Wel facebook, geen kindje
Het leven online geven ons de mogelijkheid om makkelijk in contact te komen met oude bekenden. Een populaire manier om je leven aan anderen te laten zien is Facebook. Een site die door 70% van de Nederlanders gebruikt wordt.
Zelf ben ik in het jaar 2012 gestart met het gebruik maken van Facebook. Mijn aantal vrienden online groeit steeds verder. Regelmatig kijk ik op mijn prikbord. De laatste maanden lijkt het net of iedereen die ik ken een gezellige babyfoto op zijn profiel op prikbord heeft staan. Babyfoto’s zijn het meest populair aan tientallen likes en reacties las ik pas in de krant.
Vooropgesteld, ik gun ieder zijn of haar geluk. Op welke manier dan ook, welke weg diegene ook bewandeld heeft.
Maar ik vind dat er echt grenzen zijn. Waarom alles zo openbaar? Waarom moeten sommige ultieme privé situaties zo openlijk gedeeld worden? Facebook is een hype. Alles wordt gedeeld of de volger dit nu wel of niet wil weten. En als jij als volger iets gewoon niet wil weten, dan ontvriend je diegene dan toch gewoon?
Op zich heeft de veerteller alle reden om dit neer te zetten, maar waarom zouden we het al een excuus gebruiken om alles neer te zetten? Waarom denken we niet wat meer na over het delen? Wat is het nut van dit bericht? Wat heeft een ander hieraan? Gewoon even een moment van nadenken voordat er op de verzendknop gedrukt wordt.
Wat is het nut van het ‘zwanger’ knopje op facebook? Moet je jezelf elke keer dat je op je eigen profiel kijkt overtuigen dat je nog zwanger bent? Vergeet je dat je zwanger bent als je het niet invult? Persoonlijk zie ik het nut er niet van in, maar dat kan ook zomaar aan mijn kijk op facebook kunnen liggen.
En dan de bekendmaking van een zwangerschap. Waarom moet dat door middel van een echo foto? De afgelopen week heb ik er weliswaar drie voorbij zien komen. Is dat omdat het woordje ‘zwanger’ alleen niet volstaat? Als je iemand vertelt dat je zwanger bent, maar geen echo laat zien, ben je dan eigenlijk niet zwanger? Een echo foto, vooral de eerste foto van een klein wonder, is zo intiem en speciaal. Dat zou je niet zomaar via social media moeten delen. Bovendien is een echofoto zo confronterend voor hen die dit wonder (nog) niet hebben kunnen ervaren. Dan komt gelijk de vraag boven; dien je altijd met de ander rekening te houden? Nee, heus niet. Maar waarom zou je geen rekening houden met…? Voel jij je daadwerkelijk beter als je die foto post en vanbinnen weet dat je anderen daarmee pijn doet? Ben je mooier zwanger nu je een echo deelt en daarmee een ander confronteert met zijn/haar gemis.
Over bovenstaande heb ik van het weekend veel over nagedacht. Zou ik mijn echo plaatsen mocht ik zwanger zijn? Volgens mij zou ik me te goed herinneren, dat toen ik facebook opende en die foto’s zag, me het veel verdriet deed.
Toen ik hoorde dat een kans op spontane zwangerschap nihil is , moest ik tranen drogen en gezellig bij mijn zus langs die haar zwangerschap wilde delen. Ja, heel fijn voor hen, maar niet voor ons. Waarom is het zo normaal om rekening te houden met de gelukkigen onder ons? Waarom is er niet wat meer respect en steun voor degene die het moeilijk hebben? Waarom moeten “wij” als moeilijk vruchtbare mensen constant rekening houden met de ander? De ander kan tenslotte niet zijn leven aanpassen aan jouw ellende! Maar waar is het begrip en fatsoen andersom? Men kan geen rekening houden met de ellende en het verdriet van degene die moeilijk kinderen kan krijgen. Maar waarom komt er dan wel het verwijt als je als kinderloze geen zin hebt in het afzwemmen van neefje/nichtje? Waarom wordt men boos als je geen behoefte hebt aan hulp bieden bij kinderfeestjes? Waarom moet je altijd je verdriet aan de kant schuiven voor diegene die wel het geluk hebben? Waarom moet je constant rekening houden met hen en is het als je het andersom vraagt ineens een onmogelijke opgave? Ik snap die redenatie niet, maar ook dat kan aan mij liggen.
Ik zal rekening houden met de ander, zoals ik dat zo vaak bij anderen gemist heb. Ik heb met mijzelf afgesproken nooit te worden zoals zovelen en dat hou ik vol. Dus er komen van mij nooit echo foto’s online, ik ga mijn facebook – mocht het wonder mij gegund zijn - niet aanpassen met een zwanger knop. Ik blijf rekening houden met wat ik deel en schrijf.
Oog hebben voor de medemens levert meer op dan men denkt. Nu hopen dat er steeds meer mensen zullen zijn die dat gaan inzien.
reacties (0)