Medicatie gekregen.

Na 9 weken misselijkheid en extreem veel spugen heb ik gisteren na de zoveelste spuug sessie de verloskundige gebeld en mijn zorgen uitgesproken. Ik hing huilend aan de telefoon en ze adviseerde om de huisarts te bellen. Die kon dan een recept voorschrijven en mijn urine controleren op ketonen.
Een aantal jaar geleden toen ik zo flink aan het afvallen was zat mijn lijf ook in de ketose stand en dat kunnen we nu natuurlijk niet gebruiken. Dan worden al je reserves gewoon verbrand en ga je dus afvallen.
Ik ben sowieso kilo's kwijt geraakt en ik voel me ook zo ellendig!
Een beetje sarcastisch zei ik tegen de assistente dat er wel leven in mij groeide, maar het leven uit mij een beetje weg is.

Ik word wakker en wil weer slapen, ben na kleine klusjes al doodop en buiten adem. Alle energie die ik heb gebruik ik voor de spuug sessies. Op een nuchtere maag, op een volle maag en zelfs een slokje water is soms teveel.

De assistente van de dokter vertelde dat ik vanochtend urine moest inleveren en er overlegd ging worden of ik medicatie zou krijgen. In de middag zou ik mogen bellen voor de uitslag.

Toen ik vanmiddag belde voor de uitslag vertelde ze dat ik geen blaasontsteking had. PFF! Dat had ik zelf ook wel kunnen vertellen, er is dus niet getest op ketonen. Verder geen bijzonderheden vertelde ze.

Ik had wel een recept voorgeschreven gekregen en die kon ik vanmiddag gelukkig ophalen. In de apotheek zat ik heel misselijk te wachten tot ik aan de beurt was en toen ze ging kijken bleek dat ze het recept niet in huis had en ze het moesten bestellen. Ik vroeg meteen in paniek of ze niets anders had want ik was zo opgelucht dat ik eindelijk na al die weken iets ervoor zou krijgen!
Gelukkig zag ze de noodzaak in mijn ogen en ging ze mijn huisarts bellen om te overleggen. Na ruim 20 minuten te hebben gewacht vertelde ze dat het eerste recept (supralin?) waarschijnlijk ook bij de drogist te koop was en wanneer ik dat niet kon vinden ze alsnog het nieuwe recept (emesafene) aan me zou geven.
Huilend stamelde ik aan de balie dat ik er niks van snapte en heb ik een rondje door de stad gelopen. Toen ik weer rustig was heb ik de apotheek opnieuw gebeld en gezegd dat ik het nergens kon vinden. Was even bij de kruidvat wezen kijken en kon het daar inderdaad niet vinden. Ze zei dat ze de emesafene voor me zou klaarleggen en dat ik het dan kon ophalen!

Eenmaal terug in de apotheek keek ze me aan vanuit achter de balie en gaf ze me een geruststellende blik, bij de eerste keer aan de balie vroeg ze of het om reisziekte ging! Haha, toen kon ik nog lachen maar wilde gewoon die tabletten hebben.

Ze vroeg hoever ik was en of ik er al lang last van had.. Nou zei ik, ik ben bijna 13 weken en spuug en ben al misselijk vanaf week 4. Al met al dus al ruim 9 weken last en eindelijk krijg ik er wat voor.

Ze vertelde als de tabletvorm er niet in blijft door het spugen e.d. ik terug kon bellen en dan zou ik de zetpil variant kunnen krijgen.

Vanavond mag ik beginnen, voor het slapen gaan 1 tabletje en in de ochtend als het ook nodig is 1.

Ik HOOP dat het gaat helpen en dat ik me weer een klein beetje mens ga voelen.

Morgenavond onze 1e echte controle bij de verloskundige en misschien heeft zij ook nog wat tips en tricks.

-Oh, liefje wat maak je mama ziek. Gelukkig merk jij hier niet zoveel van want je groeit supergoed! Morgen mogen we weer eventjes naar je luisteren en hopelijk gaan de tabletjes mama ietsje beter maken. Papa zorgt gelukkig goed voor mama en probeert zo goed als hij kan alles te doen wat mama eventjes niet meer kan.
Ik heb zin om je morgen weer even te horen! Neem alle voedingsstoffen maar goed op voordat mama ze eruit spuugt liefje. We houden van je! X-