Dank je wel. En trek je niks van aan wat anderen zeggen.😘😘😘
Moet ik eigenlijk ook niet doen 😘
Idd. Belangrijkste is dat jij weet hoe alles zit toch. Dat een ander daar een andere mening op na houdt moeten hun weten.
Ik heb een doosje gemaakt met alle herinneringen, positieve test, echo foto's en een gedichtje erin. Ons kindje zelf heb ik in wc papier gewikkeld en door de wc gespoeld. Heb een vlinder hangertje aan mijn Pandora armband.
Ik he dit bij het tweelingbroertje/zusje van mijn oudste niet kunnen dien helaas... omdat ik eerst niets door had. Ik had in het begin van de zwangerschap het kindje verloren forse bloeding en dacht eerst daardoor dat ik niet zwanger was. Later op de echo bleek dat het om een tweeling ging. Ik kan het daardoor ook moeilijk een plekje geven maar heb het wel gedaan. Zie het andere kindje in mijn oudste zijn ogen... daar blijft het groeien...
Das ook moeilijk 😭 maar wel knap dat je het toch een plekje hebt kunnen geven. Zo mooi ook dat je dat ziet. Sterkte ook 😘😘
Heel mooi. Ik wilde onze twee miskramen ook bij ons hebben, ok heb ze bij ons in de tuin begraven. Een gat in de grond, de resten van ons beebje er in, de babysokjes mee begraven en een kaart geschreven met een tekst aan ons ongeboren kindje geschreven: later rozen op het grapje katen groeien: aan de muur hebben we een brocant beeld van twee engelen die naar beneden kijken erboven gehangen. Alsof ze aks het ware waken over onze twee wenskindjes.
Ook mooi gedaan. Zo heb je ze toch altijd bij je. Dat vond ik ook het fijne eraan p
Mooi gebaar zeg ❤
Sterkte nog in deze verdrietige tijd.
Na de missed abortions had ik een curretage dus mijn situatie was anders. We hebben daarna wel een wensballon opgelaten met een mooie tekst erop. Ook willen we beide nog een tatoeage plaatsen, maar vorig zomer is dat er nog niet van gekomen en op dit moment kan het ook niet want ik ben nu bijna uitgerekend van een jongentje💙. Na 5 miskramen (3x heel vroeg en 2 missed abortion) kunnen we straks eindelijk ons kindje in de armen hebben. De tatoeage staat gepland voor na de zomer. We hebben ieder al een schets gemaakt met voor ons speciale betekenis. Waar zowel het verleden als heden in voorkomt.
Heel veel sterkte gewenst. Mooi gebaar
Heel veel succes met je bevalling en zo mooi een jongen😍😍😍
En dank je voor je reactie 😘
Wij zijn ons dochtertje verloren met 15 weken zwangerschap. We hadden in de tuin een gat gegraven maar ik kon geen afscheid van haar nemen. Het idee dat ik haar nooit meer zou zien kon ik toen nog niet aan.. Daarom heb ik haar op sterk water gezet zodat ik naar haar kan kijken als ik daar behoefte aan heb. Ik snap dat het voor anderen misschien een beetje luguber klinkt maar het heeft mij enorm geholpen met het verwerkingsproces en zo op mijn eigen tempo afscheid kunnen nemen. nu staat het potje in een mooie versierde kist boven en ze is nog steeds even mooi.
Heel veel sterkte toegewenst in deze verdrietige periode
Ik ben mijn dochtertje verloren met 16 weken zwangerschap en we hebben haar laten cremeren.
Ik moet eerlijk zeggen dat de enige fotos die ik van haar heb ver weg zijn. Ik zou ze ook niet zomaar bekijken denk ik.
Hebben jullie je dochtertje ergens zichtbaar?
De kist is dicht dus ze is niet zichtbaar maar soms vraag ik aan mijn man of hij wil kijken of ze nog mooi is. Nu vind ik het ook te moeilijk om naar haar te kijken en foto's kijk ik ook niet want dat roept ook een hele verdrietige periode naar boven, maar het heeft mij geholpen bij de verwerking. lk ben al een tijdje aan het nadenken wat we met haar gaan doen, misschien alsnog in de tuin begraven. Ik wil namelijk niet dat onze kinderen haar een keer per ongeluk vinden.
Heel mooi. Dat lijkt mij ook heel fijn. Maar ons kindje was maar net 7 weken dus dan zie je nog niet veel☺️
ik heb een mooi beeldje gekocht in een tuincentrum van een baby in een hand, heel lief. En vervolgens hebben we haar vlakbij de boom bij ons oude huis begraven in een doosje samen met een roze doekje en een roos... En toen het beeldje er bovenop gezet. Nu zijn we verhuisd en de wortels van de boom zijn zo groot geworden dat ik niet het doosje mee kon nemen (kon het niet meer vinden >> was van hard plastic maar door de wortels was het weg) maar wel het beeldje wat ik erg fijn vind, want zoiets kun je altijd bewaren
Dat wel ja, is zo fijn om iets te hebben waar je aan herinnert word dat bij je kindje hebt gelegen... 😘
Wat een mooi gebaar. Sterkte met het verwerken van dit verlies. Wij hebben het iets anders gedaan.
Ik heb een klein houten kistje gekocht bij het tuincentrum waar ons kindje in kon worden begraven. Aangezien we het in het potje met water die we in de vriezer hadden gezet, wilden laten zitten moest het wel qua hoogte daar in passen. In het kistje heb ik een kunststof witte roos, een gedicht en een knuffeltje gelegd. Op mijn profiel staat wel een foto.
We hebben het begraven in het bos. De nacht daarvoor heb ik met het knuffeltje geslapen en ik heb voor m’n gevoel de hele nacht gehuild. Wat deed het pijn om te weten dat we afscheid zouden nemen van onze kleine jongen/meid. Het was zooooooo gewenst geweest. Zaterdagmiddag zijn we na de lunch met z’n allen in de auto gestapt. Picknickkleed, drinken, koekjes, schepje en kistje mee. In het bos langs onze favoriete wandelroute hebben we een eindje van het pad af een plekje gekozen die voor ons herkenbaar was en waar we hoopten dat het lang ongerept zou blijven. We zijn gaan picknicken in de buurt terwijl m’n man aan het graven was. Halverwege even gewisseld. En toen was het diep genoeg om het kistje erin te leggen. Ik heb het in het gat gelegd en met z’n drieën hebben we het gat weer dichtgegooid. Wat deed het pijn om dat te doen. Even later hebben we de wandelroute uitgelopen. Ik heb veel gehuild en gepraat met m’n man hierover. Onze zoon heeft zich ondanks alles toch prima vermaakt tijdens de wandeling. Weer terug bij de auto dacht ik dat ik het extra moeilijk zou krijgen als we weg zouden rijden, maar het tegenovergestelde was waar. Het voelde goed. Natuurlijk was het verdriet er nog steeds, maar ik keek er tevreden op terug. We hadden het niet beter kunnen doen.
Dat is ook mooi wat jullie hebben gedaan. Dat wilde wij ook eerst doen maar toen veranderde ik van gedachten. Ik wil dat het dichtbij me was. Mijn man wilde het wel op het grasveld doen die achter ons huis ligt. Ik zei nee dat wil ik niet. Daarom zo gedaan. Zo kan ik elke dag kijken naar die mooie bloemen
Reageer op dit topic
Maak een Babybytes account om zelf topics te openen in V&A
reacties (28) Verversen