Groen licht voor de laatste IUI

Nadat we woensdag de tussenevaluatie hadden gehad, had ik de woorden van het afdelingshoofd nog in mijn hoofd.. 'Als het bruinverlies nog een aantal dagen blijft aanhouden, moet je je maar gewoon aanmelden.'

Uiteraard stopte het niet, want mijn lijf is heel goed om steeds in die kleine percentages te blijven.. (behalve bij de juiste! Grr) Afgelopen zaterdag besloot ik me in de avond gewoon aan te melden. Op het aanmeldingsformulier heb ik duidelijk beschreven wat de situatie was en dat ik zelf ook niet zo goed wist wat ik er van moest denken.. Aan het einde schreef ik dat ik hun telefoontje gewoon zou afwachten.

Gisteren zijn manlief en ik naar de Zwaluwhoeve geweest onder het mom: Even heerlijk ontspannen en bijkomen. Het was een heerlijke ochtend & aangezien we beiden niet heel erg van het verplichte ontspannen zijn hadden we het na een paar uur wel gezien. Een dag van 10 tot 22 zou niks voor ons zijn, hahahaha. Op de terugweg was manlief heerlijk ontspannen en voelde zich prima, maar ik kreeg hoofdpijn.. Zo'n soort hoofdpijn die niet snel stopt en heb er uiteindelijk de hele dag last van gehad.. Pff, even ontspannen en de rest van de dag spanningshoofdpijn?! Stom hoor, maar heb ondanks dat heerlijk even quality time met manlief gehad.

In de middag hadden we ook nog een verjaardag van ons jongste neefje die morgen 2 jaar zal worden. Helaas door de hoofdpijn niet heel lang kunnen blijven.. Manlief zei nog: 'Je hoofd ziet er niet uit.' Gelukkig zei hij later ook nog dat ie trots op me was en heel veel van me houdt.

Ik vind het heerlijk dat we zo lekker eerlijk en gek kunnen doen tegen elkaar.

Op mijn telefoon een voicemail van het ziekenhuis: Een uitgangsecho is ingepland voor maandag 3 augustus om 09.00 uur.

Dus gisteravond baalde ik dat mijn hoofdpijn niet wegging, want moest vanochtend de trein om 07.41 weer hebben.. Naja na een korte nacht dus gewoon weer onderweg richting Amsterdam.

Om 09.00 uur werd ik geroepen door de lieve mevrouw die onze tweede en derde IUI heeft uitgevoerd. Ik hoopte al dat ik bij haar mocht toen ik haar voorbij zag lopen.

Tijdens de echo zag het er op links rustig uit, dus de pil heeft zijn werk gedaan! Yayy :-) Op rechts de gebruikelijke cysten, dus dat was ook niks nieuws. Wel twijfelde ze een beetje of het niet misschien toch wel follikels waren, dus ik moest bloed prikken. Haha en dat ging natuurlijk eerst weer mis in m'n arm, dus vertelde haar dat ze het de vorige keer met een spuitje uit m'n hand had gehaald. Nou, dan gaan we dat meteen maar doen nu zei ze. Gelukkig deed het minder pijn dan de vorige keer.

Vanmiddag werd ik gebeld en de uitslagen van het bloed waren goed. De dus toch wel gewoon cysten gaven geen hormonen af en er was ook geen eisprong geweest.

Volgende week maandag mag ik om 09.20 uur terug komen voor de 1e follikelmeting.

IUI 5.2 is van start!

De laatste.. zonder hormonen.. Laat dit 'Lucky number 7' zijn!