Ik ben momenteel 36 weken zwanger. Ik heb een moeilijke zwangerschap veel lichamelijke complicaties en psychologisch ook heel zwaar. Vandaag met de afspraak bij de gynaecoloog vertelde ze mij dat ik de mogelijkheid had om ingeleid te worden met 38.4. Langs een kant wil ik dit heel graag en mijn babytje in mijn armen maar langs de andere kant maak ik mij ook wel zorgen of de baby dan wel groot genoeg is en of een inleiding niet heel zwaar gaat zijn.. ik weet het niet.. wat zouden jullie doen?
Hmm, ik hoopte op het einde ook ingeleid te worden want was er zo klaar mee (2e zwangerschap) vond het inleiden heel heftig kreeg gelijk binnen een half uur een weeenstorm en raakte lichtelijk in paniek (ruggenprik kreeg ik niet vanwege bepaalde reden) maar kindje bleek met 39 weken al in het vruchtwater te hebben gepoept en woog ruim 7 pond dus zij was er zeker weten klaar voor! Mocht er nog een derde komen dan zou mijn voorkeur toch niet meer naar een inleiding gaan, het blijft onnatuurlijk en zo heb ik het ook wel ervaren. Wat een PIJN 😂
Ik heb het wel gedaan. Maar ik had (alleen) last van zwangerschapsjeuk. Ik werd helemaal gek. Vanaf week 35 weinig tot niet kunnen slapen er van. En met 39.5 ingeleid. Ik wilde het zelf zo lang mogelijk rekken maar ik kon gewoon niet meer. Klopt het is niet natuurlijk. Maar jou gezondheid is ook belangrijk.
In mijn geval was onze dochter een flinke meid die goed op de curve was. En een gynaecoloog zegt niet zo maar dat je ingeleid kan worden. (In mijn geval was de jeuk een hormonaal iets, zodra mijn dochter geboren was was de jeuk weg. Ik hoop dat dit voor jou ook zo is ❤️❤️)
Wij weten niet hoe jij je voelt. Kan mij er wel iets bij voorstellen. Als je baby het goed doet (bijv ook een goede groeiecho) dan zou ik best voor inleiding kiezen. Mijn inleiding was geen horrorverhaal maar wel pittig met een weeenstorm van buik rug en beenweeen.
Hier leiden ze pas vanaf 41 weken in tenzij medische noodzaak.
Als je inleiding kan vermijden, dan zou ik dat doen. Inleiden betekende bij mij een urenlange weeënstorm... maar het was medisch noodzakelijk voor de baby dat ik ingeleid werd. Zou zelf anders doorgegaan zijn.. ik denk altijd zo: als de baby er niet klaar voor was, wordt het nóg moeilijker maar dan voor beiden. Natuurlijk wat moet dat moet en enkel jijzelf kan bepalen of het ook zo hoogdringend is voor jezelf.
Als alles goed is met d'r baby dan zou ik kiezen voor inleiden. Jij bent ook belangrijk. Maar niet tem koste van de baby. Dat zou voor mij het zwaarst wegen. Als dat goed is pas kiezen voor inleiden.
Ik ben 4x ingeleid en vond het zeer pittige bevallingen, de 4e juist nog de ergste, terwijl ik toen al 38,5 was, maar amper ontsluiting. Mn lichaam was er echt niet klaar voor. Iedere bevalling is weer anders en heb ook geen idee hoe het voelt op een natuurlijke manier.
Van de drie twee keer medisch ingeleid. Een bij 37,0 weken waarbij zowel baby als ik er niet klaar voor waren en vond ik echt zwaar.. Baby geboortekanaal inpersen bijv.. dacht serieus hoe dan 😂 blijkbaar kun je dan ook supermamas! Andere 40,4 wegens tekenen verminderd leven en ging echt heel prima. Ben zelf ook van de natuur afwachten maar eerlijk gezegd weet ik niet of onze derde oke ter wereld gekomen zou zijn als we langer gewacht hadden.. Volg je hart. Inplannen kan altijd en tzt zeggen ik wil niet mag ook!
Ik kan niet voelen wat jij voelt, maar ik zou persoonlijk kiezen voor natuurlijk. Puur omdat de natuurlijke hormonen beter op elkaar zijn afgestemd dan al dat namaak zeg maar. En dan bedoel ik de hormonen om weeën op te wekken in combinatie met het natuurlijk pijnstillend hormoon. Maar ik heb 3 prima zwangerschappen gehad, dus dat is makkelijk praten. Succes met je beslissing, volg je gevoel. De gyn zal je deze keuze niet geven als het voor je kindje slecht zou zijn.
Ik zou afgaan op de groei echo. Als het een prima baby is zou ik het wel doen. Als hij/zij achterloopt met de groei dan denk ik: elke dag in je buik is mooi meegenomen. Hoelang zijn de zwangerschappen in je familie? Mijn moeder en zussen liepen allemaal tot 42 weken en dan nog kleine baby's meestal. Dus in mijn geval zou ik het niet doen. Mijn schoonzus en haar moeder en zussen bevallen allemaal een stuk eerder, rond de 38 weken al.
