Adrenaline giert door mijn lichaam bij het idee dat het dit keer toch echt raak kan zijn. Wat zeg ik? Kan? Ik ben gewoon zwanger, ik weet het zeker! Vannacht werd ik wakker met misselijkheid, buikpijn, flinke pijn in mijn borsten en wat steken in mijn linker liestreek. Een combinatie van symptomen die veel zwangere vrouwen bij het prille begin van een zwangerschap voelen. Gisterenavond wel lichte bloedverlies gehad, maar ook dat hebben veel vrouwen.
Ik ben gewoon hartstikke zwanger, dan heb je eigenlijk geen test meer nodig. De hele combinatie, het bewijs is dus feitelijk al geleverd.
Ik ben dus zwanger, maar twee streepjes op een test zou een fijne bevestiging zijn. Begin de morgen plas ik dus in een bakje en vul het pipetje met urine. Enkele druppels laat ik op de test vallen. Het controle streepje verschijnt vrijwel direct. En met heel veel fantasie en inlevingsvermogen verschijnt, jawel, een tweede streepje! Toegegeven; overtuigend is anders. Deze conclusie vereist een second opinium. Mijn man wordt vanaf zijn ontbijt meegenomen naar de badkamer. Na lang turen onder verschillende lichten is zijn antwoord: ‘waar zou dat streepje dan precies moeten staan?’ Ik weet genoeg, het denkbeeldige streepje is echt te denkbeeldig. Maar niet getreurd, we hebben altijd nog het indrooglijntje…
Een zwangerschapstest moet je weggooien na tien minuten. Hier is een goede reden voor: na tien minuten is de uitslag niet meer betrouwbaar, want er kan een zogenaamd indrooglijntje verschijnen op de plaats waar het zwangerschapsstreepje moet komen te staan. En jawel hoor, vaak verschijnt na verloop van tijd alsnog een tweede streepje. Soms pas een dag later, maar dat mag de pret niet drukken. Op alle fora lees ik: een tweede streepje = een tweede streepje = hartstikke zwanger (dat een voorwaarde hiervoor is dat je de test volgens gebruiksaanwijzing hebt uitgevoerd, laat ik voor het gemak buiten beschouwing). Dus ik weet genoeg: ik ben zwanger!
Nou ja, in ieder geval tot het moment dat ik, vroeger dan ik dacht, ongesteld word.
Op naar misschien wel onze laatste IUI poging…
reacties (0)