeft.
Als kind had ik er zelf een - ik wilde altijd zelf lopen en geen handje geven en aan het tuigje liep ik zonder zeuren prima mee, terwijl het amders dus een enorme strijd was iedere keer. Ik snap deze oplossing wel. Mijn kinderen gebruikten vanaf ongeveer 20 maanden vooral het loopfietsje daarvoor liepen ze eigenlijk prima mee - of aan de hand, of gewoon echt rustig naast mij. Ik heb er zelf dus geen gebruik van hoeven maken. In Engeland zag je ze een jaar of 5 geleden (Toen waren we er voor het laatst) heel veel, ook in dr vorm van schattige rugzakjes. Volgens mij heeft skip hop ook hele leuke!
met mijn oudste niet nodig gehad, wel een bandje met zijn naam erop en telefoonnummer aangeschaft. Hij was ons eens kwijt, nou dat was niet een leuke ervaring. Ik ben dus voor bandjes en tuigjes en alles wat maar helpt om je kind bij je in de buurt te houden. Het is ook vreselijk als je als politieagent de hele dag achter je kind aan moet. Heb je een dagtaak aan. Om maar niet te denken aan je kind kwijt en dan in een waterrijke omgeving te zijn met alle gevolgen van dien... Dus gewoon doen als je peuter een avontuurlijk persoontje is!
Ik heb een polsbandje gekocht en ook het internet afgezocht naar ervaringen. Mijn dochter was 2,5 jaar en mijn jongste 6 maanden. Ik probeer echt altijd mijn best te doen op allebei te letten, maar juist op die momenten dat het druk is: kleine huilt dus speentje geven, omdraaien en.... weg peuter! Gelukkig niets gebeurd maar na de tweede keer dacht ik echt help! Ervaring polsbandje: Mijn dochter dacht dat het een soort armbandjes waren dus we waren nu 'vriendinnetjes'. Nou mooi meegenomen toch? Alleen ze kwam er achter dat wegrennen niet meer lukte. Ook op de stoep om lantaarnpalen rennen lukt niet en resulteert in mama die ook nu 3 rondjes om elke paal moet lopen zodat het koord niet vast blijft zitten. Zucht... Verder zou ze het klittenband zelf los kunnen maken, maar ik heb haar nog niet de kans gegeven om het te proberen. Ik wisselde af met het gebruikt van het polsbandje. Lag eraan waar we heen gingen. Ik las ook van ouders dat ze het polsbandje als dreigmiddel gebruikte: 'Als jij nu niet bij mij blijft dan gaat het polsbandje om!' Ik wilde dat misschien ook gaan doen, maar het is niet gebeurd eigenlijk. Nu een paar maanden verder luistert ze ineens veel beter en loopt ze niet zomaar weg. Heeft het polsbandje daarvoor gezorgd? Is het een fase? Ik weet het niet. Hij ligt nu in de kast voor als ze weer een in een 'wegloopfase' zit. En wie weet bewaar ik m voor mijn tweede.
Wat ze hieronder zeggen klinkt misschien wel mooier eigenlijk, een koord aan de rugzak. Succes in ieder geval!
Ik heb een armband.. Met zo'n draad/kabel ertussen.. Heeerlijk.. Ook als we ergens aant wandelen zijn waar het drukker is.. Of in de stad.. Hij heeft de vrijheid.. En ik de controle.. Tuigje is trouwens hetzelfde.. Maar dan om Schouders.. Eerlijk gezegt vind ik een tuigje ook goed.. Ik vind ze beide praktisch.
Als je bang bent je kind kwijt te raken omdat hij/zij overal naar toe rent dan zou ik het zeker doen. Ik zag laatst een tuigje in de vorm van een aaprugzakje. Het zag er super schattig uit!
Ik heb er ook vaak aan gedacht om dit aan te schaffen. Ik moet mijn zoontje elke dag met bus en deel te voet van school gaan halen op een drukke baan en dit met een buggy waar een baby in zit dus de oudste moet wandelen. Hij loopt regelmatig weg dan en blijft midden op de weg staan of gaat voortuin van andere mensen in of loopt achter de bus aan. Hij heeft al regelmatig geluk gehad. Kan hem niet altijd vasthouden want hij rukt zich los. Hij is sterk. Hij is nu 3 jaar geworden dus hoop dat het in september gaat beteren.
