Ik voel me eindelijk stukken beter!

Jeetje, wat een hel van een begin van de zwangerschap met alle kwalen die je kan bedenken! Na uiteindelijk huilend de apotheek te hebben verlaten een aantal weken geleden ging het met de medicijnen elke dag een klein beetje beter. :)
Nog steeds heb ik wel uitschieters met heel slechte dagen, maar over het algemeen genomen gaat het redelijk.

Het tandenpoetsen is en blijft een klein drama, maar daar moet ik maar mee leren omgaan en ook dat gaat steeds iets beter.
Te snel eten is ook not done en een heel bord weg eten is echt een no go. Dus elke keer een klein beetje en goed verspreiden over de dag. Eten is nog nooit zo'n uitdaging geweest!

In de tussentijd hebben we ook de eerste echte controle achter de rug en dat was helemaal prima. Mijn bloeddruk was in orde en de hartslag was zo gevonden met de doptone.

Gelukkig heeft de kleine geen last van al mijn ongemakken en dat stelt me heel erg gerust.

Langzamerhand ben ik gewend aan de overgang van het zwanger worden naar het zwanger zijn, het heeft heel wat weken geduurd ondanks dat de kleine dagelijks in volle glore mij liet voelen dat ik zwanger was. In mijn hoofd heeft het een heel aantal weken geduurd.
Ik denk dat dat na zo'n lange weg ook vrij normaal is, maar het is wel lastig uit te leggen.
Manlief steunt me waar hij kan en heeft ondanks mijn grillen af en toe engelengeduld en is erg beschermend naar mij.

Heb me lang schuldig gevoeld doordat ik er zooo ziek van ben en ik me daarin machteloos voel. Hij vertelt me dagelijks hoe trots hij op me is en dat ik het ondanks alles heel erg goed doe.

Moeders voor moeders zit er ook voor mij op! Ik vind het bijzonder en fijn dat ik mee heb mogen en kunnen doen. Ondanks alle kwalen heb ik het toch volgehouden en daar ben ik best een beetje trots op!
Geluk kun je echt delen :):)

Voor ons was 9 maart een hele spannende dag! We hadden een geslachtsbepaling gepland en hoopten erachter te komen wat dat kleine wonder in mijn buik is.

Manlief zegt vanaf dag 1 al dat het een meid is en ondanks dat ik dat ook weken gedacht heb, begon ik ineens over blauw en jongens te dromen!
Ik was dus van de roze wolk afgevallen en overtuigd van blauw.

De theorie van manlief was; 'Cin, vanaf het eerste moment ben je zo misselijk, aan het spugen en zie ik al je energie en schoonheid uit je verdwijnen dus het moet wel een meisje zijn!'

Oké, klinkt best logisch toch :);) Haha, moet zeggen dat mijn gezicht er soms behoorlijk gehavend uitziet door alle droge en rode vlekken, maar het hoort erbij!

Afgelopen woensdag was het dan eindelijk zover! :):)

Het was de eerste keer dat ik geen echte zenuwen had, ik had er vooral heel erg veel zin in en hoopte dat we het konden zien!

Het was weer super bizar om te zien hoe groot het was geworden in de 4 weken dat we het niet hadden gezien..
Helemaal bijzonder om te zien dat het super beweeglijk was en ik daar dus nog helemaal niets van voel! Er werd me nogmaals gezegd dat het nog wel een aantal weken kan duren door mijn voorliggende placenta.
Nu kan ik stiekem niet meer wachten tot ik het kan voelen.

Vrij snel nadat we het hartje weer prachtig hebben zien kloppen bracht ze de beentjes in beeld en ik zag het meteen!

Mijn hart begon sneller te kloppen en ik zei;

Het is een meisje hé! De mevrouw zei inderdaad dat het een meisje is en toen zei ik tegen manlief, het is een meisje!

Tuurlijk had hij het ook gezien en gehoord maar ik moest het even hardop zeggen.

We krijgen een dochter!!!!! <3 :):):)

Wat geweldig en wat bijzonder! Mijn schoonmoeder was ook mee en ze was erg blij. Na 4 zoons & 5 kleinzoons schenken wij haar haar eerste kleindochter.

Deze dame is nu al verwend in deze mannenfamilie en dan is ze nog niet eens geboren hihi :)

- Liefje, het is al heel lang en zal voor de rest van je leven je bijnaam blijven. We hoeven niet meer op zoek naar een naam, die hebben we al jaren voor je en wat is het een wonder dat we die naam dan ook echt gaan gebruiken. Je bent prachtig en we zijn zo verliefd op jou!
Groei nu maar lekker en heb het fijn in mama's buik. We kunnen niet wachten om je te ontmoeten, nog maar 5 maandjes geduld. Dat is niks in verhouding met hoelang we op je gewacht hebben. <3 -