voorals nog gingen we ervanuit dat we een jongen zouden krijgen, we hadden nog dozen vol met kleertjes van nando. en ook zijn meubeltjes hadden we nog. maar nu moeten we alles anders gaan doen omdat we een meisje krijgen. gaan we de meubeltjes schuren en verven? wat doen we met die dozen vol met kleertjes? na veel denken en overleg beslissen we dat er kleertjes naar mijn zusje gaan en de rest verk ...   

op donderdag 23 maart hebben we de 20 weken echo. op de een of andere manier twijfelen we nog wel eens eraan of het echt een meisje word, dus ik vraag charles er niets over te zeggen bij de echo en hun te laten kijken :) om 12.15 zijn we aan de beurt en mag ik direct gaan liggen voor de echo. we kunnen het maar beter direct allemaal bekijken zegt de vk. alles word uitgebreid gecontroleerd. we zie ...   

toen we eruit waren dat we nog een kindje wilde heb ik van charles een dopler gekregen. ik had hem bij nando ook ( slechte versie via mp ) en ik vond het heerlijk om zo nu en dan eens naar het hartje te luisteren. deze dopler kunnen we vanaf 12 weken gebruiken maar ik heb hem met 10 weken geprobeert.. je weet maar nooit. en binnen de kortste keren hoord eik haar hartje al hoe gaaf... en al snel k ...   

we hebben weer een afspraak bij de vk, de misselijkheid word iets beter, alleen de bekken en banden doen nu al pijn, en dat bij 15 weken. ik ben nog niets aangekomen, en eerlijk gezegd weer afgevallen. voor mij persoonlijk altijd goed dat afvallen alleen ik vraag me af of het voor ons meisje ook zo goed is. gelukkig kan de verloskundige me vertellen dat ons kindje echt wel pakt wat ze nodig heeft ...   

bij de vorige zwangerschappen hebben we een geslachtsbepalings echo gedaan, maar nu twijfelde we een beetje om het te doen. we weeten dat het een jongen word, charles maakt alleen maar jongens dus waarom een echo gaan doen? maarja dan kom ik weer met mijn ideeen en gevoelens en dan vond ik het weer lullig om het bij dit kindje niet te doen en er zou een kans kunnen zijn dat het heel misschien ...   

en dan komt er een moment dat je het het liefst van de daken schreeuwt. je wil iedereen laten weten dat er weer een heerlijk babytje komt. dat het eindelijk weer gelukt is.. maar aan de andere kant hebben we zoveel bange gevoelens dat ik echt niet durf. ik durf niet gelukkig te zijn of enthousiast of open en eerlijk. alle pijntjes maken me bang. toch bepalen we dat het vertelt gaat worden aan fami ...   

de periode tussen de terugplaatsing en het testen lijkt eeuwen te duren. gelukkig ben ik vrij druk en maak ik veel taarten op bestelling dus echt er mee bezig zijn kan ik niet. ik weet niet wat ik moet voelen.. voel ik me zwanger? voel ik me anders? eigelijk niets van dat. wel heb ik regelmatig buikpijn en een zeurderig gevoel dus mijn hoofd is al niet positief ingesteld. maar we blijven wachten ...   

na vele pogingen ( ja ik vind het veel pogingen ) die negen van de tien keer eindigde in een positieve test maar een negatief eind resultaat hebben charles en ik besloten het toch nog 1 keer te proberen. als het deze keer niet lukt hebben we geen pogingen meer over en misschien moeten we dan ook gewoon stoppen. er zal een duidelijke reden zijn dat we niet zomaar zwanger worden.  &nbs ...   

weer even een klaagzang van mijn kant. het is allemaal niet eerlijk. sinds 2015 zijn we al aan het proberen voor een 3de kindje. er zitten soms wat maanden tussen om het allemaal rust tegeven en jezelf op te pakken en door te gaan. om energie te vinden en positief te blijven maar het wil niet lukken. we hebben vorige maand een poging gedaan en ik had er geen vertrouwen in, shirley is meegweest naa ...   

tijdens de zomervakantie hebben de jongens gewoon zwemles gehad, wel met andere leerkrachten maar we vonden het erg belangrijk nu het zo goed ging dat ze dit door zouden zetten. de eerste 3 weken hadden ze meester ardi. een echte die hard old skool leerkracht. geen gezeik, wel veel zottigheid en doorgaan. de mannen hebben genoten, soms is het moeilijk en moesten ze even slikken maar al met al zag ...