Wij gebruiken het niet. Maar het kan wel een ideale oplossing zijn. Kindjes willen niet altijd een handje vast houden. En laten we nou eerlijk zijn het is toch ook niet prettig om de hele tijd met een arm in de lucht te moeten lopen? En tja wat moet je dan, kind altijd in de buggy terwijl het zo graag zelf loopt? Zeker als je meerdere kindjes hebt is het ideaal. Want je kan nou eenmaal niet je aandacht de hele tijd bij 1 kind houden.
Polsbandje idd niks mis mee!! Mijn dochter zat gelukkig graag in de buggy, dus heb t probleem nooit gekend. Maar als je een druk kindje hebt en anders gekrijs?? Echt wel doen dan, een polsbandje idd.
Ik vind het een fantastisch idee. Ik vind het er ook niet raar uit zien. Een kind moet leren en dat kan je het best veilig doen. Het is overal druk, alles gaat snel en veel verkeer. Een kind is zo weg, terwijl jij naar de andere kant kijkt. Maar eigenlijk vind ik dat ik niet overal persé een mening over hoef te hebben. 😉 Ik heb er geen ervaring mee want ik snoerde mijn wegrennende dreumes vast in de buggy of ik hield het armpje strak vast. Niet veel verschil denk ik.
Misschien kan het beter omgedraaid worden....horen honden eigenlijk wel aan een lijntje....hebben mensen toch bedacht??
Helaas heeft onze dochter het door hoe ze dat polsbandje open maakt en smeert em dan alsnog weg. Ik zeg meestal; kind onder de auto vind ik zieliger dan zo’n polsbandje.
Niks mis mee, is juist beschermend voor je kind. Ik irriteer me meer aan die ouders die hun kinderen rond laten rennen en dat anderen in moeten grijpen omdat ze teveel op hun telefoon aan het kijken zijn. Ik zit er ook wel eens aan te denken, maar nog niet echt nodig ofzo
Mijn broertje was vroeger ook een snelle, en mijn moeder kreeg ook vaak te horen dat mensen het zielig vonden. Haar antwoord was altijd, 'tsjha ik vind het zieliger als hij bijvoorbeeld wegloopt of onder de auto komt'. Daarbij heb ik me altijd aangesloten. Voor dochterlief dus ook een tuigje, heerlijk want het werkt voor ons allebei
Ik vind het echt niet raar , ik weet dat mijn ouders het voor mij ook hadden en ik was echt geen wegloper. Maar inderdaad alleen voor drukke plekken en niet voor dagelijks gebruik. Zelf nooit gebruikt maar onze dochter loopt altijd rustig mee. Wie weet straks wel nodig en dan ga ik het zeker doen.
Doen! Ik denk er ook over na. ik heb 4 kinderen. 9, 4, 2 en 5 maanden. Gister liepen we naar de auto en ik had de maxi cosi vast en ineens rende mijn peuter weg en de straat op. Mijn oudste erachteraan en gelukkig een omstander die ook hielp. Ik heb liever mijn kind "als een hond" aan een kindertuigje dan dood onder een auto.
Het ziet er een beetje gek uit, maar in principe is het niet anders dan je kind insnoeren in een buggy. Ik kan me heel goed voorstellen dat je voor een tuigje/polsbandje kiest als je een avontuurlijk/dromerig kind hebt. Zeker met alle berichten van de laatste tijd over peuters die verdrinken nadat ouders ze uit het oog verliezen. En als je de kritiek ziet die er dan over de rouwende ouders wordt gekiept..Pfff..
Het is voor sommige mensen gewoon nooit goed. Er zijn best wel wat ouders die vinden dat zij het nieuwe evangelie van opvoeden kunnen schrijven en er ook niet voor schromen hun mening luid en duidelijk te verkondigen...
Vroeger was het zo algemeen geaceepteerd. Nu moet iedereen maar ergens wat van vinden. Je kunt nooit in een situatie kijken van een ander. Opmerkingen als "je moet zelf op je kind letten" vind ik dan ook tenenkrommend. Wat in er dus van vind,prima als iemand vindt dat dit de beste oplossing is,kan het mij goed voorstellen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (71) Verversen