Soms is het allemaal niet eerlijk

weer even een klaagzang van mijn kant. het is allemaal niet eerlijk. sinds 2015 zijn we al aan het proberen voor een 3de kindje. er zitten soms wat maanden tussen om het allemaal rust tegeven en jezelf op te pakken en door te gaan. om energie te vinden en positief te blijven maar het wil niet lukken. we hebben vorige maand een poging gedaan en ik had er geen vertrouwen in, shirley is meegweest naar de terugplaatsing en met mijn geluk hadden we juist DE persoon, die 1ne die ik niet moet. en jawel hoor zij deed de terugplaatsing.

ik ben van mening dat je z'n zwaar liggend ding iets wat luchtig moet houden, niet te zwaar maken maar ook zeker niet grappig oid over doen. maar zij spande de kroon, geen voorbereiding, niet duidelijk aangeven wat ze ging doen ( ookal weet ik per sec wat ze gaat doen ) en dan ook nog soort van negatief over komen.. top!! maar goed ik lig daar, zij doet dr ding, ik probeer aan shir uit te leggenw at ze doet en het op het scherm te laten zien. flipt ze bijna als ik aanwijs waar het eitje nu precies zit.. wil je het scherm niet aanraken! zegt ze star.. nee kalm aan ik raak het niet aan ik wijs iets aan..zucht.. nou goed we wachten tot het gedaan is, en dan zegt ze om het mooi af te sluiten.. nou we bewaren je eitjes graag nog een paar jaar hoor.. wat ze bedoelde., hopelijk lukt het dit keer succes.. maar wat ik hoorde.. je kan nog wel een paar jaar doorgaan...( en dan negatief.. het lukt toch niet. ) ze zal dit niet zo bedoelt hebben maar oowww my god.. wat een duf mens. ik kan er net nog een bedankt uit krijgen en we gaan dan weg. zodra we buiten zijn moet ik even van me af tetteren.. waaaahhhhh wat een gek. gelukkig vind shir haar ook een heks en sta ik sterk :P

maar nu komt wederom het moeilijke..wachten.. wachten.. wachten. en ja ik haat wachten, onzekerheid elk krampje voel je en dan denk je ..natuurlijk blijft het niet zitten natuurlijk werkt het niet.. etc etc. ik ben er ook zo klaar mee, ik ga geen test doen oid tot de data echt voorbij is.. dat spreek ik met mezelf af. en eigelijk gaat de tijd best hard. en na 8/9 dagen gaat het toch kriebelen. en ik doe toch een test.. ja ik weet het,.. niet doen maar ik kon het niet meer inhouden. en binnen een minuut heb ik 2 streepjes.. ik kan het niet geloven.. 2 streepjes. ik maak charles wakker en ook hij ziet ze.. dus ik droom niet en ik zie niet iets wat er niet is gewoon omdat ik het zo graag wil zien.. ze staan er echt. de volgende dag doe ik weer een test... ook deze is positief.. zou het dan echt??

de volgende dag gaat iedereen op vakantie en ik kan me niet inhouden wanneer we bij mijn ouders zijn om dag te zeggen en de auto mee te nemen. ik laat me moeder een foto van de test zien en ze slaat stijl achterover. ze is overdondert en ook ik door haar reactie. ik vertel haar dat het n iets hoeft te zijn aagezien er ook nog een ietsiepietsie pregnyl in mijn lijf kan zitten die dit veroorzaakt. maar dat ik die kans heel klein acht. ook aan mijn vader laat ik de foto zien.. na zijn vraagt.. euh wat is dat begrijpt hij het en vraagt hij alleen maar.. echt ?? van jou ?? wow gefeliciteerd.. ik weet dat ze het ook moeilijk vinden en misschien niet een perfecte keuze maar ze weten hoe graag ik dit wil. de familie zal dan in korte tijd weer wat groter groeien aangezien shirley ook zwanger is.

de dag erna doe ik weer een test.. ook deze is positief. ik kan mijn geluk niet op. wow na al die negativiteit, het niet lukken, dat stomme mens.. is het dan toch gelukt. we zijn zo blij, overweldigt en gelukkig.

de volgende dag weer een test.. heel licht zie ik 2 streepjes.. en de dag erna... hell on earth.. daar zijn de rode duivels.. serieus.?!! we houden het op een innesteling het is zo weinig en licht. maar de dagen die erna volgens is een stortvloed aan ellende.. en het blijkt toch deze keer ook weer niet gelukt te zijn. dit keer raakt het me harder dan anders. misschien door die positieve testen, misschien omdat shirley wel easypeasy zwanger werd. misschien omdat het gewoon vet klote is. ik trek dit even echt niet en ik huil.. ik huil als ik alleen ben.. ik huil als ik op de bank zit.. ik huil. charles weet niet wat hij voor me kan doen.. en eerlijk.. hij kan niets doen. dit moet ik een plekje geven dit moet ik verwerken. misschien is het ook het besef dat we nog maar 2 pogingen hebben.. als ze goed ontdooien en dan zouden we ermee stoppen. charles word januari 52 en ik 32 en dan word het wel allemaal op het randje.. daarbij wil ik nog wel een punctie ondergaan, hormonen spuiten en al die ongein eromheen?! ik weet het niet. mijn hersenen draaien overuren en mijn hart huilt. daarbij kijk ik naar mijn mannetjes en denk ik.. ben ik egoistisch.. doe ik het wel goed.. kan ik mijn kinderen wel alles bieden.. ja.. nee het gaat niet echt goed met me.

ik mail de kinderwens kliniek met mijn angsten en verdriet. en de vraag.. wat nu? en dan eigelijk wetend dat niemand hierop een antwoord heeft voor me. mijn lijf zegt nee.. mijn lijf heeft bewezen dat ze het kan.. er is nauwelijks iets verandert... en toch lukt het niet. gelukkig mailen ze me snel terug en krijg ik een bel afspraak met mvr. pieterse de gynacoloog. ze luisterd naar mijn verhaal en heeft een laatste dingetje achter de hand. natuurlijk kan ik bloed laten prikken en testen op afwijkingen in de schildklier maar vaak heb je dan ook andere verschijnselen dus ze acht de kans klein. wel had ze het over screatsing van de baarmoeder. dat doen ze eigelijk alleen bij vrouwen die nog nooit een kindje hebben gekregen om de baarmoeder soortelijk te activeren om hard aan het werk te gaan. maar ze concludeert dat na 6 mislukte terugplaatsingen het voor mij wellicht ook een optie is. het is geen garantie voor succes.. maar dat snap ik zelf ook wel. maar wie weet helpt het. de resultaten hiervan zijn wel succesvol.. dus wie weet. het enige nadeel is dat ik weer een maand moet wachten.. maar dat vind ik niet erg. want wie weet werkt het.. en ze vertelde me dat ik nog 2 puncties over heb.. en dat wist ik ook niet ik dacht dat we na 3 puncties niet meer vergoed kregen maar na elke geboorte mag je wederom 3 pogingen( puncties ) doen. dat is ook weer een pak van me hart, er is dan dus als we dat willen een kans. ze zegt je leeftijd is op zijn best, je heb prchtige eitjes.. die heel goed delen en super gaaf zijn.. nu alleen je baarmoeder nog mee laten werken.. dus wie weet.. ooit.