Ik ben 2x ingeleid met 38+3. Bij de oudste omdat het lichamelijk en geestelijk echt te zwaar werd. Nu moet ik wel zeggen dat ik door wekenlange voorweeën al wel ruim 4 cm ontsluiting had, dus mijn lichaam was zelf wel al bezig. Ook bij de jongste kwam ik het ziekenhuis al binnen met ruim 4 cm ontsluiting. Qua intensiteit wel twee totaal verschillende bevallingen gehad, al begonnen en eindigden ze allebei hetzelfde (einde was spoedkeizersnede).
Het waren allebei 8-ponders en keken allebei helder de wereld in. Ene was een huilbaby, de andere een zeer tevreden baby.
Dus ja, ondanks 2x inleiding toch twee heel verschillende verhalen. Volg je gevoel!
Mijn kindjes zijn allebei eerder gehaald dmv keizersnede omdat m’n bekken te smal is en baby’s groot. Ze waren echt wel klaar om geboren te worden. Ook niks van wit meer op hun lichaam. Dochter is gehaald met 39,4 weken en was 4120gr en zoontje met 38,2 weken en was 3770gr. Ze deden het beidde meteen perfect en bv lukte ook.
Als ik de keuze had gehad, had ik wel liever gewacht tot ze spontaan zouden komen. Ik weet niet wat jou specifieke situatie is en waarom jij het zo zwaar hebt. Ik denk dat iedereen het einde wel heel zwaar vind. Zo had ik bekkeninstabiliteit bijvoorbeeld, maar ik ken je niet dus kan niet oordelen.
Troost je de baby zal zeker groot genoeg zijn ik moet met 36 weken verplicht en keizersnede wegens zeer dun litteken van vorige keizersnede vorige bevalling weeën op 36 weken dus mja ik zou mogen dromen van 38 weken maar veel sterkte alvast met je beslissing!
Hangt er vanaf of het medisch (voor de baby maar ook voor jou) gezien beter is om de baby te laten komen. Waarom adviseert de gynaecoloog je een inleiding met 38.4?
Ik ben zelf bij mn eerste ingeleid met 39 weken om medische redenen en heb een prima bevalling gehad waar ik goed op terugkijk. Ik vond de zwangerschap zelf veel zwaarder dan de bevalling.
Ik persoonlijk zou toch afwachten. Hoe moeilijk het ook is. Inleiden kan nog zoon lange leidensweg zijn, hoeft overigens niet persee, maar het kan lang duren. Je bent nu toch al zo ver gekomen die laatste lootjes red jij ook!
Hier in dezelfde situatie gezeten 1.5 jaar geleden, en zeer pittige zwangerschap niet aleen lichamelijk maar ook psychische klachten, zeer veel meegemaakt . mij werd in week 38 gevraagd het op te Wekken, ik heb dit uiteindelijk niet gedaan, heb wel laten strippen, en dat hielp gelukkig.. ( 5e kindje)
Hier een heel positieve ervaring! Maar ik ‘moest’ lichamelijk werd de zwangerschap te zwaar! Het is vlot verlopen met alle mogelijkheden tot pijnbestrijding, goede begeleiding. Toen de ruggeprik goed zat werd het kindje geboren daar dus niets aan gehad😉 Bij vragen mag PB altijd
Ik had ook een inleiding en babygroep met 38.4 geboren. net geen 4 kilo. 30 gram zwaarder en hij had glucose testen moeten doen 😅 dus klein hoeven ze zeker niet te zijn met die termijn. Ik vond de inleiding niet beter of slechter dan de gewone bevalling. Beide was t ophalen pittig en zwaar en werd t beter na de ruggenprik. Als je groen licht krijgt voor een inleiding dan is de baby groot genoeg.
Zijn er nog alternatieven, of is het laten zoals het is of inleiden? Heb je al hulp voor je psychische klachten, of kan je dat nog krijgen (of meer dan nu)? Zijn er andere dingen die lichamelijk kunnen helpen (huishoudelijke hulp tijdelijk, bijvoorbeeld)?
Ik ben bij de derde ingeleid met 38.3 weken ingeleid. Met 38 weken zijn ze begonnen met de baarmoedermond rijp te maken. De bevalling zelf was de makkelijkste van de drie. Ze was er met ruim 4 uur. De keus voor inleiding zat hem in het feit dat de groeiecho afwerken, mijn eigen medische situatie en het feit dat er bij de tweede schouderdystocie was.
Ik werd trouwens ingeleid met 38+4. En in principe heb je dan theoretisch gezien een voldragen kindje. Maar mijn dochter was er nog lang niet klaar voor om geboren te worden, na de bevalling heeft zij enorm veel last gehad van de hele inleiding. Het was heel heftig voor haar. Ze wilde er echt nog niet uit. Ze was misselijk, dronk niet, was niet wakker te krijgen, lag heel zielig te kreunen in bedje, zat nog onder het huidsmeer, pas na een maand ofzo was ze wat geland. Toen zijn we bij een osteopaat geweest en die gaf ook aan dat ze lichamelijk ook erg vast zat (nekje en slokdarm etc). Dus niet alleen voor jezelf kan een inleiding heftig zijn, maar zeker ook voor je kindje. Natuurlijk bevallen op het moment dat je kindje er zelf klaar voor is is echt beter. Die 2, max 3 weken zouden er ook niet meer toe doen denk ik?
