Stiekem een geslachtsbepalings echo

bij de vorige zwangerschappen hebben we een geslachtsbepalings echo gedaan, maar nu twijfelde we een beetje om het te doen. we weeten dat het een jongen word, charles maakt alleen maar jongens dus waarom een echo gaan doen? maarja dan kom ik weer met mijn ideeen en gevoelens en dan vond ik het weer lullig om het bij dit kindje niet te doen en er zou een kans kunnen zijn dat het heel misschien toch een meisje zou zijn ??! ( niet dat ik dat geloof hoor.. wij maken mannen) dus ik heb een beetje onderzoek gedaan waar we het beste een echo konden laten maken, we leende de auto van mijn ouders en op vrijdag 17 feb hebben we een stiekeme afspraak gemaakt bij de linde echopraktijk. we moeten er om 10 zijn en we zijn wat vroeg dus we babbelen nog wat buiten maar gaan dan toch maar alvast naar binnen aangezien het niet heel lekker buiten is. gelukkig kunnen we direct beginnen, we kijken eerst even naar ons kleintje, beentjes buikje hartje hoofdje.. en dan zegt ze zullen we even goed gaan kijken.. vol spanning kijken we. ik weet na zoveel echos wel waar ik moet kijken en hoe je de meeste dingen moet zien of interpreteren. en het enige wat ik kan zeggen is... ik zie geen piemel!! ik zie geen piemel?!! nee zegt ze het is duidelijk geen jongen!

jullie krijgen een MEISJE!!!! het enige wat ik kan doen is huilen... hoe dom?.. huilen omdat we een meisje krijgen, omdat ik me dan beter voel bij het slechte humeur, de misselijkheid en alle andere probleempjes die ik nu al ervaar, huilen omdat we na zoveel miskramen en mislukte pogingen eindlijk een kindje krijgen en dan ook nog een meisje. alle gevoelens en emoties die ik de agelopen weken heb weggestopt en verdraaid komen er nu uit. ook bij charles lopen de tranen over zijn wangen. wow.. een meisje.

we mogen nog even lekker verder kijken naar ons prinsesje en krijgen een aantal mooie echo foto's mee. snel halen we de jongens op en rijden we naar de zaak. we vertellen dat we een echo hebben gehad en de jongens staan klaar om te vertellen wat het gaat worden. we hebben het niet daadwerkelijk verteld aan ze, ze mogen spuiten met gekleurde spuitbus en de kleur die eruit komt verteld hun en opa en oma direct wat het gaat worden.

opa en om alsuiten even hun ogen aangezien het best moeilijk voor de mannen is om het spuiten goed voor elkaar te krijgen maar zodra ze hun ogen openen vliegen de roze gekleurde slierten hun om de oren. mijn vader is verbaast en mijn moeder huilt een beetje. de jongens roepen alleen...roze??? dan word het een zus?! daarna spuiten ze de bussen leeg, wat natuurlijk logisch is, dat is veel boeiender dan het krijgen van een zusje. we babbelen nog wat en lat er die dag sturen we de echo foto door aan mijn schoonfamilie. op de foto heb ik een rood strikje op haar bolletje geplaatst zodat ze met enige inspannig ( ongetrainde ogen ) kunnen zien dat hun er een nichtje/ klein dochter bij krijgen. ook hun reageren mega leuk. dan kan een uiteindelijk een berichtje aan vrienden op fb ook niet achterblijven, het enige wat we plaatsen is we krijgen een meisje. de reacties stromen binnen.. zo leuk.

tussen dit alles door heb ik het ook aan mijn zusje verteld, iets wat ik een beetj emoeilijk vond aangezien zijn heel erg hoopte op een meisje, maar ze bleek zwanger van een jongen. en nu kom ik erachteraan met het meisjes nieuws. gelukkig is mijn zusje een enorme lieverd en ging ze helemaal los. ze vinden het geweldig. en nu kan zij als tante kiki haar nichtje heerlijk 'verpesten ' :) gelukkig vind ze het leuk.. toch spannend

EEN MEISJE!!!!! WOWW!!!!!!