Ik ben bij m'n tweede ingeleid met 38+2 ivm zwangerschap diabetes en voorgeschiedenis. Dat was een veel prettigere bevalling dan m'n eerste (spontane randprematuur). Maar wellicht was dat ook omdat het de tweede was en ik wist wat er ging komen. Ik vond het fijn dat ik met de inleiding wist waar ik aan toe en exact wist wat er ging gebeuren. Ik had bij de inleiding een stortbevalling en weeën storm, maar dat had ik bij m'n spontane bevalling ook.
Iedereens ervaring is heel anders. Ik denk dat je alleen maar je eigen gevoel kunt volgen.
Ik heb er met de eerste voor gekozen en tot op de dag van vandaag spijt van. Mijn keuze zou het niet zijn. Mijn tweede zwangerschap was ook lichamelijk en mentaal heel zwaar, maar ben blij dat ik tot 41 weken heb mogen dragen en me niet heb laten inleiden.
Zelf zou ik geen inleiding willen . Je lichaam is er nog niet klaar voor en de weeën die opgewekt worden zijn veel zwaarder en heftiger dan een natuurlijke bevalling .
Inleiding ga meestal wel sneller maar daar kom je vaak heel snel in een weeenstorm terrecht die niet stopt .
Maar als je echt op van op bent , is het jou keus natuurlijk. Kindje is preciepe gewoon volgroeid .
Maar persoonlijk zou ik wachten tot ze zich zelf aankondigt ..
Veel succes aankomende weken. En vraag anders meer informatie aan met je desbetreffende gynaecoloog die kan hou alles goed informeren en geruststellen
Ik ben ingeleid maar had al 1cm en lichaam was er wel klaar voor. Heb maar 2 tablet nodig gehad bij binnenkomst en 4 uur later vliezen gebroken. Moest wel aan de weeenopwekkers stagneerde was bij de eerste bevalling ook. Dat is pittig weeenstorm en rug weeen tot kotsen toe, maar je weet niet vtv hoe de jouwe gaat zijn. Heb zelf gezegd niet voor de 39,5 hoe zwaar ik het ook gehad heb, heb enorm afgezien. Ik heb niemand gevraagd om hun ervaring het moet echt je eigen keuzen zijn
Dacht altijd dat inleiden veel pittiger was, maar mn zusje had met 39 weken een fantastische bevalling met inleiden. Was wel 2e kindje, dat kan schelen, is het jouw eerste? Veel vrouwen vinden de eerste bevalling het zwaarst en duurt vaak ook het langste, voordeel is dat je bij een eerste toch nog geen vergelijkingsmateriaal heb, dus dat verschil niet ga merken 😉
Mijn eerste duurde ook lang, bijna 48 uur. Was geen inleiden en ruim 41 weken zwanger. Met andere woorden, het zegt niks!
Mijn ervaring met inleiden was zeker niet positief. Ik had op 39,4 ineens verschijnselen van zwangerschapsvergiftiging. Had dus ook niet echt keus. Voor mijn gevoel zorgde de inleiding voor een weeenstorm, waardoor ik voor een ruggeprik moest kiezen om het vol te houden en na afloop bleef ook mijn placenta zitten. Voor mijn gevoel kwam dit toch omdat de bevalling niet vanzelf op gang was gekomen. Maar is mijn beleving…
Ik heb zo’n situatie bij de eerste gehad maar voelde voor mij niet ok om in natuurlijk proces in te grijpen. Dus niet gedaan. Ik beviel met 39,5 week toen spontaan. Weet nou niet of die week lichamelijk en psychisch echt een verschil had gemaakt. Aan de andere kant is je kindje gewoon af. Dus ik denk niet dat het uitmaakt wat ik zou doen. Ik zou het niet doen maar ik ben jou niet. Volg je gevoel maar gewoon. Wat wil jij?
Als de gynaecoloog er alle vertrouwen in heeft, waarom dan twijfelen? Daarbij, een baby is al à termé met 37 weken. Denk desnoods na over pijnbestrijding tijdens de ingeleide bevalling. Mijn ingeleide bevalling en de natuurlijke bevalling verschilden nauwelijks van elkaar. Bespreek het vooral met deskundigen. Meningen hier zijn gekleurd.
Ligt eraan of je het nog volhoudt ik zou het zelf nooit snel kiezen ik heb het bij mijn dochter gehad omdat ik de 42 weken aantikte en ik vond het een hel 🙈 Maargoed dat is bij iedereen ook weer anders
Ik kan het niet inschatten voor jou, hoe zwaar het is lichamelijk en geestelijk.
Zelf heb ik er niet voor gekozen, ik denk met als hoofdreden dat een kindje komt wanneer het er klaar voor is. En dat je anders meer kans hebt op ingrepen.
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (35) Verversen